In populations in which vitamin A d

In populations in which vitamin A deficiency is a problem,
consumption of fruit and vegetables is promoted because of their
content of provitamin A carotenoids. The human body can convert
these provitamin A carotenoids into the active form of vitamin
A, retinol and its derivatives. In Western societies, fruit and
vegetable consumption is promoted because of the association
between their increased consumption and reduced risks of cancer
and cardiovascular disease (1). This has been attributed to their
content of antioxidants, such as carotenoids, flavonoids, and vitamins
C and E.
The benefit of a higher intake of carotenoids from fruit and
vegetables depends on the uptake of these molecules, which has
been shown to vary widely among food as well as among individuals
(2). Studies in Western populations have found that the
bioavailability of carotenoids was lower than expected from vegetables
such as carrots and broccoli (2, 3). [Bioavailability is the
fraction of an ingested nutrient that is available for utilization in
normal physiologic functions or for storage (4)]. Most often,
serum concentrations have been used to indicate the proportion
of carotenoids that become available to the body. Therefore, the
definition of carotene bioavailability that is used in this paper
encompasses the freeing of carotenoids from food, their absorption,
and their subsequent circulation in serum. However, when
possible, more specific terminology is used to describe specific
steps of the process. In our recent study of breast-feeding women
in Indonesia, we found no improvement in serum concentrations
of b-carotene and retinol after they consumed dark-green, leafy
vegetables and carrots. However, there was a marked increase in
both indexes after they consumed a wafer enriched with the same
amount of b-carotene as in the vegetables (5).
The study reported in this paper was designed to test the
hypothesis that carotenoids are more bioavailable from fruit than
from leafy vegetables and carrots. The assumptions underlying
this hypothesis were that carotenoids can be more easily freed
from their matrix in fruit than from their matrix in leafy vegetables
and carrots, and that the effect of inhibitors of carotene
absorption present in fruit is less than that of inhibitors present in
leafy vegetables. Both of these factors could affect the proportion
of carotenoids that become available for absorption. After absorp-
changes in serum retinol concentrations of the retinol-rich, fruit,
vegetable, and low-retinol, low-carotene groups were 0.23 (95%
CI: 0.18, 0.28), 0.12 (0.06, 0.18), 0.07 (0.03,0.11), and 0.00
(20.06, 0.05) mmol/L, respectively. Mean changes in serum bcarotene
concentrations in the vegetable and fruit groups were
0.14 (0.12, 0.17) and 0.52 (0.43, 0.60) mmol/L, respectively.
Until now, it has been assumed that 6 mg dietary b-carotene is
equivalent to 1 RE. On the basis of this study, however, the
equivalent of 1 RE would be 12 mg b-carotene (95% CI: 6 mg,
29 mg) for fruit and 26 mg b-carotene (95% CI: 13 mg, 76 mg)
for leafy vegetables and carrots. Thus, the apparent mean vitamin
A activity of carotenoids in fruit and in leafy vegetables and
carrots was 50% (95% CI: 21%, 100%) and 23% (95% CI: 8%,
46%) of that assumed, respectively. This has important implications
for choosing strategies for controlling vitamin A deficiency.
Research should be directed toward ways of improving
bioavailability and bioconversion of dietary carotenoids, focusing
on factors such as intestinal parasites, absorption inhibitors,
and food matrixes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประชากรที่วิตามินเอขาดเป็นปัญหาคือการส่งเสริมการบริโภคผักและผลไม้เนื่องจากพวกเขาเนื้อหาของ provitamin A carotenoids ร่างกายมนุษย์สามารถแปลงcarotenoids provitamin A เหล่านี้ลงในแบบฟอร์มที่ใช้งานอยู่ของวิตามินA, retinol และอนุพันธ์ ในสังคมของตะวันตก ผลไม้ และคือการส่งเสริมการบริโภคผักเนื่องจากสมาคมระหว่างปริมาณการใช้เพิ่มขึ้นและลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งของพวกเขาและโรคหลอดเลือดหัวใจ (1) นี้มีการบันทึกของพวกเขาเนื้อหาของสารต้านอนุมูลอิสระ carotenoids, flavonoids และวิตามินซีและอีประโยชน์ของการบริโภคสูงของ carotenoids จากผลไม้ และผักที่ขึ้นอยู่กับการดูดซับของโมเลกุลเหล่านี้ ซึ่งมีการแสดงจะแตกต่างกัน ระหว่างอาหาร และ ระหว่างบุคคล(2) การศึกษาในประชากรตะวันตกได้พบว่าการชีวปริมาณออกฤทธิ์ของ carotenoids ต่ำกว่าที่คาดไว้จากผักแครอทและบรอกโคลี (2, 3) [ชีวปริมาณออกฤทธิ์เป็นเศษอาหารติดเครื่องแล้วที่มีการใช้ประโยชน์ในฟังก์ชัน physiologic ปกติหรือ สำหรับการจัดเก็บ (4)] บ่อยใช้เพื่อระบุสัดส่วนความเข้มข้นของซีรั่มของ carotenoids ที่พร้อมร่างกาย ดังนั้น การคำจำกัดความของการดูดซึมแคโรทีนที่ใช้ในเอกสารนี้ครอบคลุมการเพิ่มพื้นที่ของ carotenoids จากอาหาร การดูดซึมและการหมุนเวียนต่อในซีรั่ม อย่างไรก็ตาม เมื่อคำศัพท์เฉพาะ สามารถใช้อธิบายเฉพาะขั้นตอนของกระบวนการ ในการศึกษาของเราล่าสุดช่วงผู้หญิงอินโดนีเซีย เราพบไม่ปรับปรุงในความเข้มข้นของซีรั่มแคโรทีนบีและ retinol หลังจากที่พวกเขาใช้สีเข้มสีเขียว ใบผักและแครอท อย่างไรก็ตาม มีการเพิ่มเครื่องหมายดัชนีทั้งสองหลังจากที่พวกเขาใช้แผ่นเวเฟอร์ที่อุดมไป ด้วยเหมือนกันจำนวน b-แคโรทีนในผัก (5)การศึกษาที่รายงานในเอกสารนี้ถูกออกแบบมาเพื่อทดสอบการสมมติฐานที่ carotenoids bioavailable มากขึ้นจากผลไม้กว่าผักใบเขียวชะอุ่มและแครอท สมมติฐานที่ต้นสมมติฐานนี้ถูกว่า carotenoids สามารถจะง่ายกว่ารอดจากเมทริกซ์ของพวกเขาในผลไม้กว่าจากเมทริกซ์ของพวกเขาในผักใบเขียวชะอุ่มและแครอท และที่ผลของ inhibitors ของแคโรทีนดูดซึมอยู่ในผลไม้จะน้อยกว่าที่อยู่ใน inhibitorsผักใบเขียวชะอุ่ม ทั้งนี้อาจมีผลต่อสัดส่วนของ carotenoids ที่พร้อมสำหรับการดูดซึม หลังจาก absorp-การเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของ retinol เซรั่มผลไม้ retinol-ริชผัก และต่ำ-retinol, 0.23 (95% ถูกกลุ่มต่ำแคโรทีนCI: 0.18, 0.28), 0.12 (0.06, 0.18), 0.07 (0.03,0.11), และ 0.00(20.06, 0.05) mmol/L ตามลำดับ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงใน bcarotene ซีรั่มความเข้มข้นในกลุ่มผักและผลไม้ได้0.14 (0.12, 0.17) และ 0.52 (0.43, 0.60) mmol/L ตามลำดับจนถึงขณะนี้ มันสันนิษฐานว่า 6 มิลลิกรัมอาหาร b-แคโรทีนเป็นเทียบเท่ากับ 1 RE ตามการศึกษานี้ อย่างไรก็ตาม การequivalent of 1 RE would be 12 mg b-carotene (95% CI: 6 mg,29 mg) for fruit and 26 mg b-carotene (95% CI: 13 mg, 76 mg)for leafy vegetables and carrots. Thus, the apparent mean vitaminA activity of carotenoids in fruit and in leafy vegetables andcarrots was 50% (95% CI: 21%, 100%) and 23% (95% CI: 8%,46%) of that assumed, respectively. This has important implicationsfor choosing strategies for controlling vitamin A deficiency.Research should be directed toward ways of improvingbioavailability and bioconversion of dietary carotenoids, focusingon factors such as intestinal parasites, absorption inhibitors,and food matrixes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประชากรที่ขาดวิตามินเอปัญหาการบริโภคผักและผลไม้ได้รับการสนับสนุนของพวกเขาเพราะเนื้อหาของโปรวิตามินเอcarotenoids ร่างกายมนุษย์สามารถแปลงเหล่านี้โปรวิตามินเอ carotenoids ลงในฟอร์มที่ใช้งานของวิตามิน A, เรตินและอนุพันธ์ ในสังคมตะวันตกผลไม้และบริโภคผักได้รับการเลื่อนเพราะของสมาคมระหว่างการบริโภคที่เพิ่มขึ้นและความเสี่ยงที่ลดลงของโรคมะเร็งและโรคหัวใจและหลอดเลือด(1) นี้ได้รับการบันทึกให้พวกเขาเนื้อหาของสารต้านอนุมูลอิสระเช่น carotenoids, flavonoids และวิตามินซีและอีประโยชน์ของการบริโภคที่สูงขึ้นของนอยด์จากผลไม้และผักที่ขึ้นอยู่กับการดูดซึมของโมเลกุลเหล่านี้ซึ่งได้รับการแสดงที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางในหมู่อาหารเช่นเดียวกับในหมู่ประชาชน(2) การศึกษาในประชากรตะวันตกได้พบว่าการดูดซึมของ carotenoids ต่ำกว่าที่คาดหวังจากผักเช่นแครอทและผักชนิดหนึ่ง(2, 3) [ดูดซึมเป็นส่วนของกินสารอาหารที่มีอยู่สำหรับการใช้งานในฟังก์ชั่นทางสรีรวิทยาปกติหรือสำหรับการจัดเก็บ(4)] ส่วนใหญ่มักจะมีความเข้มข้นในซีรั่มที่มีการใช้เพื่อแสดงให้เห็นสัดส่วนของนอยด์ที่กลายเป็นใช้ได้ต่อร่างกาย ดังนั้นความหมายของการดูดซึมแคโรทีนที่ใช้ในการวิจัยนี้ครอบคลุมการปล่อยนอยด์จากอาหารการดูดซึมของพวกเขาและการไหลเวียนมาของพวกเขาในซีรั่ม แต่เมื่อเป็นไปได้คำศัพท์เฉพาะเจาะจงมากขึ้นใช้เพื่ออธิบายเฉพาะขั้นตอนของกระบวนการ ในการศึกษาล่าสุดของเราของผู้หญิงให้นมในประเทศอินโดนีเซียที่เราพบในการปรับปรุงความเข้มข้นของซีรั่มไม่มีขแคโรทีนและเรตินหลังจากที่พวกเขาบริโภคสีเขียวเข้มใบผักและแครอท แต่มีความชัดเจนมากขึ้นในดัชนีทั้งสองหลังจากที่พวกเขาบริโภคเวเฟอร์อุดมไปด้วยเดียวกันปริมาณของขแคโรทีนในขณะที่ผัก(5). รายงานการศึกษาในงานวิจัยนี้ได้รับการออกแบบเพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่านอยด์เป็น bioavailable เพิ่มเติมจาก ผลไม้กว่าจากผักใบและแครอท สมมติฐานพื้นฐานสมมติฐานนี้พบว่า carotenoids สามารถเป็นอิสระได้ง่ายขึ้นจากเมทริกซ์ของพวกเขาในผลไม้กว่าจากเมทริกซ์ของพวกเขาในผักใบเขียวและแครอทและว่าผลของการยับยั้งของแคโรทีนการดูดซึมที่มีอยู่ในผลไม้ที่มีค่าน้อยกว่าที่ของโปรตีนที่มีอยู่ในผักใบ. ทั้งสองปัจจัยเหล่านี้อาจมีผลต่อสัดส่วนของนอยด์ที่กลายเป็นใช้ได้สำหรับการดูดซึม หลังจาก absorp- การเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นของเรตินซีรั่มของเรตินที่อุดมไปด้วยผลไม้ผักและเรตินต่ำกลุ่มแคโรทีนต่ำเป็น 0.23 (95% CI: 0.18, 0.28) 0.12 (0.06, 0.18) 0.07 (0.03, 0.11) และ 0.00 (20.06, 0.05) มิลลิโมล / ลิตรตามลำดับ การเปลี่ยนแปลงค่าเฉลี่ยในซีรั่ม bcarotene ความเข้มข้นในผักและกลุ่มผลไม้เป็น0.14 (0.12, 0.17) และ 0.52 (0.43, 0.60) มิลลิโมล / ลิตรตามลำดับ. จนถึงขณะนี้จะได้รับการสันนิษฐานว่า 6 มิลลิกรัมอาหารขแคโรทีนเป็นเท่ากับ1 RE บนพื้นฐานของการศึกษาครั้งนี้ แต่เทียบเท่ากับ1 เรื่องจะเป็น 12 มก. ขแคโรทีน (95% CI: 6 มก., 29 มก.) สำหรับผลไม้และ 26 มก. ขแคโรทีน (95% CI: 13 มก. 76 มก. ) สำหรับผักใบเขียวและแครอท ดังนั้นค่าเฉลี่ยชัดเจนวิตามินกิจกรรมของนอยด์ในผลไม้และผักใบเขียวและแครอทเป็น50% (95% CI: 21%, 100%) และ 23% (95% CI: 8%, 46%) ของที่สันนิษฐาน ตามลำดับ นี้มีผลกระทบที่สำคัญสำหรับการเลือกกลยุทธ์ในการควบคุมการขาดวิตามินเอ. วิจัยควรถูกนำไปสู่วิธีการปรับปรุงการดูดซึมและการใช้กระบวนการทางชีวภาพของ carotenoids อาหารโดยมุ่งเน้นกับปัจจัยต่างๆเช่นพยาธิลำไส้สารยับยั้งการดูดซึมและmatrixes อาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประชากรที่มีวิตามินเอเป็นปัญหา
การบริโภคของผักและผลไม้การส่งเสริมเพราะเนื้อหา
ของโปรวิตามินเอ Carotenoids . ร่างกายมนุษย์สามารถแปลง
เหล่านี้โปรวิตามินเอ Carotenoids เป็นฟอร์มที่ใช้งานของวิตามิน
, เรตินอลและสารอนุพันธ์ ในสังคมตะวันตก และการส่งเสริมการบริโภคผัก ผลไม้
เพราะสมาคม
ระหว่างการบริโภคของตนเองเพิ่มขึ้น และลดความเสี่ยงของโรคมะเร็งและโรคหัวใจและหลอดเลือด
( 1 ) นี้ได้รับมาประกอบกับเนื้อหาของพวกเขา
ของสารต้านอนุมูลอิสระ เช่น ฟลาโวนอยด์ และ carotenoids , วิตามิน C และ E .

ประโยชน์ของการบริโภคที่สูงขึ้นของแคโรทีนอยด์จากผลไม้และผัก
ขึ้นอยู่กับการดูดซึมของโมเลกุลเหล่านี้ ซึ่งมี
ถูกแสดงที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางในหมู่อาหาร รวมทั้งระหว่างบุคคล
( 2 ) การศึกษาในประชากรตะวันตกพบว่าปริมาณแคโรทีนอยด์มากกว่า

คาดว่าจากผักเช่นแครอทและผักชนิดหนึ่ง ( 2 , 3 ) [ การเป็น
ส่วนของหนึ่งกินสารอาหารที่สามารถใช้ได้สำหรับการใช้ในการทำงานทางสรีรวิทยาปกติ
หรือกระเป๋า ( 4 ) ] ส่วนใหญ่มักจะ
เซรั่มเข้มข้นได้ถูกใช้เพื่อบ่งชี้ถึงสัดส่วน
คาโรทีนอยด์ ที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย ดังนั้น ความหมายของการ
แคโรทีนที่ใช้ใน
กระดาษนี้ครอบคลุมพ้นของแคโรทีนอยด์จากอาหาร การดูดซึมของพวกเขา
และการหมุนเวียนต่อมาของพวกเขาในซีรั่ม อย่างไรก็ตาม เมื่อ
ที่สุด ศัพท์ที่ใช้อธิบายเฉพาะเจาะจงมากขึ้น
ขั้นตอนของกระบวนการ ในการศึกษาล่าสุดของการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ของหญิง
ในอินโดนีเซีย เราไม่พบการปรับปรุงความเข้มข้นของเบต้า - แคโรทีน และ เรตินอลซีรั่ม
หลังจากที่พวกเขาบริโภคสีเขียว leafy ผัก
และแครอท อย่างไรก็ตาม มีการปรับตัวเพิ่มขึ้นใน
ทั้งดัชนีหลังจากที่พวกเขากินเวเฟอร์ อุดมไปด้วยจำนวนเงินเดียวกันของเบต้า - แคโรทีนในผัก

( 5 )การศึกษารายงานในกระดาษนี้ถูกออกแบบมาเพื่อทดสอบสมมติฐานที่ว่า แคโรทีนอยด์อยู่ใน

จากเพิ่มเติมจากผลไม้มากกว่าผักใบและแครอท สมมติฐานพื้นฐาน
สมมติฐานนี้เป็นแคโรทีนอยด์สามารถเพิ่มเติมได้อย่างอิสระ
จากเมทริกซ์ของพวกเขาในผลไม้กว่าจากเมทริกซ์ใน
ผักใบและแครอท และผลของแคโรทีน
สารยับยั้ง