เรือมอันเร เรือม แปลว่า "รำ" อันเร

เรือมอันเร
เรือม แปลว่า "รำ" อันเร แปลว่า "สาก" ดังนั้น เรือมอันเรจึงแปลว่า การรำสาก การเรือมอันเรนั้นจะเล่นกันในช่วงของวันหยุดสงกรานต์โดยชาวบ้านจะเล่นเรือมอันเรที่ลานบ้านหรือว่าลานวัด
เครื่องดนตรี การเรือมอันเรมีการใช้เครื่องดนตรีประกอบคือ กลองโทน 1 คู่ ปี่ใน 1 เลา ซออู้เสียงกลาง 1 คัน ฉิ่ง กรับ ฉาบ อย่างละ 1 คู่ และมีอุปกรณ์ประกอบการเล่นเรือมอันเรคือ สาก 2 อัน ยาวประมาณ 2-3 เมตร ทำจากไม้เนื้อแข็ง มีหมอนวางรองหัว- ท้ายสาก มีความยาว 1.50 เมตร สูงประมาณ 3-4 นิ้ว
การแต่งกาย แต่เดิมไม่พิถีพิถัน แต่งกายตามสบาย แต่หากแต่งให้สวยงามตามประเพณีแต่โบราณ คือ ชายโจงกระเบน สวมเสื้อคอกลมแขนสั้น ผ้าขาวม้าคาดเอวและพาดไหล่ หญิงนุ่งผ้าไหมพื้นเมือง เรียกว่า "ซัมป็วตโฮล" สวมเสื้อแขนกระบอกมีสไบพาดไหล่มามัดรวบไว้ที่ด้านข้าง สวมเครื่องประดับ และมีดอกไม้ทัดหู
ทำนองและจังหวะในการรำ ในการรำในสมัยก่อนมีเพียง 3 จังหวะ คือ จังหวะจืงมูย(ขาเดียว) จังหวะมลปโดง(ร่มมะพร้าว) จังหวะจืงปีร์(สองขา) ต่อมามีการพัฒนาท่ารำเพิ่มขึ้นรวมเป็น 5 จังหวะ ดังนี้
จังหวะไหว้ครู
จังหวะกัจปกา
จังหวะจืงมูย
จังหวะมลปโดง
จังหวะจืงปีร์
ท่ารำ ในสมัยก่อนไม่มีท่ารำที่เป็นแบบแผนแน่นอน เพราะว่าเป็นการรำเพื่อความสนุกสนานในยามพักผ่อน ส่วนมากผู้ที่อยู่ในวงรำสากจะเป็นหญิงล้วน ส่วนหนุ่มๆจะมาเป็นกลุ่มยืนชมสาวที่กำลังรำอยู่ หากชอบคนไหนก็เข้าไปรำด้วย แต่ในปัจจุบันการเรือมอันเรได้มีการพัฒนาไปสู่แบบแผน และเนื่องจากมีการส่งเสริมและฟื้นฟูประเพณีคล้องช้างประจำปี(งานแสดงช้าง) การเล่นเรือมอันเรจึงกลายเป็นส่วน ประกอบสำคัญของงาน เพราะมีการนำเอาเรือมอันเรมาแสดงในงานช้างทุกปี แลยังใช้แสดงเพื่อต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองที่มาเยือนอีกด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรือมอันเร เรือมแปลว่า "รำ" อันเรแปลว่า "สาก" ดังนั้นเรือมอันเรจึงแปลว่าการรำสากการเรือมอันเรนั้นจะเล่นกันในช่วงของวันหยุดสงกรานต์โดยชาวบ้านจะเล่นเรือมอันเรที่ลานบ้านหรือว่าลานวัด เครื่องดนตรีการเรือมอันเรมีการใช้เครื่องดนตรีประกอบคือกลองโทน 1 คู่ปี่ใน 1 เลาซออู้เสียงกลาง 1 คันฉิ่งกรับฉาบอย่างละ 1 คู่และมีอุปกรณ์ประกอบการเล่นเรือมอันเรคือสาก 2 อันยาวประมาณ 2-3 เมตรทำจากไม้เนื้อแข็งมีหมอนวางรองหัวท้ายสากมีความยาวสูงประมาณ 1.50 เมตร 3-4 นิ้ว การแต่งกายแต่เดิมไม่พิถีพิถันแต่งกายตามสบายแต่หากแต่งให้สวยงามตามประเพณีแต่โบราณคือชายโจงกระเบนสวมเสื้อคอกลมแขนสั้นผ้าขาวม้าคาดเอวและพาดไหล่หญิงนุ่งผ้าไหมพื้นเมืองเรียกว่า "ซัมป็วตโฮล" สวมเสื้อแขนกระบอกมีสไบพาดไหล่มามัดรวบไว้ที่ด้านข้างสวมเครื่องประดับและมีดอกไม้ทัดหู ทำนองและจังหวะในการรำในการรำในสมัยก่อนมีเพียง 3 จังหวะคือจังหวะจืงมูย(ขาเดียว)จังหวะมลปโดง(ร่มมะพร้าว)ดังนี้จังหวะจืงปีร์(สองขา)ต่อมามีการพัฒนาท่ารำเพิ่มขึ้นรวมเป็น 5 จังหวะ จังหวะไหว้ครู จังหวะกัจปกา จังหวะจืงมูย จังหวะมลปโดง จังหวะจืงปีร์ ท่ารำในสมัยก่อนไม่มีท่ารำที่เป็นแบบแผนแน่นอนเพราะว่าเป็นการรำเพื่อความสนุกสนานในยามพักผ่อนส่วนมากผู้ที่อยู่ในวงรำสากจะเป็นหญิงล้วนส่วนหนุ่มๆจะมาเป็นกลุ่มยืนชมสาวที่กำลังรำอยู่หากชอบคนไหนก็เข้าไปรำด้วยแต่ในปัจจุบันการเรือมอันเรได้มีการพัฒนาไปสู่แบบแผนและเนื่องจากมีการส่งเสริมและฟื้นฟูประเพณีคล้องช้างประจำปี(งานแสดงช้าง)การเล่นเรือมอันเรจึงกลายเป็นส่วนประกอบสำคัญของงานเพราะมีการนำเอาเรือมอันเรมาแสดงในงานช้างทุกปีแลยังใช้แสดงเพื่อต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองที่มาเยือนอีกด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรือมอันเร
เรือมแปลว่า " รำ " อันเรแปลว่า " สาก " ดังนั้นเรือมอันเรจึงแปลว่าการรำสากการเรือมอันเรนั้นจะเล่นกันในช่วงของวันหยุดสงกรานต์โดยชาวบ้านจะเล่นเรือมอันเรที่ลานบ้านหรือว่าลานวัด
เครื่องดนตรีการเรือมอันเรมีการใช้เครื่องดนตรีประกอบคือกลองโทน 1 คู่ปี่ใน 1 เลาซออู้เสียงกลาง 1 บริเวณส่วนซักล้างด้านนอกฉิ่งกรับฉาบอย่างละ 1 คู่และมีอุปกรณ์ประกอบการเล่นเรือมอันเรคือสาก 2 อันยาวประมาณ 2-3 เมตรมีหมอนวางรองหัว - ท้ายสากมีความยาว 150 เมตรสูงประมาณ 3-4 นิ้ว
การแต่งกายแต่เดิมไม่พิถีพิถันแต่งกายตามสบายแต่หากแต่งให้สวยงามตามประเพณีแต่โบราณความชายโจงกระเบนสวมเสื้อคอกลมแขนสั้นผ้าขาวม้าคาดเอวและพาดไหล่หญิงนุ่งผ้าไหมพื้นเมืองเรียกว่า " ซัมป็วตโฮล "สวมเครื่องประดับและมีดอกไม้ทัดหู
ทำนองและจังหวะในการรำในการรำในสมัยก่อนมีเพียง 3 จังหวะความจังหวะจืงมูย ( ขาเดียว ) จังหวะมลปโดง ( ร่มมะพร้าว ) จังหวะจืงปีร์ ( สองขา ) ต่อมามีการพัฒนาท่ารำเพิ่มขึ้นรวมเป็น 5 จังหวะดังนี้


จังหวะไหว้ครูจังหวะกัจปกาจังหวะจืงมูย


จังหวะมลปโดงจังหวะจืงปีร์ท่ารำในสมัยก่อนไม่มีท่ารำที่เป็นแบบแผนแน่นอนเพราะว่าเป็นการรำเพื่อความสนุกสนานในยามพักผ่อนส่วนมากผู้ที่อยู่ในวงรำสากจะเป็นหญิงล้วนส่วนหนุ่มๆจะมาเป็นกลุ่มยืนชมสาวที่กำลังรำอยู่แต่ในปัจจุบันการเรือมอันเรได้มีการพัฒนาไปสู่แบบแผนและเนื่องจากมีการส่งเสริมและฟื้นฟูประเพณีคล้องช้างประจำปี ( งานแสดงช้าง ) การเล่นเรือมอันเรจึงกลายเป็นส่วนประกอบสำคัญของงานแลยังใช้แสดงเพื่อต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองที่มาเยือนอีกด้วย