I switched colleges and cities my j

I switched colleges and cities my junior year, and I literally didn't know a single person at my new school so I had to move in with random Craigslist people who also happened to be students. They seemed totally cool at first, but my food and makeup started disappearing, and I would see pictures of them in my clothes on social media. Whenever I tried to confront them about it, they would act like I was crazy and then be friendly and respectful for a few days (psychological warfare!). Eventually, I installed a lock on my door and it made them super angry. They started slipping mean notes under the door when I was asleep, and leaving me messages about how I should just move out. It was super traumatizing. Eventually, I found another living situation, but the day I was moving my things I had to call a group of guy friends to come stand watch because my two roommates were berating me while I packed (this was, by the way, just a couple nights after I had accompanied one of them to the emergency room when she slipped on the ice, drunk). I still have never been back to the block where we lived together.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมสลับวิทยาลัย และเมืองปีของฉัน และฉันอย่างแท้จริงไม่ทราบคนเดียวที่โรงเรียนของฉันใหม่เพื่อผมจะย้ายคนเครกส์ลิสต์สุ่มที่เกิดขึ้นยัง เป็น นักเรียน พวกเขาดูเหมือนทั้งหมดเย็นที่แรก แต่อาหารของฉัน และแต่งหน้าเริ่มหายไป และจะเห็นภาพของพวกเขาในเสื้อผ้าของฉันบนสื่อสังคมออนไลน์ เมื่อพยายามที่จะเผชิญหน้าพวกเขาเกี่ยวกับมัน พวกเขาจะทำเหมือนฉันเป็นบ้า และเป็นมิตร และเคารพกี่วัน (สงครามประสาท) ในที่สุด ฉันติดตั้งล็อคประตูของฉัน และมันทำให้พวกเขาโกรธซูเปอร์ พวกเขาเริ่มลื่นไถลหมายเหตุเฉลี่ยภายใต้ประตูเมื่อผมหลับ และปล่อยให้ฉันข้อความเกี่ยวกับวิธีฉันควรเพียงย้ายออก มันเป็นซุปเปอร์ traumatizing ในที่สุด พบสถานการณ์ชีวิต วันที่ฉันถูกย้ายฉันผม ก็เรียกเพื่อนมายืนดู เพราะคนที่สองของฉันได้ berating ฉันขณะที่ฉันบรรจุกลุ่มของผู้ชาย (นี้คือ โดยวิธี เพียงสองคืนหลังจากที่ผมได้มาหนึ่งห้องฉุกเฉินเมื่อเธอเล็ดรอดบนน้ำแข็งเมา) ยังเคยไปช่วงที่เราอยู่ด้วยกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเปลี่ยนวิทยาลัยและเมืองปีจูเนียร์ของฉันและฉันอย่างแท้จริงไม่ได้รู้ว่าคนเพียงคนเดียวที่โรงเรียนใหม่ของฉันเพื่อให้ฉันได้ย้ายไปอยู่กับคน Craigslist สุ่มที่ยังเกิดขึ้นจะเป็นนักเรียน พวกเขาดูเหมือนเย็นโดยสิ้นเชิงในตอนแรก แต่อาหารและการแต่งหน้าของฉันเริ่มหายไปและฉันจะได้เห็นภาพของพวกเขาในเสื้อผ้าของฉันในสื่อสังคม เมื่อใดก็ตามที่ผมพยายามที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้พวกเขาก็จะทำหน้าที่เหมือนผมบ้าแล้วจะเป็นมิตรและเคารพไม่กี่วัน (สงครามจิตวิทยา!) ในที่สุดผมติดตั้งล็อคประตูของฉันและมันทำให้พวกเขาโกรธสุด พวกเขาเริ่มต้นการลื่นไถลบันทึกค่าเฉลี่ยภายใต้ประตูเมื่อฉันกำลังนอนหลับและทิ้งฉันข้อความเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันก็ควรจะย้ายออก มันเป็น traumatizing สุด ในที่สุดผมพบว่าสถานการณ์ที่อยู่อาศัยอื่น แต่วันที่ฉันได้รับการเคลื่อนย้ายสิ่งที่ฉันฉันมีการเรียกกลุ่มเพื่อนผู้ชายที่จะมายืนดูเพราะสองเพื่อนร่วมห้องของฉันถูกด่าว่าฉันในขณะที่ฉันบรรจุ (นี่คือ, โดยวิธีการเพียงไม่กี่ คืนหลังจากที่ฉันได้มาพร้อมกับหนึ่งของพวกเขาไปที่ห้องฉุกเฉินเมื่อเธอลื่นบนน้ำแข็ง, เมา) ผมยังไม่เคยได้รับกลับไปยังบล็อกที่เราอยู่ด้วยกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเปลี่ยนมหาวิทยาลัยและเมืองปีจูเนียร์ของฉัน และฉันก็ไม่ได้รู้จักใครในโรงเรียนใหม่ของฉัน ดังนั้นฉันต้องย้ายในกับสุ่ม Craigslist คนที่ยังเป็นนักเรียน เขาดูเท่ห์มากในตอนแรก แต่แต่งหน้าอาหารของฉันเริ่มหายไป และฉันก็เห็นภาพของพวกเขาในเสื้อผ้าของฉันในสื่อสังคม เมื่อใดก็ตามที่ฉันพยายามที่จะเผชิญหน้ากับพวกเขาเกี่ยวกับมันพวกเขาจะทำตัวเหมือนฉันบ้า และเป็นมิตร และให้ความเคารพสำหรับไม่กี่วัน ( สงคราม ! จิตวิทยา ) ในที่สุด ผมติดตั้งกลอนประตูของฉันและมันทำให้พวกเขาสุดโกรธ พวกเขาเริ่มต้นการลื่นไถลหมายถึงบันทึกใต้ประตูตอนที่ผมหลับไป และทิ้งข้อความเกี่ยวกับวิธีการที่ฉันควรจะย้ายออก มันสุดทรมานใจ . ในที่สุดผมพบว่าชีวิตคนอื่นสถานการณ์แต่ในวันที่ผมย้ายของของฉัน ฉันต้องโทรหากลุ่มเพื่อนผู้ชายมายืนดู เพราะสองเพื่อนร่วมห้องของฉันด่าฉันในขณะที่ฉันจัด ( นี่นะ แค่สองคืน หลังจากที่ผมได้นำหนึ่งของพวกเขาไปยังห้องฉุกเฉิน เมื่อเธอลื่นบนน้ำแข็ง ดื่ม ) ฉันยังไม่เคยกลับไปที่บล็อกที่เราเคยอยู่ด้วยกัน