- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The purpose of this study was to ga
The purpose of this study was to gauge nursing faculty and students’ current use of mobile devices in their teaching and learning and to measure their mobile self-efficacy as an indicator
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been
0/5000
The purpose of this study was to gauge nursing faculty and students’ current use of mobile devices in their teaching and learning and to measure their mobile self-efficacy as an indicator
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008). Students’ perceptions of self-efficacy have been found to influence their decisions about the choice of activity in which they engage , their emotional responses (e.g., stress and anxiety) when performing the behaviors, and their persistence in carrying out these actions (Bandura, 1997; Compeau & Higgins, 1995; Schunk, 2008). In the m-learning domain, mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
Individuals’ self-efficacy judgments differ on three interrelated dimensions: magnitude, strength, and generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & Higgins, 1995). Magnitude
refers to the level of task difficulty individuals believe they can attain. Those with high mobile self-efficacy would believe they were able to use their mobiles to accomplish difficult and sophisticated tasks, while those with low mobile self-efficacy would think they were only able to use them for limited and simple tasks. Self-efficacy strength refers to the level of confidence individuals have in their ability to perform specific tasks (e.g., their level of confidence in their ability to easily learn and use the various features of, and applications provided by, mobile devices). Finally, self-efficacy generalizability reflects how much an individual’s judgment is limited to a particular domain of activity. Individuals with high mobile self-efficacy generalizability expect to be able to competently use a variety of different
devices, while those with low computer self-efficacy generalizability may perceive their capabilities as limited to particular devices, especially those with which they have had experience.
While a significant body of research exists on learners’ feelings of self-efficacy concerning
computer technology, online learning, and even podcasting (e.g., Compeau & Higgins, 1995; Hodges, Stackpole-Hodges, & Cox, 2008; Johnson, 2005; Kao & Tsai, 2009; Koh & Frick, 2009; Liang & Wu, 2010; Loftus, 2009), this concept does not appear to have been
การแปล กรุณารอสักครู่..
วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ที่จะวัดคณะพยาบาลและนักเรียนปัจจุบันใช้โทรศัพท์มือถือในการเรียนการสอนของพวกเขาและการเรียนรู้และการวัดประสิทธิภาพของตนเองมือถือของพวกเขาเป็นตัวบ่งชี้
ของความพร้อมของพวกเขาจะมีส่วนร่วมใน m-การเรียนรู้ในอนาคต ในฐานะที่เป็นเช่นนี้เป็นการจำลองแบบบนขนาดใหญ่ของการศึกษาก่อนหน้า (เคนนีพาร์ค, Van Neste-เคนนีและเบอร์ตัน, 2010) เมื่อก่อนเรามีความสนใจในระดับผู้ตอบแบบสอบถามของเราของแรงจูงใจในการมีส่วนร่วมใน m-learning และเฉพาะในแนวคิดของการรับรู้ความสามารถของตนเอง (Bandura, 1997) ในขณะที่นำไปใช้กับการเรียนรู้มือถือ
ในการศึกษาพยาบาล.
รับรู้ความสามารถของตนเองหมายถึง ความเชื่อส่วนบุคคลของบุคคลที่มีความเห็นว่าพวกเขามีความสามารถในการเรียนรู้
และการแสดงพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งและเป็นโดเมนเฉพาะ (Bandura, 1997; Schunk 2008) การรับรู้ของนักเรียนรับรู้ความสามารถของตนเองได้รับพบว่ามีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับการเลือกกิจกรรมที่พวกเขามีส่วนร่วม, การตอบสนองทางอารมณ์ของพวกเขา (เช่นความเครียดและความวิตกกังวล) เมื่อดำเนินการพฤติกรรมและความคงอยู่ของพวกเขาในการดำเนินการกระทำเหล่านี้ (Bandura, 1997; Compeau & ฮิกกินส์, 1995; Schunk 2008) ในโดเมนเมตรการเรียนรู้การใช้มือถือเป็นทั้งการใช้งานและข้อ จำกัด โดยองค์ประกอบทางกายภาพและการทำงานของอุปกรณ์ที่เฉพาะเจาะจง พวกเขาเป็นสื่อกลางไปสู่ผู้เรียนมีปฏิสัมพันธ์และดังนั้นจึงส่งผลกระทบต่อระดับความสะดวกสบายทางร่างกายและจิตใจของพวกเขา (Koole, 2009) ส่วนประกอบเหล่านี้มีผลกระทบโดยตรงการใช้งานของอุปกรณ์และดังนั้นความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของเธอ
ที่จะมีส่วนร่วมในงานองค์ความรู้ค้นหาและจัดการข้อมูลและการสื่อสารและการทำงานร่วมกันโดยใช้เทคโนโลยีทางสังคม (เช่นการส่งข้อความอีเมลหรือการประชุมทางเสียง) ในบริบทเมตรการเรียนรู้การใช้งานเหล่านี้ช่วยให้ผู้เรียนในการโต้ตอบในชุมชนสังคมและการเรียนรู้ที่พวกเขาสามารถได้รับข้อมูลและเจรจาต่อรองความหมาย ชุดของส่วนประกอบเหล่านี้แล้วกำหนดกระบวนการเมตรการเรียนรู้และโดเมน.
บุคคล 'ตัดสินประสิทธิภาพของตนเองแตกต่างกันในสามมิติสัมพันธ์: ขนาด, ความแข็งแรงและ generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & ฮิกกินส์, 1995) ความรุนแรง
หมายถึงระดับของงานบุคคลที่ยากลำบากเชื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะบรรลุ ผู้ที่มีความรู้ความสามารถสูงบนมือถือตัวเองจะเชื่อว่าพวกเขามีความสามารถที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาจะประสบความสำเร็จงานที่ยากและซับซ้อนในขณะที่ผู้ที่มีความรู้ความสามารถของตัวเองมือถือต่ำจะคิดว่าพวกเขาสามารถที่จะใช้พวกเขาสำหรับงานที่ จำกัด และง่ายเท่านั้น ความแรงของการรับรู้ความสามารถตนเองหมายถึงระดับของความเชื่อมั่นของประชาชนที่มีความสามารถในการดำเนินการเฉพาะ (เช่นระดับของความเชื่อมั่นในความสามารถของพวกเขาสามารถเรียนรู้และใช้คุณสมบัติต่างๆของและการใช้งานที่ให้บริการโดยอุปกรณ์มือถือ) สุดท้าย generalizability ประสิทธิภาพของตนเองสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการมากวิจารณญาณของแต่ละบุคคลจะถูก จำกัด โดเมนเฉพาะของกิจกรรม บุคคลที่มีความรู้ความสามารถของตนเองสูงมือถือ generalizability คาดหวังว่าจะสามารถที่จะ competently ใช้ความหลากหลายของที่แตกต่างกัน
อุปกรณ์ในขณะที่ผู้ที่มีคอมพิวเตอร์ต่ำ generalizability ประสิทธิภาพของตนเองจะรับรู้ความสามารถของพวกเขาเป็นที่ จำกัด ไปยังอุปกรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับที่พวกเขามีประสบการณ์.
ในขณะที่ ร่างกายอย่างมีนัยสำคัญของการวิจัยที่มีอยู่บนความรู้สึกของผู้เรียนของประสิทธิภาพของตนเองเกี่ยวกับ
เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์, การเรียนรู้ออนไลน์และแม้กระทั่ง Podcasting (เช่น Compeau & ฮิกกินส์, 1995; ฮอดจ์ Stackpole-ฮอดจ์ & Cox, 2008; จอห์นสัน, 2005; & Kao ไจ่ 2009; เกาะ & Frick 2009; เหลียงและวู 2010; Loftus, 2009) แนวคิดนี้ไม่ปรากฏว่าจะได้รับ
ของความพร้อมของพวกเขาจะมีส่วนร่วมใน m-การเรียนรู้ในอนาคต ในฐานะที่เป็นเช่นนี้เป็นการจำลองแบบบนขนาดใหญ่ของการศึกษาก่อนหน้า (เคนนีพาร์ค, Van Neste-เคนนีและเบอร์ตัน, 2010) เมื่อก่อนเรามีความสนใจในระดับผู้ตอบแบบสอบถามของเราของแรงจูงใจในการมีส่วนร่วมใน m-learning และเฉพาะในแนวคิดของการรับรู้ความสามารถของตนเอง (Bandura, 1997) ในขณะที่นำไปใช้กับการเรียนรู้มือถือ
ในการศึกษาพยาบาล.
รับรู้ความสามารถของตนเองหมายถึง ความเชื่อส่วนบุคคลของบุคคลที่มีความเห็นว่าพวกเขามีความสามารถในการเรียนรู้
และการแสดงพฤติกรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งและเป็นโดเมนเฉพาะ (Bandura, 1997; Schunk 2008) การรับรู้ของนักเรียนรับรู้ความสามารถของตนเองได้รับพบว่ามีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับการเลือกกิจกรรมที่พวกเขามีส่วนร่วม, การตอบสนองทางอารมณ์ของพวกเขา (เช่นความเครียดและความวิตกกังวล) เมื่อดำเนินการพฤติกรรมและความคงอยู่ของพวกเขาในการดำเนินการกระทำเหล่านี้ (Bandura, 1997; Compeau & ฮิกกินส์, 1995; Schunk 2008) ในโดเมนเมตรการเรียนรู้การใช้มือถือเป็นทั้งการใช้งานและข้อ จำกัด โดยองค์ประกอบทางกายภาพและการทำงานของอุปกรณ์ที่เฉพาะเจาะจง พวกเขาเป็นสื่อกลางไปสู่ผู้เรียนมีปฏิสัมพันธ์และดังนั้นจึงส่งผลกระทบต่อระดับความสะดวกสบายทางร่างกายและจิตใจของพวกเขา (Koole, 2009) ส่วนประกอบเหล่านี้มีผลกระทบโดยตรงการใช้งานของอุปกรณ์และดังนั้นความสามารถของแต่ละบุคคลที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของเธอ
ที่จะมีส่วนร่วมในงานองค์ความรู้ค้นหาและจัดการข้อมูลและการสื่อสารและการทำงานร่วมกันโดยใช้เทคโนโลยีทางสังคม (เช่นการส่งข้อความอีเมลหรือการประชุมทางเสียง) ในบริบทเมตรการเรียนรู้การใช้งานเหล่านี้ช่วยให้ผู้เรียนในการโต้ตอบในชุมชนสังคมและการเรียนรู้ที่พวกเขาสามารถได้รับข้อมูลและเจรจาต่อรองความหมาย ชุดของส่วนประกอบเหล่านี้แล้วกำหนดกระบวนการเมตรการเรียนรู้และโดเมน.
บุคคล 'ตัดสินประสิทธิภาพของตนเองแตกต่างกันในสามมิติสัมพันธ์: ขนาด, ความแข็งแรงและ generalizability (Bandura, 1997, 2006; Compeau & ฮิกกินส์, 1995) ความรุนแรง
หมายถึงระดับของงานบุคคลที่ยากลำบากเชื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะบรรลุ ผู้ที่มีความรู้ความสามารถสูงบนมือถือตัวเองจะเชื่อว่าพวกเขามีความสามารถที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาจะประสบความสำเร็จงานที่ยากและซับซ้อนในขณะที่ผู้ที่มีความรู้ความสามารถของตัวเองมือถือต่ำจะคิดว่าพวกเขาสามารถที่จะใช้พวกเขาสำหรับงานที่ จำกัด และง่ายเท่านั้น ความแรงของการรับรู้ความสามารถตนเองหมายถึงระดับของความเชื่อมั่นของประชาชนที่มีความสามารถในการดำเนินการเฉพาะ (เช่นระดับของความเชื่อมั่นในความสามารถของพวกเขาสามารถเรียนรู้และใช้คุณสมบัติต่างๆของและการใช้งานที่ให้บริการโดยอุปกรณ์มือถือ) สุดท้าย generalizability ประสิทธิภาพของตนเองสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการมากวิจารณญาณของแต่ละบุคคลจะถูก จำกัด โดเมนเฉพาะของกิจกรรม บุคคลที่มีความรู้ความสามารถของตนเองสูงมือถือ generalizability คาดหวังว่าจะสามารถที่จะ competently ใช้ความหลากหลายของที่แตกต่างกัน
อุปกรณ์ในขณะที่ผู้ที่มีคอมพิวเตอร์ต่ำ generalizability ประสิทธิภาพของตนเองจะรับรู้ความสามารถของพวกเขาเป็นที่ จำกัด ไปยังอุปกรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับที่พวกเขามีประสบการณ์.
ในขณะที่ ร่างกายอย่างมีนัยสำคัญของการวิจัยที่มีอยู่บนความรู้สึกของผู้เรียนของประสิทธิภาพของตนเองเกี่ยวกับ
เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์, การเรียนรู้ออนไลน์และแม้กระทั่ง Podcasting (เช่น Compeau & ฮิกกินส์, 1995; ฮอดจ์ Stackpole-ฮอดจ์ & Cox, 2008; จอห์นสัน, 2005; & Kao ไจ่ 2009; เกาะ & Frick 2009; เหลียงและวู 2010; Loftus, 2009) แนวคิดนี้ไม่ปรากฏว่าจะได้รับ
การแปล กรุณารอสักครู่..
The purpose of this study was to gauge nursing faculty and students’ current use of mobile devices in their teaching and learning and to measure their mobile self-efficacy as an indicator
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008).การรับรู้ความสามารถของตนเองของนักเรียนได้รับพบจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับทางเลือกของกิจกรรมที่พวกเขาต่อสู้กับการตอบสนองทางอารมณ์ เช่น ความเครียดและความวิตกกังวล ) เมื่อแสดงพฤติกรรม และเก็บรักษาในการดําเนินการกระทำเหล่านี้ ( Bandura , 1997 ; compeau & Higgins , 1995 ; SCHUNK , 2008 ) ใน M-Learning โดเมน mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
บุคคลที่ตนเองตัดสินแตกต่างกันในมิติทั้งสามคาบ : ขนาด ความแข็งแกร่ง และการสรุปอ้างอิง ( Bandura , 1997 , 2006 ; compeau & Higgins , 1995 ) ขนาด
หมายถึงระดับความยากงานของบุคคลที่เชื่อว่าพวกเขาสามารถบรรลุ ผู้ที่มีความสามารถสูง มือถือจะเชื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาที่จะบรรลุผลงานที่ยากและซับซ้อนส่วนผู้ที่มีความสามารถเคลื่อนที่ต่ำจะคิดว่าพวกเขาเพียงสามารถใช้พวกเขาสำหรับงานที่จำกัดและง่าย ความแข็งแรงของตนเอง หมายถึง ระดับความเชื่อมั่นของแต่ละบุคคลมีความสามารถในการปฏิบัติงานที่เฉพาะเจาะจง ( เช่นระดับของความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเองสามารถเรียนรู้และใช้คุณลักษณะต่าง ๆของและการใช้งานโดยอุปกรณ์มือถือ ) ในที่สุดการรับรู้ความสามารถของตนเองที่สะท้อนให้เห็นถึงการตัดสินใจของแต่ละวิชาเท่าไหร่จะถูก จำกัด ไปยังโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของกิจกรรม บุคคลที่มีความสามารถสูง 1 มือถือคาดว่าจะ competently ใช้ความหลากหลายของอุปกรณ์ที่แตกต่างกัน
ในขณะที่ผู้ที่มีวิชาคอมพิวเตอร์น้อยอาจรับรู้ความสามารถของตนเองที่จำกัดอุปกรณ์เฉพาะโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่พวกเขามีประสบการณ์ ในขณะที่ร่างกายอย่างมีนัยสำคัญ
ของการวิจัยอยู่ในความรู้สึกของการรับรู้ความสามารถของตนเองของผู้เรียนเกี่ยวกับ
เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ , เรียนออนไลน์ , และแม้กระทั่งพอดคาสต์ ( เช่น compeau & Higgins , 1995 ; ฮอดเจส สแต็กโพล ฮอดเจส & Cox , 2008 ; จอห์นสัน , 2005 ; เขา& Tsai , 2009 ; เกาะ & Frick , 2009 ; เลี่ยง& Wu 2010 ; ลอฟตัส , 2009 )แนวคิดนี้ไม่ปรากฏที่จะได้รับ
of their readiness to engage in m-learning in the future. As such, this is a replication, on a larger scale, of a previous study (Kenny, Park, Van Neste-Kenny, & Burton, 2010). As before, we were interested in our respondents’ level of motivation to engage in m-learning and, specifically, in the concept of self-efficacy (Bandura, 1997) as applied to mobile learning
in nursing education.
Self-efficacy refers to the personal beliefs individuals have that they are capable of learning
and performing particular behaviors and is domain-specific (Bandura, 1997; Schunk, 2008).การรับรู้ความสามารถของตนเองของนักเรียนได้รับพบจะมีอิทธิพลต่อการตัดสินใจของพวกเขาเกี่ยวกับทางเลือกของกิจกรรมที่พวกเขาต่อสู้กับการตอบสนองทางอารมณ์ เช่น ความเครียดและความวิตกกังวล ) เมื่อแสดงพฤติกรรม และเก็บรักษาในการดําเนินการกระทำเหล่านี้ ( Bandura , 1997 ; compeau & Higgins , 1995 ; SCHUNK , 2008 ) ใน M-Learning โดเมน mobile use is both enabled and constrained by the physical and functional components of the specific devices. They are the medium through which learners interact and therefore impact their physical and psychological comfort levels (Koole, 2009). These components directly impact device usability and therefore an individual’s ability to use her mobile device
to engage in cognitive tasks, locate and manipulate information, and communicate and collaborate using social technologies (e.g., text messaging, email, or audio conferencing). In an m-learning context, these applications allow learners to interact in social and learning communities where they can acquire information and negotiate meaning. The ensemble of these components then defines the m-learning process and domain.
บุคคลที่ตนเองตัดสินแตกต่างกันในมิติทั้งสามคาบ : ขนาด ความแข็งแกร่ง และการสรุปอ้างอิง ( Bandura , 1997 , 2006 ; compeau & Higgins , 1995 ) ขนาด
หมายถึงระดับความยากงานของบุคคลที่เชื่อว่าพวกเขาสามารถบรรลุ ผู้ที่มีความสามารถสูง มือถือจะเชื่อว่าพวกเขาสามารถที่จะใช้โทรศัพท์มือถือของพวกเขาที่จะบรรลุผลงานที่ยากและซับซ้อนส่วนผู้ที่มีความสามารถเคลื่อนที่ต่ำจะคิดว่าพวกเขาเพียงสามารถใช้พวกเขาสำหรับงานที่จำกัดและง่าย ความแข็งแรงของตนเอง หมายถึง ระดับความเชื่อมั่นของแต่ละบุคคลมีความสามารถในการปฏิบัติงานที่เฉพาะเจาะจง ( เช่นระดับของความเชื่อมั่นในความสามารถของตนเองสามารถเรียนรู้และใช้คุณลักษณะต่าง ๆของและการใช้งานโดยอุปกรณ์มือถือ ) ในที่สุดการรับรู้ความสามารถของตนเองที่สะท้อนให้เห็นถึงการตัดสินใจของแต่ละวิชาเท่าไหร่จะถูก จำกัด ไปยังโดเมนที่เฉพาะเจาะจงของกิจกรรม บุคคลที่มีความสามารถสูง 1 มือถือคาดว่าจะ competently ใช้ความหลากหลายของอุปกรณ์ที่แตกต่างกัน
ในขณะที่ผู้ที่มีวิชาคอมพิวเตอร์น้อยอาจรับรู้ความสามารถของตนเองที่จำกัดอุปกรณ์เฉพาะโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่พวกเขามีประสบการณ์ ในขณะที่ร่างกายอย่างมีนัยสำคัญ
ของการวิจัยอยู่ในความรู้สึกของการรับรู้ความสามารถของตนเองของผู้เรียนเกี่ยวกับ
เทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ , เรียนออนไลน์ , และแม้กระทั่งพอดคาสต์ ( เช่น compeau & Higgins , 1995 ; ฮอดเจส สแต็กโพล ฮอดเจส & Cox , 2008 ; จอห์นสัน , 2005 ; เขา& Tsai , 2009 ; เกาะ & Frick , 2009 ; เลี่ยง& Wu 2010 ; ลอฟตัส , 2009 )แนวคิดนี้ไม่ปรากฏที่จะได้รับ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- สั่งซื้อที่นี่ได้เลย
- ในหลวงท่านทรงคิดริเริ่มสร้างสรรค์โครงการ
- Ed's only young. He'll be okay in a coup
- กำหนด
- you've got to be a broad-gauged visionar
- deadly typhoon phanfone
- เดินหน้าต่อไป
- what are visuals?
- salt shaker
- แต่ป่วยต้องนอนที่โรงพยาบาล คาดว่าจะได้กล
- ฉันจะทำให้สมบรูณ์ และจะตรวจเช็คอีกครั้งเ
- ฉันได้จบการศึกษาชั้นมัธยมต้น และตอนนี้ฉั
- กรุณาแจ้งลูกค้า
- Fluorescent penetrant examination shall
- Album
- ฉันจะใช้ปากกับน้อง
- Trend #3 – The Boomer Reality of Diabete
- กะปิ
- I explained it before, Nook san you can
- salt shaker
- 1.RFID tag gets into reading device’s el
- มันสะดวกสบายในการซื้อของไม่ต้องไปในที่คน
- safety and evidence-informed practice (P
- ซ่อมแซมประตูตู้เย็น
