Synopsis:He was just a low-ranking

Synopsis:

He was just a low-ranking deputy general and he was a prince. They met on the battlefield but it turned out to be the beginning of a complicated and beautiful story.

Murong Yu was a very confident man – until he met Han Xin.
There was naught he could not get; there was naught he could not destroy.
To let live or not, was all up to him.
He was the future ruler of Great Yan thus it was only natural that the world should bow down at his feet.
However, he had never thought that one day he would lose control of it.
That even his own will would be uncontrollable.
Murong Yu could neither get nor destroy this prisoner of war.

Han Xin had never given a care about the world – until he met Murong Yu.
He had never cared about anyone, nor had anyone cared about him.
It did not matter if he was alone or sad, as long as he could still laugh, life would go on.
He had learned long ago how to not question, how not to believe, how not to lose and how not to care.
Destiny’s uncaring teasing and humiliations had already become numb to him.
That’s right, he did not have a care in the world.
Even if it was this Crown Prince of Great Yan who had started to warm up to him.

This is my magnificent summary. Okay, I admit I can’t write summaries. I mean it’s so boring!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องย่อ: เขาเป็นเพียงรองผู้อำนวยการทั่วไปของการจัดอันดับต่ำและเขาก็เป็นเจ้าชาย พวกเขาพบกันในสนามรบ แต่มันจะกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่มีความซับซ้อนและสวยงาม. Murong ยูเป็นคนที่มีความมั่นใจมาก - จนกระทั่งเขาได้พบกับฮันซิน. มีอะไรที่เขาไม่สามารถรับเป็น; มีสิ่งใดที่เขาจะได้ไม่ทำลาย. เพื่อให้มีชีวิตอยู่หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเขา. เขาเป็นผู้ปกครองที่ดีในอนาคตของแยนจึงเป็นเพียงธรรมชาติที่โลกควรน้อมลงที่เท้าของเขา. แต่เขาไม่เคยคิดว่า วันหนึ่งเขาจะสูญเสียการควบคุมของมัน. ที่แม้จะตัวเองของเขาจะไม่สามารถควบคุมได้. Murong ยูไม่สามารถได้รับหรือทำลายนักโทษของสงครามครั้งนี้. ฮันซินไม่เคยได้รับการดูแลเกี่ยวกับโลก -. จนกระทั่งเขาได้พบกับ Murong Yu เขาไม่เคย ดูแลเกี่ยวกับใครหรือมีใครได้รับการดูแลเกี่ยวกับเขา. มันไม่สำคัญว่าเขาเป็นคนเดียวหรือเศร้าตราบใดที่เขายังคงสามารถหัวเราะชีวิตจะไปในที่. เขาได้เรียนรู้มานานแล้วว่าจะไม่ถามวิธีที่จะไม่เชื่อว่า วิธีที่จะไม่สูญเสียและวิธีการที่จะไม่สนใจ. ไม่สนใจล้อเล่นชะตาและเสียหน้าได้กลายเป็นชากับเขา. ที่เหมาะสมเขาไม่ได้มีการดูแลในโลก. ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแบบนี้มกุฎราชกุมารแห่งที่ดีย่านที่ได้เริ่มต้นเพื่อให้ความอบอุ่น ขึ้นอยู่กับเขา. นี้เป็นบทสรุปอันงดงามของฉัน เอาล่ะฉันยอมรับว่าผมไม่สามารถเขียนสรุป ฉันหมายความว่ามันน่าเบื่อมาก!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องย่อ :

เขาเป็นเพียงสามัญชนรองทั่วไป และเขาเคยเป็นเจ้าชาย พวกเขาเจอกันในสนามรบ แต่มันกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวที่ซับซ้อนและสวยงาม

มู่หรงยูเป็นคนมั่นใจมาก – จนกระทั่งเขาได้พบกับฮันซิน
มีศูนย์เขาไม่ได้รับ ; มีศูนย์เขาไม่อาจทำลาย .
ให้อยู่หรือไม่ ทั้งหมดขึ้น
เค้า .เขาเป็นผู้ปกครองที่ดี ยันอนาคต ดังนั้นมันเป็นเพียงธรรมชาติที่โลกควรกราบลงแทบเท้าเขา .
แต่เขาไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งเขาจะสูญเสียการควบคุม
ที่แม้แต่เขาเองจะเป็นแก่น .
มู่หรงยูไม่สามารถรับหรือทำลายนี้
เชลยสงคราม
ฮันซินไม่เคยได้รับการดูแลเกี่ยวกับโลกและจนกระทั่งเขาพบมูรอง ยู เขาไม่เคยแคร์ใคร
,หรือ มีใครสนใจเขา
ไม่สำคัญเลยถ้าเขาอยู่คนเดียว หรือเศร้า ตราบใดที่เขายังหัวเราะ ชีวิตจะดำเนินต่อไป
เขาเคยเรียนนานแล้ว ไม่ต้องถาม ว่าอย่าเชื่อ วิธีที่จะไม่สูญเสียและวิธีการที่ไม่ต้องดูแล ไม่ล้อเล่น
ชะตากรรมและ ได้กลายเป็นชา humiliations เขา .
ใช่แล้ว เขาไม่ได้มีการดูแลในโลก
ถ้ามันเป็นรัชทายาทของเยี่ยม ยันที่เริ่มอุ่นขึ้นเขา

นี่เป็นบทสรุปที่งดงามของฉัน โอเค ผมยอมรับว่าผมไม่สามารถเขียนสรุป ฉันหมายถึง มันน่าเบื่อจะตาย !