Farewell! thou art too dear for my

Farewell! thou art too dear for my possessing,
And like enough thou knowst thy estimate.
The Charter of thy worth gives thee releasing;
My bonds in thee are all determinate.
For how do I hold thee but by thy granting,
And for that riches where is my deserving?
The cause of this fair gift in me is wanting,
And so my patent back again is swerving.
Thy self thou gav'st, thy own worth then not knowing,
Or me, to whom thou gav'st it, else mistaking,
So thy great gift, upon misprision growing,
Comes home again, on better judgement making.
Thus have I had thee as a dream doth flatter:
In sleep a king, but waking no such matter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อำลา พระองค์ทรงรักมากเกินไปสำหรับฉันครอบครองและไม่ ชอบพอเจ้า knowst จงประเมินกฎบัตรของเจ้าให้ข้าปล่อยพันธบัตรของฉันเกิดรู้ทั้งหมดสำหรับวิธีทำค้างข้า แต่ โดยพระองค์ ให้และที่ร่ำรวยฉันสมควรสาเหตุของขวัญยุติธรรมฉันถูกต้องและดังนั้น สิทธิบัตรของฉันกลับมาอีกครั้งเป็น swervingเองพระองค์เจ้า gav'st พระองค์เองคุ้มค่าแล้วไม่ทราบว่าหรือ ฉัน ซึ่งเจ้า gav'st มัน mistaking อื่นดังนั้น เจ้าของ เมื่อ misprision เติบโตมาบ้านอีกครั้ง ในการตัดสินดีกว่า จึง มีผมเจ้า ตามความฝันเลียแข้งเลียขา: ในนอนคิง แต่ตื่นมาไม่มีเรื่องดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อำลา! พระองค์ทรงเป็นที่รักเกินไปสำหรับการครอบครองของฉัน
และเช่นเดียวกับพอเจ้า knowst ประมาณการของเจ้า.
กฎบัตรของมูลค่าของเจ้าให้เจ้าปล่อย;
พันธบัตรของฉันในเจ้ามีกำหนดไว้ทั้งหมด.
สำหรับวิธีการที่ฉันไม่ถือเจ้า แต่โดยให้เจ้า
และการที่ร่ำรวยอยู่ที่ไหน สมควรได้รับ? ฉัน
สาเหตุของที่ระลึกงานนี้ในตัวผมเป็นที่ต้องการ,
และเพื่อให้สิทธิบัตรของฉันกลับมาอีกครั้งจะเลี้ยว.
ของพระองค์ท่านด้วยตนเอง gav'st มูลค่าของท่านเองแล้วไม่ได้รู้
หรือฉันจะเป็นคนที่เจ้า gav'st มันอื่นเข้าใจผิด ,
ดังนั้นของขวัญที่ดีของพระองค์เมื่อ Misprision เติบโต
มาบ้านอีกครั้งในการตัดสินที่ดีกว่า.
จึงมีฉันมีเจ้าเป็นความฝันอี๋ทรง:
ในการนอนหลับกษัตริย์ แต่ตื่นไม่มีเรื่องดังกล่าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลาก่อน ท่านที่รักของฉันก็มีและพอเจ้า knowst ของท่านประมาณกฎบัตรของมูลค่าของพระองค์ให้พระองค์ออก ;พันธบัตรในท่านจะเจาะจงสำหรับวิธีทำฉันจับพระองค์แต่พระองค์อนุญาตและว่า ทรัพย์สมบัติที่เป็นฉันสมควรได้รับ ?สาเหตุของของขวัญ งานนี้เราอยากและสิทธิบัตรของฉันกลับอีกเซงเลง .gav"st พระองค์ด้วยตนเองของท่าน ของท่านเอง คุ้มแล้ว แต่ไม่รู้หรือข้า ผู้ที่พระองค์ gav"st มันอื่นผิดพลาดดังนั้น เจ้าขวัญที่ดีเมื่อการบกพร่องต่อหน้าที่เติบโตกลับมาบ้านอีกครั้งในการตัดสินดีกว่าาดังนั้น ฉันมีเจ้าเป็นฝันก็ประจบ :ในการนอนหลับเป็นกษัตริย์ แต่ก็ไม่มีเรื่องดังกล่าว