Assessing the overall biological di

Assessing the overall biological diversity of tropical rain forests is a seemingly
insurmountable task for ecologists. Therefore, researchers frequently sample selected taxa that
they believe reflect general biodiversity patterns. Usually, these studies focus on the
congruence of a diversity (the number of species found per sampling unit) between taxa
rather than on b diversity (turnover of species assemblages between sampling units). Such
approaches ignore the potential role of habitat heterogeneity that, depending on the
taxonomic group considered, can greatly enhance b diversity at local and landscape scales. We
compared a and b diversity of four plant groups (trees, lianas, terrestrial herbs, epiphytic
liverworts) and eight animal groups (birds, butterflies, lower canopy ants, lower canopy
beetles, dung beetles, bees, wasps, and the parasitoids of the latter two) at 15 sites in Sulawesi,
Indonesia, that represented natural rain forest and three types of cacao agroforests differing in
management intensity. In total, we recorded 863 species. Patterns of species richness per study
site varied strongly between taxonomic groups. Only 13–17% of the variance in species
richness of one taxonomic group could be predicted from the species richness of another, and
on average 12–18% of the variance of b diversity of a given group was predicted by that in
other groups, although some taxon pairs had higher values (up to 76% for wasps and their
parasitoids). The degree of congruence of patterns of a diversity was not influenced by
sampling completeness, whereas the indicator value for b diversity improved when using a
similarity index that accounts for incomplete sampling. The indication potential of a diversity
for b diversity and vice versa was limited within taxa (7–20%) and virtually nil between them
(0–4%). We conclude that different taxa can have largely independent patterns of a diversity
and that patterns of b diversity can be more congruent. Thus, conservation plans on a
landscape scale need to put more emphasis on the high heterogeneity of agroforests and the
overarching role of b diversity shaping overall diversity patterns.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประเมินความหลากหลายทางชีวภาพโดยรวมของป่าฝนเขตร้อนที่ดูเหมือนจะเป็นงานที่ผ่านไม่ได้สำหรับนักนิเวศวิทยา
ดังนั้นนักวิจัยมักจะลิ้มลองแท็กซ่าเลือกที่พวกเขาเชื่อว่าสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพรูปแบบทั่วไป โดยปกติแล้วการศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่ความสอดคล้องกันของความหลากหลาย (จำนวนชนิดที่พบต่อหน่วยการสุ่มตัวอย่าง) ระหว่างแท็กซ่ามากกว่าในความหลากหลายข(ผลประกอบการของสายพันธุ์ assemblages ระหว่างหน่วยตัวอย่าง) เช่นวิธีการละเลยบทบาทศักยภาพของเซลล์สืบพันธุ์ที่อยู่อาศัยว่าขึ้นอยู่กับกลุ่มการจัดหมวดหมู่การพิจารณามากสามารถเพิ่มความหลากหลายขในระดับท้องถิ่นและภูมิทัศน์ เราเทียบและ b หลากหลายของสี่กลุ่มพืช (ต้นไม้เถาวัลย์สมุนไพรบกอิงอาศัย liverworts) และแปดกลุ่มสัตว์ (นกผีเสื้อมดหลังคาลดลงต่ำกว่าหลังคาแมลงด้วงมูลผึ้งตัวต่อและแตนเบียนของหลังสอง) ที่ 15 เว็บไซต์ในสุลาเวสี, อินโดนีเซียที่เป็นตัวแทนป่าฝนธรรมชาติและสามประเภทของฤดูแล้งต้นโกโก้ที่แตกต่างกันในความเข้มของการจัดการ โดยรวมแล้วเราบันทึก 863 สายพันธุ์ รูปแบบของความร่ำรวยชนิดต่อการศึกษาเว็บไซต์ที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างกลุ่มการจัดหมวดหมู่ เพียง 13-17% ของความแปรปรวนในสายพันธุ์ความร่ำรวยของกลุ่มอนุกรมวิธานใครสามารถคาดการณ์ได้จากความร่ำรวยชนิดอื่นและโดยเฉลี่ย12-18% ของความแปรปรวนของความหลากหลายของกลุ่มบีที่กำหนดโดยเป็นที่คาดการณ์ว่าในกลุ่มอื่นๆ แม้ว่าบางคู่แท็กซอนมีค่าที่สูงกว่า (ได้ถึง 76% สำหรับพวกเขาและแตนเบียน) ระดับของความสอดคล้องกันของรูปแบบของความหลากหลายที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากความสมบูรณ์การสุ่มตัวอย่างในขณะที่ค่าตัวบ่งชี้ความหลากหลายขปรับตัวดีขึ้นเมื่อใช้ดัชนีความคล้ายคลึงกันที่บัญชีสำหรับการสุ่มตัวอย่างที่ไม่สมบูรณ์ ที่อาจเกิดขึ้นบ่งบอกถึงความหลากหลายของการให้ความหลากหลายขและในทางกลับกันก็ถูก จำกัด อยู่ภายในแท็กซ่า (7-20%) และแทบไม่มีระหว่างพวกเขา (0-4%) เราสรุปได้ว่าแท็กซ่าแตกต่างกันสามารถมีรูปแบบอิสระส่วนใหญ่ของความหลากหลายและรูปแบบของความหลากหลายขสามารถสอดคล้องกันมากขึ้น ดังนั้นแผนอนุรักษ์ในความต้องการขนาดภูมิทัศน์ที่จะให้ความสำคัญเกี่ยวกับความแตกต่างสูงของฤดูแล้งและบทบาทเสริมสร้างความหลากหลายของรูปแบบการสร้างขหลากหลายโดยรวม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การประเมินความหลากหลายทางชีวภาพโดยรวมของป่าฝนเขตร้อน เป็นสิ่งที่ดูเหมือน
งาน ecologists . ดังนั้น นักวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างที่เลือกและสะท้อนให้เห็นถึงความหลากหลายทางชีวภาพ
พวกเขาเชื่อว่ารูปแบบทั่วไป โดยปกติ การศึกษาเหล่านี้มุ่งเน้น
ความสอดคล้องกันของความหลากหลาย ( จำนวนชนิดที่พบต่อหน่วยตัวอย่างซ่า
) ระหว่างมากกว่า B ความหลากหลาย ( การหมุนเวียนของสายพันธุ์ทะเลของทะเลระหว่างหน่วยตัวอย่าง ) วิธีการดังกล่าว
ละเว้นบทบาทศักยภาพสิ่งแวดล้อมความหลากหลาย ขึ้นอยู่กับ
ทางกลุ่มถือว่า , มากสามารถเพิ่มความหลากหลายในระดับท้องถิ่น ) และภูมิทัศน์
a และ b เราเปรียบเทียบความหลากหลายของพืชทั้ง 4 กลุ่ม ( ต้นไม้ เถาวัลย์ สัตว์บก สมุนไพร epiphytic
ลิเวอร์เวิร์ท ) และแปดกลุ่มสัตว์ ( นก , ผีเสื้อ , ล่างหลังคามดลดหลังคา
ด้วงมูลสัตว์ด้วง ผึ้ง ต่อ และแตนเบียนของหลังสอง ) ที่ 15 แห่งใน Sulawesi , อินโดนีเซีย )
, ป่าเขตร้อนและธรรมชาติสามชนิดของต้นโกโก้ agroforests
เข้มที่มีการจัดการ ทั้งหมดที่เราบันทึกไว้แต่ชนิด รูปแบบของความร่ำรวยของชนิดต่อการศึกษา
เว็บไซต์ที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างกลุ่มทาง . แค่ 13 – 17 % ของความแปรปรวนในสายพันธุ์
ส่วนกลุ่มทางหนึ่งอาจจะคาดการณ์จากความร่ำรวยชนิดอื่นและ
เฉลี่ย 12 – 18 % ของความแปรปรวนของ B ความหลากหลายของกลุ่มที่ได้รับการพยากรณ์ใน
กลุ่มอื่น ๆ แม้ว่าบางคู่ชนิดมีค่าสูงกว่า ( ถึง 76 มีตัวต่อแตนเบียนของพวกเขา
)ระดับของความสอดคล้องของรูปแบบความหลากหลายที่ไม่ได้รับอิทธิพลจาก
ครบถ้วนสุ่ม ส่วนค่าของตัวบ่งชี้สำหรับ B ความหลากหลายเพิ่มขึ้นเมื่อใช้
ดัชนีความคล้ายที่บัญชีไม่ครบคน แสดงศักยภาพของความหลากหลาย
b ความหลากหลายและในทางกลับกันมีจำกัดภายในและ ( 7 ) 20 % ) และจวนนิลระหว่างพวกเขา
( 0 – 4 % )สรุปว่าที่แตกต่างกันและสามารถมีรูปแบบอิสระส่วนใหญ่ของความหลากหลายและความหลากหลายของรูปแบบ
B สามารถสอดคล้องมากขึ้น ดังนั้น การวางแผนอนุรักษ์บน
ขนาดแนวนอนต้องเน้นที่ความหลากหลายสูงของ agroforests และเสริมสร้างบทบาทของความหลากหลายของรูปร่าง
b รูปแบบความหลากหลายโดยรวม