1. IntroductionStarch is the main d

1. Introduction
Starch is the main dietary energy source in rabbit feeding and is included, mostly from cereals, at rather high levels (170–200 g/kg) in diets for fattening and reproducing rabbits in order to maximize daily growth, reduce feed intake and optimize feed efficiency (De Blas and Mateos, 2010). On the contrary, low dietary starch levels (80–100 g/kg) are recommended during the post-weaning period (Gidenne and Fortun-Lamothe, 2002) to avoid caecal overload of undigested starch, which has been considered a longstanding major cause of digestive-related diseases (Cheeke and Patton, 1980). More recent studies, however, have shown better performance, lower mortality, and/or optimal gut conditions in young rabbits fed with diets containing a higher starch level and, conversely, less insoluble fibre (NDF) levels (Debray et al., 2002 and Gutiérrez et al., 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำแป้งเป็นแหล่งอาหารพลังงานหลักในการให้อาหารกระต่าย และรวม ส่วนใหญ่มาจากธัญพืช ระดับค่อนข้างสูง (170-200 กรัมต่อกิโลกรัม) ในอาหารสำหรับสุกรขุน และทำกระต่ายเพื่อเพิ่มการเจริญเติบโตทุกวัน ลดการกิน และประสิทธิภาพอาหารสัตว์ (บลาสเดอและ Mateos, 2010) การ์ตูน แป้งอาหารต่ำระดับ (80 – 100 กรัมกิโลกรัม) ที่มีการแนะนำช่วงหลังถอด (Gidenne และฟอร์ทัน Lamothe, 2002) เพื่อหลีกเลี่ยงการโอเวอร์โหลด caecal ของแป้งไม่ได้แยกแยะ ซึ่งได้รับการพิจารณาสาเหตุผลพวงของโรคที่เกี่ยวข้องกับการย่อยอาหาร (Cheeke และ Patton, 1980) การศึกษาล่าสุด อย่างไรก็ตาม ได้แสดงประสิทธิภาพที่ดีขึ้น อัตราการตายต่ำกว่า หรือสภาพลำไส้ที่ดีที่สุดในกระต่ายเด็กที่เลี้ยง ด้วยอาหารที่ประกอบด้วยแป้งระดับสูง ในทางกลับกัน ระดับเส้นใยไม่ละลายน้ำ (NDF) น้อยลง (Debray et al. 2002 และ Gutiérrez et al. 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
แป้งเป็นแหล่งพลังงานหลักในการบริโภคอาหารการให้อาหารกระต่ายและรวมส่วนใหญ่มาจากธัญพืชในระดับที่ค่อนข้างสูง (170-200 กรัม / กก.) ในอาหารขุนและกระต่ายทำซ้ำเพื่อเพิ่มการเจริญเติบโตในชีวิตประจำวันลดปริมาณอาหารที่กิน และเพิ่มประสิทธิภาพของประสิทธิภาพการใช้อาหาร (เดอหน่ายและ Mateos 2010) ในทางตรงกันข้ามระดับต่ำอาหารจำพวกแป้ง (80-100 กรัม / กก.) ได้รับการแนะนำในช่วงระยะเวลาหลังหย่านม (Gidenne และ Fortun-Lamothe, 2002) เพื่อหลีกเลี่ยงการเกิน caecal ของแป้งไม่ได้แยกแยะซึ่งได้รับการพิจารณาเป็นสาเหตุสำคัญที่ยาวนานของ โรคทางเดินอาหารที่เกี่ยวข้องกับ (Cheeke และแพตตัน, 1980) การศึกษาเมื่อเร็ว ๆ นี้ แต่ได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีขึ้นอัตราการตายลดลงและ / หรือเงื่อนไขทางเดินอาหารที่ดีที่สุดในกระต่ายหนุ่มที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีระดับแป้งสูงขึ้นและตรงกันข้ามไฟเบอร์ที่ไม่ละลายน้ำน้อย (NDF) ระดับ (Debray et al., 2002 และ Gutiérrez et al., 2002)