The goal of this manuscript was to

The goal of this manuscript was to give a short overview of the current knowledge of the neural correlates of the late auditory evoked potentials and to interpret these observations in the concept of the Bayesian brain, which we further applied to the currently limited results in tinnitus patients. Based on these interpretations, we propose some further studies and caveats for AEP studies in tinnitus. We mainly focused on the sequentially activated brain areas in auditory processing by making use of EEG or MEG measurement. As these techniques have a rather low spatial resolution and the identification of subcortical regions is still a matter of debate, results should be interpreted carefully. Although notion should be made that many of these regions are identified by intracerebral recordings or fMRI, as well. Based on the current results, it should be said that there is no clear cut-off between bottom-up and top-down processing; it should rather be seen as a transitional, or interactive, process. This corresponds to the Bayesian predictive brain model. If the brain is truly predictive, there should be brainstem evoked potentials that are already influenced by top-down processes even before perception is possible, i.e. filtering auditory input at an early stage, compatible with a Bayesian model of information processing, as has been proposed for the visual system (Lee and Mumford, 2003). The FFR can indeed be attentionally modulated, even at the level of the brainstem (Du et al., 2012). In conclusion, future research making use of AEPs could be of great interest to further unravel the fundamental neurobiological mechanisms of tinnitus and auditory perception. But, future studies should take into account that the presented tones should be adjusted to the individual tinnitus pitch and frequency region of hearing loss, one of the most prominent shortcomings of the currently published studies. In addition, it would be of great interest to not only look at the AEP characteristics, but also at different composing frequencies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป้าหมายของฉบับนี้คือ เพื่อให้ภาพรวมอย่างย่อของความรู้ในปัจจุบันที่เพิ่มศักยภาพ evoked หูปลายประสาท และ การตีความข้อสังเกตเหล่านี้ในแนวคิดของทฤษฎีสมอง ซึ่งเราใช้ต่อไปมีผลในผู้ป่วยหูอื้อ จากการตีความเหล่านี้ เรานำเสนอบางการศึกษาเพิ่มเติมและคำเตือนศึกษา AEP ในหูอื้อ เราส่วนใหญ่เน้นพื้นที่สมองที่ใช้งานตามลำดับในการประมวลผลเสียง โดยการใช้การวัด EEG หรือ MEG เป็นเทคนิคเหล่านี้มีความละเอียดเชิงพื้นที่ค่อนข้างต่ำ และการระบุของเขตภูมิภาคยังคงเป็นเรื่องของการอภิปราย ผลลัพธ์ควรจะตีความอย่างระมัดระวัง แม้ว่าจะคิดได้ว่า ของภูมิภาคเหล่านี้จะถูกระบุ โดยบันทึก intracerebral หรือ fMRI เช่น ตามผลลัพธ์ปัจจุบัน มันควรจะกล่าวว่า มีเกณฑ์ไม่ชัดเจนระหว่างการประมวลผลบนลงล่าง และล่างขึ้น มันควรจะถูกมองว่าเป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลง หรือการโต้ ตอบ นี้สอดคล้องกับทฤษฎีสมองทำนายแบบ ถ้าสมองไม่ทำนายอย่างแท้จริง ควรมีศักยภาพนำ evoked ที่แล้วได้รับอิทธิพลจากกระบวนการบนลงก่อนที่การรับรู้เป็นไปได้ เช่นกรองเข้าหูในระยะแรก เข้ากันได้กับแบบจำลองทฤษฎีการประมวลผลข้อมูล ตามที่ได้รับการเสนอสำหรับระบบภาพ (Lee และประโยค 2003) FFR ความสามารถแน่นอน attentionally สันทัด แม้ในระดับการนำ (Du et al. 2012) ในบทสรุป วิจัยในอนาคตทำให้ใช้ AEPs อาจจะน่าสนใจเพื่อคลี่คลายกลไก neurobiological พื้นฐานของการหูอื้อและการได้ยินรับรู้เพิ่มเติม แต่ การศึกษาในอนาคตควรคำนึงว่า ควรจะปรับปรุงเสียงที่นำเสนอไปยังหูอื้อแต่ละสนามและความถี่ภูมิภาคสูญเสียการได้ยิน ข้อบกพร่องที่โดดเด่นที่สุดของการศึกษาเผยแพร่ในปัจจุบันอย่างใดอย่างหนึ่ง นอกจากนี้ มันจะได้น่าสนใจไม่เพียงแต่มีลักษณะ ที่ลักษณะ AEP แต่ ที่แตกต่างความถี่ composing

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป้าหมายของการเขียนด้วยลายมือนี้เพื่อให้ภาพรวมสั้น ๆ ของความรู้ในปัจจุบันของความสัมพันธ์ของระบบประสาทของหูปลายปรากฏศักยภาพและการตีความข้อสังเกตเหล่านี้ในแนวคิดของสมองคชกรรมซึ่งเรายังนำไปใช้กับผล จำกัด ในขณะนี้ในผู้ป่วยหูอื้อ . ขึ้นอยู่กับการตีความเหล่านี้เราจึงนำเสนอบางการศึกษาเพิ่มเติมและคำเตือนสำหรับการศึกษาใน AEP หูอื้อ เราส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่การเปิดใช้งานตามลำดับพื้นที่สมองในการประมวลผลการได้ยินโดยการใช้คลื่นสมองหรือ MEG วัด เทคนิคเหล่านี้มีความละเอียดเชิงพื้นที่ค่อนข้างต่ำและบัตรประจำตัวของภูมิภาค subcortical ยังคงเป็นเรื่องของการอภิปรายผลควรจะตีความอย่างระมัดระวัง แม้ว่าความคิดที่ควรจะทำว่าหลายภูมิภาคเหล่านี้มีการระบุโดยบันทึก intracerebral หรือ fMRI เช่นเดียว ขึ้นอยู่กับผลการปัจจุบันก็ควรจะกล่าวว่าไม่มีความชัดเจนตัดระหว่างด้านล่างขึ้นและการประมวลผลบนลงล่าง; มันควรจะค่อนข้างถูกมองว่าเป็นช่วงการเปลี่ยนแปลงหรือการโต้ตอบและกระบวนการ นี้สอดคล้องกับรูปแบบการทำงานของสมองคชกรรมทำนาย ถ้าสมองคือการทำนายอย่างแท้จริงควรจะมีก้านปรากฏศักยภาพที่มีอิทธิพลแล้วโดยกระบวนการจากบนลงล่างแม้กระทั่งก่อนที่การรับรู้เป็นไปได้คือการกรองการป้อนข้อมูลการได้ยินในช่วงเริ่มต้นเข้ากันได้กับรูปแบบเบส์ของการประมวลผลข้อมูลตามที่ได้รับการเสนอชื่อ สำหรับระบบการมองเห็น (ลีและ Mumford, 2003) FFR แน่นอนสามารถนำมาปรับความ attentionally แม้ในระดับของก้านที่ (Du et al., 2012) สรุปได้ว่าในอนาคตการทำวิจัยการใช้ AEPs อาจจะเป็นที่น่าสนใจมากเพื่อคลี่คลายกลไก neurobiological พื้นฐานของหูอื้อและการรับรู้การได้ยิน แต่การศึกษาในอนาคตควรคำนึงว่าโทนสีที่นำเสนอควรมีการปรับขึ้นไปถึงจุดแต่ละหูอื้อและภูมิภาคความถี่ของการสูญเสียการได้ยินซึ่งเป็นหนึ่งในข้อบกพร่องที่โดดเด่นที่สุดของการศึกษาที่เผยแพร่ในขณะนี้ นอกจากนี้ก็จะเป็นที่น่าสนใจมากที่จะไม่เพียง แต่ดูที่ลักษณะพี แต่ยังเขียนที่ความถี่ที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป้าหมายของบทความนี้จะให้ภาพรวมสั้น ๆของความรู้ปัจจุบันของระบบประสาทที่เกี่ยวข้องกับสายตรวจการตอบสนองของหูและตีความข้อสังเกตเหล่านี้ในแนวคิด ของ สมอง เบย์ ซึ่งเรายังใช้ถึงปัจจุบัน จำกัด ผลลัพธ์ในผู้ป่วยหูอื้อ ขึ้นอยู่กับการตีความเหล่านี้ เราเสนอต่อการศึกษาและ caveats เพื่อแอบศึกษาแพทย์เฉพาะทาง เราส่วนใหญ่เน้นใช้สมองพิจารณาพื้นที่ในการประมวลผลการได้ยินโดยการใช้คลื่นสมอง หรือวัดเม็ก เป็นเทคนิคเหล่านี้มีความละเอียดต่ำ พื้นที่ และตัวของภูมิภาค subcortical ยังคงเป็นเรื่องของการอภิปรายผลควรจะตีความให้ดีๆ ถึงแม้ว่าความคิดจะทำให้หลายภูมิภาคเหล่านี้จะถูกระบุโดยการบันทึกโรคหรือ fMRI เช่นกัน ขึ้นอยู่กับผลในปัจจุบัน มันควรจะกล่าวว่าไม่มีตัดจากล่างขึ้นบน จากบนลงล่างและชัดเจนระหว่างการประมวลผล มันควรจะถูกมองว่าเป็นเฉพาะกาล หรือเชิงกระบวนการ นี้สอดคล้องกับแบบจำลองเบสมองด . ถ้าสมองมีความจริง มันควรจะ Brainstem evoked ศักยภาพที่ได้อิทธิพลจากบนลงล่างกระบวนการก่อนการรับรู้ก็เป็นไปได้ เช่น การกรองการป้อนข้อมูลในช่วงแรกเข้ากันได้กับรูปแบบงานของการประมวลผลข้อมูลที่ได้รับการเสนอสำหรับระบบภาพ ( ลีและ Mumford , 2003 ) ส่วนเซลล์ที่แน่นอนสามารถปรับ attentionally แม้แต่ในระดับของก้านสมอง ( du et al . , 2012 ) สรุป อนาคตของการวิจัยการใช้ aeps สามารถเป็นประโยชน์ที่ดีต่อคลี่คลาย neurobiological กลไกพื้นฐานของแพทย์เฉพาะทาง และการรับรู้ แต่การศึกษาในอนาคตควรพิจารณาซึ่งนำเสนอโทนสีควรปรับให้แต่ละแพทย์เฉพาะทางระดับเสียงและความถี่ภาคของการสูญเสียการได้ยิน หนึ่งในข้อบกพร่องที่โดดเด่นที่สุดของการตีพิมพ์ในปัจจุบันการศึกษา นอกจากนี้ , มันจะน่าสนใจมากที่จะดูที่อีพี ลักษณะเดียว แต่ที่แตกต่างกันประกอบด้วยค่าความถี่