1.7.2 Land use classificationThis f

1.7.2 Land use classification
This focuses upon the use to which land is put rather than its physical characteristics. It was popularized by J. C. Weaver (1954a; 1954b; 1954c; Weaver et al., 1956), who developed the idea of crop-combination regions in which it was recognized that regional production complexes usually include a range of crops rather than a monoculture. Thus the US corn, cotton and spring wheat belts are rarely absolute monocultures, and, even where one crop is predominant, there may be subsidiaries that can be recognized within a crop-combination region. In other cases the region can embrace the crops grown in a crop rotation to include temp-orary leys or other areas of grassland. Weaver’s classification used a simple statistical procedure (see Tarrant, 1974, pp. 122.5; Robinson, 1988a, pp. 296-8) to produce the type of maps illustrated in Map 1.4. In effect, the actual areal distribution of crops is compared with model arrangements (1-crop, 2-crop, 3-crop and so on) to determine the best fit. This best fit is then the crop-combination allocated to the spatial unit under consideration. The degree of best fit can be quite variable and the results are entirely dependent upon the crops considered in the model. So it can be crucial to decide whether permanent grassland should be included in the crop combination or only arable land or only those crops featuring in a crop rotation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.7.2 การจัดประเภทใช้ที่ดิน
นี้มุ่งเน้นในการใช้ที่ใส่แทนลักษณะทางกายภาพของดิน มันถูก popularized โดย J. C. ช่างทอผ้า (1954a; 1954b; 1954c ช่างทอผ้า et al., 1956), ที่ได้รับการพัฒนาความคิดของภูมิภาคตัดชุดที่มันถูกรู้ว่า ภูมิภาคผลิตสิ่งอำนวยความสะดวกมักจะรวมถึงพืชแทนที่เป็นเรื่อง ดังนั้นข้าวโพดสหรัฐฯ สายพายสำหรับข้าวสาลีฝ้ายและสปริงจะไม่ค่อยสมบูรณ์ monocultures แล้ว แม้พืชเดียวกัน อาจมีบริษัทในเครือที่สามารถรับรู้ได้ภายในพื้นที่เพาะปลูกรวม ในกรณีอื่นๆ ภูมิภาคสามารถโอบกอดพืชที่ปลูกปลูกพืชหมุนเวียนการรวม leys ชั่ว orary หรือพื้นที่อื่น ๆ ของกราสแลนด์ การจัดประเภทของช่างทอผ้าใช้สถิติอย่างง่าย (ดู Tarrant, 1974 นำ 122.5 โรบินสัน 1988a, 296-8 นำ) ในการผลิตชนิดของแผนที่ที่แสดงในแผนที่ 1.4 ผล กระจาย areal จริงของพืชเปรียบเทียบกับการจัดรูปแบบ (ตัด 1, 2-ตัด พืช 3 และอื่น ๆ) เพื่อกำหนดขนาดที่พอดี นี้พอดีจากนั้นจะผสม พืชที่ปันส่วนต่อหน่วยพื้นที่ภายใต้การพิจารณา ระดับเหมาะสมที่สุดสามารถแปรมาก และผลลัพธ์ได้ทั้งหมดขึ้นพืชที่พิจารณาในรูปแบบ เพื่อให้การตัดสินใจว่า ควรรวมกราสแลนด์ถาวรในที่ดินเพาะปลูกพืชชุด หรือเฉพาะพืชเหล่านั้นในการปลูกพืชหมุนเวียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ที่ดินประเภท 1.7.2
นี้เน้นใช้เพื่อที่ที่ดินเป็นใส่มากกว่าลักษณะทางกายภาพ มันคือ popularized โดย J . C . วีเวอร์ ( 1954a ; 1954b ; 1954c ; วีเวอร์ et al . , 1956 ) ที่พัฒนาความคิดของการรวมภูมิภาคซึ่งได้รับการผลิตในภูมิภาคที่ซับซ้อนมักจะรวมถึงช่วงของพืชมากกว่าเชิงเดี่ยว ดังนั้น ข้าวโพดที่เราฝ้ายและเข็มขัดข้าวสาลีจะไม่ค่อยแน่นอน ทรีตเมนต์ และแม้ที่เป็นพืชเด่น อาจจะมี บริษัท ที่ได้รับการยอมรับภายในพืชรวมกัน ) ในกรณีอื่น ๆเขตสามารถโอบกอดพืชที่ปลูกในการปลูกพืชหมุนเวียนเพื่อรวมชั่วคราวเลส orary หรือพื้นที่อื่น ๆของทุ่งหญ้า การใช้กระบวนการทางสถิติอย่างง่าย วีเวอร์ ( เห็นทาร์เริ่นต์ , 1974 ,. 122.5 ; โรบินสัน , หนังสือ , หน้า 1-13 . 296-8 ) เพื่อสร้างชนิดของแผนที่ที่แสดงในแผนที่ 1.4 . ผล การปลูกเพิ่มจริงเมื่อเทียบกับการจัดเรียงแบบ ( 3-crop 1-crop 2-crop , และอื่น ๆ ) เพื่อกำหนดให้พอดีกับที่ดีที่สุด พอดีกับที่ดีที่สุดนี้จากนั้นพืชการจัดสรรให้หน่วยเชิงพื้นที่ภายใต้การพิจารณาองศาที่พอดีสามารถเป็นตัวแปรมากและผลมีทั้งหมดขึ้นอยู่กับพืชพิจารณาในรูปแบบ ดังนั้นจึงสามารถที่สำคัญเพื่อตัดสินใจว่าควรจะรวมอยู่ในทุ่งหญ้าถาวร ปลูกรวมกันหรือการเกษตรหรือพืชเหล่านั้นเท่านั้นที่มีในการปลูกพืชหมุนเวียน