1. Rainfall pattern indicate that d

1. Rainfall pattern indicate that during flood year
the rainfall amount increases almost over all
states of the country. During drought year the
rainfall amount decreases over the entire
country but significant reduction is noticed
over central parts of the country and the west
coast.
2. The Substantial amount of rainfall in the
monsoon season is due to large-scale spatial
and temporal oscillations in the position and
intensity of the monsoon trough itself.
3. The variability of monsoon rainfall from flood
to normal to drought years depends upon the
number of depression/low-pressure area which
form over the North Bay and move Inland.
4. The coefficient of variation (C.V.) increases
during the drought year but during flood and
normal years no significant change in the
variability pattern in noticed.
5. The controlling factor of the variability of the
summer monsoon rainfall appears depression/
low-pressure area in the Bay of Bengal.
6. On examination of rainfall amount during
flood and drought year it is observed that the
rainfall amount increases significantly over the
country during flood year and decreases during
the drought year. The controlling area remains
over Orissa and adjoining Madhya Pradesh
(M.P.) and some parts of U.P. and Bihar. This is
mainly due to depression/low-pressure area
which form over the Bay and move inland.
7. It has been found from the Empirical Ortho-
gonal Function (EOF) analysis that in normal,
flood and drought year of monsoon rainfall,
some typical synoptic patterns such as mon-
soon depression/lows occurs, but lows play
more important role as compared to monsoon
depression. From EOF analysis one can under-
stand better spatial and temporal pattern of
southwest monsoon rainfall.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. ปริมาณน้ำฝนลายบ่งชี้ว่า น้ำท่วมปี ยอดปริมาณน้ำฝนเพิ่มเหนือเกือบทั้งหมด รัฐของประเทศ ภัยแล้งปีนี้ จำนวนน้ำฝนปริมาณลดลงไปทั้งหมด ประเทศแต่ลดอย่างมีนัยสำคัญจะพบ ผ่านส่วนกลางของประเทศและทิศตะวันตก ชายฝั่ง2.ปริมาณน้ำฝนในจำนวนมาก มรสุมที่มีเนื่องจากขนาดใหญ่พื้นที่ และแกว่งชั่วคราวในตำแหน่ง และ ความเข้มของรางมรสุมเอง3.สำหรับความผันผวนของปริมาณน้ำฝนมรสุมจากน้ำท่วม เป็นปกติการภัยแล้ง ปีขึ้นอยู่กับการ หมายเลขของภาวะซึมเศร้า/ต่ำ-pressure ซึ่ง แบบฟอร์มอ่าวเหนือ และย้ายเข้าไป4. ค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปร (ต่อ c.v. บูต) เพิ่มขึ้น ใน ระหว่างปีแล้ง แต่ใน ช่วงน้ำท่วม และ ปกติปีที่สำคัญไม่เปลี่ยนแปลงในการ รูปแบบความแปรผันในการสังเกต5.ปัจจัยควบคุมความแปรผันของการ ฝนมรสุมฤดูร้อนปรากฏ ภาวะซึมเศร้า / พื้นที่ low-pressure ในอ่าวเบงกอล6. ในการสอบจำนวนปริมาณน้ำฝนระหว่าง น้ำท่วมและภัยแล้งปีนี้จะสังเกตที่การ จำนวนน้ำฝนปริมาณเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกว่าการ น้ำท่วมปีและลดลงในระหว่างประเทศ ภัยแล้งปีนี้ ยังคงเป็นพื้นที่ควบคุม Orissa และติดมัธยประเทศ (M.P.) และบางส่วนของ U.P. และพิหาร นี่คือ ส่วนใหญ่เนื่องจากโรคซึมเศร้า/ต่ำ-pressure ที่ตั้ง ซึ่งฟอร์มที่อ่าว และย้ายเข้าไป7. จะพบจากการประจักษ์ Ortho- gonal ฟังก์ชัน (EOF) วิเคราะห์ว่าปกติ ปีมรสุมฝนตก น้ำท่วมและภัยแล้ง รูปแบบสหทรรศน์บางทั่วไปเช่นจันทร์- เร็ว ๆ นี้ภาวะซึมเศร้า/แนวเกิดขึ้น แต่ lows เล่น บทบาทสำคัญมากขึ้นเมื่อเทียบกับมรสุม ภาวะซึมเศร้า จากการวิเคราะห์ EOF หนึ่งสามารถภายใต้- ยืนดีขึ้นชั่วคราว และพื้นที่รูปแบบของ มรสุมตะวันตกเฉียงใต้ปริมาณน้ำฝน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. รูปแบบการแสดงให้เห็นว่าปริมาณน้ำฝนในช่วงปีที่น้ำท่วมจำนวนปริมาณน้ำฝนที่เพิ่มขึ้นเกือบทุกรัฐของประเทศ ในระหว่างปีภัยแล้งจำนวนปริมาณน้ำฝนลดลงมากกว่าทั้งประเทศแต่ลดความสำคัญจะสังเกตเห็นเหนือภาคกลางของประเทศและทางทิศตะวันตกชายฝั่ง. 2 จำนวนเงินที่สำคัญของปริมาณน้ำฝนในฤดูมรสุมเป็นเพราะขนาดใหญ่เชิงพื้นที่แนบแน่นและเวลาในตำแหน่งและความรุนแรงของร่องมรสุมตัวเอง. 3 ความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนมรสุมจากน้ำท่วมมาเป็นปกติที่จะฤดูแล้งปีขึ้นอยู่กับจำนวนของภาวะซึมเศร้า/ พื้นที่ความดันต่ำซึ่งรูปแบบเหนืออ่าวและย้ายน้ำจืด. 4 ค่าสัมประสิทธิ์ของการเปลี่ยนแปลง (CV) เพิ่มขึ้นในช่วงปีที่ภัยแล้งแต่ในช่วงน้ำท่วมและปีปกติไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในรูปแบบความแปรปรวนในการสังเกตเห็น. 5 ปัจจัยที่ควบคุมความแปรปรวนของปริมาณน้ำฝนมรสุมฤดูร้อนปรากฏภาวะซึมเศร้า / พื้นที่ความดันต่ำในอ่าวเบงกอล. 6 ในการตรวจสอบของจำนวนเงินปริมาณน้ำฝนในช่วงปีที่น้ำท่วมและความแห้งแล้งมันเป็นที่สังเกตว่าจำนวนเงินที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญปริมาณน้ำฝนมากกว่าประเทศในช่วงปีที่น้ำท่วมและลดลงในช่วงปีภัยแล้ง พื้นที่ควบคุมยังคงอยู่ในช่วงที่อยู่ติดกันและโอริสสารัฐมัธยประเทศ(MP) และบางส่วนของขึ้นและมคธ นี่คือสาเหตุหลักมาจากภาวะซึมเศร้า / พื้นที่ความดันต่ำซึ่งรูปแบบในช่วงเบย์และย้ายบก. 7 จะได้รับพบจากเชิงประจักษ์ Ortho- ฟังก์ชั่น gonal (EOF) การวิเคราะห์ว่าในปกติน้ำท่วมและภัยแล้งปีของปริมาณน้ำฝนมรสุมบางรูปแบบสรุปทั่วไปเช่นจันทร์เร็วๆ นี้ภาวะซึมเศร้า / ต่ำเกิดขึ้น แต่ระดับต่ำสุดในการเล่นบทบาทสำคัญมากขึ้นเมื่อเทียบกับมรสุมภาวะซึมเศร้า จากการวิเคราะห์ EOF หนึ่งเข้าใจสามารถยืนรูปแบบเชิงพื้นที่และเวลาที่ดีขึ้นของปริมาณน้ำฝนมรสุมตะวันตกเฉียงใต้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . รูปแบบปริมาณน้ำฝนระบุว่าในระหว่างน้ำท่วมปี
ฝนปริมาณเพิ่มขึ้นเกือบทั้งหมด
รัฐของประเทศ ในช่วงแล้งฝน ปริมาณลดลงมากกว่า

แต่ทั้งประเทศลดลงสังเกตเห็น
เหนือภาคกลางของประเทศและชายฝั่งตะวันตก
.
2 ที่สำคัญปริมาณน้ำฝนในฤดูฝน เนื่องจาก

พื้นที่ขนาดใหญ่และเวลาการสั่นในตำแหน่งและความรุนแรงของมรสุมรางเอง
.
3 ความแปรปรวนของปริมาณฝนในฤดูมรสุมอุทกภัย
ปกติภัยแล้งปีขึ้นอยู่กับจำนวนของภาวะซึมเศร้า / low-pressure

พื้นที่ที่ฟอร์มเหนืออ่าวเหนือและย้ายประเทศ .
4 ค่าสัมประสิทธิ์ความผันแปร ( C.V . ) เพิ่ม
ช่วงภัยแล้งปี แต่ในช่วงน้ำท่วม
ปกติปี ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสําคัญในการรูปแบบในสังเกตเห็น
.
5 การควบคุมปัจจัยของความแปรปรวนของฤดูร้อนมรสุมฝนปรากฏอาการซึมเศร้า
/
แรงดันต่ำในพื้นที่อ่าวเบงกอล .
6 ในการสอบของปริมาณน้ำฝนในช่วงน้ำท่วมและภัยแล้ง
ปี พบว่า ปริมาณฝนที่เพิ่มขึ้นมากกว่า

ประเทศในช่วงน้ำท่วมและลดลงในระหว่าง
ภัยแล้งปี การควบคุมพื้นที่ยังคง
กว่ารัฐโอริสสาและติดกับรัฐมัธยประเทศ
( MP ) และบางส่วนของ U.P และรัฐพิหาร นี้เป็นหลักเนื่องจากภาวะซึมเศร้า / low-pressure

ซึ่งรูปแบบพื้นที่เหนืออ่าวและย้ายทางบก .
7 มันถูกพบจากตรงเชิงประจักษ์ -
ฟังก์ชัน gonal ( ช่วง ) วิเคราะห์ว่า ในปกติ
น้ำท่วมและภัยแล้งปีของฝนมรสุม
บางทั่วไปสรุปรูปแบบเช่นมอญ -
แล้วภาวะซึมเศร้า / scientific ( nws ) เกิดขึ้น แต่สุดเล่นบทบาทสำคัญเมื่อเทียบกับมรสุม
ภาวะซึมเศร้า จากการวิเคราะห์ช่วงหนึ่งสามารถภายใต้ -
ยืนเชิงพื้นที่และเวลาแบบดีกว่า

ฝนมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ .