Chronic rejection of the lung allograft is defined as a fibrosing process affecting the lung, which primarily affects the conducting airways and the pulmonary vasculature. The process affecting the conducting airways has been labeled bronchiolitis obliterans, while that affecting the pulmonary arteries and veins has been named graft atherosclerosis/graft phlebosclerosis.
Bronchiolitis Obliterans:
The concept of bronchiolitis obliterans is a difficult one because the term has been utilized as both a morphologic descriptor and clinicopathologic syndrome. Using the lexicon of pathologists, bronchiolitis obliterans(OB) describes an intraluminal polypoid plug of granulation tissue found within the terminal and respiratory bronchioles. This granulation tissue polyp is a very non-specific histologic finding as it is seen in most infectious pneumonias, diffuse alveolar damage, aspiration, usual interstitial pneumonia, cryptogenic organizing pneumonia, among other conditions. To the pulmonologist however bronchiolitis obliterans implies a chronic scarring process affecting the small airways of the lung which results in progressive obliteration of the small airways with resultant obstructive lung disease. In the setting of lung transplantation, we utilize the term bronchiolitis obliterans in a hybrid fashion - in the lung allograft, bronchiolitis obliterans represents dense irreversible eosinophilic scarring of the terminal and respiratory bronchioles which may either partially or totally obliterate the lumen of the airway. By utilizing this definition bronchiolitis obliterans is usually an irreversible process (in contrast to the reversibility of granulation tissue) and therefore has a strong correlation with diminished pulmonary function test scores, primarily forced expiratory volume at one second. It is strongly correlated with the recently proposed clinical grade for the bronchiolitis obliterans syndrome (BOS), which is based on obstructive functional alterations.
Bronchiolitis obliterans may develop in the allograft lung through several means. In the usual proposed sequence (which is assumed but not necessarily mandatory) the bronchioles of the lung have their submucosa infiltrated by a mononuclear cell population, primarily small round, small cleaved, and occasional large lymphoid cells. These lymphocytes home to the basement membrane of the airways and migrate through the basement membrane into the overlying respiratory mucosa. This infiltration may occur as part of acute rejection reactions, lymphocytic bronchitis/ bronchiolitis, or through other pathways. Because of cytotoxic alloreactive injury to the epithelium, individual cell necrosis occurs. When confluent areas of necrosis develop, a fibropurulent exudate forms within the lumen of the airway. This may either be focal and segmental or diffuse throughout the length of the airway, and frequently is associated with skip regions of preserved epithelium. Regions of ulceration are accompanied by the proliferation of fibroblasts, myofibroblasts, and endothelial cells which migrate from the denuded submucosa into the fibropurulent exudate forming intraluminal polypoid masses of loose fibromyxoid tissue. This tissue frequently contains lymphocytes, occasional neutrophils, macrophages, hemosiderin, and foamy histiocytes. Over time this myxoid tissue is re-epithelialized through the growth of the adjacent metaplastic epithelium which incorporates the loose granulation tissue into the wall of the airway.
Chronic rejection of the lung allograft is defined as a fibrosing process affecting the lung, which primarily affects the conducting airways and the pulmonary vasculature. The process affecting the conducting airways has been labeled bronchiolitis obliterans, while that affecting the pulmonary arteries and veins has been named graft atherosclerosis/graft phlebosclerosis.
Bronchiolitis Obliterans:
The concept of bronchiolitis obliterans is a difficult one because the term has been utilized as both a morphologic descriptor and clinicopathologic syndrome. Using the lexicon of pathologists, bronchiolitis obliterans(OB) describes an intraluminal polypoid plug of granulation tissue found within the terminal and respiratory bronchioles. This granulation tissue polyp is a very non-specific histologic finding as it is seen in most infectious pneumonias, diffuse alveolar damage, aspiration, usual interstitial pneumonia, cryptogenic organizing pneumonia, among other conditions. To the pulmonologist however bronchiolitis obliterans implies a chronic scarring process affecting the small airways of the lung which results in progressive obliteration of the small airways with resultant obstructive lung disease. In the setting of lung transplantation, we utilize the term bronchiolitis obliterans in a hybrid fashion - in the lung allograft, bronchiolitis obliterans represents dense irreversible eosinophilic scarring of the terminal and respiratory bronchioles which may either partially or totally obliterate the lumen of the airway. By utilizing this definition bronchiolitis obliterans is usually an irreversible process (in contrast to the reversibility of granulation tissue) and therefore has a strong correlation with diminished pulmonary function test scores, primarily forced expiratory volume at one second. It is strongly correlated with the recently proposed clinical grade for the bronchiolitis obliterans syndrome (BOS), which is based on obstructive functional alterations.
Bronchiolitis obliterans may develop in the allograft lung through several means. In the usual proposed sequence (which is assumed but not necessarily mandatory) the bronchioles of the lung have their submucosa infiltrated by a mononuclear cell population, primarily small round, small cleaved, and occasional large lymphoid cells. These lymphocytes home to the basement membrane of the airways and migrate through the basement membrane into the overlying respiratory mucosa. This infiltration may occur as part of acute rejection reactions, lymphocytic bronchitis/ bronchiolitis, or through other pathways. Because of cytotoxic alloreactive injury to the epithelium, individual cell necrosis occurs. When confluent areas of necrosis develop, a fibropurulent exudate forms within the lumen of the airway. This may either be focal and segmental or diffuse throughout the length of the airway, and frequently is associated with skip regions of preserved epithelium. Regions of ulceration are accompanied by the proliferation of fibroblasts, myofibroblasts, and endothelial cells which migrate from the denuded submucosa into the fibropurulent exudate forming intraluminal polypoid masses of loose fibromyxoid tissue. This tissue frequently contains lymphocytes, occasional neutrophils, macrophages, hemosiderin, and foamy histiocytes. Over time this myxoid tissue is re-epithelialized through the growth of the adjacent metaplastic epithelium which incorporates the loose granulation tissue into the wall of the airway.
การแปล กรุณารอสักครู่..
การปฏิเสธเรื้อรังของปอดร่วม หมายถึง กระบวนการที่มีผลต่อปอดถุงลมหนาขึ้นซึ่งส่วนใหญ่มีผลต่อการบิน และ vasculature ปอด กระบวนการที่มีผลต่อการบินที่ได้รับการติดฉลาก bronchiolitis obliterans ในขณะที่ที่มีผลต่อหลอดเลือดแดงปอดและหลอดเลือดได้รับชื่อปลูกถ่ายหลอดเลือด / กราฟ phlebosclerosis .
bronchiolitis obliterans :
แนวคิดของหลอดลมฝอย obliterans เป็นการยากเพราะระยะได้ถูกใช้เป็นทั้งรูปร่างและการ clinicopathologic ซินโดรม การใช้พจนานุกรมของพยาธิวิทยา obliterans หลอดลมฝอย ( OB ) อธิบายการใช้ปลั๊ก intraluminal polypoid เนื้อเยื่อที่พบภายใน Terminal และหลอดลมฝอย .เม็ดนี้เนื้อเป็นเนื้อเยื่อชนิดพบมากทางเป็นเห็นในโรคปอดบวมการติดเชื้อมากที่สุด กระจายความเสียหายที่มีลักษณะเหมือนถุง ปณิธานปกติ interstitial ปอดอักเสบ พบการจัดระเบียบปอดบวม ท่ามกลางเงื่อนไขอื่น ๆการ pulmonologist อย่างไรก็ตาม bronchiolitis obliterans หมายถึงแผลเป็นเรื้อรังที่มีผลต่อการบินขนาดเล็กกระบวนการของปอดซึ่งส่งผลลบความก้าวหน้าของสายการบินขนาดเล็กซึ่งกั้นด้วยโรคปอด ในการตั้งค่าของการปลูกถ่ายปอด เราใช้คำว่า obliterans หลอดลมฝอยในปอดร่วมในแฟชั่น - ไฮบริด ,หลอดลมฝอยอักเสบ obliterans แทนหนาแน่นกลับไม่ได้พบแผลเป็นของ terminal และหลอดลมทางเดินหายใจซึ่งอาจจะบางส่วนหรือทั้งหมดลบลูเมนของการบินโดยการใช้ความหมายนี้ obliterans หลอดลมฝอยอักเสบมักมีกระบวนการแก้ไขไม่ได้ ( ในทางตรงกันข้ามกับกลับด้านของเนื้อเยื่อ granulation ) และดังนั้นจึงมีความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับลดลงคะแนนการทดสอบสมรรถภาพปอดเป็นหลักบังคับกลุ่มปริมาณในหนึ่งวินาทีมันมีความสัมพันธ์อย่างยิ่งกับเสนอล่าสุดคลินิกเกรดสำหรับ bronchiolitis obliterans ซินโดรม ( BOS ) ซึ่งอยู่บนพื้นฐานอุดกั้นการทำงาน การเปลี่ยนแปลง obliterans
หลอดลมฝอยในปอดอาจพัฒนาร่วมผ่านหลายวิธี .ในการนำเสนอลำดับ ( ซึ่งถือว่าเป็นปกติ แต่ไม่ได้บังคับ ) หลอดลมของปอดได้พีเอ็ม 5544 พวกเขาแทรกซึมโดยปกติเซลล์ประชากร กลมเล็กเล็กเป็นหลัก และเซลล์เม็ดเลือดใหญ่เป็นครั้งคราว ลิมโฟซัยต์เหล่านี้บ้านห้องใต้ดินเยื่อของการบินอพยพผ่านห้องใต้ดินเยื่อในทางเดินหายใจวางเยื่อบุ .การแทรกซึมนี้อาจเกิดขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของปฏิกิริยาปฏิเสธวิถีหลอดลมอักเสบเฉียบพลัน หรือ ผ่านกระบวนการอื่น ๆ เพราะพิษ alloreactive การบาดเจ็บเยื่อบุเซลล์ของแต่ละบุคคล ที่เกิดขึ้น เมื่อพื้นที่แบบรวมกลุ่มของ necrosis พัฒนา , fibropurulent ที่เกิดจากรูปแบบภายใน lumen ของการบินนี้อาจจะมีการโฟกัสกลุ่มและหรือกระจายตลอดความยาวของการบิน และมักเกี่ยวข้องกับข้ามภูมิภาคของเยื่อบุผิวรักษา ภูมิภาคของแผลเปื่อยจะมาพร้อมกับการงอกของเมล็ดข้าว myofibroblasts , ,เยื่อเซลล์และ ซึ่งโยกย้ายจาก denuded ชั้นใต้เยื่อเมือกใน fibropurulent intraluminal ที่เกิดจากการขึ้นรูป polypoid ฝูงหลวม fibromyxoid เนื้อเยื่อ เนื้อเยื่อนี้มักประกอบด้วยเม็ดเลือดขาวนิวโทรฟิล macrophages hemosiderin เป็นครั้งคราว , , , และฟอง histiocytes .ตลอดเวลา เนื้อเยื่อ myxoid นี้เป็น epithelialized ผ่านการเจริญเติบโตของเยื่อบุผิวติดกัน metaplastic ซึ่งประกอบด้วยเนื้อเยื่อหลวมที่ใช้เป็นผนังของหลอดลม
การแปล กรุณารอสักครู่..