heads (which are the Aristotelian r

heads (which are the Aristotelian reformulation by means of
three pairs of good and bad states of basic ideas which doubtless
go back to Plato's scheme of five states in progressive stages
of decline from the perfect state), and the ends which states
pursue and attain are combined with schematisms of the possible
distributions of powers and magistracies in states to indicate
and order some instances among the infinitely diversified
political possibilities under these six heads. It would be a mistake,
however, to think of Aristotle's massive classifications of
states simply as functional and mathematical determinations
of conceivable political combinations, institutions, and ends.
They are, rather, the multiple development, by means of the
four causes, of answers to the problem, basic to politics as Aristotle
conceived it, of how institutions and constitutions depend
on and influence citizens associated in communities. Solutions
to that problem determine the value, appropriateness, and stability
of institutions.
The basis of classification which Aristotle uses for political
problems may be compared to that of the classification of biological
problems in the History of Animals. In biology a double
classification is used to set forth difficulties and to classify
phenomena, a classification of animals combined with a classification
of the parts of animals. In politics too a double classification
is introducedonce the doctrines of predecessors and
the examples of good states have been dismissed in Book IIa
classification of states and of the classes of citizens which form
the parts of states.49 Since the first classification of the Politics
is in terms of aims or final causes, states are there classified as
good or bad dependent on whether or not they are directed to
the common good, and the comparison of kinds of states leads
eventually to the examination of the form of constitution which
would be best in the abstract, much as the consideration of motions
in the Physics led to the final cause and unmoved mover.
In the best state the relation of part and whole is simple, for theend of the state and the end of the citizen are the same, and the
good man is the good citizen. The chief problem in such a state
is therefore the education by which to continue citizens at the
high level of perfection which alone would make such a state
possible.
Single-minded pursuit of the good, however, is rare if not
unexampled in political history, and the philosophic discussion
of the perfect state would be impractical if its precepts were
treated as rules to be followed literally rather than as the limiting
case in which all consideration of particular and actual conditions
may be omitted. To supplement such consideration in
terms of the best as the limit to political development, states
must also be differentiated into the varieties of their kinds, not
merely as good or bad in general, but as well or poorly suitedwhether
good or bad on abstract standards-to the situations,
characters, educations, and employments of citizens. Moreover,
to treat the appropriateness of political institutions to particular
situations, the various functions of the state must be differentiated
as well as the relevant traits of its citizens. The analysis
of the best state, which resulted from the consideration of final
causes suited to the realization of the best potentialities of man,
is supplemented therefore, by a second analysis, not of what is
best in the abstract, but of what is best under given circumstances.
That change of emphasis is made possible by consideration
of the material instead of the final causes of states, as
they are found in the characters of possible or actual citizen
bodies, much as a similar reorientation in the problems of the
physical sciences was achieved by the use of material causes in
the De caelo. The realizable potentialities of any actual group
of men fall short of the ideal potentialities of man, and the bad
as well as the good forms of constitutions are treated in terms
of the deviation, coincident with the deviation of the good citizen
from the good man, of the justice of a state from simple
justice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัว (ซึ่งเป็น reformulation Aristotelian โดยวิธีของคู่สามรัฐดี และข้อเสียของแนวความคิดพื้นฐานที่ doubtlessย้อนกลับไปยังร่างของเพลโต 5 รัฐในขั้นก้าวหน้าของลดลงจากรัฐโก), และสิ้นสุดที่ระบุดำเนินการ และบรรลุกับ schematisms สุดการกระจายอำนาจและ magistracies ในอเมริกาเพื่อบ่งชี้และสั่งการบางกรณีระหว่างหลากหลายเพียบโอกาสทางการเมืองภายใต้หัวหกเหล่านี้ มันจะผิดอย่างไรก็ตาม การคิดของอาริสโตเติลจัดประเภทขนาดใหญ่ของอเมริกาก็เป็นหน้าที่ และทางคณิตศาสตร์ determinationsชุดหลากหลายทางการเมือง สถาบัน และสิ้นสุดจะ ค่อนข้าง พัฒนาหลาย โดยวิธีการสาเหตุที่สี่ ตอบปัญหา พื้นฐานการเมืองอริสโตเติลรู้สึกมัน ของวิธีการขึ้นอยู่ของสถาบันและ พ.ศ.2540ใน และมีผลกระทบต่อประชาชนที่เกี่ยวข้องในชุมชน โซลูชั่นปัญหาการกำหนดค่า ความ และความมั่นคงของสถาบันพื้นฐานของการจัดประเภทซึ่งอริสโตเติลใช้สำหรับทางการเมืองปัญหาอาจเปรียบเทียบกับการจัดประเภทชีวภาพปัญหาในประวัติสัตว์ ในวิชาชีววิทยาเป็นคู่ประเภทถูกใช้ เพื่อกำหนดปัญหา และจัดประเภทปรากฏการณ์ การจัดประเภทสัตว์ร่วมกับการจัดประเภทส่วนของสัตว์ ทางการเมืองเกินไปสองประเภทเป็น introducedonce หลักคำสอนของบรรดาลูกหลาน และตัวอย่างของอเมริกาดีได้ถูกยกเลิกในสมุด IIaการจัดประเภท ของอเมริกา และชั้นของประชาชนซึ่งเป็นส่วนของ states.49 ตั้งแต่ประเภทแรกของเมืองมีจุดมุ่งหมายหรือสาเหตุสุดท้าย อเมริกามีแบ่งออกเป็นดี หรือไม่ดี ขึ้นอยู่กับว่าหรือไม่ที่พวกเขาจะถูกนำไปร่วมกันที่ดี และการเปรียบเทียบชนิดของลูกค้าเป้าหมายที่อเมริกาในที่สุดการตรวจสอบรูปแบบของรัฐธรรมนูญซึ่งจะดีที่สุดในบทคัดย่อ ถึงการพิจารณาการเคลื่อนไหวในวิชาฟิสิกส์ที่นำไปสู่สาเหตุสุดท้ายการดี unmoved moverในสุด ความสัมพันธ์ของส่วนและทั้งหมดจะง่าย สำหรับ theend ของรัฐ และสิ้นสุดของพลเมืองกัน และคนดีเป็นพลเมืองดี ปัญหาสำคัญในรัฐดังกล่าวจึงได้ศึกษาซึ่งประชาชนที่ต้องการระดับสูงของความสมบูรณ์แบบซึ่งเดียวจะทำให้สิ่งดังกล่าวเป็นไปได้ใจแสวงหาของดี อย่างไรก็ตาม จะหายากถ้าไม่unexampled ประวัติศาสตร์การเมือง และสนทนา philosophicรัฐโกจะเป็นไปได้ยากถ้าศีลของถือว่า เป็นกฎที่จะต้องปฏิบัติตามอย่างแท้จริงไม่ ใช่ เป็นการจำกัดกรณีในการพิจารณาทุกเงื่อนไขเฉพาะ และจริงอาจจะข้ามไป เสริมดังกล่าวประกอบการพิจารณาในเงื่อนไขของส่วนที่เป็นข้อจำกัดการพัฒนาทางการเมือง รัฐต้องยังแยกแยะเป็นพันธุ์ชนิดของพวกเขา ไม่เพียงเป็นดี หรือไม่ดีในทั่วไป แต่เช่น suitedwhether งานgood or bad on abstract standards-to the situations,characters, educations, and employments of citizens. Moreover,to treat the appropriateness of political institutions to particularsituations, the various functions of the state must be differentiatedas well as the relevant traits of its citizens. The analysisof the best state, which resulted from the consideration of finalcauses suited to the realization of the best potentialities of man,is supplemented therefore, by a second analysis, not of what isbest in the abstract, but of what is best under given circumstances.That change of emphasis is made possible by considerationof the material instead of the final causes of states, asthey are found in the characters of possible or actual citizenbodies, much as a similar reorientation in the problems of thephysical sciences was achieved by the use of material causes inthe De caelo. The realizable potentialities of any actual groupof men fall short of the ideal potentialities of man, and the badas well as the good forms of constitutions are treated in termsof the deviation, coincident with the deviation of the good citizenfrom the good man, of the justice of a state from simplejustice.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หัว (ซึ่งเป็น reformulation อริสโตเติ้โดยวิธีการของสามคู่ของรัฐที่ดีและไม่ดีของความคิดพื้นฐานที่ไม่ต้องสงสัยเลยกลับไปที่รูปแบบของเพลโตในห้าของรัฐที่อยู่ในขั้นตอนที่ก้าวหน้าของการลดลงจากสภาพสมบูรณ์) และสิ้นสุดที่รัฐดำเนินการและบรรลุเป็นรวมกับ schematisms ของที่เป็นไปได้การกระจายอำนาจและmagistracies ในรัฐเพื่อบ่งชี้และสั่งซื้อบางกรณีที่มีความหลากหลายในหมู่อนันต์ความเป็นไปได้ทางการเมืองภายใต้เหล่านี้หกหัว มันจะเป็นความผิดพลาดแต่จะคิดว่าการจำแนกประเภทขนาดใหญ่ของอริสโตเติลของรัฐเป็นเพียงการหาความการทำงานและคณิตศาสตร์ของการรวมกันทางการเมืองเป็นไปสถาบันการศึกษาและปลาย. พวกเขาจะค่อนข้างการพัฒนาหลายโดยวิธีการของสี่สาเหตุของคำตอบในการแก้ไขปัญหาขั้นพื้นฐานการเมืองอริสโตเติลรู้สึกมันของวิธีการที่สถาบันการศึกษาและรัฐธรรมนูญขึ้นอยู่กับอิทธิพลและประชาชนที่เกี่ยวข้องในชุมชน โซลูชั่นในการแก้ไขปัญหาที่เป็นตัวกำหนดค่าที่เหมาะสมและความมั่นคงของสถาบัน. พื้นฐานของการจัดหมวดหมู่ที่อริสโตเติลใช้สำหรับการเมืองปัญหาอาจจะเทียบกับที่ของการจัดหมวดหมู่ของทางชีวภาพปัญหาในประวัติศาสตร์ของสัตว์ ในทางชีววิทยาคู่การจัดหมวดหมู่จะใช้ในการกำหนดไว้และความยากลำบากในการจำแนกปรากฏการณ์การจัดหมวดหมู่ของสัตว์รวมกับการจัดหมวดหมู่ของชิ้นส่วนของสัตว์ ในทางการเมืองมากเกินไปการจัดหมวดหมู่คู่เป็น introducedonce คำสอนของรุ่นก่อนและตัวอย่างที่ดีของรัฐที่ได้รับการยอมรับในหนังสือเล่มIIa จัดหมวดหมู่ของรัฐและการเรียนของประชาชนซึ่งเป็นส่วนของ states.49 ตั้งแต่การจัดหมวดหมู่แรกของการเมืองที่อยู่ในแง่ของจุดมุ่งหมายหรือสาเหตุสุดท้ายรัฐจะมีการจัดประเภทเป็นดีหรือไม่ดีขึ้นอยู่กับหรือไม่พวกเขาจะนำไปร่วมกันที่ดีและการเปรียบเทียบชนิดของรัฐนำไปสู่ในที่สุดก็จะตรวจสอบรูปแบบของรัฐธรรมนูญซึ่งจะเป็นที่ดีที่สุดในนามธรรมมากที่สุดเท่าที่การพิจารณาของการเคลื่อนไหวในฟิสิกส์นำไปสู่สาเหตุขั้นสุดท้ายและผู้เสนอญัตติไม่ไหวติง. ในสภาพที่ดีที่สุดความสัมพันธ์ของส่วนหนึ่งและทั้งเป็นเรื่องง่ายสำหรับ TheEnd ของรัฐและจุดสิ้นสุดของพลเมืองที่มีความเหมือนกันและคนดีเป็นพลเมืองที่ดี ปัญหาหัวหน้าในรัฐดังกล่าวดังนั้นจึงเป็นเรื่องการศึกษาโดยที่จะดำเนินการต่อประชาชนที่อยู่ในระดับสูงของความสมบูรณ์แบบที่คนเดียวจะทำให้รัฐดังกล่าวเป็นไปได้. แสวงหาเดี่ยวที่มีใจที่ดี แต่เป็นเรื่องยากหากไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์การเมืองและการอภิปรายปรัชญาของรัฐที่สมบูรณ์แบบจะทำไม่ได้ถ้าศีลที่ได้รับการปฏิบัติตามกฎระเบียบที่จะต้องปฏิบัติตามตัวอักษรมากกว่าที่จะเป็นจำกัดในกรณีที่พิจารณาเงื่อนไขทั้งหมดที่เกิดขึ้นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งและอาจถูกมองข้าม เพื่อประกอบการพิจารณาดังกล่าวในแง่ของการที่ดีที่สุดที่เป็นข้อ จำกัด ในการพัฒนาทางการเมืองที่รัฐจะต้องแตกต่างออกเป็นสายพันธุ์ของชนิดของพวกเขาไม่เพียงเป็นดีหรือไม่ดีในทั่วไปแต่เป็นอย่างดีหรือไม่ดี suitedwhether ดีหรือไม่ดีใน standards- นามธรรม กับสถานการณ์ที่ตัวละคร, การศึกษาและการจ้างงานของประชาชน นอกจากนี้ในการรักษาความเหมาะสมของสถาบันทางการเมืองที่จะโดยเฉพาะอย่างยิ่งสถานการณ์ฟังก์ชั่นต่างๆ ของรัฐที่จะต้องแตกต่างเช่นเดียวกับลักษณะที่เกี่ยวข้องของพลเมืองของตน การวิเคราะห์ของรัฐที่ดีที่สุดซึ่งเป็นผลมาจากการพิจารณาของสุดท้ายสาเหตุที่เหมาะกับการสำนึกของศักยภาพที่ดีที่สุดของมนุษย์จะถูกเสริมดังนั้นจากการวิเคราะห์ที่สองไม่ได้ในสิ่งที่ดีที่สุดในนามธรรมแต่สิ่งที่ดีที่สุดภายใต้ สถานการณ์ที่กำหนด. ว่าการเปลี่ยนแปลงของการเน้นทำไปได้โดยการพิจารณาของวัสดุแทนสาเหตุสุดท้ายของรัฐในขณะที่พวกเขาจะพบในตัวละครของประชาชนเป็นไปได้หรือที่เกิดขึ้นจริงร่างกายมากที่สุดเท่าที่reorientation ที่คล้ายกันในการแก้ปัญหาของวิทยาศาสตร์ทางกายภาพคือประสบความสำเร็จจากการใช้วัสดุที่เป็นสาเหตุในเด Caelo ศักยภาพว่ากลุ่มที่เกิดขึ้นจริงใด ๆของผู้ชายสั้นลงของศักยภาพในอุดมคติของมนุษย์และไม่ดีเช่นเดียวกับรูปแบบที่ดีของรัฐธรรมนูญได้รับการปฏิบัติในแง่ของการเบี่ยงเบนประจวบกับการเบี่ยงเบนของพลเมืองที่ดีจากคนที่ดีความยุติธรรมของรัฐจากง่ายที่ยุติธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หัว ( ซึ่งเป็นอริสโตเติล reformulation โดย
3 คู่ ของ ดี และ เลว สภาพพื้นฐานความคิดที่แน่นอน
กลับโครงการเพลโต 5 รัฐในขั้นตอนของความก้าวหน้า
ลดลงจากสมบูรณ์แบบรัฐ ) และสิ้นสุดที่อเมริกา
ติดตามและบรรลุจะรวมกับ schematisms ของการแจกแจงเป็นไปได้
ของ อำนาจและ magistracies ในรัฐเพื่อแสดง
เพื่อบางและของมากมายหลากหลาย
ความเป็นไปได้ทางการเมืองภายใต้เหล่านี้หกหัว มันน่าจะผิดพลาด
แต่คิดว่าของอริสโตเติลขนาดใหญ่หมวดหมู่
สหรัฐอเมริกาเพียงแค่เป็นหน้าที่และคณิตศาสตร์รวมทั้ง
เข้าใจการเมืองชุด สถาบัน และสิ้นสุด
พวกเขามากกว่าการพัฒนาหลายโดยวิธีการของ
4 สาเหตุของคำตอบสำหรับปัญหาพื้นฐานทางการเมืองเป็นอริสโตเติล
รู้สึกได้ว่าสถาบันและรัฐธรรมนูญขึ้นอยู่กับ
และอิทธิพลประชาชนที่เกี่ยวข้องในชุมชน โซลูชั่น
ปัญหากำหนดมูลค่า ความเหมาะสม และความมั่นคงของสถาบัน
.
พื้นฐานของการจำแนกที่อริสโตเติลใช้สำหรับปัญหาทางการเมือง
อาจจะเปรียบเทียบกับของการจำแนกทางชีววิทยา
ปัญหาในประวัติศาสตร์ของสัตว์ ในชีววิทยาคู่
การจำแนกใช้มาตั้งปัญหา และแยก
ปรากฏการณ์ การจัดหมวดหมู่ของสัตว์รวมกับหมวดหมู่
ในส่วนของสัตว์ ในการเมืองด้วยการเป็นคู่
introducedonce หลักคําสอนของบรรพบุรุษและ
ตัวอย่างดีรัฐได้รับการยกเลิกใน
IIa หนังสือการจำแนกประเภทของรัฐและชนชั้นของประชาชนซึ่งรูปแบบ
ส่วนของ states.49 ตั้งแต่ประเภทแรกของการเมือง
เป็นในแง่ของจุดมุ่งหมาย หรือสาเหตุสุดท้าย รัฐมีจัดเป็น
ดี หรือ ไม่ดี ขึ้นอยู่กับว่าหรือไม่พวกเขาตรงไปยัง
ร่วมกันที่ดีและการเปรียบเทียบชนิดของรัฐนำ
ในที่สุดเพื่อการตรวจสอบรูปแบบของรัฐธรรมนูญ ซึ่ง
จะดีที่สุดในนามธรรม มาก การพิจารณาญัตติ
ในฟิสิกส์นำไปสู่สาเหตุสุดท้ายและผู้เสนอญัตติไม่ไหวติง .
ในรัฐที่ดีที่สุดระหว่างส่วนหนึ่งและทั้งหมดจะง่ายสำหรับความต้องการของรัฐและการสิ้นสุดของพลเมืองจะเหมือนกันและ
คนดีเป็นคนดี . ปัญหาใหญ่ในรัฐดังกล่าว จึงเป็น การศึกษาโดย

ซึ่งต่อประชาชนที่ระดับของความสมบูรณ์แบบที่คนเดียวจะทำภาพแบบนี้

เดี่ยวใจไปได้ การแสวงหาความดี แต่จะหายากถ้าไม่
ซึ่งไม่มีตัวอย่างมาก่อนในประวัติศาสตร์การเมืองและปรัชญาการอภิปราย
สภาพสมบูรณ์จะยากมาก ถ้าเป็นศีล คือ
ถือว่าเป็นกฎที่ต้องทำตามอักษรแทนที่จะเป็น
จำกัด ซึ่งในการพิจารณาคดีทั้งหมดโดยเฉพาะและเงื่อนไข
จริง