Keywords: Texting; Student Learning

Keywords: Texting; Student Learning; Texting in the Classroom; Technology; Mobile
Phone


In modern classrooms, instructors face many challenges as they compete for students’ attention among a variety of communication stimuli. Rapid growth of mobile computing, including smart phones and tablets, presents a double-edged problem: along with previously unimaginable access to information come previously unfore- seen distractions. Of wide concern to many instructors is the potential distraction caused by students using their mobile devices to text, play games, check Facebook, tweet, or engage in other activities available to them in a rapidly evolving digital terrain. That concern has potential merit; recent statistics from the Pew Foundation show that the median number of daily texts for older teens rose from 60 in 2009 to
100 in 2011 (Lenhart, 2012). Moreover, 64% of teens who own cell phones have texted during class, even in schools where cell phones are technically banned (Lenhart, Ling, Campbell, & Purcell, 2010). Those texts potentially come at the expense of learning, as texting during class reduces students’ ability to self-regulate and give sustained attention to classroom tasks (Wei, Wang, & Klausner, 2012).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำสำคัญ: ส่งข้อความ นักเรียนเรียนรู้ ส่งข้อความในห้องเรียน เทคโนโลยี มือถือโทรศัพท์ในห้องเรียนที่ทันสมัย อาจารย์เผชิญความท้าทายมากเป็นพวกเขาในการแข่งขันสำหรับความสนใจของนักเรียนในความหลากหลายของสิ่งเร้าการสื่อสาร เจริญเติบโตของคอมพิวเตอร์มือถือ สมาร์ทโฟนและแท็บเล็ต นำเสนอปัญหาไล้: พร้อมกับเป็นไปไม่ได้ก่อนหน้านี้ถึงมาก่อนหน้านี้ unfore - เห็นรบกวนด้วย ความกังวลมากมายหลายอาจารย์ของจะตรวจสอบสิ่งรบกวนมีศักยภาพที่เกิดจากนักเรียนใช้อุปกรณ์เคลื่อนข้อความ เล่นเกม Facebook ทวี หรือกิจกรรมอื่น ๆ ที่มีให้พวกเขาในภูมิประเทศแบบดิจิตอลที่พัฒนาอย่างรวดเร็ว มีความกังวลว่าอาจเกิดบุญ สถิติล่าสุดจากมูลนิธิ Pew แสดงว่าจำนวนข้อความรายวันเฉลี่ยสำหรับวัยรุ่นเก่ากุหลาบจาก 60 ในปี 2552 เพื่อ100 ในปี 2554 (Lenhart, 2012) นอกจากนี้ 64% ของวัยรุ่นที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์มือถือมีอยากเรียน แม้ในโทรศัพท์มือถือเทคนิคโรงเรียน ห้าม (Lenhart ลิง แคมป์เบล และเพอร์ เซลล์ 2010) ข้อความเหล่านั้นอาจมาค่าใช้จ่ายของการเรียนรู้ กับลดการส่งในชั้นเรียนของนักเรียนความสามารถในการควบคุมตนเอง และให้ความสนใจอย่างต่อเนื่องถึงงานห้องเรียน (Wei วัง และ Klausner, 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คำสำคัญ: Texting; เรียนรู้ของนักเรียน; ส่งข้อความในห้องเรียน; เทคโนโลยี มือถือ
โทรศัพท์ในห้องเรียนที่ทันสมัยอาจารย์เผชิญกับความท้าทายมากที่สุดเท่าที่พวกเขาแข่งขันสำหรับความสนใจของนักเรียนในหมู่ความหลากหลายของสิ่งเร้าการสื่อสาร การเติบโตอย่างรวดเร็วของคอมพิวเตอร์มือถือรวมทั้งมาร์ทโฟนและแท็บเล็นำเสนอปัญหาที่เกิดขึ้นสองครั้งขอบ: พร้อมกับการเข้าถึงเป็นไปไม่ได้ก่อนหน้านี้ข้อมูลมาก่อนหน้านี้รบกวน unfore- เห็น จากความกังวลกว้างกับผู้สอนจำนวนมากก็คือสิ่งที่ทำให้ไขว้เขวศักยภาพนักเรียนที่เกิดจากการใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาให้กับข้อความ, เล่นเกม, ตรวจสอบ Facebook, tweet หรือมีส่วนร่วมในกิจกรรมอื่น ๆ ที่มีให้ในภูมิประเทศดิจิตอลการพัฒนาอย่างรวดเร็ว กังวลว่ามีบุญที่อาจเกิดขึ้น สถิติล่าสุดจากมูลนิธิ Pew แสดงให้เห็นว่าจำนวนเฉลี่ยของตำราชีวิตประจำวันสำหรับวัยรุ่นที่มีอายุมากกว่าที่เพิ่มขึ้นจาก 60 ในปี 2009 เพื่อ100 2011 (Lenhart 2012) นอกจากนี้ 64% ของวัยรุ่นที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์มือถือได้ texted ในชั้นเรียนแม้จะอยู่ในโรงเรียนที่โทรศัพท์มือถือเป็นสิ่งต้องห้ามในทางเทคนิค (Lenhart หลิง, แคมป์เบลและเพอร์เซลล์ 2010) ตำราเหล่านั้นอาจมาค่าใช้จ่ายของการเรียนรู้ที่เป็น texting ในชั้นเรียนลดความสามารถของนักเรียนในการควบคุมตนเองและให้ความสนใจอย่างต่อเนื่องให้กับงานสอนในชั้นเรียน (Wei วังและ Klausner 2012)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คำสำคัญ : การส่งข้อความ ; นักเรียน ; ส่งข้อความในห้องเรียน ; เทคโนโลยี ; มือถือโทรศัพท์ห้องเรียนที่ทันสมัย อาจารย์เผชิญความท้าทายมากมายที่พวกเขาแข่งขันสำหรับความสนใจของนักเรียนที่หลากหลาย โดยการสื่อสาร การเติบโตอย่างรวดเร็วของคอมพิวเตอร์มือถือ รวมถึงสมาร์ทโฟน และแท็บเล็ต ได้นำเสนอปัญหาสองคม : พร้อมกับเป็นไปไม่ได้ก่อนหน้านี้การเข้าถึงข้อมูลมาก่อนหน้านี้ unfore - เห็นการรบกวน กว้างกับอาจารย์หลายคน รบกวนที่อาจเกิดขึ้นจากการใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาที่มีข้อความ , เล่นเกมตรวจสอบ Facebook , Twitter , หรือเข้าร่วมในกิจกรรมของพวกเขา อื่น ๆ ในการพัฒนาอย่างรวดเร็วดิจิตอลภูมิประเทศ กังวลว่าอาจจะมีบุญ สถิติล่าสุดจากมูลนิธิปิ้ว แสดงให้เห็นว่า ตัวเลขเฉลี่ยของข้อความรายวันสำหรับวัยรุ่นมีอายุเพิ่มขึ้นจาก 60 ใน 2552100 ใน 2011 ( lenhart , 2012 ) นอกจากนี้ 64% ของวัยรุ่นที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์มือถือได้ส่งข้อความในระหว่างเรียน แม้แต่ในโรงเรียนที่โทรศัพท์มือถือจะห้ามทางเทคนิค ( lenhart , หลิง , แคมป์เบล และ เพอร์เซล , 2010 ) ข้อความเหล่านั้นที่อาจมาถึงที่ค่าใช้จ่ายของการเรียนรู้ในขณะที่ texting ในชั้นเรียนลดความสามารถในตนเองของนักเรียน และให้ความสนใจกับงานควบคุมทางห้องเรียน ( Wei , วัง , & โคลสเนอร์ , 2012 )