Indus Delta, PakistanThe Indus Delt

Indus Delta, Pakistan
The Indus Delta is considered one of the world’s most threatened
large deltas due to upstream freshwater extraction which irrigates
180,000 square kilometer of agriculture area (Spalding et al.,
2010). A severe reduction in fresh water flow from 93 to 48 million
acre feet (maf) was observed during a 80 years period spanning
from 1922 to 2002 http://cms.waterinfo.net.pk/pdf/indusbasin.PDF.
The impact of the reduction in freshwater flow to mangroves in the
Indus Delta is not fully understood because of conflicting figures
from various stakeholders including the Sindh Forest Department,
Sindh Coastal Development Authority, the International Union for
Conservation of nature (IUCN) and World Wide Fund for Nature e
Pakistan (WWF e Pakistan). Previous estimates of mangrove cover
change in Indus Delta were based on comparison between the results
of different one-time-assessments done by numerous institutions
over a period of time.
We assessed the mangrove cover change during the last four
decades using multi-temporal Landsat MSS and TM satellite images
acquired during 1973e2010 (Fig. 2). The results show current
mangrove cover on the Indus Delta is 98,014 ha including 26,555 ha
of dense mangrove forest (>50% canopy cover) and 71,459 ha of
sparse mangrove (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอยูรเวเดลต้า ปากีสถานเดลตาเอยูรเวถือเป็นหนึ่งในโลกถูกคุกคามมากที่สุดdeltas ขนาดใหญ่เนื่องจากขั้นต้นน้ำสกัดปลาที่ irrigates180000 ตารางกิโลเมตรของพื้นที่เกษตร (Spalding et al.,2010) ลดลงอย่างรุนแรงในกระแสน้ำจาก 93 48 ล้านฟุตเอเคอร์ (maf) ถูกตรวจสอบระหว่าง 80 ปีรอบระยะเวลาซึ่งประกอบไปด้วยจากค.ศ. 1922 ถึง 2002 http://cms.waterinfo.net.pk/pdf/indusbasin.PDFผลกระทบของการลดลงในกระแสน้ำจืดเพื่อโกรฟส์ในการเดลตาเอยูรเวไม่เป็นอย่างที่เข้าใจเนื่องจากตัวเลขขัดแย้งกันจากเสียต่าง ๆ รวมทั้งกรมป่าไม้ Sindhหน่วยงานพัฒนาชายฝั่ง Sindh สหภาพนานาชาติเพื่ออนุรักษ์ธรรมชาติ(เพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ) และ World Wide Fund อีธรรมชาติปากีสถาน (WWF อีปากีสถาน) ป่าชายเลนครอบคลุมประเมินก่อนหน้านี้เปลี่ยนแปลงในเดลต้าเอยูรเวถูกใช้เปรียบเทียบระหว่างผลลัพธ์ของต่าง ๆ วัน-time-ประเมินโดยสถาบันหลายแห่งช่วงระยะเวลาเราประเมินการเปลี่ยนแปลงครอบคลุมป่าชายเลนระหว่างสี่สุดท้ายภาพดาวเทียม Landsat MSS และ TM ขมับหลายทศวรรษที่ผ่านมาได้มาในระหว่าง 1973e2010 (Fig. 2) ผลการแสดงปัจจุบันป่าชายเลนครอบคลุมในการเอยูรเวจะฮา รวม 26,555 ฮา 98,014ป่าชายเลนหนาแน่น (> ฝาครอบฝาครอบ 50%) และ 71,459 ฮา ของป่าชายเลนห่าง (< ฝาครอบฝาครอบ 50%) ป่า (ตาราง 3)วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงชั่วคราวหลายของเราจาก 1973 เพื่อ 2010 เปิดเผยว่า เดลต้าเป็นแบบไดนามิกสูง และมีกระบวนการที่เกิดขึ้นพร้อมกันof erosion and accretion occurring in the area. In terms of mangrovecover a total net increase of 1530 ha (1.5%) has been observed.Considering the highly dynamic ecosystem and image interpretationinaccuracies, this total change is insignificant. However, cumulativeforest gain and losswas 45,126 ha and 43,596 respectively.We found extensive degradation of mangrove forest in the uppertidal zone of the western end and intertidal zone of eastern partalong the country boundary line with India. The degradation in theupper tidal zone can be seen in context of decreasing fresh waterdischarges from the Indus River. Over the past sixty years thequantity water flow reaching the delta has been reduced significantly,which has created two environmental problems. First, thesalinity of water within the mangroves has increased to 50 partsper thousand (ppt) Aziz and Khan (2001), which is detrimental tomangrove growth. Second, the flow of alluviumethe fine gainednutrient-rich soil brought by the rivers during their course throughthe fertile plains has declined from 400 million to 100 million tonsper year. This decline has prevented transport and uniformdispersal of suspended sediments over mangrove areas. As a resultof these two factors, the surviving Indus Delta mangroves aresparse and stunted.On the eastern side of the Indus Delta, the Left Bank OutfallDrain (LBOD) was constructed during late 1980’s to dispose thesaltwater of Indus Plans in the Arabian Sea to reduce the water
logging and salinity from the productive agriculture lands. As a
consequence, higher quantities of saline water and salt load added
to the delta degraded the mangrove cover as well as impacted other
marine habitat.
The other major causes of mangrove deforestation and degradation
in Indus Delta include over harvesting for fuel wood, camel grazing and fodder use, meandering and erosion of creeks, and sea
water intrusion.
Most of the regeneration has been observed in the intertidal
zone. The gain in mangroves forest cover has been attributed to
conservation efforts in the area including intensive mangrove
plantation and raising awareness of the importance of mangroves
in the local communities. IUCN began its efforts to restore
degraded mangroves forests in Pakistan in the early nineties and
over 30,000 ha have been restored and restocked, mainly in the
Indus Delta. During this time fast growing and salt tolerant
mangrove species, Rhizophora mucronata (Kumri), and Avicennia
marina (Teemer) were planted in the inter-tidal zones of the Indus
Delta. The other possible causes of mangrove cover increase may
include changes in local morphology driven by changes in stream
flows and an increase in atmospheric CO2 concentrations suggested
by several studies (Archer et al., 1995; Eamus and Palmer,
2008; McKEE and ROOTH, 2008), which require further investigations
in context of Indus Delta.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สินธุเดลต้าปากีสถาน
สินธุเดลต้าถือเป็นหนึ่งที่ถูกคุกคามมากที่สุดในโลก
สันดอนขนาดใหญ่เนื่องจากการสกัดน้ำจืดต้นน้ำซึ่ง irrigates
180,000 ตารางกิโลเมตรของพื้นที่การเกษตร (สปัลดิง et al.,
2010) ลดลงอย่างรุนแรงในการไหลของน้ำจืดจาก 93-48000000
ฟุตเอเคอร์ (คณิตศาสตร์) พบว่าในช่วง 80 ปีรอบระยะเวลาตั้งแต่
1922-2002 http://cms.waterinfo.net.pk/pdf/indusbasin.PDF.
ผลกระทบของ การลดลงของการไหลของน้ำจืดเพื่อป่าชายเลนใน
พื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุยังไม่เข้าใจเพราะตัวเลขที่ขัดแย้งกัน
จากผู้มีส่วนได้เสียต่างๆรวมทั้งฮ์กรมป่าไม้
ฮ์การพัฒนาชายฝั่ง, สหภาพนานาชาติเพื่อการ
อนุรักษ์ธรรมชาติ (IUCN) และกองทุนโลกสากลสำหรับ e ธรรมชาติ
ประเทศปากีสถาน (WWF อีปากีสถาน) ประมาณการก่อนหน้าของฝาครอบป่าชายเลน
เปลี่ยนแปลงในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุอยู่บนพื้นฐานของการเปรียบเทียบระหว่างผล
ที่แตกต่างกันอย่างใดอย่างหนึ่งเวลาการประเมินผลการทำโดยสถาบันจำนวนมาก
ในช่วงเวลา.
เราประเมินการเปลี่ยนแปลงปกป่าชายเลนในช่วงที่ผ่านมาสี่
ทศวรรษที่ผ่านมาโดยใช้หลายชั่ว Landsat MSS และ TM ภาพถ่ายดาวเทียม
ได้มาในระหว่าง 1973e2010 (รูปที่. 2) ผลที่ได้แสดงในปัจจุบัน
ครอบคลุมป่าชายเลนในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุเป็น 98,014 ฮ่าฮ่า 26,555 รวมทั้ง
ป่าชายเลนหนาแน่น (> 50% หลังคาปก) และ 71,459 เฮกเตอร์ของ
ป่าชายเลนเบาบาง (<50% หลังคาคลุม) ป่า (ตารางที่ 3).
ของเราหลายชั่วขณะ การวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลง 1973-2010 เปิดเผย
ว่าเดลต้าเป็นอย่างมากแบบไดนามิกและมีกระบวนการพร้อมกัน
ของการกัดเซาะและเพิ่มที่เกิดขึ้นในพื้นที่ ในแง่ของป่าชายเลน
ปกเพิ่มขึ้นสุทธิรวม 1,530 เฮกเตอร์ (1.5%) ได้รับการปฏิบัติ.
พิจารณาระบบนิเวศแบบไดนามิกสูงและการตีความภาพที่
ไม่ถูกต้อง, การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดนี้ไม่มีนัยสำคัญ อย่างไรก็ตามสะสม
กำไรป่าไม้และ losswas 45,126 ไร่และ 43,596 ตามลำดับ.
เราพบว่าการย่อยสลายที่กว้างขวางของป่าชายเลนบน
เขตน้ำขึ้นน้ำลงของทางด้านตะวันตกและ intertidal เน็ตของภาคตะวันออก
ตามแนวเขตแดนประเทศอินเดีย การย่อยสลายใน
เขตน้ำขึ้นน้ำลงบนสามารถมองเห็นได้ในบริบทของการลดลงของน้ำจืด
ปล่อยจากแม่น้ำสินธุ ที่ผ่านมาหกสิบปีที่ผ่านมา
ปริมาณการไหลของน้ำถึงเดลต้าได้รับการลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
ซึ่งได้สร้างสองปัญหาสิ่งแวดล้อม ก่อนที่
ความเค็มของน้ำที่อยู่ในป่าโกงกางได้เพิ่มขึ้นถึง 50 ส่วน
ต่อพัน (พีพีที) และอาซิซข่าน (2001) ซึ่งเป็นอันตรายต่อ
การเจริญเติบโตของป่าชายเลน ประการที่สองการไหลของดี alluviumethe ได้รับ
ดินที่อุดมด้วยสารอาหารที่นำโดยแม่น้ำในช่วงของพวกเขาผ่าน
ที่ราบอุดมสมบูรณ์ได้ลดลง 400000000-100000000 ตัน
ต่อปี การลดลงนี้มีการป้องกันไม่ให้เกิดการขนส่งและสม่ำเสมอ
กระจายของตะกอนที่แขวนอยู่เหนือพื้นที่ป่าชายเลน เป็นผล
ของทั้งสองปัจจัยที่หลงเหลืออยู่ในป่าโกงกางสินธุเดลต้ามีความ
เบาบางและลักษณะแคระแกรน.
บนฝั่งตะวันออกของแม่น้ำสินธุเดลต้าฝั่งซ้ายแม่น้ำ
ท่อระบายน้ำ (LBOD) ถูกสร้างขึ้นในช่วงปลายปี 1980 ที่จะทิ้ง
น้ำเค็มของสินธุแผนในอาหรับ ทะเลเพื่อลดน้ำ
เข้าสู่ระบบและความเค็มของดินแดนจากการผลิตทางการเกษตร ในฐานะที่เป็น
ผลมาจากปริมาณน้ำที่สูงขึ้นของน้ำเกลือและโหลดเกลือเพิ่ม
ไปยังสามเหลี่ยมปากแม่น้ำป่าชายเลนเสื่อมโทรมปกเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ได้รับผลกระทบ
ที่อยู่อาศัยทางทะเล.
สาเหตุสำคัญอื่น ๆ ของการทำลายป่าและความเสื่อมโทรมของป่าชายเลน
ในพื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุรวมกว่าเก็บเกี่ยวไม้เชื้อเพลิงอูฐและทุ่งเลี้ยงสัตว์ การใช้อาหารสัตว์, คดเคี้ยวและการพังทลายของธารน้ำและทะเล
น้ำบุกรุก.
ส่วนใหญ่ของการฟื้นฟูได้รับการปฏิบัติใน intertidal
โซน กำไรในป่าโกงกางป่าปกคลุมที่ได้รับมาประกอบกับ
ความพยายามในการอนุรักษ์ในพื้นที่ป่าชายเลนรวมทั้งเร่งรัด
การเพาะปลูกและการสร้างความตระหนักถึงความสำคัญของป่าชายเลน
ในชุมชนท้องถิ่น IUCN เริ่มความพยายามที่จะเรียกคืน
ป่าโกงกางที่เสื่อมโทรมในปากีสถานในยุคแรกและ
กว่า 30,000 เฮกเตอร์ได้รับการบูรณะและเสริมส่วนใหญ่อยู่ใน
พื้นที่สามเหลี่ยมปากแม่น้ำสินธุ ในช่วงเวลานี้เติบโตอย่างรวดเร็วและเกลือใจกว้าง
สายพันธุ์โกงกางโกงกางใบใหญ่ (Kumri) และ Avicennia
ท่าจอดเรือ (Teemer) ถูกนำมาปลูกในเขตระหว่างน้ำขึ้นน้ำลงของแม่น้ำสินธุ
เดลต้า สาเหตุอื่น ๆ ของการเพิ่มขึ้นปกป่าชายเลนอาจ
รวมถึงการเปลี่ยนแปลงลักษณะทางสัณฐานวิทยาท้องถิ่นขับเคลื่อนจากการเปลี่ยนแปลงในกระแส
การไหลและการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นของ CO2 ในบรรยากาศที่แนะนำ
โดยการศึกษาหลายคน (ยิงธนู, et al, 1995;. Eamus และพาลเมอร์
2008 แมคและ ROOTH 2008 ) ซึ่งจำเป็นต้องมีการสืบสวนต่อไป
ในบริบทของสินธุเดลต้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สินธุเดลต้า , ปากีสถาน
เดลต้าแม่น้ำสินธุถือเป็นหนึ่งของโลกที่ถูกคุกคามมากที่สุด
ใหญ่สันดอนเนื่องจากต้นน้ำน้ำจืดสกัดซึ่ง irrigates
180 , 000 ตารางกิโลเมตร พื้นที่การเกษตร ( Spalding et al . ,
2010 ) รุนแรงลดการไหลของน้ำบริสุทธิ์จาก 93 48 ล้าน
เอเคอร์ฟุต ( MAF ) พบว่าในช่วง 80 ปีระยะเวลา spanning
จาก 1922 2002 http://cms.waterinfo.net .PK / PDF / indusbasin . pdf .
ผลกระทบของการลดการไหลในน้ำจืดให้ป่าชายเลนใน
เดลต้าสินธุจะไม่เข้าใจอย่างเต็มที่ เพราะตัวเลขที่ขัดแย้งกัน
จากผู้มีส่วนได้เสียต่างๆรวมทั้งดฮ์กรมป่าไม้ อำนาจการพัฒนาชายฝั่ง

Sindh , สหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาตินานาชาติ และกองทุนสัตว์ป่าโลกธรรมชาติ ( WWF E E
ปากีสถานปากีสถาน )ประมาณการก่อนหน้านี้ของป่าชายเลนปกคลุม
เปลี่ยนสินธุเดลต้า ขึ้นอยู่กับการเปรียบเทียบระหว่างผลลัพธ์ที่แตกต่างกันหนึ่งเวลาประเมินเสร็จ

โดยสถาบันมากมายในช่วงเวลา .
เราประเมินป่าชายเลนครอบคลุมการเปลี่ยนแปลงในระหว่างทศวรรษสี่
สุดท้ายใช้ multi ชั่วคราวจาก MSS และ TM ภาพดาวเทียมที่ได้มาระหว่าง 1973e2010
( รูปที่ 2 ) . แสดงผลปัจจุบัน
ป่าชายเลนปกคลุมบนเดลต้าสินธุเป็น 98014 ฮาฮา
แน่นรวมทั้ง 26555 ป่าชายเลน ( > 50 % ครอบหลังคา ) และ 71459 ฮาของป่าโปร่ง ป่าชายเลน
( < 50% ครอบคลุมหลังคา ) ป่า ( ตารางที่ 3 ) .
ของเราหลายชั่วคราวเปลี่ยนการวิเคราะห์จากปี 1973 ถึง 2010 เปิดเผยว่า เดลต้า คือ
แบบไดนามิกสูงและมี คือกระบวนการของการกัดเซาะและการเกิดพร้อมกัน
ที่เกิดขึ้นในพื้นที่ ในแง่ของป่าชายเลน
ปิดเพิ่มขึ้นสุทธิรวม 1 ฮา ( 1.5% ) ได้รับการตรวจสอบ .
พิจารณาระบบนิเวศแบบไดนามิกสูง และความไม่ถูกต้องตีความ
ภาพเปลี่ยนทั้งหมดนี้ไม่สำคัญ อย่างไรก็ตาม เข้าป่าและสะสม
losswas 1 ไร่ และ 43596 ตามลำดับ
เราพบการสลายตัวที่กว้างขวางของป่าชายเลนในเขตน้ำขึ้นน้ำลงบน
ของปลายตะวันตกและเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
ป่าโกงกางตามแนวเส้นเขตแดนกับประเทศอินเดีย การย่อยสลายในเขตน้ำขึ้นน้ำลงบน
สามารถเห็นได้ในบริบทของการลดการระบายน้ำจากแม่น้ำ Indus
สด . กว่าหกสิบปี ที่ผ่านมา ปริมาณน้ำไหลถึงเดลต้า

ได้รับการลดลงอย่างมาก ซึ่งได้สร้างสองปัญหาสิ่งแวดล้อม แรก ,
ความเค็มของน้ำในป่าชายเลนมีจำนวนเพิ่มขึ้นเป็น 50 ส่วน
ต่อพัน ( ppt ) และ อาซิซ ข่าน ( 2001 ) ซึ่งเป็นอันตรายต่อ
การเจริญเติบโตป่าชายเลน ประการที่สอง การไหลของ alluviumethe ก็ได้รับ
อุดมไปด้วยสารอาหารดินนำโดยแม่น้ำในระหว่างหลักสูตรของพวกเขาผ่านที่ราบอุดมสมบูรณ์
ได้ลดลงจาก 400 ล้าน
100 ล้านตันต่อปี การปฏิเสธนี้จะขัดขวางการขนส่งและกระจายสม่ำเสมอ
ของตะกอนแขวนลอยบริเวณป่าชายเลน ผล
ของเหล่านี้สองปัจจัย , Surviving สินธุเดลต้า ป่าชายเลนเป็นป่าโปร่ง และแคระ
.
บนฝั่งตะวันออกของลุ่มแม่น้ำสินธุ ทางฝั่งซ้าย outfall
ระบาย ( lbod ) ถูกสร้างขึ้นในช่วงปี 1980 ที่จะทิ้ง
หลดแผนแม่น้ำสินธุในทะเลอาหรับ เพื่อลดน้ำ
เข้าสู่ระบบและความเค็มจากดินแดน เกษตรผลิต โดย
ผลสูงกว่าปริมาณของน้ำเกลือและเกลือโหลดเพิ่ม
กับเดลต้า ป่าชายเลนเสื่อมโทรมปกรวมทั้งผลกระทบสิ่งแวดล้อมทางทะเลอื่น ๆ
.
หลักสาเหตุอื่น ๆของการลดลงของพื้นที่ป่าไม้ ป่าชายเลนและการย่อยสลาย
ใน Indus เดลต้ารวมกว่าการเก็บเกี่ยวไม้เชื้อเพลิง อูฐกินหญ้าและอาหารสัตว์ใช้คดเคี้ยวและพังทลายของลำธารและทะเล
น้ำการบุกรุก .
ที่สุดของการได้รับการตรวจสอบในพื้นที่ป่าโกงกาง

ได้รับในป่าโกงกาง ครอบคลุมได้ถูกว่า
ความพยายามอนุรักษ์ในพื้นที่รวมทั้งสวนป่าชายเลน
เข้มข้นและเพิ่มความตระหนักในความสำคัญของป่าชายเลน
ในชุมชนท้องถิ่น และเริ่มความพยายามที่จะฟื้นฟูป่าเสื่อมโทรม ป่าชายเลน
ในปากีสถานใน nineties ต้นและ
กว่า 30000 ฮาได้รับการบูรณะและ restocked ส่วนใหญ่ใน
เดลต้า สินธุ . ในช่วงเวลานี้เติบโตอย่างรวดเร็วและเกลือใจกว้าง
ป่าชายเลนชนิดไม้โกงกางใบใหญ่ ( kumri ) และ avicennia
มารีน่า ( teemer ) ที่ปลูกในระหว่างน้ำขึ้นน้ำลงโซนของเดลต้า น

สาเหตุอื่น ๆ เพิ่มปกป่าชายเลนอาจ
รวมการเปลี่ยนแปลงในลักษณะท้องถิ่นขับเคลื่อนด้วยการเปลี่ยนแปลงในกระแส
ไหลและเพิ่มความเข้มข้น CO2 ในบรรยากาศแนะนำ
โดยหลายการศึกษา ( Archer et al . , 1995 ; และ eamus พลัมเมอร์
2008 ; และ แมกกีรูท , 2008 ) ซึ่งต้องมีการตรวจสอบต่อไป ในบริบทของ
สินธุเดลต้า