Elevated CO2 respiration rates have

Elevated CO2 respiration rates have been observed in soils treated with complex mixtures versus single low molecular weight (LMW) organic substrates, and it has been postulated that a more diverse range of soil microorganisms responds to increasingly complex mixtures of LMW organic substrates. To test this hypothesis, 13C-labelled substrates (glycine, an amino acid mixture and an extract of water soluble compounds from plant roots) were applied at 15 μg C g−1 soil to an arable top soil. The soils were incubated and destructively sampled after 8, 24, 48, 120 and 240 h, and the 13C content of biomarker PLFA for Gram negative bacteria, Gram positive bacteria, Actinobacteria and fungi was determined. There was no significant increase in the concentration of the biomarker PLFA, apart from Actinobacteria at the end of the incubation (120 and 240 h). However there were significant changes in total PLFA concentration due to increases in the 16:0 and 18:0 PLFA, which cannot be assigned to specific functional groups of microorganisms. 13C incorporation into the biomarker PLFA of all microbial groups was significant at every time point, but more 13C was determined in the biomarker PLFA of all microbial groups after the application of the amino acid mixture compared to glycine. Calculations of the proportion of the incorporated of 13C in the different biomarker PLFA suggested the routing of substrate 13C between the microbial groups over time. This was related to the broad functional ecology (‘r’ or ‘K’ strategy) of the different microbial groups. In conclusion, we observed that the response of all microbial groups (detected as 13C incorporation) was increased by the addition of more complex mixtures of LMW organic substrates, but that different microbial groups responded differently over time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการหายใจ CO2 สูงได้รับการปฏิบัติในดินด้วยส่วนผสมที่ซับซ้อนเมื่อเทียบกับวัสดุอินทรีย์เดียวน้ำหนักโมเลกุลต่ำ (LMW) และมันมีได้ postulated ตอบสนองที่ หลากหลายมากขึ้นของจุลินทรีย์ดินต่อส่วนผสมที่ซับซ้อนมากขึ้นของวัสดุอินทรีย์ LMW การทดสอบสมมติฐานนี้ พื้นผิวที่มีป้าย 13C (glycine มีส่วนผสมของกรดอะมิโนและสารสกัดสารที่ละลายน้ำจากรากพืช) ถูกใช้ที่ 15 ไมโครกรัม C g−1 ดินกับดินชั้นบนทำกิน ดินได้รับการกก และถึงตัวอย่างหลังจาก 8, 24, 48, 120 และ 240 h และเนื้อหา 13C ไบโอมาร์คเกอร์ PLFA สำหรับกรัมลบแบคทีเรีย แบคทีเรียกรัมบวก Actinobacteria และเชื้อกำหนด เพิ่มความเข้มข้นของไบโอมาร์คเกอร์ PLFA นอกจาก Actinobacteria ที่กกไข่ (120 และ 240 h) ไม่ได้ อย่างไรก็ตาม มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญใน PLFA ข้นเนื่องจากการเพิ่ม 16:0 ถึง 18:0 PLFA ซึ่งไม่สามารถกำหนดในเฉพาะงานของกลุ่มจุลินทรีย์ จดทะเบียน 13C ในไบโอมาร์คเกอร์ PLFA ของกลุ่มจุลินทรีย์ทั้งหมดถูกสำคัญที่ทุกครั้งที่จุด แต่เพิ่มเติม 13C กำหนดในไบโอมาร์คเกอร์ PLFA ของกลุ่มจุลินทรีย์ทั้งหมดหลังจากโปรแกรมประยุกต์ส่วนผสมกรดอะมิโนที่เทียบกับ glycine การคำนวณสัดส่วนของที่อยู่ของ 13C ในไบโอมาร์คเกอร์ต่าง PLFA แนะนำสายของพื้นผิวที่ 13C ระหว่างกลุ่มจุลินทรีย์ตลอดเวลา นี้ไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งทำงานระบบนิเวศ ('r' หรือ 'K' กลยุทธ์) ของกลุ่มจุลินทรีย์ต่าง ๆ ในการสรุป เราพบว่า การตอบสนองของกลุ่มจุลินทรีย์ทั้งหมด (พบเป็นจดทะเบียน 13C) เพิ่มขึ้น โดยการเพิ่มส่วนผสมที่ซับซ้อนของวัสดุอินทรีย์ LMW แต่ที่กลุ่มจุลินทรีย์ต่าง ๆ ตอบสนองแตกต่างช่วงเวลานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการหายใจ CO2 สูงได้รับการปฏิบัติในการรักษาด้วยดินผสมที่ซับซ้อนเมื่อเทียบกับน้ำหนักโมเลกุลต่ำเดียว (LMW) พื้นผิวอินทรีย์และจะได้รับการตั้งสมมติฐานว่ามีความหลากหลายมากขึ้นของจุลินทรีย์ในดินที่ตอบสนองต่อสารผสมที่ซับซ้อนมากขึ้นของพื้นผิวอินทรีย์ LMW เพื่อทดสอบสมมติฐานนี้พื้นผิวที่มีข้อความ 13C (glycine เป็นส่วนผสมของกรดอะมิโนและสารสกัดจากสารประกอบที่ละลายน้ำจากรากพืช) ถูกนำไปใช้อยู่ที่ 15 ไมโครกรัมต่อกรัม C-1 ดินบนดินที่เพาะปลูก ดินถูกบ่มตัวอย่างและทำลายหลังจากที่ 8, 24, 48, 120 และ 240 ชั่วโมงและเนื้อหาของ 13C biomarker PLFA สำหรับเชื้อแบคทีเรียแกรมลบแบคทีเรียแกรมบวก actinobacteria และเชื้อราได้กำหนด ไม่มีการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของ biomarker PLFA นอกเหนือจาก actinobacteria ในตอนท้ายของการบ่มที่ (120 และ 240 ชั่วโมง) แต่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นรวม PLFA เนื่องจากการเพิ่มขึ้นใน 16: 0 และ 18: 0 PLFA ซึ่งไม่สามารถได้รับมอบหมายให้ทำงานเป็นกลุ่มที่เฉพาะเจาะจงของจุลินทรีย์ การรวมตัวกันเข้า 13C biomarker PLFA กลุ่มจุลินทรีย์ทั้งหมดที่มีนัยสำคัญที่จุดทุกครั้ง แต่ 13C ถูกกำหนดใน biomarker PLFA กลุ่มจุลินทรีย์ทั้งหมดหลังจากการประยุกต์ใช้ผสมกรดอะมิโนที่เมื่อเทียบกับ glycine คำนวณจากสัดส่วนของนิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นของ 13C ใน biomarker ที่แตกต่างกัน PLFA แนะนำเส้นทางของพื้นผิว 13C ระหว่างกลุ่มจุลินทรีย์เมื่อเวลาผ่านไป นี้ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของระบบนิเวศในวงกว้าง ('R' หรือ 'K' กลยุทธ์) กลุ่มจุลินทรีย์ที่แตกต่างกัน โดยสรุปเราตั้งข้อสังเกตว่าการตอบสนองของกลุ่มจุลินทรีย์ทั้งหมด (ตรวจพบว่าเป็น 13C การรวม) เพิ่มขึ้นโดยการเติมสารผสมที่ซับซ้อนมากขึ้นของพื้นผิวอินทรีย์ LMW แต่กลุ่มจุลินทรีย์ที่แตกต่างกันตอบสนองในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน