AbstractThe common fermentation of

Abstract
The common fermentation of biogenic wastes and sewage sludge in digesters of municipal wastewater treatment plants is a technically feasible and economically viable approach. As the number of rural biogas production sites is steadily increasing, the question has been raised which biomass feedstocks are left available in sufficient quantities to be used for energy generation at wastewater treatment plant level. The contribution of lignocellulosic biomass collected from urban areas is generally neglected within this context. In the present study, 24 urban substrates have been analyzed for their theoretical methane potential, while 13 of them were tested in batch assays for the determination of their practical achievable methane yield. The theoretical evaluation of the methane potential yielded values ranging between 0.393 and 0.576 Nm3 kgVS−1. The methane yields obtained by batch assays showed significantly lower yields, which depends on the individual composition of the substrates in terms of lignin, hemicellulose and cellulose. A GIS spatial analysis for the Rhine-Ruhr metropolitan area was performed to evaluate the feasible capacity of urban biomass as co-fermentation feedstock in digesters of municipal wastewater treatment plants. The analysis revealed that green urban areas provide a significant quantity of biomass of 377 tFM d−1 that could cover 67% of the annual energy demand of twelve typical wastewater treatment plants located in the metropolis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อหมัก biogenic เสียและกากตะกอนใน digesters ของโรงบำบัดน้ำเสียเทศบาลทั่วไปมีวิธีที่เป็นไปได้ทางเทคนิค และทำงานได้อย่าง เป็นหมายเลขของไซต์การผลิตก๊าซชีวภาพในชนบทเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ได้รับคำถามยกวมวลชีวมวลที่มีเหลืออยู่ในปริมาณที่เพียงพอที่จะใช้สำหรับผลิตพลังงานในระดับโรงงานบำบัดน้ำเสีย สัดส่วนของชีวมวล lignocellulosic ที่รวบรวมจากพื้นที่เขตเมืองโดยทั่วไปที่ไม่มีกิจกรรมภายในงานนี้ ในปัจจุบันการศึกษา ได้รับการวิเคราะห์พื้นผิวเมือง 24 สำหรับมีเทนของทฤษฎีที่มีศักยภาพ ขณะทดสอบ 13 ของพวกเขาในชุด assays สำหรับการกำหนดผลตอบแทนของมีเทนที่ทำได้จริง ทฤษฎีการประเมินผลของมีเทนอาจหาค่าระหว่าง 0.393 และ 0.576 Nm3 kgVS−1 ผลผลิตมีเทนได้ โดยอัตราผลตอบแทนต่ำของ assays พบชุด ซึ่งขึ้นอยู่กับแต่ละองค์ประกอบของพื้นผิว lignin, hemicellulose และเซลลูโลส การวิเคราะห์ปริภูมิ GIS ในปริมณฑลของแม่น้ำไรน์-Ruhr ทำการประเมินกำลังการผลิตเป็นไปได้ของเมืองชีวมวลเป็นวัตถุดิบหมักร่วมใน digesters ของโรงบำบัดน้ำเสียเทศบาล วิเคราะห์เปิดเผยเขียวที่พื้นที่เขตเมืองมีปริมาณชีวมวลของ d−1 tFM 377 ที่สามารถครอบคลุม 67% ของความต้องการพลังงานประจำปีของโรงบำบัดน้ำเสียทั่วไป 12 แห่งนครสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อหมักของเสียที่พบไบโอจีและกากตะกอนน้ำเสียในบ่อบำบัดน้ำเสียในเขตเทศบาลเมืองเป็นวิธีการทางเทคนิคเป็นไปได้และศักยภาพทางเศรษฐกิจ ขณะที่จำนวนของสถานที่ผลิตก๊าซชีวภาพในชนบทเพิ่มมากขึ้นเรื่อยคำถามที่ได้รับการยกซึ่งวัตถุดิบชีวมวลที่เหลืออยู่ในปริมาณที่เพียงพอที่จะนำมาใช้สำหรับการผลิตพลังงานในระดับโรงงานบำบัดน้ำเสีย มีส่วนร่วมของชีวมวลลิกโนเซลลูโลสที่เก็บได้จากพื้นที่เขตเมืองที่ถูกทอดทิ้งโดยทั่วไปภายในบริบทนี้ ในการศึกษาปัจจุบัน 24 เมืองพื้นผิวได้รับการวิเคราะห์ศักยภาพของพวกเขาในทางทฤษฎีก๊าซมีเทนในขณะที่ 13 ของพวกเขาถูกทดสอบในชุดการตรวจหาปริมาณผลผลิตก๊าซมีเทนของพวกเขาในทางปฏิบัติทำได้ การประเมินผลทางทฤษฎีของก๊าซมีเทนที่มีศักยภาพให้ผลค่าระหว่าง 0.393 และ 0.576 Nm 3 kgVS-1 ผลผลิตก๊าซมีเทนที่ได้จากการตรวจพบว่ามีชุดอัตราผลตอบแทนที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญซึ่งขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของพื้นผิวของแต่ละบุคคลในแง่ของลิกนินเซลลูโลสเฮมิเซลลูโลสและ GIS การวิเคราะห์เชิงพื้นที่สำหรับพื้นที่มหานครไรน์รูห์รได้ดำเนินการในการประเมินความสามารถในการที่เป็นไปได้ของชีวมวลในเมืองเป็นวัตถุดิบร่วมหมักในบ่อบำบัดน้ำเสียในเขตเทศบาลเมือง การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าพื้นที่เขตเมืองสีเขียวให้ปริมาณที่สำคัญของมวลชีวภาพของ TFM 377 d-1 ที่สามารถครอบคลุม 67% ของความต้องการใช้พลังงานประจำปีของสิบสองโรงบำบัดน้ำเสียทั่วไปที่ตั้งอยู่ในเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
การหมักกากของเสียลงทั่วไปและในมูลของโรงบำบัดน้ำเสียเทศบาลเป็นแนวทางความเป็นไปได้ทางด้านเทคนิค และศักยภาพทางเศรษฐกิจ . เป็นหมายเลขของเว็บไซต์ในการผลิตก๊าซชีวภาพอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นคำถามที่ได้รับการยก ซึ่งวัตถุดิบชีวมวลที่เหลือใช้ได้ในปริมาณที่เพียงพอที่จะใช้สำหรับสร้างพลังงานระดับโรงงานบำบัดน้ำเสีย ผลงานของ lignocellulosic ชีวมวลที่รวบรวมจากเขตเมืองมักละเลยในบริบทนี้ ในการศึกษาปัจจุบัน 24 ) เมืองได้วิเคราะห์ทางทฤษฎีมีศักยภาพตอนที่ 13 ของพวกเขาถูกทดสอบในชุดทดสอบสำหรับการหาปริมาณของก๊าซมีเทนในทางปฏิบัติได้ผลผลิต การประเมินศักยภาพทางทฤษฎีของก๊าซมีเทนจากค่าในช่วงระหว่างและ nm3 0.393 0.576 kgvs − 1 ปริมาณผลผลิตโดยวิธี batch พบว่าผลผลิตลดลง ซึ่งขึ้นอยู่กับแต่ละองค์ประกอบของพื้นผิวในแง่ของลิกนินและเฮมิเซลลูโลส เป็นระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์การวิเคราะห์เชิงพื้นที่ Ruhr มหานครไรน์ได้ประเมินความสามารถของโรงงานชีวมวลเป็นวัตถุดิบในการหมักมูลเมืองสหกรณ์ของโรงบำบัดน้ำเสียเทศบาลจากการวิเคราะห์พบว่า พื้นที่สีเขียวในเขตเมืองให้ปริมาณมวลชีวภาพของ 377 ( TFM D − 1 ที่สามารถครอบคลุม 67% ของความต้องการพลังงานของสิบสองปีโดยทั่วไประบบบำบัดน้ำเสียอยู่ในกรุงเทพมหานคร