DISCUSSIONBroilers that had no acce

DISCUSSION
Broilers that had no access to feed before being caught,
loaded, and transported had higher T4, and lower T3,
TG, glucose, and lactate concentrations compared with
broilers that had access to feed before catching, loading,
and transport, which indicated the combined effect of
both actions. Besides that, the separate effect of feed withdrawal
and transport intervention on hormones, except
for CORT, and metabolites was in accordance with results
obtained in previous studies (Buyse et al., 2000; Puvadolpirod
and Thaxton, 2000).
Corticosterone had different patterns in both experiments.
A striking difference was found for transport. The
higher CORT levels found in the second experiment
might express more severe physical stress. Roughly, the
broilers used in each experiment were distinct with respect
to disease history, medication history, feed intake,
and final BW. Broilers in experiment 1 were subjected
to transport stress a few days after respiratory infection
occurred. Broilers in experiment 2, however, were subjected
to transport stress 3 wk after respiratory infection
had occurred. It is possible that respiratory infections of
the broilers in experiment 1 caused a lower response to
transport stress. In humans cortisol-binding globulin,
which binds free cortisol and reduces its biological activity,
is down-regulated by the acute phase response from
respiratory infections. Down-regulation of cortisol-binding
globulin results in negative adrenocorticotropin feedback.
Although, recovery from respiratory infection may
result in up-regulation of cortisol-binding globulin, resulting
in a decrease of free cortisol in the plasma and,
therefore, enhancement of adrenocorticotropin secretion
(Garrel, 1996), it is unlikely that this phenomenon still
occurs 3 wk after infection.
The significant increase of the CORT concentration due
to transport in experiment 2 was in agreement with the
results of Freeman et al. (1984), Kannan and Mench (1996),
and Carlisle et al. (1998), but in the literature (Freeman
et al., 1984; Kannan and Mench, 1996) it is not always clear
whether the broilers were fed ad libitum, on restricted
feeding, or feed was withdrawn before they were exposed
to handling, crating, or transport. In this study feed withdrawal
did not result in higher CORT values, which contradicts
the findings of Knowles et al. (1995) and De Jong
et al. (2003). Duration of feed withdrawal in our experi-ment might have been too short to induce a significant
increase in CORT concentration. Feed was withdrawn
from broilers for 13 h only, whereas broilers in the experiment
of Knowles et al. (1995) experienced feed withdrawal
for 24 h, and the broiler breeders in the experiment
of De Jong et al. (2003) were limited in feed consumption
for 35 d.
Broilers subjected to transport intervention had lower
concentrations of T3; however, this decrease was only
obvious in chickens that were fed before being caught
and transported. If the period of feed deprivation was
followed by transport intervention, no further reduction
of T3 was observed. The reason for this finding was probably
that after feed was withdrawn for approximately 13
h, birds were already experiencing hypothyroidism, and
so a further decrease of T3 was not detectable (Buyse et
al., 2000).
The source for the serum TG was dietary lipids or de
novo synthesis from carbohydrates or amino acids (i.e.,
lipogenesis). Both sources that form TG are absent or are
present only to a small extent if broilers are fasted. This
explains the significantly lower concentrations of TG in
these birds. There is an effect of feeding or fasting only;
no significant changes were observed after the broilers
were exposed to stress.
A possible explanation for the significantly lower glucose
and lactate concentrations in broilers that had feed
withdrawn before transport compared with the levels in
broilers that had access to feed before transport may be
that the transport intervention demands more energy obtained
by oxidation of glucose than the additional neoglucogenetic
effect of CORT increase by combining stress
and feed withdrawal. Oxidation of glucose is possibly
the preferred initial energy source. However, the high
concentrations of NEFA also indicate increased lipolysis.
Therefore, further research is needed to examine to what
extent glucose and lipids are used to fulfill the energy
needs of feed withdrawn and stressed broilers.
Feed withdrawal and transport led to decreased BW.
Broilers that were transported after a feed withdrawal
period of 10 h had weight losses of approximately 0.42% /
h, which is approximately 0.30% / h more than for broilers
that had full access to feed until the moment of transport.
Other studies (Veerkamp, 1978; Chen et al., 1983; Veerkamp,
1986; Rasmussen and Mast, 1987; Lyon et al., 1991;
Knowles et al., 1995; Warriss et al., 2004) showed losses
in BW between 0.22 and 0.56% / h, which are in
agreement with our results. However, the range in BW
losses is great because in some studies broilers had feed
withdrawn, and in others they were also transported before
slaughter. At high ambient temperatures, BW losses
will be greater (Chen et al., 1983). Moreover, in some
studies birds had water withdrawn, and the total withdrawal
times differed. A large amount of the BW reduction
is due to the clearance of the gastrointestinal tract
(Warriss et al., 2004). However, there will also be loss of
edible parts due to dehydration (Kamus and Farr, 1981;
Knowles et al., 1995) and losses of fat and protein
(Knowles et al., 1995). These changes can influence meat
quality by affecting muscle glycogen content at slaughtering
and, therefore, reduce the rate of rigor as well as the
ultimate pH (Fletcher, 2002).
In conclusion, to continue feeding the broilers until
they are caught results in higherBWat the slaughterhouse
and less stress and may improve the meat quality compared
with broilers that have no access to feed before
they are caught. Feed withdrawal of broilers before the
transport procedure had a negative effect not only from
an economical point of view but maybe also in light of
animal welfare. Therefore, research to apply some energydelivering
supplement during the last day of broilers’
lives to cope with stressors, such as catching and transport,
would be worthwhile.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนาออกที่ไม่สามารถเข้าถึงอาหารก่อนที่จะจับโหลด และขนส่งได้สูงกว่า T4, T3 ต่ำTG กลูโคส และ lactate ความเข้มข้นเมื่อเทียบกับออกที่มีการเข้าถึงอาหารก่อนจับ โหลดและขน ส่ง การแสดงผลรวมของการดำเนินการทั้งสอง นอกจากนั้น ผลแยกส่วนของดึงถอนและแทรกแซงในฮอร์โมน การขนส่งยกเว้นCORT และ metabolites เป็นตามผลลัพธ์ได้รับในการศึกษาก่อนหน้านี้ (Buyse et al., 2000 Puvadolpirodและ Thaxton, 2000)Corticosterone มีรูปแบบในการทดลองทั้งสองพบความแตกต่างที่โดดเด่นสำหรับการขนส่ง ที่CORT ระดับสูงที่พบในการทดลองที่สองอาจแสดงความเครียดทางกายภาพที่รุนแรงมากขึ้น ประมาณ การออกใช้ในการทดลองแต่ละแตกต่าง ด้วยความเคารพเพื่อโรคประวัติ ประวัติยา อาหาร อาหารและสุดท้าย BW ออกใน 1 การทดลองถูกต้องการขนส่งความเครียดไม่กี่วันหลังจากการติดเชื้อทางเดินหายใจเกิดขึ้น ออกในทดลอง 2 อย่างไรก็ตาม ถูกต้องการขนส่งความเครียด 3 wk หลังจากติดเชื้อทางเดินหายใจมีเกิดขึ้น เป็นการติดเชื้อทางเดินหายใจของออกในการทดสอบเกิดการตอบสนองต่ำกว่า 1ความเครียดในการขนส่ง ในมนุษย์ผูก cortisol กลอบูลินซึ่ง binds cortisol ฟรี และลดกิจกรรมของชีวภาพ,มีกำหนดลง โดยการตอบสนองระยะเฉียบพลันจากการติดเชื้อทางเดินหายใจ ลงระเบียบของ cortisol ผูกกลอบูลินจากผล adrenocorticotropin ลบความคิดเห็นแม้ว่า อาจกู้คืนจากการติดเชื้อทางเดินหายใจทำให้ตั้งข้อบังคับของ cortisol ผูกกลอบูลิน ผลในการลดลงของ cortisol ฟรีสม่า และดังนั้น การเพิ่มประสิทธิภาพของ adrenocorticotropin หลั่ง(Garrel, 1996), ก็ไม่น่าว่า ปรากฏการณ์นี้ยังคงเกิด 3 wk หลังจากติดเชื้อการเพิ่มของความเข้มข้นของ CORT เนื่องการขนส่งในการทดลอง 2 สอดคล้องกับการผลลัพธ์ของฟรีแมนและ al. (1984), Kannan และ Mench (1996),และคาร์ไลล์และ al. (1998), แต่ ในวรรณคดี (ฟรีแมนร้อยเอ็ด al., 1984 Kannan และ Mench, 1996) จึงจะชัดเจนว่าออกแบบได้รับ ad libitum บนจำกัดอาหาร หรือตัวดึงข้อมูลถูกถอนก่อนจะถูกเปิดเผยการจัดการ เสี่ยง หรือการขนส่ง ในการศึกษานี้ดึงถอนผลไม่สูงค่า CORT ซึ่งทุกผลการวิจัยของโนวส์และ al. (1995) และ De Jongal. ร้อยเอ็ด (2003) อาจได้รับระยะเวลาการถอนตัวดึงข้อมูลในเราติดขัด experi สั้นเกินไปจะก่อให้เกิดความสำคัญเพิ่มความเข้มข้นของ CORT ตัวดึงข้อมูลถูกถอนจากออกสำหรับ h 13 เท่านั้น ในขณะที่ไก่เนื้อในทดลองถอนตัวดึงข้อมูลของโนวส์และ al. (1995) มีประสบการณ์24 ชม และเดอะบรีดเดอร์สไก่เนื้อในทดลองของ De Jong et al. (2003) ได้จำกัดปริมาณการใช้ตัวดึงข้อมูลสำหรับ 35 dได้ออกการขัดจังหวะโดยการขนส่งต่ำกว่าความเข้มข้นของ T3 อย่างไรก็ตาม การลดลงของถูกเท่านั้นชัดเจนในไก่ที่ได้รับก่อนถูกจับและขนย้าย ถ้าระยะเวลาของภาวะขาดอาหารตาม ด้วยการแทรกแซงการขนส่ง ลดไปของ T3 ที่สังเกต แนะนำเหตุผลของการค้นหานี้อาหารที่หลังจากถูกถอนในเวลาประมาณ 13h นกถูกแล้วพบพร่อง และดังนั้นการลดเพิ่มเติมของ T3 ไม่สามารถตรวจสอบได้ (Buyse etal., 2000)แหล่งสำหรับเซรั่ม TG มาโครงการอาหารหรือเดอnovo สังเคราะห์คาร์โบไฮเดรตหรือกรดอะมิโน (เช่นlipogenesis) ทั้งสองแหล่งที่ TG ขาด หรือปัจจุบันเฉพาะในขอบเขตเล็ก ๆ ถ้าออกจะอด นี้อธิบายความเข้มข้นต่ำของ TG ในนกเหล่านี้ มีลักษณะพิเศษของอาหาร หรือการถือศีลอดเท่านั้นไม่เปลี่ยนแปลงที่สำคัญได้สังเกตหลังจากที่ออกได้สัมผัสกับความเครียดคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับกลูโคสต่ำและความเข้มข้น lactate ในไก่เนื้อซึ่งมีถอนก่อนขนส่งเปรียบเทียบกับระดับในออกที่มีการเข้าถึงอาหารก่อนอาจเป็นที่แทรกแซงการขนส่งต้องได้รับพลังงานมากขึ้นโดยการเกิดออกซิเดชันของกลูโคสมากกว่า neoglucogenetic เพิ่มเติมผลของ CORT เพิ่มโดยรวมความเครียดและดึงถอน ออกซิเดชันของกลูโคสคืออาจแหล่งพลังงานที่ต้องการเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม สูงความเข้มข้นของ NEFA แสดงผลิตระหว่างประเทศเพิ่มขึ้นดังนั้น เพิ่มเติมวิจัยจำเป็นต้องตรวจสอบที่ระดับกลูโคสและโครงการจะใช้เพื่อเติมพลังงานความเครียด และถอนออกตัวดึงข้อมูลดึงถอนและการขนส่งที่นำไปสู่การลดลงของ BWออกที่อพยพหลังจากถอนตัวดึงข้อมูลระยะ 10 h ได้สูญเสียน้ำหนักประมาณ 0.42% /h ซึ่งเป็นประมาณ 0.30% / h มากกว่า สำหรับไก่เนื้อที่มีใช้ตัวดึงข้อมูลจนถึงขณะนี้การขนส่ง(Veerkamp, 1978 การศึกษาอื่น ๆ เฉินและ al., 1983 Veerkamp1986 Rasmussen และเสา 1987 ลียง et al., 1991โนวส์และ al., 1995 Warriss et al., 2004) แสดงให้เห็นว่าขาดทุนในระหว่าง$ 0.22 และ 0.56% BW / h ซึ่งอยู่ในข้อตกลงกับผลของเรา อย่างไรก็ตาม ช่วงใน BWขาดทุนเป็นเรื่องใหญ่ เพราะมีเลี้ยงไก่เนื้อในบางการศึกษาถอน และคนอื่น ๆ พวกเขายังอพยพก่อนฆ่า ที่อุณหภูมิแวดล้อมสูง ขาดทุน BWจะมีมากขึ้น (Chen et al., 1983) นอกจากนี้ ในบางนกศึกษาได้น้ำถอน เพิกถอนทั้งหมดเวลาแตกต่างกัน ขนาดใหญ่การลด BWเนื่องจากเคลียร์ของระบบทางเดิน(Warriss et al., 2004) อย่างไรก็ตาม จะสูญหายส่วนกินเนื่องจากการคายน้ำ (Kamus และ Farr, 1981โนวส์และ al., 1995) และสูญเสียไขมันและโปรตีน(โนวส์และ al., 1995) เปลี่ยนแปลงเหล่านี้สามารถมีอิทธิพลต่อเนื้อคุณภาพ โดยมีผลต่อกล้ามเนื้อไกลโคเจนเนื้อหาที่ slaughteringและ จึง ลดอัตรา rigor ตลอดจนสุดยอดค่า pH (เฟล็ทเชอร์ 2002)ในสรุป การให้อาหารไก่เนื้อจนกระทั่งจะติดผล higherBWat บิดาน้อยความเครียด และอาจปรับปรุงคุณภาพเนื้อเปรียบเทียบมีออกที่ไม่ได้ให้อาหารก่อนพวกเขาจะจับ ดึงถอนออกก่อนกระบวนการขนส่งมีผลกระทบไม่เพียงแต่จากมุมมองของจุดประหยัดแต่อาจจะยังใน light ของสวัสดิการสัตว์ ดังนั้น การวิจัยการใช้ energydelivering บางเสริมในช่วงวันสุดท้ายของผู้ออกชีวิตเพื่อรับมือกับลด จับและขนส่งจะคุ้มค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อภิปราย
ไก่ที่ไม่ได้มีการเข้าถึงอาหารก่อนที่จะถูกจับได้
โหลดและการขนส่งมี T4 สูงกว่าและต่ำกว่า T3,
TG กลูโคสและความเข้มข้นของน้ำนมเมื่อเทียบกับ
ไก่ที่มีการเข้าถึงอาหารก่อนที่จะจับการโหลด
และการขนส่งซึ่งชี้ให้เห็น ผลรวมของ
การกระทำของทั้งสอง นอกจากนั้นผลกระทบที่แยกต่างหากจากการถอนตัวฟีด
และการแทรกแซงการขนส่งเกี่ยวกับฮอร์โมนยกเว้น
สำหรับ CORT และสารเป็นไปตามผล
ที่ได้รับในการศึกษาก่อนหน้า (Buyse et al, 2000;. Puvadolpirod
. และ Thaxton, 2000)
corticosterone มีรูปแบบที่แตกต่างกันใน ทั้งการทดลอง.
ความแตกต่างที่โดดเด่นก็พบว่าสำหรับการขนส่ง
ระดับ CORT สูงกว่าที่พบในการทดลองที่สอง
อาจแสดงความเครียดทางร่างกายที่รุนแรงมากขึ้น ประมาณ
ไก่ใช้ในการทดลองแต่ละที่แตกต่างกันได้ด้วยความเคารพ
กับประวัติศาสตร์โรคประวัติศาสตร์ยาปริมาณอาหารที่กิน
และ BW สุดท้าย ไก่เนื้อในการทดลองที่ 1 ถูกยัดเยียด
ในการขนส่งความเครียดไม่กี่วันหลังจากการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
ที่เกิดขึ้น ไก่เนื้อในการทดลองที่ 2 แต่ถูกยัดเยียด
ในการขนส่งความเครียด 3 สัปดาห์หลังจากการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ
ที่เกิดขึ้น มันเป็นไปได้ว่าการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจของ
ไก่เนื้อในการทดลองที่ 1 ที่เกิดการตอบสนองที่ต่ำกว่าการ
ขนส่งความเครียด ในมนุษย์โกลบูลิคอร์ติซอผูกพัน
ซึ่งผูกคอร์ติซอฟรีและลดกิจกรรมทางชีวภาพของมัน
จะลดลงโดยการควบคุมการตอบสนองระยะเฉียบพลันจาก
การติดเชื้อระบบทางเดินหายใจ ลงระเบียบของคอร์ติซอผูกพัน
globulin ผลในเชิงลบความคิดเห็น adrenocorticotropin.
แม้ว่าการกู้คืนจากการติดเชื้อระบบทางเดินหายใจอาจ
ส่งผลให้เกิดขึ้นระเบียบของโกลบูลิคอร์ติซอผูกพันผล
ในการลดลงของคอร์ติซอฟรีในพลาสมาและ
ดังนั้นการเพิ่มประสิทธิภาพของการหลั่ง adrenocorticotropin
(Garrel, 1996) ก็ไม่น่าที่ปรากฏการณ์นี้ยังคง
เกิดขึ้น 3 สัปดาห์หลังจากการติดเชื้อ.
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความเข้มข้น CORT เนื่องจาก
การขนส่งในการทดลองที่ 2 อยู่ในข้อตกลงกับ
ผลของฟรีแมนและคณะ (1984), คานและ Mench (1996),
และคาร์ไลล์และคณะ (1998) แต่ในวรรณคดี (ฟรีแมน
และคณะ, 1984;. คานและ Mench, 1996) มันไม่ชัดเจนเสมอ
ไม่ว่าจะเป็นไก่ที่ได้รับการเลี้ยงดูไม่จำเป็นโฆษณาในที่ จำกัด
การให้อาหารหรืออาหารสัตว์ก็ถอนตัวก่อนที่จะได้สัมผัส
กับการจัดการ, ลังหรือการขนส่ง ในการถอนตัวดึงข้อมูลการศึกษาครั้งนี้
ไม่ได้ผลในค่าที่สูงขึ้น CORT ซึ่งขัดแย้งกับ
ผลการวิจัยของโนและคณะ (1995) และ De Jong
และคณะ (2003) ระยะเวลาของการถอนอาหารในประสบ-ment ของเราอาจได้รับสั้นเกินไปที่จะก่อให้เกิดการอย่างมีนัยสำคัญ
เพิ่มความเข้มข้น CORT ฟีดถูกถอนออก
จากไก่เนื้อ 13 ชั่วโมงเท่านั้นในขณะที่ไก่เนื้อในการทดลอง
ของโนและคณะ (1995) ถอนตัวฟีดที่มีประสบการณ์
เป็นเวลา 24 ชั่วโมงและพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ไก่เนื้อในการทดลอง
ของ De Jong และคณะ (2003) จำกัด ในการบริโภคอาหารสัตว์
35 ง.
ไก่ภายใต้การแทรกแซงในการขนส่งมีค่า
ความเข้มข้นของ T3; แต่ลดลงนี้เป็นเพียง
ที่เห็นได้ชัดในไก่ที่ได้รับอาหารก่อนที่จะถูกจับ
และส่งตัว หากระยะเวลาของการกีดกันฟีถูก
ตามมาด้วยการแทรกแซงการขนส่งไม่ลดลงต่อไป
ของ T3 ก็สังเกตเห็น เหตุผลสำหรับการค้นพบนี้อาจจะเป็น
ว่าหลังจากที่ฟีดถูกถอนประมาณ 13
ชั่วโมง, นกแล้วประสบพร่องและ
เพื่อให้ลดลงต่อไปของ T3 ไม่ได้ตรวจพบ (Buyse และ
al., 2000).
แหล่งที่มาของซีรั่ม TG เป็นอาหาร ไขมันหรือ
สังเคราะห์โนโวจากคาร์โบไฮเดรตหรือกรดอะมิโน (เช่น
lipogenesis) แหล่งที่มาของทั้งสองรูปแบบที่ TG ไม่อยู่หรืออยู่
ในปัจจุบันเท่านั้นที่จะมีขอบเขตขนาดเล็กถ้าไก่เนื้อมีการอดอาหาร นี้
จะอธิบายถึงความเข้มข้นต่ำอย่างมีนัยสำคัญของ TG ใน
นกเหล่านี้ มีผลของการให้อาหารหรืออดอาหารเพียงเป็น;
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญหลังจากที่ไก่เนื้อ
. ได้สัมผัสกับความเครียด
คำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับกลูโคสลดลงอย่างมีนัยสำคัญ
และความเข้มข้นของน้ำนมในไก่ที่ได้ฟีด
ถอนตัวก่อนการขนส่งเมื่อเทียบกับระดับใน
ไก่ที่มี การเข้าถึงการให้อาหารก่อนการขนส่งอาจจะมี
การแทรกแซงการขนส่งมีความต้องการพลังงานมากขึ้นได้
โดยการเกิดออกซิเดชันของกลูโคสกว่า neoglucogenetic เพิ่มเติม
ผลกระทบจากการเพิ่มขึ้นของ CORT โดยการรวมความเครียด
และการถอนฟี ออกซิเดชันของกลูโคสอาจจะเป็น
แหล่งพลังงานที่ต้องการเริ่มต้น แต่สูง
ความเข้มข้นของ NEFA ยังแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้น lipolysis.
ดังนั้นการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการตรวจสอบสิ่งที่
น้ำตาลในขอบเขตและไขมันที่ใช้ในการตอบสนองการใช้พลังงาน
ความต้องการของฟีดถอนตัวและเน้นไก่.
ฟีดถอนและการขนส่งนำไปสู่การลดลง BW.
ไก่ ที่ถูกส่งหลังจากการถอนตัวฟีด
ระยะเวลา 10 ชั่วโมงมีการสูญเสียน้ำหนักประมาณ 0.42% /
ชั่วโมงซึ่งจะอยู่ที่ประมาณ 0.30% / ชั่วโมงมากกว่าสำหรับไก่
ที่มีการเข้าถึงแบบเต็มเพื่อเป็นอาหารจนถึงขณะของการขนส่ง.
การศึกษาอื่น ๆ (Veerkamp 1978 ; Chen et al, 1983;. Veerkamp,
​​1986; รัสมุสและเสา, 1987; ลียงและคณะ, 1991;.
. โนและคณะ, 1995;. Warriss et al, 2004) แสดงให้เห็นว่าการสูญเสีย
ใน BW ระหว่าง 0.22 และ 0.56% / ชั่วโมง ซึ่งอยู่ใน
ข้อตกลงที่มีผลของเรา อย่างไรก็ตามในช่วง BW
การสูญเสียเป็นเรื่องใหญ่เพราะในการศึกษาบางไก่เนื้อได้ฟีด
ถอนตัวและอื่น ๆ ที่พวกเขาถูกส่งยังก่อนที่จะ
ฆ่า ในสภาพอุณหภูมิสูง, การสูญเสียน้ำหนัก
จะมากขึ้น (Chen et al., 1983) นอกจากนี้ในบาง
การศึกษานกน้ำได้ถอนตัวและถอนรวม
เวลาที่แตกต่างกัน จำนวนมากของการลด BW
เกิดจากการกวาดล้างของระบบทางเดินอาหาร
(Warriss et al., 2004) แต่ยังจะมีการสูญเสียของ
ชิ้นส่วนที่กินได้เนื่องจากการขาดน้ำ (Kamus และฟาร์ 1981;
. โนและคณะ, 1995) และการสูญเสียของไขมันและโปรตีน
(. โนและคณะ, 1995) การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะมีผลต่อเนื้อสัตว์
ที่มีคุณภาพโดยมีผลกระทบต่อเนื้อหาไกลโคเจนกล้ามเนื้อในการฆ่า
และจึงลดอัตราของความรุนแรงเช่นเดียวกับ
ค่า pH ที่ดีที่สุด (เฟลทเชอร์, 2002).
ในข้อสรุปที่จะดำเนินการให้อาหารไก่เนื้อจนกว่า
พวกเขาจะถูกจับส่งผลให้ higherBWat โรงฆ่าสัตว์
และความเครียดน้อยลงและอาจปรับปรุงคุณภาพเนื้อเมื่อเทียบ
กับไก่ที่มีการเข้าถึงไม่มีจะกินอาหารก่อนที่
พวกเขาจะถูกจับ ถอนฟีดของไก่ก่อน
ขั้นตอนการขนส่งมีผลกระทบไม่เพียง แต่จาก
จุดประหยัดในมุมมองของ แต่อาจจะยังในแง่ของ
สวัสดิภาพสัตว์ ดังนั้นการวิจัยที่จะใช้ energydelivering บาง
อาหารเสริมในช่วงวันสุดท้ายของไก่ '
ชีวิตที่จะรับมือกับความเครียดเช่นการจับและการขนส่ง
จะคุ้มค่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การอภิปราย
ไก่ไม่มีการเข้าถึงอาหารก่อนที่จะถูกจับ
โหลดและขนสูงกว่า T4 และ T3
ราคา , TG , กลูโคส และแลคเตทความเข้มข้นเมื่อเทียบกับอาหารที่ได้เข้าถึงอาหาร

ก่อนที่จะจับโหลดและการขนส่ง ซึ่งแสดงผลรวมของ
ทั้งการกระทำ นอกจากนั้น ผลของการถอนเงิน อาหาร และการขนส่งแยก
การแทรกแซงในฮอร์โมนยกเว้น
สำหรับคอร์ท และสารที่สอดคล้องกับผลลัพธ์ที่ได้ในการศึกษา
( บยเซ่อ et al . , 2000 ; และ puvadolpirod
thaxton , 2000 ) .
คอร์ติโคสเตอโรนมีรูปแบบที่แตกต่างกันในการทดลองทั้งสอง .
ความแตกต่างที่โดดเด่นที่พบในการขนส่ง

คอร์ทสูงกว่าระดับที่พบในการทดลองที่สองจะแสดงความเครียดทางร่างกายที่รุนแรงมากขึ้น ประมาณ
ไก่ที่ใช้ในแต่ละการทดลองแตกต่างกัน ด้วยความเคารพ
ประวัติโรคประวัติศาสตร์ การกินยา ,
และ ตัวสุดท้าย ใช้ในการทดลองที่ 1 ถูก
การขนส่งความเครียดไม่กี่วันหลังจากที่
การติดเชื้อทางเดินหายใจเกิดขึ้น ใช้ในการทดลองที่ 2 แต่ถูก

3 สัปดาห์ หลังการขนส่ง ความเครียด การติดเชื้อทางเดินหายใจเกิดขึ้น เป็นไปได้ว่า ติดเชื้อทางเดินหายใจของ
ไก่ในการทดลองที่ 1 เกิดจากการตอบสนองต่อ

เน้นการขนส่ง ในมนุษย์ฮอร์โมนผูกพันโกลบูลิน
ซึ่งผูก cortisol ฟรีและลดกิจกรรมทางชีวภาพของ
ลงควบคุมโดยเฉียบพลันระยะการตอบสนองจาก
เชื้อทางเดินหายใจ ลงระเบียบของ cortisol ผูกพัน
โกลบูลินผลตอบรับด้านเริ่มต้นลบ .
ถึงแม้ว่าจะหายจากการติดเชื้อทางเดินหายใจอาจ
ผลของคอร์ติซอลผูกพันที่ผลในการลดลงของฟรี

และ cortisol ในเลือด , ดังนั้น , การเพิ่มประสิทธิภาพของเครื่องพ่นสารเคมีหลั่ง
( การ์เรล , 1996 ) ไม่น่าว่า ปรากฏการณ์นี้ยังเกิดขึ้น 3 สัปดาห์หลังจากการติดเชื้อ
.
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ CORT ความเข้มข้นเนื่องจาก
เพื่อการขนส่งในการทดลอง 2 คือในข้อตกลงกับ
ผลลัพธ์ของฟรีแมน et al .( 1984 ) และ kannan mench ( 1996 ) และ คาร์ไลส์
et al . ( 1998 ) , แต่ในวรรณคดี ( ฟรีแมน
et al . , 1984 ; และ kannan mench , 1996 ) มันไม่ได้ชัดเจนเสมอ
ว่าไก่ได้รับอย่างเต็มที่ในจำกัด
ให้อาหาร หรือให้อาหารถูกถอนก่อนที่พวกเขาสัมผัส
การจัดการแพ็กกิ้ง หรือการขนส่ง ในการศึกษานี้ ดึงถอน
ไม่พบสูงกว่าค่าคอร์ท ซึ่งขัดแย้งกับ
ผลของ Knowles et al . ( 1995 ) และ de Jong
et al . ( 2003 ) ระยะเวลาของการถอนตัวในการประสบการของเราอาจจะสั้นเกินไป เพื่อให้เกิดผลการเพิ่มคอร์ท
ในความเข้มข้น อาหารถูกถอน
จากไก่ 13 H เท่านั้น ในขณะที่ใช้ในการทดลอง
ของ Knowles et al . ( 1995 ) มีประสบการณ์เลี้ยงถอน
24 H , และไก่แม่พันธุ์ในการทดลอง
ของ de Jong et al . ( 2003 ) จำกัด 35 D .

อาหารไก่เนื้อภายใต้การขนส่งโดยมีความเข้มข้นต่ำของ T3
; แต่นี้เป็นเพียงการลดลงชัดเจนในไก่ที่เลี้ยง

ก่อนที่จะถูกจับได้ และถูก ถ้าระยะเวลาของการอดอาหารคือ
ตามมาด้วยการแทรกแซงของการขนส่งต่อไม่ลด
ของ T3 ถูกสังเกตเหตุผลสำหรับการค้นหานี้ อาจจะเป็น
หลังจากอาหารถูกถอนประมาณ 13
H , นกก็ประสบ hypothyroidism และ
ดังนั้นลดลงต่อไปของ T3 และไม่สามารถตรวจพบ ( บยเซ่อ et
al . , 2000 ) .
แหล่งเซรุ่ม TG คืออาหารไขมันหรือเดอโนโวสังเคราะห์
จากคาร์โบไฮเดรต หรือ กรดอะมิโน ( I ,
ไลโปจีเนซีส ) ทั้งแหล่งที่ TG มีขาดหรือ
แบบฟอร์มปัจจุบันเฉพาะในขอบเขตที่เล็กถ้าไก่ที่ถูกอดอาหาร . นี้
อธิบายลดความเข้มข้นของ TG ใน
นกเหล่านี้ มันคือผลของการให้อาหารหรืออดอาหารเท่านั้น ;
ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ หลังพบไก่
ได้รับความเครียด
คำอธิบายที่เป็นไปได้เพื่อลดความเข้มข้นของกลูโคส
อีก๋อยไก่ที่เลี้ยง
ถอนตัวก่อนการขนส่ง เมื่อเทียบกับระดับในไก่กระทงที่ได้เข้าถึงอาหาร

ก่อนการขนส่งอาจจะเรียกร้องการแทรกแซงการขนส่งพลังงานมากขึ้นโดยการออกซิเดชันของกลูโคสได้

เพิ่มเติมมากกว่าผล neoglucogenetic คอร์ทเพิ่มโดยรวมของความเครียด
ถอนและอาหารสัตว์ ออกซิเดชันของกลูโคสเป็นแหล่งพลังงานที่ต้องการจะ
เริ่มต้น อย่างไรก็ตาม สูง
ความเข้มข้นของ nefa ยังบ่งชี้เพิ่มขึ้น lipolysis .
ดังนั้นการวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบสิ่งที่
กลูโคสและไขมันขอบเขตใช้เพื่อตอบสนองความต้องการพลังงานของอาหารและเน้นไก่ถอน
.
ถอน อาหาร และการขนส่ง ทำให้น้ำหนักตัวลดลง
ไก่ที่ขนส่งหลังจากดึงถอน
ระยะเวลา 10 ชั่วโมงได้ การสูญเสียน้ำหนักประมาณ 0.42 % /
H ,ซึ่งก็คือประมาณ 0.30 % / h กว่าไก่ที่มีการเข้าถึงแบบเต็มเพื่อป้อน

จนถึงเวลาการขนส่ง การศึกษาอื่น ๆ ( veerkamp , 1978 ; Chen et al . , 1983 ; veerkamp
, 1986 ; ราสมุสเซ่น เสากระโดง , 1987 ; ลียง et al . , 1991 ;
Knowles et al . , 1995 ; warriss et al . , 2004 ) แสดงให้เห็นว่าขาดทุน
ใน BW ระหว่าง 0.22 และ 0.56 %
/ H ซึ่งในข้อตกลงกับผลของเรา อย่างไรก็ตาม ในช่วงวัน
ขาดทุนเป็นอย่างมาก เพราะในบางการศึกษามีไก่เลี้ยง
ถอน , และอื่น ๆ พวกเขายังส่งก่อน
ฆ่า ที่อุณหภูมิสูงอุณหภูมิ , BW ขาดทุน
จะมากขึ้น ( Chen et al . , 1983 ) นอกจากนี้ในการศึกษาได้ถอน
นกน้ำ และเวลาถอน
รวมผล เป็นจำนวนมากของน้ำหนักตัวลด
จากการกวาดล้างของระบบทางเดินอาหาร
( warriss et al . , 2004 ) อย่างไรก็ตาม จะมีการสูญเสีย
ส่วนกินได้ เนื่องจากขาดน้ำ ( คามิว และ ฟาร์ , 1981 ;
Knowles et al . , 1995 ) และการสูญเสียไขมันและโปรตีน
( Knowles et al . , 1995 ) การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะมีผลต่อคุณภาพเนื้อ
โดยมีผลต่อเนื้อหากล้ามเนื้อไกลโคเจนที่ฆ่า
และจึงช่วยลดอัตราการเป็นสุดยอด
อ ( เฟลทเชอร์ , 2002 ) .
สรุปต่อการเลี้ยงไก่เนื้อ จนกระทั่ง
พวกเขาจับผลใน higherbwat โรงฆ่าสัตว์
และความเครียดน้อยลงและอาจปรับปรุงคุณภาพเนื้อเมื่อเทียบกับตัวที่ไม่เข้า

อาหารก่อนที่จะจับพวกเขา อาหารของไก่กระทง ก่อนถอน
ขั้นตอนการขนส่งได้รับผลกระทบไม่เพียง แต่จากจุดของมุมมอง แต่ประหยัด

บางทีก็ในแง่ของสวัสดิภาพสัตว์ ดังนั้นการวิจัยเพื่อใช้ energydelivering
เสริมในช่วงวันสุดท้ายของไก่ '
ชีวิตเพื่อรับมือกับความเครียด เช่น การจับและการขนส่ง
จะคุ้มค่า