Sugar Subsidies Drive Candy Makers

Sugar Subsidies Drive Candy Makers AbroadBack in the 1930s at the height of the Great Depression, the U.S. government stepped in to support the U.S. sugar industry with a combination of subsidies, price supports, import quotas, and tariffs. These actions were meant to be temporary, but as of 2015, they are still in place. Under policies approved in the 2008 farm bill, the government guarantees 85 percent of the market for U.S. producers, primarily farmers growing sugar beets and cane. The remaining 15 percent is allocated for imports from certain countries at a preferential tariff rate. The government also sets a floor price for sugar. If the price falls below the floor, the government steps in to purchase excess supply, driving the price back up again. The surplus is then sold at a loss to producers of ethanol. A significant U.S. sugar harvest in 2013 required the government to spend some $300 million to prop up U.S. sugar prices. As a result of these policies, between 2010 and 2013, the U.S. sugar price has averaged between 64 and 92 percent higher than the world price of sugar.American sugar producers say that the federal programs are necessary to keep big sugar-producing countries such as Brazil, India, and Thailand from flooding the U.S. market and driving them out of business. Opponents of the practice include numerous small candy producers. Many of them complain about the high U.S. price for sugar. Increasingly, they have responded by moving production offshore. For example, the Spangler Candy Company, the maker of Dum Dums, has moved 200 jobs from Ohio to Juarez, Mexico, where it makes candy canes that are then imported back into the United States. Similarly, Adams & Brooks, a California-based candy company, has shifted two-thirds of its production across the border to Mexico in response to higher U.S. sugar prices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sugar Subsidies Drive Candy Makers
Abroad
Back in the 1930s at the height of the Great Depression, the U.S. government stepped
in to support the U.S. sugar industry with a combination of subsidies, price supports,
import quotas, and tariffs. These actions were meant to be temporary, but as of 2015,
they are still in place. Under policies approved in the 2008 farm bill, the government
guarantees 85 percent of the market for U.S. producers, primarily farmers growing
sugar beets and cane. The remaining 15 percent is allocated for imports from certain
countries at a preferential tariff rate. The government also sets a floor price for sugar.
If the price falls below the floor, the government steps in to purchase excess supply,
driving the price back up again. The surplus is then sold at a loss to producers of
ethanol. A significant U.S. sugar harvest in 2013 required the government to spend
some $300 million to prop up U.S. sugar prices. As a result of these policies, between
2010 and 2013, the U.S. sugar price has averaged between 64 and 92 percent higher
than the world price of sugar.
American sugar producers say that the federal programs are necessary to keep big
sugar-producing countries such as Brazil, India, and Thailand from flooding the U.S.
market and driving them out of business. Opponents of the practice include
หลายผู้ผลิตลูกอมขนาดเล็ก หลายคนบ่นเกี่ยวกับราคาของสหรัฐสูง
สำหรับน้ำตาล มากขึ้นเรื่อย ๆ พวกเขามีการตอบสนองจากการผลิตที่เคลื่อนไหวในต่างประเทศ สำหรับ
ตัวอย่างเช่น บริษัท Candy Spangler ผลิตของ Dum Dums ได้ย้าย 200
งานจากโอไฮโอฮัวเรซ, เม็กซิโก, ที่มันทำให้ขนมหวานที่มีการนำเข้าแล้ว
กลับเข้ามาในประเทศสหรัฐอเมริกา ในทำนองเดียวกันอดัมส์และบรูคส์ขนมแคลิฟอร์เนียตาม
บริษัท ได้เปลี่ยนสองในสามของการผลิตข้ามพรมแดนไปยังเม็กซิโกใน
การตอบสนองต่อราคาน้ำตาลในสหรัฐที่สูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักผลิตขนมไดรฟ์น้ำตาลอุดหนุน
ต่าง ประเทศ
กลับมาในทศวรรษที่1930ที่ความสูงของภาวะซึมเศร้าที่ยิ่งใหญ่, รัฐบาลสหรัฐฯก้าว
ในการสนับสนุนอุตสาหกรรมน้ำตาลสหรัฐฯที่มีการรวมกันของเงินอุดหนุนสนับสนุนราคา
นำเข้าโควต้าและอัตราภาษี การกระทำเหล่านี้หมายถึงการเป็นแบบชัวคราวแต่เป็น๒๐๑๕
พวกเขายังคงอยู่ในสถานที่ ภายใต้นโยบายที่ได้รับอนุมัติในการเรียกเก็บเงินฟาร์ม๒๐๐๘รัฐบาล
รับประกัน๘๕ร้อยละของตลาดสำหรับผู้ผลิตสหรัฐอเมริกา, ส่วนใหญ่เกษตรกรเติบโต
น้ำตาลและอ้อย ส่วนที่เหลือ15เปอร์เซ็นต์ถูกจัดสรรสำหรับการนำเข้าจากบาง
ประเทศที่มีอัตราภาษีศุลกากรพิเศษ นอกจากนี้รัฐบาลยังตั้งราคาชั้นสำหรับน้ำตาล
ถ้าราคาตกต่ำกว่าพื้นขั้นตอนของรัฐบาลในการซื้ออุปทานส่วนเกิน
การขับรถราคากลับมาอีกครั้ง ส่วนเกินจะถูกขายที่สูญเสียให้กับผู้ผลิต
เอทานอ . การเก็บเกี่ยวน้ำตาลในสหรัฐอเมริกาอย่างมีนัยสำคัญใน๒๐๑๓ต้องการให้รัฐบาลใช้จ่าย
บาง $๓๐๐,๐๐๐,๐๐๐เพื่อเสนอราคาน้ำตาลในสหรัฐฯ เป็นผลมาจากนโยบายเหล่านี้ระหว่าง
๒๐๑๐และ๒๐๑๓ราคาน้ำตาลของสหรัฐอเมริกามีค่าเฉลี่ยระหว่าง๖๔และ๙๒ร้อยละสูงกว่า
ในราคาที่สูงกว่าระดับโลกของน้ำตาล
ผู้ผลิตน้ำตาลอเมริกันบอกว่าโปรแกรมของรัฐบาลกลางมีความจำเป็นต้องรักษาขนาดใหญ่
ประเทศที่ผลิตน้ำตาลเช่นบราซิลอินเดียและประเทศไทยจากน้ำท่วมสหรัฐ
การตลาดและการขับขี่พวกเขาออกจากธุรกิจ ฝ่ายตรงข้ามของการปฏิบัติรวมถึง
ผู้ผลิตขนมขนาดเล็กจำนวนมาก หลายคนบ่นเกี่ยวกับราคาสูงของสหรัฐอเมริกา
สำหรับน้ำตาล มากขึ้น, พวกเขาได้ตอบสนองโดยการย้ายการผลิตนอกชายฝั่ง. สำหรับ
ตัวอย่างเช่นบริษัท Spangler Candy ผู้ผลิตของ Dum Dums ได้ย้าย๒๐๐
งานจากโอไฮโอไปคัวเรซเม็กซิโกที่จะทำให้อ้อยขนมที่ถูกนำเข้าแล้ว
กลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกา ในทำนองเดียวกันอดัมส์ & บรูคส์ลูกอมแคลิฟอร์เนียตาม
ได้เลื่อนการผลิตสองในสามของบริษัทข้ามพรมแดนไปยังเม็กซิโกใน
การตอบสนองต่อราคาน้ำตาลในสหรัฐอเมริกาที่สูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำตาลอุดหนุนผลักดันผู้ผลิตขนม
วิเทศ
รัฐบาลสหรัฐได้เริ่มขึ้นแล้วในช่วงที่เลวร้ายที่สุดของภาวะซึมเศร้าในศตวรรษที่ยี่สิบ
เงินอุดหนุนและสนับสนุนราคาในขณะที่สนับสนุนอุตสาหกรรมน้ำตาลของอเมริกา
โควต้านำเข้าและศุลกากร การกระทำเหล่านี้เป็นเพียงชั่วคราวแต่ใน 2015 ปี
พวกเขายังอยู่ที่เดิม นโยบายการอนุมัติตามพระราชบัญญัติการเกษตร 2008 รัฐบาล
ให้ตลาดรักษาความปลอดภัยสำหรับผู้ผลิตส่วนใหญ่เกษตรกรในสหรัฐอเมริกา
บีทและอ้อย ที่เหลือสำหรับการนำเข้าจากบางประเทศ
ประเทศที่มีอัตราภาษีพิเศษ รัฐบาลยังกำหนดราคาขั้นต่ำสำหรับน้ำตาล
ถ้าราคาต่ำกว่าระดับล่างรัฐบาลจะเข้าไปซื้อส่วนเกิน
ดันขึ้นราคาอีกครั้ง ส่วนที่เหลือจะขายในราคาที่สูญเสียไป
แอลกอฮอล์ การเก็บเกี่ยวที่ดีของอุตสาหกรรมน้ำตาลในสหรัฐอเมริกาต้องการการใช้จ่ายของรัฐบาล
ประมาณสามพันล้านดอลลาร์เพื่อสนับสนุนราคาน้ำตาลในสหรัฐอเมริกา เนื่องจากนโยบายเหล่านี้
ราคาน้ำตาลเฉลี่ยในสหรัฐอเมริกาเพิ่มขึ้น 664 ถึง 92
ราคาน้ำตาลที่สูงกว่าโลก
น้ำตาลอเมริกันกล่าวว่าแผนของรัฐบาลเป็นสิ่งจำเป็น
ประเทศที่ผลิตน้ำตาลเช่นบราซิลอินเดียและไทยประสบน้ำท่วมในสหรัฐอเมริกา
ไล่พวกเขาออกจากตลาด ผู้ที่ต่อต้านการปฏิบัติดังกล่าวได้แก่
ผู้ผลิตขนมขนาดเล็กมาก หลายของพวกเขาบ่นเกี่ยวกับราคาสูงในสหรัฐอเมริกา
สั่งน้ำตาล พวกเขาย้ายการผลิตไปต่างประเทศมากขึ้น เพื่อ
ตัวอย่างเช่นบริษัทผู้ผลิตลูกอม spangler ได้ย้ายไปอยู่บ้าน
งานจากโอไฮโอไปยังเม็กซิโกที่ผลิตอ้อยสามารถนําเข้า
กลับไปอเมริกา เช่นเดียวกับอดัมส์และบรูคส์ขนมแคลิฟอร์เนีย
บริษัทได้ย้ายสองในสามของการผลิตในเม็กซิโก
การตอบสนองต่อการเพิ่มขึ้นของราคาน้ำตาลในสหรัฐอเมริกา