Results: Overall satisfaction with

Results: Overall satisfaction with clinical education was 38.8%; outpatient and bedside teaching 52% each and theoretical education 70.8%. Overall satisfaction had a significant association with approach to common and epidemic diseases, class size, and the course planning.
Conclusion: Based on the present study, we conclude that clinical education should be reevaluated in our university with the specific attention to the class size, variety of diseases and course planning considered for each session in clinical education.
Although job satisfaction has been amply studied, literature on satisfaction with clinical education is quite limited.
Some theories such as career theory have been used to explain how occupational and psychological variables can influence attitudes toward careers.
Since the students' satisfaction has been associated with their later professional attitudes, career commitment and retention, professional education faculties should be concerned with students' satisfaction as an outcome of the educational process.
Elements of job satisfaction can be categorized into three domains: i.e. personal, interpersonal, and organizational.
Personal domain is considered as an individual's character and it is defined as specific characteristics that are related to the students (e.g. life satisfaction, self-esteem).
Relationship between the student and the clinical instructor is categorized into interpersonal
domain.
The characteristics of clinical education that might influence satisfaction are categorized
as an organizational domain, which are included number of teachers, patients, educational methods, and the practical skills that the students learn.
There are few studies that evaluate the effect of different factors in these three domains clearly, but some of these factors were evaluated unclassifiable in several
different studies.
It has been shown that autonomy, variety, the availability of learning opportunities, being supervised by more than one supervision and use of institutionalized methods of orientation increased satisfaction.
Models that predict job satisfaction are not appropriate to evaluate student satisfaction.
Clinical experiences for medical students are not the same as jobs, and the role of a student in clinic is not the same as that of an employee. Unlike typical employees,
students are located at facilities temporarily.
Students typically are not paid and, therefore, do not have the same rights and privileges, or work expectations as employees. Student often complete their experiences
at clinical sites, which are not the places they usually choose for regular employment.
Although the above mentioned are between student's experiences and
employment, we can design a model for predicting satisfaction with clinical experiences from combining some of the variables that predict job or career satisfaction.
Although medical students and other students in the health care professions appear to be satisfied with their clinical practices and learning, the elements that contribute to this satisfaction aren't well known.
On the other hand, changes in health care system in Iran from 1994 have had an enormous impact on the medical education, students, instructors and health
care workers satisfaction.
For some years, evaluation of medical teaching has been demanded in our university. Thus, we designed a questionnaire study at Tehran University of Medical
Sciences to assess the medical student's satisfaction with clinical education during their medical internship.
We studied the separate effects of variables in the organizational domain, as well.
Methods
This was a cross sectional descriptive analytic study, which was conducted in 2000, at Tehran University of Medical sciences.
Subjects were medical students during their medical internship (the last two
years of sixth and seventh year medical students).
Assuming the previous available study that students' satisfaction with clinical education was 40%, the calculated sample size was 250.
After explaining the study design and objectives, we obtained students’
verbal consent.
This study was approved by the faculty of medicine (Tehran University of Medical Sciences).
We used a questionnaire based on job satisfaction (Appendix 1).
The clinical education was classified into three categories including: outpatient, bedside
and theoretical teaching.
In addition, the students' satisfaction of the way that they were tested for clinical
skills was also assessed.
The students' satisfaction with clinical education was classified into; completely,
partial and none.
Students who were satisfied completely or partially with clinical education were
considered satisfied and those who didn't express satisfaction with their education were defined as unsatisfied ones.
Furthermore, the elements of satisfaction were ranked according to scores given by students in this study (the most important factor scored 1, while the least important factor scored 7 for outpatient training and bedside teaching variables and
score 5 for theoretical education variables).
The students recorded their age, the living state (dormitory or no dormitory), their gender and maritalstatus.
We felt the questionnaire has face validity based on the use of similar questions in previous studies, and the elements that we considered as affective factors on clinical education in three different domains, were those which were considered as the
most important elements in clinical education by an expert committee in the Tehran University of Medical Sciences.
The statistical package for the social sciences (SPSS version 9) was used for statistical analysis.
The relation between satisfaction of outpatient training, bedside teaching, theoretical education and variables was analyzed by chi square.
Manthel Haenzel Chi square was computed whenever indicated.
P values equal to or less than 5% were considered significant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์: โดยรวมความพึงพอใจกับการศึกษาทางคลินิกได้ 38.8% ผู้ป่วยนอกและสอน 52% แต่ละข้างเตียง และศึกษาทฤษฎี 70.8% โดยรวม ความพึงพอใจมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ด้วยวิธีทั่วไป โรคเรื้อรัง ขนาดของชั้นเรียน และการวางแผนหลักสูตรสรุป: จากการศึกษาปัจจุบัน เราสรุปว่า ควร reevaluated การศึกษาทางคลินิกในมหาวิทยาลัยของเรามีความสนใจเฉพาะในขนาดของชั้นเรียน โรคและการวางแผนหลักสูตรพิจารณาสำหรับแต่ละรอบเวลาในการศึกษาทางคลินิก ถึงแม้ว่าศึกษาความพึงพอใจงาน amply วรรณคดีบนความพึงพอใจกับการศึกษาทางคลินิกมีค่อนข้างจำกัด บางทฤษฎีเช่นทฤษฎีอาชีพใช้อธิบายตัวแปรวิธีการอาชีว และจิตใจสามารถมีอิทธิพลต่อเจตคติอาชีพได้ เนื่องจากความพึงพอใจของนักเรียนได้เชื่อมโยง กับของทัศนคติต่อวิชาชีพ อาชีพมั่นคง คณะศึกษามืออาชีพควรเกี่ยวข้องกับความพึงพอใจของนักเรียนเป็นผลการศึกษา องค์ประกอบของความพึงพอใจในงานแบ่งออกได้ 3 โดเมน: เช่นบุคคล มนุษยสัมพันธ์ และองค์กรได้ โดเมนส่วนตัวถือว่าเป็นอักขระของแต่ละบุคคล และมีการกำหนดไว้เป็นลักษณะเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับนักศึกษา (เช่นความพึงพอใจชีวิต นับถือตนเอง) ความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนและผู้สอนทางคลินิกคือกุดมนุษยสัมพันธ์โดเมน มีแบ่งลักษณะของการศึกษาทางคลินิกที่อาจส่งผลต่อความพึงพอใจเป็นโดเมนองค์กร ซึ่งจะรวมจำนวนครู ผู้ป่วย วิธีการศึกษา และทักษะปฏิบัติที่นักเรียนเรียนรู้ มีบางการศึกษาที่ประเมินผลของปัจจัยต่าง ๆ ในโดเมนเหล่านี้สามอย่างชัดเจน แต่บางปัจจัยเหล่านี้ถูกประเมินในหลาย unclassifiableการศึกษาแตกต่างกัน มันได้รับการแสดงที่อิสระ ความหลากหลาย ความพร้อมของการเรียนรู้โอกาส มีพาสปอร์ตมากกว่าหนึ่งดูแลและใช้วิธี institutionalized ของแนวการเพิ่มความพึงพอใจ แบบจำลองที่สามารถทำนายความพึงพอใจในงานที่เหมาะสมเพื่อประเมินความพึงพอใจของนักเรียนไม่ได้ ประสบการณ์ทางคลินิกสำหรับนักศึกษาแพทย์ไม่เหมือนกับงาน และบทบาทของนักศึกษาในคลินิกไม่เหมือนกับของพนักงาน ซึ่งแตกต่างจากพนักงานทั่วไปนักเรียนจะอยู่ที่สิ่งอำนวยความสะดวกชั่วคราว นักเรียนโดยทั่วไปไม่ได้จ่าย และ ดังนั้น ไม่มีสิทธิ์และสิทธิ์การใช้งานเดียวกัน หรือความคาดหวังเป็นพนักงานทำงาน นักเรียนมักทำประสบการณ์ของพวกเขาที่เว็บไซต์คลินิก ซึ่งไม่สถานที่พวกเขามักจะเลือกงานประจำ แม้ว่าจะกล่าวระหว่างประสบการณ์ของนักเรียน และจ้างงาน เราสามารถออกแบบแบบจำลองการคาดการณ์ความพึงพอใจกับประสบการณ์ทางคลินิกจากการรวมตัวแปรที่สามารถทำนายความพึงพอใจในการงานหรืออาชีพบางอย่าง แม้ว่านักศึกษาแพทย์และนักวิชาชีพสุขภาพอื่น ๆ ต้องพอใจกับการปฏิบัติทางคลินิกและเรียนรู้ องค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับความพึงพอใจนี้ไม่รู้จัก บนมืออื่น ๆ การเปลี่ยนแปลงในระบบสุขภาพในอิหร่านจากปี 1994 มีผลกระทบมหาศาลกับการศึกษา นักเรียน ครู และสุขภาพผู้ปฏิบัติงานดูแลความพึงพอใจ สำหรับปี มีการประเมินการเรียนการสอนทางการแพทย์แค่ในมหาวิทยาลัยของเรา ดังนั้น เราออกแบบการศึกษาแบบสอบถามที่เตหรานมหาวิทยาลัยของแพทย์ศาสตร์ในการประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาแพทย์ มีการศึกษาทางคลินิกระหว่างการฝึกงานทางการแพทย์ เราศึกษาแยกผลของตัวแปรในองค์กรโดเมน เช่นวิธีการ นี้เป็นการไขว้ตัดอธิบายคู่ศึกษา ซึ่งได้ดำเนินการในปี 2000 ที่เตหรานมหาวิทยาลัยของวิทยาศาสตร์การแพทย์ วิชานักศึกษาแพทย์ในระหว่างการฝึกงานทางการแพทย์ (สุดท้ายทั้งสองนักศึกษาแพทย์ปีที่หก และเจ็ดปี) สมมติว่าการศึกษามีก่อนหน้านี้ที่ว่า ความพึงพอใจของนักเรียน มีการศึกษาทางคลินิกคือ 40% ขนาดตัวอย่างที่คำนวณได้ 250 หลังจากอธิบายถึงการออกแบบการศึกษาและวัตถุประสงค์ เรารับนักเรียนยินยอมด้วยวาจา การศึกษานี้ได้รับการอนุมัติ โดยคณะแพทยศาสตร์ (เตหะรานมหาวิทยาลัยของวิทยาศาสตร์การแพทย์) เราใช้แบบสอบถามตามความพึงพอใจงาน (ภาคผนวก 1) การศึกษาทางคลินิกถูกแบ่งเป็นสามประเภทได้แก่: ผู้ป่วยนอก ไฟหัวเตียงและสอนทฤษฎี นอกจากนี้ ความพึงพอใจของนักเรียนของวิธีที่จะทดสอบในทางคลินิกนอกจากนี้ยังมีประเมินทักษะ ความพึงพอใจของนักเรียน มีการศึกษาทางคลินิกได้แบ่ง สมบูรณ์บางส่วนและไม่มี นักเรียนที่มีความพึงพอใจทั้งหมด หรือบางส่วน มีการศึกษาทางคลินิกได้พิจารณาความพึงพอใจ และผู้ที่ไม่ได้แสดงความพึงพอใจกับการศึกษาถูกกำหนดเป็นไม่พอใจคน นอกจากนี้ องค์ประกอบของความพึงพอใจถูกจัดอันดับตามคะแนนที่กำหนดให้ โดยนักเรียนในการศึกษานี้ (ตัวสำคัญทำ 1 ในขณะที่ปัจจัยสำคัญน้อยที่สุดคะแนน 7 สำหรับผู้ป่วยนอกในการฝึกอบรมและสอนตัวแปรข้างเตียง และคะแนน 5 สำหรับตัวแปรการศึกษาทฤษฎี) นักเรียนบันทึกอายุของพวกเขา รัฐลีฟวิ่ง (หอพักหรือหอพักไม่), ของเพศ และ maritalstatus เรารู้สึกว่า แบบสอบถามมีตั้งแต่หน้าตามการใช้คำถามคล้ายกันในการศึกษาก่อนหน้านี้ และองค์ประกอบที่เราถือว่าเป็นปัจจัยที่ผลในการศึกษาทางคลินิกในโดเมนที่แตกต่างกัน 3 มีผู้ซึ่งได้ถือเป็นการองค์ประกอบที่สำคัญในการศึกษาทางคลินิกโดยมีคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญเตหรานมหาวิทยาลัยของวิทยาศาสตร์การแพทย์ แพคเกจทางสถิติสำหรับสังคมศาสตร์ (โปรแกรมรุ่น 9) ใช้สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติ ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจของผู้ป่วยนอกในการฝึกอบรม สอนข้างเตียง การศึกษาทฤษฎี และตัวแปรที่วิเคราะห์ โดย chi สแควร์ ชี Haenzel Manthel สแควร์ถูกคำนวณเมื่อใดก็ตามที่ระบุ ค่า P เท่ากับ หรือน้อยกว่า 5% ก็ถือว่าสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษา: ความพึงพอใจโดยรวมที่มีการศึกษาทางคลินิกเป็น 38.8%; การเรียนการสอนผู้ป่วยนอกและข้างเตียง 52% ในแต่ละทฤษฎีและการศึกษา 70.8% ความพึงพอใจโดยรวมมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญด้วยวิธีการที่พบบ่อยและโรคระบาดขนาดของชั้นเรียนและการวางแผนการเรียนการสอน.
สรุป: จากการศึกษาปัจจุบันเราสรุปได้ว่าการศึกษาทางคลินิกที่ควรได้รับการทบทวนในมหาวิทยาลัยของเราที่มีความสนใจเฉพาะขนาดชั้นเรียน ความหลากหลายของโรคและการวางแผนการเรียนการสอนการพิจารณาสำหรับเซสชั่นในการศึกษาทางคลินิกในแต่ละ.
แม้ว่าพึงพอใจในงานได้รับการศึกษาอย่างพอเพียง, หนังสือที่เกี่ยวกับความพึงพอใจที่มีการศึกษาทางคลินิกค่อนข้าง จำกัด .
บางทฤษฎีเช่นทฤษฎีอาชีพได้ถูกนำมาใช้เพื่ออธิบายวิธีการตัวแปรอาชีวอนามัยและจิตใจสามารถมีอิทธิพลต่อ ทัศนคติที่มีต่อการประกอบอาชีพ.
ตั้งแต่นักเรียนมีความพึงพอใจที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับทัศนคติของอาชีพของพวกเขาต่อมามุ่งมั่นในอาชีพและการเก็บรักษา, คณะศึกษามืออาชีพควรจะเกี่ยวข้องกับนักเรียนมีความพึงพอใจเป็นผลที่ได้จากขั้นตอนการศึกษา.
องค์ประกอบของความพึงพอใจในการทำงานสามารถแบ่งออกเป็นสาม โดเมน: คือส่วนบุคคลระหว่างบุคคลและองค์กร.
โดเมนส่วนตัวถือเป็นตัวละครของแต่ละคนและจะมีการกำหนดให้เป็นลักษณะเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน (เช่นพึงพอใจในชีวิตความนับถือตนเอง).
ความสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษาและอาจารย์ผู้สอนทางคลินิก
แบ่งออกเป็นความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลโดเมน. ลักษณะของการศึกษาทางคลินิกที่อาจมีผลต่อความพึงพอใจมีการแบ่งประเภทเป็นโดเมนขององค์กรซึ่งรวมจำนวนครูผู้ป่วยวิธีการศึกษาและทักษะการปฏิบัติที่นักเรียนได้เรียนรู้. มีการศึกษาน้อยที่ประเมินผลกระทบที่มี ปัจจัยที่แตกต่างกันในทั้งสามโดเมนอย่างชัดเจน แต่บางส่วนของปัจจัยเหล่านี้ได้รับการประเมิน unclassifiable ในหลายการศึกษาที่แตกต่างกัน. จะได้รับการแสดงให้เห็นว่าการปกครองตนเอง, ความหลากหลาย, ความพร้อมของโอกาสการเรียนรู้ที่ได้รับการดูแลโดยมากกว่าหนึ่งการกำกับดูแลและการใช้วิธีสถาบันของ การวางแนวทางเพิ่มความพึงพอใจ. รุ่นที่คาดการณ์พึงพอใจในงานที่ไม่เหมาะสมในการประเมินความพึงพอใจของนักเรียน. ประสบการณ์ทางคลินิกสำหรับนักศึกษาแพทย์ไม่ได้เช่นเดียวกับงานและบทบาทของนักศึกษาในคลินิกที่ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่พนักงาน ซึ่งแตกต่างจากพนักงานทั่วไปนักเรียนจะอยู่ที่สิ่งอำนวยความสะดวกชั่วคราว. นักเรียนมักจะไม่ได้ชำระเงินและดังนั้นจึงไม่ได้มีสิทธิเท่าเทียมและสิทธิพิเศษหรือความคาดหวังของการทำงานเป็นพนักงาน นักศึกษามักจะเสร็จสมบูรณ์ประสบการณ์ของพวกเขาได้ที่เว็บไซต์ทางคลินิกที่ไม่ได้เป็นสถานที่ที่พวกเขามักจะเลือกสำหรับการจ้างงานปกติ. แม้ว่าดังกล่าวข้างต้นอยู่ระหว่างประสบการณ์ของนักเรียนและการจ้างงานเราสามารถออกแบบรูปแบบการทำนายความพึงพอใจที่มีประสบการณ์ทางคลินิกจากการรวมบางส่วนของตัวแปรที่ทำนายความพึงพอใจในการทำงานหรืออาชีพ. แม้ว่านักศึกษาแพทย์และนักเรียนคนอื่น ๆ ในอาชีพการดูแลสุขภาพที่ดูเหมือนจะมีความพึงพอใจกับการปฏิบัติทางคลินิกของพวกเขาและการเรียนรู้องค์ประกอบที่มีส่วนร่วมเพื่อความพึงพอใจนี้จะไม่เป็นที่รู้จักกัน. ในทางกลับกันการเปลี่ยนแปลงในการดูแลสุขภาพ ระบบในอิหร่านจาก 1994 มีผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อการศึกษาทางการแพทย์นักศึกษาอาจารย์และสุขภาพการดูแลความพึงพอใจของคนงาน. สำหรับบางปีที่ผ่านมาการประเมินผลการเรียนการสอนทางการแพทย์ที่ได้รับการเรียกร้องในมหาวิทยาลัยของเรา ดังนั้นเราจึงได้รับการออกแบบการศึกษาแบบสอบถามที่กรุงเตหะรานมหาวิทยาลัยการแพทย์วิทยาศาสตร์เพื่อประเมินความพึงพอใจของนักศึกษาแพทย์ที่มีการศึกษาทางคลินิกในระหว่างการฝึกงานทางการแพทย์ของพวกเขา. เราศึกษาผลกระทบที่แยกจากกันของตัวแปรในโดเมนขององค์กรเช่นกัน. วิธีการนี้เป็นการวิเคราะห์เชิงพรรณนาตัดขวางการศึกษาซึ่งได้ดำเนินการในปี 2000 ที่มหาวิทยาลัยเตหะรานของวิทยาศาสตร์การแพทย์. กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาแพทย์ในระหว่างการฝึกงานทางการแพทย์ของพวกเขา (ในช่วงสองปีที่ผ่านมาของปีที่หกและเจ็ดนักศึกษาแพทย์). สมมติว่าการศึกษาที่มีอยู่ก่อนหน้านี้ที่ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีการศึกษาทางคลินิกเป็น 40%, คำนวณขนาดของกลุ่มตัวอย่างเป็น 250 หลังจากอธิบายการออกแบบการศึกษาและวัตถุประสงค์เราได้รับนักเรียนได้รับความยินยอมด้วยวาจา. การศึกษาครั้งนี้ได้รับการอนุมัติจากคณะแพทยศาสตร์ (มหาวิทยาลัยเตหะรานวิทยาศาสตร์การแพทย์) ได้. เราใช้แบบสอบถามขึ้นอยู่กับความพึงพอใจ . (ภาคผนวก 1) การศึกษาทางคลินิกที่ถูกแบ่งออกเป็นสามประเภท ได้แก่ : ผู้ป่วยนอกข้างเตียง. และการสอนทฤษฎีความพึงพอใจของวิธีการที่พวกเขาได้รับการตรวจทางคลินิกนอกจากนี้นักเรียน. ทักษะยังได้รับการประเมินของนักเรียนมีความพึงพอใจที่มีการศึกษาทางคลินิกถูกแบ่งออกเป็น; สมบูรณ์บางส่วนและไม่มีใคร. นักศึกษาที่มีความพึงพอใจอย่างสมบูรณ์หรือบางส่วนที่มีการศึกษาทางคลินิกได้รับการพิจารณาความพึงพอใจและผู้ที่ไม่ได้แสดงความพึงพอใจที่มีการศึกษาของพวกเขาถูกกำหนดให้เป็นคนที่ไม่พอใจ. นอกจากนี้องค์ประกอบของความพึงพอใจที่ได้รับการจัดอันดับตามคะแนนที่ได้รับจากนักเรียน ในการศึกษานี้ (ปัจจัยที่สำคัญที่สุด 1 คะแนนขณะที่อย่างน้อยปัจจัยที่สำคัญ 7 คะแนนสำหรับการฝึกอบรมผู้ป่วยนอกและตัวแปรการเรียนการสอนข้างเตียงและคะแนน5 สำหรับตัวแปรการศึกษาทฤษฎี). นักเรียนบันทึกอายุของพวกเขารัฐที่อยู่อาศัย (หอพักหรือหอพักไม่มี) เพศและ maritalstatus ของพวกเขา. เรารู้สึกว่าแบบสอบถามที่มีความถูกต้องใบหน้าอยู่บนพื้นฐานของการใช้คำถามที่คล้ายกันในการศึกษาก่อนหน้านี้และองค์ประกอบที่เราถือว่าเป็นปัจจัยอารมณ์เกี่ยวกับการศึกษาทางคลินิกในสามโดเมนที่แตกต่างกันมีผู้ที่ได้รับการพิจารณาเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในการศึกษาทางคลินิกโดยคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญในมหาวิทยาลัยเตหะรานวิทยาศาสตร์การแพทย์. แพคเกจทางสถิติสำหรับสังคมศาสตร์ (SPSS รุ่นที่ 9) ที่ใช้สำหรับการวิเคราะห์ทางสถิติ. ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจของการฝึกอบรมผู้ป่วยนอกการเรียนการสอนข้างเตียงศึกษาทฤษฎีและตัวแปรที่ได้รับการวิเคราะห์ ด้วยตารางไค. Manthel Haenzel จิตารางคำนวณเมื่อใดก็ตามที่ระบุ. P ค่าเท่ากับหรือน้อยกว่า 5% ได้รับการพิจารณาอย่างมีนัยสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลโดยรวมของการศึกษาทางคลินิกได้ 38.8 % ; ผู้ป่วยนอกและการสอนข้างเตียง ร้อยละ 52 และร้อยละ 70.8 แต่ละทฤษฎีการศึกษา . ความพึงพอใจโดยรวมมีความสัมพันธ์กับวิธีการที่พบบ่อยและโรคระบาด , ขนาดของชั้นเรียนและหลักสูตรการวางแผน .
สรุป : จากการศึกษาปัจจุบันเราสรุปได้ว่า การศึกษาทางคลินิกควรจะเป็นพวกในมหาวิทยาลัยของเรากับความสนใจเฉพาะขนาดของชั้นเรียน , ความหลากหลายของโรคและการวางแผนการพิจารณาแต่ละเซสชันในการศึกษาทางคลินิก
ถึงแม้ว่าความพึงพอใจได้รับแยะศึกษาวรรณกรรมในความพึงพอใจในการศึกษาทางคลินิกเป็นค่อนข้าง จำกัด
บางทฤษฎี เช่น ทฤษฎีอาชีพที่มีการใช้เพื่ออธิบายวิธีการตัวแปรอาชีพ และจิตสามารถมีอิทธิพลต่อทัศนคติต่ออาชีพ
เนื่องจากความพึงพอใจของนักเรียน มีความสัมพันธ์กับทัศนคติของพวกเขาในภายหลัง มืออาชีพ ความผูกพัน และความคงทน คณะการศึกษามืออาชีพควรจะเกี่ยวข้องกับความพึงพอใจของนักเรียนเป็นผลของกระบวนการการศึกษา
องค์ประกอบของความพึงพอใจในงานได้แบ่งออกเป็น 3 โดเมน คือ ส่วนบุคคล ระหว่างบุคคลและองค์การ
โดเมนส่วนตัวถือว่าเป็นแต่ละตัวอักษรและมันหมายถึงลักษณะเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับนักเรียน เช่น ความพึงพอใจในชีวิต ความรู้สึกมีคุณค่าในตนเอง ) .
ความสัมพันธ์ระหว่างนักเรียนและอาจารย์ผู้สอนทางคลินิกแบ่งเป็นบุคคล
โดเมน
ลักษณะของการศึกษาทางคลินิกที่อาจมีผลต่อความพึงพอใจมีการแบ่งประเภท
เป็นโดเมนขององค์กร ซึ่งรวมจำนวนครู ผู้ป่วย วิธีการ การศึกษา และทักษะที่นักเรียนได้เรียนรู้
มีการศึกษาน้อยที่ศึกษาผลของปัจจัยต่าง ๆเหล่านี้สามโดเมนอย่างชัดเจนแต่บางส่วนของปัจจัยเหล่านี้ ได้แก่ unclassifiable ในการศึกษาที่แตกต่างกันหลาย


มันได้ถูกแสดงว่า อิสระ ที่หลากหลาย และสร้างโอกาสในการเรียนรู้ การดูแล โดยมากกว่าหนึ่งในการนิเทศ และใช้วิธีการปฐมนิเทศสถาบันเพิ่มความพึงพอใจ .
รุ่นที่ทำนายความพึงพอใจที่ไม่เหมาะสม เพื่อประเมินความพึงพอใจของนักเรียน
ประสบการณ์ทางคลินิกสำหรับนักศึกษาแพทย์ ไม่เหมือนกับงาน และบทบาทของนักเรียนในคลินิกที่ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกับที่ของพนักงาน ซึ่งแตกต่างจากพนักงานทั่วไป
นักเรียนจะอยู่ที่เครื่องชั่วคราว
นักเรียนมักจะไม่จ่าย ดังนั้นจึงไม่มีสิทธิเท่าเทียมและสิทธิพิเศษ หรือความคาดหวังในการเป็นลูกจ้าง นักเรียนมักจะเสร็จสมบูรณ์ประสบการณ์ของพวกเขา
ที่เว็บไซต์ของคลินิก ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกเขามักจะเลือกสำหรับการจ้างงานปกติ
แม้ว่าข้างต้นอยู่ระหว่างประสบการณ์ของนักเรียนและ
การจ้างงาน , เราสามารถออกแบบแบบจำลองเพื่อทำนายความพึงพอใจกับประสบการณ์ทางคลินิก จากการรวมบางส่วนของตัวแปรที่ทำนายความพึงพอใจในงานหรืออาชีพ
แม้ว่านักศึกษาแพทย์และนักเรียนคนอื่น ๆในการดูแลสุขภาพดูเหมือนจะพอใจกับการปฏิบัติทางคลินิกของพวกเขาและการเรียนรู้ องค์ประกอบที่สนับสนุนนี้ความพึงพอใจไม่รู้จักกันดี
บนมืออื่น ๆ , การเปลี่ยนแปลงในระบบการดูแลสุขภาพในอิหร่านจาก 1994 มีผลกระทบอย่างมหาศาลต่อการศึกษาแพทย์ นักศึกษา อาจารย์ และความพึงพอใจ การดูแลสุขภาพ

บางปี ประเมินผลทางการแพทย์ได้รับการเรียกร้องในมหาวิทยาลัยของเรา ดังนั้นเราจึงออกแบบแบบสอบถาม ศึกษาที่มหาวิทยาลัยเตหะราน
วิทยาศาสตร์ทางการแพทย์เพื่อประเมินความพึงพอใจของนักเรียนที่มีการศึกษาทางคลินิกทางการแพทย์ในระหว่างฝึกงานของพวกเขา .
เราศึกษาผลของตัวแปรในการแยกโดเมนขององค์กรได้เป็นอย่างดี วิธี

ครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนาวิเคราะห์ ซึ่งดำเนินการในปี 2000 ที่มหาวิทยาลัยเตหะราน วิทยาศาสตร์การแพทย์
จำนวนนักศึกษาแพทย์ในระหว่างฝึกงาน ( 2
ปีหกและเจ็ดปี นักศึกษาแพทย์ ) .
สมมติว่าใช้ได้ก่อนหน้านี้การศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการศึกษาทางคลินิกได้ 40 เปอร์เซ็นต์ คำนวณขนาดของกลุ่มตัวอย่าง 250
หลังจากอธิบายวัตถุประสงค์ของการศึกษาการออกแบบและเราได้รับความยินยอมด้วยวาจา นักศึกษา


การศึกษานี้ได้รับการอนุมัติโดยคณะแพทยศาสตร์ ( มหาวิทยาลัยเตหะรานวิทยาศาสตร์การแพทย์ ) .
เราใช้แบบสอบถามตามความพึงพอใจ ( ภาคผนวก 1 )
การศึกษาทางคลินิกถูกแบ่งออกเป็นสามประเภท ได้แก่ ไข้ ข้างเตียง
และสอนทฤษฎี
นอกจากนี้ความพึงพอใจของนักเรียนในทางที่พวกเขาทำการทดสอบทักษะทางคลินิก
ยังประเมิน
ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อการศึกษาทางคลินิกแบ่ง ; อย่างสมบูรณ์
บางส่วน และไม่มี
นักเรียนมีความพึงพอใจอย่างสมบูรณ์หรือเพียงบางส่วนกับการศึกษาทางคลินิกได้
ถือว่าพอใจ และผู้ที่ไม่ได้แสดงออกถึงความพึงพอใจกับการศึกษาที่กำหนด เช่น ไม่พอใจที่
นอกจากนี้ องค์ประกอบของความพึงพอใจ เรียงตามคะแนนที่ได้รับจากนักเรียนในการศึกษานี้ ( ปัจจัยที่สำคัญที่สุดได้คะแนน 1 , ส่วนที่สำคัญที่สุดสำหรับการฝึกได้ 7 ระดับตัวแปรและ
สอนข้างเตียงคะแนน 5 ตัวแปรการศึกษาเชิงทฤษฎี ) .
นักเรียนบันทึกอายุ , สภาพความเป็นอยู่ ( หอพักหอพักหรือไม่ ) เพศของพวกเขาและสถานการณ์ .
เรารู้สึกหน้าแบบสอบถามความถูกต้องขึ้นอยู่กับการใช้คำถามที่คล้ายกันในการศึกษาก่อนหน้านี้ และองค์ประกอบที่เราถือว่าเป็นปัจจัยในด้านการศึกษาทางคลินิกใน 3 โดเมนที่แตกต่างกันคือผู้ซึ่งถือว่าเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในการศึกษาทางคลินิก
โดยคณะกรรมการผู้เชี่ยวชาญในมหาวิทยาลัยเตหะราน วิทยาศาสตร์การแพทย์
แพคเกจทางสถิติสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ( SPSS Version 9 ) สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติ
ความสัมพันธ์ระหว่างความพึงพอใจ ของการฝึกอบรม และการสอนข้างเตียง ตัวแปรเชิงทฤษฎีการศึกษา วิเคราะห์ข้อมูลโดย ไคสแควร์
manthel haenzel Chi Square คำนวณตามที่ระบุไว้
p มีค่าน้อยกว่า หรือเท่ากับ 5% ถือว่า

ที่สำคัญ