To Accomplish One’s Obligation“… En

To Accomplish One’s Obligation

“… Endou?”

Hajime’s mutter made the black-clothed boy, Endou Kousuke, respond with “!,” a response similar to a certain cardboard-loving mercenary when an enemy appeared in a game. He kept looking around and began to shout as if he was irritated, because he could not find the one he was looking for.

“Nagumoo! Are you here!? Is it really you!? Where are you!? Nagumoo! Come out if you’re alive! Nagumo Hajimee—!”

Because his shout was too loud, one by one people began to shut their ears with their fingers. His voice was filled with desperation since he wanted to ascertain whether the should be dead classmate of his had survived.

Yue and the girls turned their gazes towards Hajime. With an expression as if he didn’t want to be involved in this, Hajime scratched his cheek and spoke towards Endou who repeatedly shouted his name out loud.

“Ah~, Endou? I can hear you just fine so stop repeatedly shouting my name.”

“!? Nagumo! Where are you!?”

Endou turned his face towards Hajime, reacting to Hajime’s voice. Hajime was inadvertently taken aback because Endou looked so desperate.

For a moment, Endou’s gaze met Hajime’s, but he immediately averted his gaze and began to look around again.

“Damn it! I can’t see him even though I can hear his voice! Is he a ghost now? As expected, he returned as a ghost!? So that’s why I cannot see him!?”

“No, I am right in front of you, you big idiot. Rather, calm down already. You whose thinness shadow ranked the best in the whole world.”

“!? Again, his voice!? Wait, whose shadow did you say was so thin that even the convenience store’s automatic door didn’t react to it and disappears from time to time! The automatic door opened at least one of three tries!”

“So, it didn’t open two times in three tries… as expected of you.”

After conversing that much, Endou finally noticed the source was the white-haired, eye-patched boy before him and he began to carefully observe Hajime’s face. Towards Hajime, who averted his face since he felt unpleasant due to not having a hobby where he’d be pleased from being watched by a man, Endou spoke as if he could not believe what he perceived.

“Y-You… are you… Nagumo?”

“Haa… yeah, that’s right. Though I look like this now, I am Nagumo Hajime.”

As he carefully observed Hajime from head to toe, Endou became dubious because Hajime was quite different from the one in his memory, but he finally believed Hajime after looking at his features and how he knew about the thinness of his shadow.

“So… you are alive.”

“Of course, after all I am right before you now.”

“Somehow, no you have completely changed… Your looks, atmosphere, and tone…”

“I crawled up from that abyss with my own power, you know? So, of course, I’ve changed.”

“I-Is that so? No, but, I see… You really are alive…”

Although Endou was perplexed by Hajime’s blunt attitude, his gaze softened as he was relieved that the classmate he thought to be dead was alive. No matter how he envied him like the other boys because Kaori paid attention to Hajime, and how he pretended to not see Hiyama’s gang bullying Hajime, nothing was more frightening than thinking Hajime had died. Hajime’s death had such a great impact. That’s why Endou was purely glad his classmate was alive.

“Rather… when did you become an Adventurer? Moreover, a “Gold”…”

“Nn~, well it just happened.”

After Hajime replied, Endou’s expression completely changed. The relieved expression he had because his classmate was alive, had changed into an expression as if he was in a pinch. Hajime looked at Endou again and he noticed Endou was in ragtag state. He tilted his head, wondering what had happened.

“… In other words, you came back alive from the depths of the dungeon by yourself, and became strong enough to gain the Adventurers’ highest rank? That’s rather unbelievable…”

“Well, that’s true though.”

After Hajime confirmed what Endou said with a serious expression as the truth, Endou sprang up towards Hajime and gripped his shoulders, and in a voice filled with more desperation than before, he began to speak in sorrow.

“Then, please! Please enter the dungeon with me! We must hurry or else everyone will be dead! We need someone with battle potential even if it is just one person! There’s also the possibility that Kentarou and Kondou have died! That’s why please help us, Nagumo!”

“W-Wait a sec. What’s with you all of a sudden!? I don’t know the situation, you know? So what’s with the dead thing? And can’t Amanogawa somehow do something about it? There’s also Commander Meld, so there’s no need to worry about another failure like when we faced the Behemoth…”

Hajime perplexedly asked back because even though he usually didn’t stand, out Endou wore an expression as if he was truly at his wits’ end. And at the moment Endou heard Commander Meld name, he fell to his knees with a truly dark expression. Next, he muttered with a low, subdued voice.

“… –ad.”

“Hah? I can’t hear you. So, what did you say?”

“… I said they are dead! Commander Meld, Alan-san, and the other Knights are dead! All of the Knights who entered the dungeon are dead! They died to let me escape! Because of me! They are dead! They died!”

“… I see.”

“They died,” Endou said repeatedly like a child throwing a tantrum, and Hajime only replied with two words.

Hajime’s class was not a fighting one, so he didn’t have much encounter with Commander Meld. However, he remembered that Commander Meld was a good person, and he recalled that Commander Meld believed the “incompetent” him before Hajime fell into the abyss. If it was Hajime who just got out of the abyss and heard of Meld’s death, he would have probably just said, “So what?” However, the current him thought it was little regrettable. At the very least, he prayed for their happiness in the next world in his mind.

“So, what happened?”

“That’s…”

Still on his knees, Endou tried to explain the situation to answer Hajime’s question, while he hung his head. However, a hoarse voice interrupted him.

“Please continue your conversation inside. After all, you are my guests.”

The owner of the voice was a powerful man with a good body build, and had a large scar on his left eye who was around 60 years of age. It was obvious his eye had the ability to perceive the situation, polished for years, and ambition was overflowing from his body.

With the previous receptionist by the man’s side, Hajime guessed the man must be the head of this guild branch. And because Endou’s wails and shouts made the guild atmosphere returned to one of high tension similar to the time Hajime’s party entered the hall, he thought this was not an appropriate place to have such a talk, and obediently followed the man.

Endou had probably already made such a commotion earlier, and exposed that something had happened to the Hero’s group and the Knights. And that was the cause of the strange atmosphere when Hajime’s party entered the guild.

The man Hajime thought of as the branch head grab Endou’s arm to force him to stand up and lead them to the guild interior without saying anything. Endou was considerably emotionally unstable, and currently had lost all of his strength.

Because the content would not be something pleasant, Hajime’s party moved after the man while expecting the unpleasant.

* * *

“… Demon… race, huh.”

Hajime’s mutter rang out inside the reception room of Holad branch Adventurer guild. Seated on the sofa before him were the Holad branch’s head, Lorr Vauabith, and Endou Kousuke, and seated beside Hajime were Yue, Shia with Tio at Shia’s side. Myuu was sitting on Hajime’s lap.

Hajime’s first response after hearing the situation from Endou was something Endou had said during his explanation. The talk of how the Hero’s party was attacked by the demon race and was in pinch, made Endou and Lorr’s put on serious expressions, and the room was filled with an oppressive atmosphere.

…Or so it should be, but the little girl sitting on Hajime’s lap was munching on the snacks, and it made her cheeks swell up like a squirrel, so she didn’t even notice the serious atmosphere. The conversation between Hajime and the others was slightly difficult for Myuu, and she could feel the uneasy atmosphere. However, Hajime gave her a snack so to divert her attention from being uneasy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำเร็จของข้อผูกมัด“… Endou "ของ Hajime mutter ทำเด็กดำยุทโธปกรณ์ Endou Kousuke ตอบด้วย "!, " การตอบสนองที่คล้ายกับแบบบางกระดาษแข็งรักทหารรับจ้างเมื่อศัตรูปรากฏในเกม เขาเก็บไว้ดูรอบ ๆ และเริ่มตะโกนว่า กำลังระคายเคือง เพราะเขาไม่สามารถหาหนึ่งที่เขาได้ค้นหา"Nagumoo คุณอยู่ที่นี่รึเปล่า! มันจริง ๆ คุณ คุณอยู่ที่ไหน! Nagumoo ออกมาถ้าคุณมีชีวิตอยู่ Nagumo Hajimee — ! "เพราะเขา shout ดังเกินไป โดยคนหนึ่งเริ่มปิดหูของพวกเขา ด้วยมือของพวกเขา เสียงของเขาก็เต็มไป ด้วยภาวะที่สิ้นหวังเนื่องจากเขาอยากตรวจว่าควรจะตายเหล่าของเขามีชีวิตรอดยิวและหญิงเปิดของ gazes ต่อ Hajime มีค่า ประหนึ่งว่าเขาไม่ต้องการมีส่วนร่วมในนี้ Hajime มีรอยขีดข่วนแก้มของเขาและพูดต่อ Endou ที่ตะโกนชื่อของเขาดัง ๆ ซ้ำ ๆ"อา ~, Endou ได้ยินเสียงคุณดีเพียงเพื่อ หยุดซ้ำตะโกนชื่อของฉันได้ "“!? Nagumo อยู่ไหน?"Endou หันพระพักตร์ไปทาง Hajime ปฏิกิริยากับเสียงของ Hajime Hajime ตั้งใจตะลึงเนื่องจาก Endou ดูหมดหวังดังนั้นการช่วง ของ Hajime ไปตามสายตาของ Endou ได้ทันที averted สายตาของเขา และเริ่มมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง"ไอ้ห่า ไม่เห็นเขาแม้ว่าฉันสามารถได้ยินเสียงของเขา เขาผีตอนนี้อยู่ ตามที่คาดไว้ เขากลับเป็นผี ดังนั้นจึงไม่เห็นเขา? ""ไม่ ฉันอยู่ด้านหน้า คุณบิ๊กคนบ้า ค่อนข้าง สงบลงแล้ว คุณเงา thinness จัดอันดับดีที่สุดในโลกทั้งโลก"“!? อีก เสียงของเขา รอ ไม่มีเงาที่คุณพูดถูกดังนั้นบางที่แม้แต่ร้านสะดวกซื้อประตูอัตโนมัติไม่ได้ตอบสนองไป และหายไปเวลา ประตูอัตโนมัติเปิดน้อยหนึ่งพยายามสาม""ดังนั้น มันไม่เปิดครั้งที่สองในสามพยายาม...อย่างที่คาดหวังของคุณ"หลังจากสนทนาเท่า Endou จนสังเกตเห็นต้นเป็นเด็กขาว haired ตาปรับปรุงก่อนที่เขา และเขาเริ่มสังเกตหน้าของ Hajime อย่างระมัดระวัง ต่อ Hajime ที่ averted ใบหน้าของเขาเนื่องจากเขารู้สึกว่าไม่มีงานอดิเรกที่เขาจะยินดีจากกำลังเฝ้าดูโดยคน Endou พูดว่าเขาไม่สามารถเชื่อสิ่งที่เขามองเห็น"วาย-คุณ...มีคุณ... Nagumo ""ห้า...ใช่ ถูกต้อง แม้ว่าฉันมีลักษณะเช่นนี้นี้ ฉัน Nagumo Hajime"เป็นเขาระมัดระวังสังเกต Hajime ตั้งแต่หัวจรดเท้า Endou ก็สงสัย เพราะ Hajime ค่อนข้างแตกต่างจากในหน่วยความจำของเขา แต่เขาเชื่อว่าสุดท้าย Hajime หลังมองที่ลักษณะการทำงานของเขาและวิธีการที่เขารู้เกี่ยวกับ thinness ของเงาของเขา"ดังนั้น... คุณจะมีชีวิตอยู่""แน่นอน หลังจากทั้งหมดฉันขวาก่อนตอนนี้""อย่างใด คุณไม่ได้รับเปลี่ยน... คุณลักษณะ บรรยากาศ และเสียง...""ผมค่อย ๆ เคลื่อนจากก้นบึ้งที่ มีอำนาจของตัวเอง คุณรู้หรือไม่ ดังนั้น แน่นอน ฉันได้แล้ว""ฉัน-เป็นที่นั้น ไม่ แต่ ฉันเห็น... จริง ๆ จะมีชีวิตอยู่..."Endou ถูกแกะ โดยทัศนคติทื่อของ Hajime แม้ว่าสายตาของเขาก่อเป็นกำลังปลดปล่อยให้เหล่าที่เขาคิดว่า จะตายมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าเขาอิจฉาเขาเหมือนเด็กผู้ชายอื่น ๆ เนื่องจากริชำระความ Hajime และวิธีการที่เขา pretended ไม่เห็นแก๊งของ Hiyama bullying Hajime ไม่มีอะไรน่ากลัวยิ่งกว่าคิด Hajime เสียชีวิต ความตายของ Hajime มีผลมาก จึง Endou ถูกดีใจเพียงอย่างเดียวของเขาเหล่านั้นมีชีวิตอยู่"แต่...เมื่อได้คุณเป็นนักผจญภัย นอกจากนี้ เป็น "ทอง"... "" Nn ~, ดีมันเพิ่งเกิดขึ้น"หลังจาก Hajime ตอบกลับ Endou ของนิพจน์ทั้งหมดแล้ว นิพจน์ที่ปลดปล่อยเขา เพราะเขาเหล่านั้นมีชีวิตอยู่ มีเปลี่ยนเป็นนิพจน์เป็นถ้าเขาในเหน็บแนม Hajime มอง Endou อีก และเขาสังเกตเห็น Endou อยู่ในรัฐ ragtag เขายืดศีรษะ สงสัยว่า ได้เกิดอะไรขึ้น“… ในคำอื่น ๆ คุณมามีชีวิตกลับมาจากความลึกของดันเจี้ยน ด้วยตัวเอง และก็แข็งแรงพอที่จะได้รับตำแหน่งสูงสุดของ Adventurers ก็ไม่น่าเชื่อแต่...""ดี ที่เป็นความจริงแม้ว่า"หลังจาก Hajime ยืนยัน Endou พูดกับนิพจน์ที่มีความร้ายแรงเป็นความจริง Endou sprang ขึ้นไปทาง Hajime gripped ไหล่ของเขา และในเสียงที่เต็มไป ด้วยความสิ้นหวังที่เพิ่มมากขึ้นกว่าก่อน เขาเริ่มพูดในความเสียใจด้วย"แล้ว โปรด โปรดป้อนดันเจี้ยนกับฉัน เราต้องรีบหรือ อื่น ๆ ทุกคนจะตาย เราจำเป็นบุคคลที่ มีการต่อสู้เกิดแม้จะเป็นเพียงผู้เดียว นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่ Kentarou และ Kondou มีตาย ที่มีเหตุกรุณาช่วยเรา Nagumo ""W-รอวินาที มีอะไรกับคุณทันที ไม่ทราบสถานการณ์ คุณรู้หรือไม่ ดังนั้น อะไรเป็นกับสิ่งตายแล้ว และ Amanogawa อย่างใดไม่สิ่งใดเป็นอย่างไร มีผู้บัญชาการ Meld ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความล้มเหลวอีกเช่นเมื่อเราประสบแต่..."Hajime perplexedly ถามกลับ เพราะแม้ว่า เขามักจะไม่โดดเด่น Endou สวมนิพจน์ว่าเขาถูกอย่างแท้จริงที่สุดของปัญญาของเขา และในขณะนี้ Endou Meld ผู้บัญชาการที่ได้ยินชื่อ เขาล้มลงกับหัวเข่าของเขากับนิพจน์ที่มีความเข้มอย่างแท้จริง ถัดไป เขา muttered ด้วยเสียงต่ำ ทำให้"...-โฆษณา""ไร ฉันไม่ได้ยินคุณ ดังนั้น อะไรนะ"“… ผมว่า จะตาย ผู้บัญชาการ Meld, Alan ซัง และอัศวินมีตาย ทั้งหมดของม้าที่ใส่ดันเจี้ยนจะตาย พวกเขาตายเพื่อให้ฉันหนี เพราะของฉัน จะตาย พวกเขาตาย"“… อืมม""พวกเขาตาย Endou กล่าวซ้ำ ๆ เช่นเด็กขว้างปา tantrum การ และ Hajime เท่าตอบกลับกับคำสองคำHajime’s class was not a fighting one, so he didn’t have much encounter with Commander Meld. However, he remembered that Commander Meld was a good person, and he recalled that Commander Meld believed the “incompetent” him before Hajime fell into the abyss. If it was Hajime who just got out of the abyss and heard of Meld’s death, he would have probably just said, “So what?” However, the current him thought it was little regrettable. At the very least, he prayed for their happiness in the next world in his mind.“So, what happened?”“That’s…”Still on his knees, Endou tried to explain the situation to answer Hajime’s question, while he hung his head. However, a hoarse voice interrupted him.“Please continue your conversation inside. After all, you are my guests.”The owner of the voice was a powerful man with a good body build, and had a large scar on his left eye who was around 60 years of age. It was obvious his eye had the ability to perceive the situation, polished for years, and ambition was overflowing from his body.With the previous receptionist by the man’s side, Hajime guessed the man must be the head of this guild branch. And because Endou’s wails and shouts made the guild atmosphere returned to one of high tension similar to the time Hajime’s party entered the hall, he thought this was not an appropriate place to have such a talk, and obediently followed the man.Endou had probably already made such a commotion earlier, and exposed that something had happened to the Hero’s group and the Knights. And that was the cause of the strange atmosphere when Hajime’s party entered the guild.The man Hajime thought of as the branch head grab Endou’s arm to force him to stand up and lead them to the guild interior without saying anything. Endou was considerably emotionally unstable, and currently had lost all of his strength.Because the content would not be something pleasant, Hajime’s party moved after the man while expecting the unpleasant.* * *“… Demon… race, huh.”Hajime’s mutter rang out inside the reception room of Holad branch Adventurer guild. Seated on the sofa before him were the Holad branch’s head, Lorr Vauabith, and Endou Kousuke, and seated beside Hajime were Yue, Shia with Tio at Shia’s side. Myuu was sitting on Hajime’s lap.Hajime’s first response after hearing the situation from Endou was something Endou had said during his explanation. The talk of how the Hero’s party was attacked by the demon race and was in pinch, made Endou and Lorr’s put on serious expressions, and the room was filled with an oppressive atmosphere.…Or so it should be, but the little girl sitting on Hajime’s lap was munching on the snacks, and it made her cheeks swell up like a squirrel, so she didn’t even notice the serious atmosphere. The conversation between Hajime and the others was slightly difficult for Myuu, and she could feel the uneasy atmosphere. However, Hajime gave her a snack so to divert her attention from being uneasy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อให้บรรลุหนึ่งของภาระผูกพัน"... Endou?" พูดพึมพำฮาจิเมะทำให้เด็กผู้ชายสีดำสวม, Endou Kousuke ตอบสนองด้วย "!" การตอบสนองที่คล้ายกับทหารรับจ้างบางกระดาษแข็งรักเมื่อศัตรูที่ปรากฏในเกม เขายังคงมองไปรอบ ๆ และเริ่มที่จะตะโกนว่าเขารู้สึกหงุดหงิดเพราะเขาไม่สามารถหาคนที่เขากำลังมองหา. "Nagumoo! คุณอยู่ที่นี่ไหม!? มันจริงๆคุณ !? คุณอยู่ที่ไหน!? Nagumoo! ออกมาถ้าคุณมีชีวิตอยู่! Nagumo Hajimee-! "เพราะเสียงร้องของเขาก็ดังเกินไปหนึ่งโดยหนึ่งคนเริ่มที่จะปิดหูของพวกเขาด้วยมือของพวกเขา เสียงของเขาก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวังเพราะเขาต้องการที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าควรจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นที่ตายแล้วมีชีวิตรอดของเขา. ยูและสาว ๆ หัน gazes ที่มีต่อฮาจิเมะ ด้วยการแสดงออกเช่นถ้าเขาไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ฮาจิเมะรอยขีดข่วนแก้มของเขาและพูดต่อ Endou ที่ซ้ำ ๆ ตะโกนชื่อของเขาออกมาดัง ๆ . "อา ~ Endou? ฉันได้ยินเสียงคุณเพียงแค่ปรับเพื่อให้หยุดซ้ำ ๆ ตะโกนชื่อของฉัน. ""!? Nagumo! คุณอยู่ที่ไหน !? "Endou หันใบหน้าของเขาที่มีต่อฮาจิเมะ, ปฏิกิริยากับเสียงของฮาจิเมะ ฮาจิเมะถูกนำมาโดยไม่ได้ตั้งใจผงะเพราะ Endou มองจึงหมดหวัง. สำหรับช่วงเวลาที่จ้องมองของ Endou พบกับฮาจิเมะ แต่เขาหันไปทันทีสายตาของเขาและเริ่มที่จะมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง. "ประณามมัน! ฉันไม่สามารถมองเห็นเขาแม้ว่าฉันสามารถได้ยินเสียงของเขา! เขาเป็นผีตอนนี้หรือไม่ เป็นที่คาดหวังเขากลับมาเป็นผี !? เพื่อที่ว่าทำไมฉันไม่สามารถมองเห็นเขา !? "" ไม่มีผมอยู่ตรงหน้าของคุณคุณงี่เง่าขนาดใหญ่ ค่อนข้างสงบลงแล้ว คุณมีเงาบางการจัดอันดับที่ดีที่สุดในโลกทั้งโลก. ""!? อีกครั้งที่เสียงของเขา !? รอมีเงาคุณพูดว่าเป็นบางเพื่อให้แม้แต่ประตูอัตโนมัติร้านสะดวกซื้อไม่ได้ตอบสนองกับมันและหายไปเมื่อเวลาผ่านไป! ประตูอัตโนมัติเปิดอย่างน้อยหนึ่งในสามพยายาม! "" ดังนั้นจึงไม่ได้เปิดสองครั้งในสามพยายาม ... เป็นที่คาดหวังของคุณ. "หลังจากการสนทนาที่มากที่สุดEndou สังเกตเห็นแหล่งที่มาเป็นสีขาวดำตา ปะเด็กก่อนที่เขาและเขาก็เริ่มที่จะสังเกตเห็นใบหน้าอย่างระมัดระวังของฮาจิเมะ ต่อฮาจิเมะที่หันใบหน้าของเขาเนื่องจากเขารู้สึกไม่พอใจเนื่องจากไม่ได้มีงานอดิเรกที่เขาต้องการจะยินดีจากการถูกจับตามองจากชายคนหนึ่ง, Endou พูดราวกับว่าเขาไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขาเห็น. "Y-คุณ ... คุณ ... Nagumo? "" Haa ... ใช่ว่าเป็นสิทธิ แม้ว่าฉันมีลักษณะเช่นนี้ตอนนี้ผม Nagumo ฮาจิเมะ. "ในขณะที่เขาสังเกตอย่างรอบคอบฮาจิเมะตั้งแต่หัวจรดเท้า, Endou กลายเป็นที่น่าสงสัยเพราะฮาจิเมะก็ค่อนข้างแตกต่างจากคนในความทรงจำของเขา แต่เขาเชื่อว่าในที่สุดฮาจิเมะหลังจากดูที่คุณสมบัติของเขาและวิธีการที่ เขารู้เกี่ยวกับความบางของเงาของเขา. "ดังนั้น ... คุณยังมีชีวิตอยู่." "แน่นอนหลังจากทั้งหมดผมทันทีก่อนที่ท่านขณะนี้." "อย่างใดที่คุณมีการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ ... รูปลักษณ์ของคุณบรรยากาศและเสียง ... " " ผมคลานขึ้นมาจากเหวที่มีอำนาจของตัวเองนั้นคุณรู้หรือไม่? ดังนั้นแน่นอนผมเคยเปลี่ยนแปลง. "" ฉันคือเพื่อ? ไม่มี แต่ผมเห็น ... จริงๆคุณยังมีชีวิตอยู่ ... "แม้ว่าEndou ถูกงงทัศนคติทื่อฮาจิเมะของสายตาของเขาปรับตัวลดลงในขณะที่เขารู้สึกโล่งใจที่เพื่อนร่วมชั้นที่เขาคิดว่าจะตายยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าวิธีการที่เขาอิจฉาเขาเหมือนเด็กคนอื่น ๆ เพราะคาโอริให้ความสนใจกับฮาจิเมะและวิธีการที่เขาแกล้งทำเป็นไม่เห็นแก๊ง Hiyama กลั่นแกล้งของฮาจิเมะไม่มีอะไรน่ากลัวกว่าคิดฮาจิเมะเสียชีวิต การตายของฮาจิเมะของได้เช่นผลกระทบที่ดี นั่นเป็นเหตุผลที่ Endou ดีใจอย่างหมดจดเพื่อนร่วมชั้นของเขายังมีชีวิตอยู่. "แต่ ... เมื่อไหร่ที่คุณกลายเป็นนักผจญภัย? นอกจากนี้ยังเป็น "ทอง" ... "" Nn ~ ดีมันก็เกิดขึ้น. "หลังจากที่ฮาจิเมะตอบEndou แสดงออกของการเปลี่ยนแปลงอย่างสมบูรณ์ การแสดงออกโล่งใจเพราะเขามีเพื่อนร่วมชั้นของเขายังมีชีวิตอยู่มีการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่การแสดงออกราวกับว่าเขาเป็นในหยิก ฮาจิเมะมองที่ Endou อีกครั้งและเขาสังเกตเห็น Endou อยู่ในสภาพชี้โบ๊ชี้เบ๊ เขาเอียงศีรษะของเขาสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น. "... ในคำอื่น ๆ คุณกลับมามีชีวิตจากความลึกของดันเจี้ยนโดยตัวเองและกลายเป็นแข็งแรงพอที่จะได้รับการจัดอันดับที่สูงที่สุดผจญภัย '? ที่ไม่น่าเชื่อค่อนข้าง ... "" ดีที่เป็นความจริงที่ว่า. "หลังจากที่ฮาจิเมะยืนยันในสิ่งที่Endou กล่าวด้วยสีหน้าจริงจังเป็นความจริง Endou ผุดขึ้นที่มีต่อฮาจิเมะและจับไหล่ของเขาและในเสียงที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังมากขึ้นกว่า แต่ก่อนเขาเริ่ม ที่จะพูดในความเศร้าโศก. "จากนั้นโปรด! กรุณากรอกดันเจี้ยนกับฉัน! เราต้องรีบหรืออื่น ๆ ที่ทุกคนจะตาย! เราต้องการคนที่มีศักยภาพในการต่อสู้แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่คนคนหนึ่ง! นอกจากนี้ยังมีความเป็นไปได้ที่ Kentarou และ Kondou ได้ตาย! นั่นเป็นเหตุผลที่โปรดช่วยเรา Nagumo! "" W-รอสักวินาที มีอะไรกับคุณทั้งหมดในทันที !? ผมไม่ทราบว่าสถานการณ์ที่คุณรู้หรือไม่? ดังนั้นสิ่งที่เป็นกับสิ่งที่ตาย? และไม่สามารถ Amanogawa อย่างใดทำอะไรกับมันได้หรือไม่ มี Meld ยังผู้บัญชาการได้ดังนั้นไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความล้มเหลวเช่นเมื่อเราต้องเผชิญกับความมหึมาอีก ... "ฮาจิเมะperplexedly ถามกลับเพราะแม้เขามักจะไม่ได้ยืนออก Endou สวมแสดงออกราวกับว่าเขาเป็นอย่างแท้จริงที่ปัญญาของเขา ' ท้าย และในขณะ Endou ได้ยินชื่อบัญชาการ Meld เขาล้มลงไปหัวเข่าของเขาด้วยการแสดงออกที่มืดอย่างแท้จริง ต่อมาเขาพึมพำกับต่ำเสียงเงียบ. "... การโฆษณา." "ฮะ? ฉันไม่สามารถได้ยินเสียงคุณ ดังนั้นสิ่งที่คุณพูดว่า? "" ... ฉันกล่าวว่าพวกเขาตาย! ผู้บัญชาการ Meld อลันซังและอัศวินอื่น ๆ ที่มีคนตาย! ทั้งหมดของอัศวินที่เข้าดันเจี้ยนที่ตายไปแล้ว! พวกเขาเสียชีวิตที่จะให้ฉันหนี! เพราะฉัน! พวกเขาจะตาย! พวกเขาจะตาย! "" ... ฉันเห็น. "" พวกเขาเสียชีวิต "Endou กล่าวซ้ำแล้วซ้ำอีกเหมือนเด็กโยนความโกรธเคืองและฮาจิเมะเพียงตอบด้วยคำสองคำ. ระดับฮาจิเมะก็ไม่ได้ต่อสู้อย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เขาไม่ได้มีการพบมากกับ ผู้บัญชาการ Meld แต่เขาจำได้ว่าผู้บัญชาการ Meld เป็นคนดีและเขาจำได้ว่าผู้บัญชาการ Meld เชื่อว่า "ไร้ความสามารถ" เขาก่อนที่ฮาจิเมะตกลงไปในเหว ถ้ามันเป็นฮาจิเมะที่เพิ่งได้ออกจากนรกและได้ยินการตายของ Meld เขาจะได้กล่าวว่าอาจจะเป็นเพียง "ดังนั้นสิ่งที่?" แต่ปัจจุบันเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าเศร้าเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างน้อยที่สุดเขาอธิษฐานเพื่อความสุขของพวกเขาในโลกต่อไปในใจของเขา. "ดังนั้นสิ่งที่เกิดขึ้น?" "นั่นคือ ... " ยังคงอยู่บนหัวเข่าของเขา Endou พยายามที่จะอธิบายสถานการณ์ที่จะตอบคำถามฮาจิเมะในขณะที่เขาแขวนหัวของเขา . แต่เสียงแหบขัดจังหวะเขา. "กรุณาดำเนินการสนทนาของคุณภายใน หลังจากที่ทุกท่านเป็นแขกของฉัน. "เจ้าของเสียงเป็นคนที่มีประสิทธิภาพที่มีร่างกายที่ดีในการสร้างและมีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่บนตาซ้ายของเขาที่เป็นรอบอายุ60 ปี มันเห็นได้ชัดดวงตาของเขามีความสามารถในการรับรู้สถานการณ์ที่ขัดสำหรับปีและความใฝ่ฝันที่ล้นออกจากร่างกายของเขา. กับพนักงานต้อนรับโดยด้านข้างของชายคนนั้นก่อนหน้านี้ฮาจิเมะเดาชายคนนั้นจะต้องเป็นหัวหน้ากิลด์สาขานี้ และเพราะร้องไห้ Endou และตะโกนทำให้บรรยากาศกิลด์กลับไปที่หนึ่งของความตึงเครียดสูงคล้ายกับเวลาของบุคคลฮาจิเมะของเข้ามาในห้องโถงที่เขาคิดว่านี้ไม่ได้เป็นสถานที่ที่เหมาะสมที่จะมีโอกาสได้พูดคุยและเชื่อฟังตามชายคนนั้น. Endou มีอาจแล้ว ทำเช่นความวุ่นวายก่อนหน้านี้และสัมผัสว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับกลุ่มของพระเอกและอัศวิน และนั่นเป็นสาเหตุของบรรยากาศแปลกเมื่อบุคคลที่เข้ามาฮาจิเมะของกิลด์ที่. คนฮาจิเมะคิดว่าเป็นหัวหน้าสาขาคว้าแขน Endou ที่จะบังคับให้เขายืนขึ้นและนำพวกเขาไปกิลด์การตกแต่งภายในโดยไม่พูดอะไร Endou เป็นอย่างมากที่ไม่มั่นคงทางอารมณ์และในปัจจุบันได้สูญเสียทั้งหมดของความแข็งแรงของเขา. เพราะเนื้อหาจะไม่เป็นสิ่งที่น่าพอใจของบุคคลที่ฮาจิเมะย้ายหลังจากที่ชายคนนั้นขณะที่คาดหวังไม่เป็นที่พอใจ. * * * * * * * * * * * * "... ปีศาจ ... การแข่งขันฮะ." รังพูดพึมพำฮาจิเมะของ ออกภายในห้องรับรองของสมาคม Holad สาขานักผจญภัย นั่งอยู่บนโซฟาก่อนที่เขาเป็นหัวหน้าสาขา Holad ของ Lorr Vauabith และ Endou Kousuke และนั่งอยู่ข้างฮาจิเมะเป็นยูชิติ้วกับด้านข้างของชิ Myuu กำลังนั่งอยู่บนตักของฮาจิเมะ. การตอบสนองของฮาจิเมะครั้งแรกหลังจากที่ได้ยินสถานการณ์จาก Endou ได้รับบางสิ่งบางอย่าง Endou ได้กล่าวว่าในระหว่างคำอธิบายของเขา การพูดคุยของวิธีการที่พรรคของพระเอกถูกโจมตีโดยการแข่งขันปีศาจและอยู่ในหยิกทำ Endou และใส่ Lorr ในการแสดงออกอย่างรุนแรงและห้องก็เต็มไปด้วยบรรยากาศที่กดขี่. ... หรือดังนั้นจึงควรจะเป็น แต่สาวน้อยนั่งอยู่บน ตักฮาจิเมะก็เคี้ยวขนมและมันทำให้แก้มของเธอบวมขึ้นเช่นกระรอกดังนั้นเธอจึงไม่ได้แจ้งให้ทราบบรรยากาศที่ร้ายแรง การสนทนาระหว่างฮาจิเมะและอื่น ๆ เป็นเรื่องยากเล็กน้อยสำหรับ Myuu และเธอรู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่ไม่สบายใจ แต่ฮาจิเมะทำให้เธอสแน็คเพื่อที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของเธอจากการถูกไม่สบายใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อให้บรรลุหนึ่งของหน้าที่

" . . . . . . . โด ? "

ฮาจิเมะก็บ่นทำสีดำผ้าเด็ก เอนโด โคซูเกะ ตอบสนองกับ " " การตอบสนองที่คล้ายกับบางกระดาษแข็งความรักทหารรับจ้างเมื่อศัตรูที่ปรากฏในเกม เขาเอาแต่มองไปรอบ ๆและเริ่มตะโกนอย่างหงุดหงิด เพราะเขาไม่สามารถหาหนึ่งที่เขากำลังตามหา nagumoo

" ! คุณอยู่ที่นี่ ! ? เป็นคุณ ?คุณอยู่ไหน ! ? nagumoo ! ออกมา ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ นางุโมะ hajimee - ! "

เพราะเขาตะโกนเสียงดัง หนึ่งโดยหนึ่งคนเริ่มปิดหูด้วยนิ้วของพวกเขา เสียงของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังเนื่องจากเขาต้องการที่จะตรวจสอบให้แน่ใจว่าควรเป็นเพื่อนร่วมชั้นตายของเขารอด

เย่ และหญิงสาวหันชื่นชอบต่อ ฮาจิเมะด้วยการแสดงออกที่เป็นถ้าเขาไม่ได้อยากยุ่งเรื่องนี้ฮาจิเมะข่วนแก้มของเขา และพูดกับเอนโดที่ซ้ำ ๆตะโกนชื่อเขาออกมาเลย

" อ๊า ~ โด ? ผมก็ได้ยินชัดแล้วหยุดๆตะโกนชื่อของฉัน "

" ? นางุโมะ ! คุณอยู่ไหน ! ? "

เอนโดหันพระพักตร์สู่ ฮาจิเมะ ปฏิกิริยาต่อเสียง ฮาจิเมะ )ฮาจิเมะที่เผลอตะลึงเพราะเอนโดดูสิ้นหวัง

สักพัก เอนโดะ มองเจอฮาจิเมะ แต่ทันทีที่เขาหันสายตาของเขา และเริ่มมองไปรอบๆอีกครั้ง

" บ้าเอ้ย ! ฉันไม่เห็นเขา แม้ผมจะได้ยินเสียงของเขา เขาเป็นผีแล้ว อย่างที่คาดไว้ เขากลับมาเป็นผี ! ? แล้วทำไมผมไม่เห็นเขา ? "

" ไม่ ผมอยู่ตรงหน้าคุณ คุณใหญ่โง่ ค่อนข้างใจเย็นลงแล้ว คุณเงาของใครบางอันดับที่ดีที่สุดในโลก . "

" ? อีกครั้ง เสียงของเขา ? เดี๋ยว ที่มีเงาคุณพูดบางดังนั้นที่แม้แต่ในร้านสะดวกซื้อประตูอัตโนมัติไม่ตอกกลับไป และหายไปจากเวลาเวลา ประตูอัตโนมัติเปิดอย่างน้อยหนึ่งสามครั้ง ! "

" แล้วมันเปิดไม่ได้สองครั้งสามครั้ง . . . . . . . อย่างที่คุณ "

หลังจากพูดคุยกันมาก เอนโดะ ก็เห็นมาเป็นขนสีขาว ตาช่วยเด็กก่อนเขา และเขาก็เริ่มระมัดระวังสังเกตใบหน้า ฮาจิเมะ ) ต่อ ฮาจิเมะ ที่หันใบหน้าของเขาเพราะเขารู้สึกไม่พอใจ เนื่องจากไม่ได้มีงานอดิเรกที่เขายินดีถูกเฝ้าดู โดยผู้ชาย เอนโดะ พูดราวกับว่าเขาไม่สามารถเชื่อว่าสิ่งที่เขารับรู้

" มะ . . . . . . . . . . . . นางุโมะ ? "

" หา . . . . . . . . . . ใช่แล้ว ผมมองแบบนี้นะ ฉัน นางุโมะ ฮาจิเมะ "

เขาอย่างระมัดระวังสังเกตฮาจิเมะตั้งแต่หัวจรดเท้า เอนโดก็ไม่แน่นอนเพราะฮาจิเมะค่อนข้างแตกต่างจากหนึ่งในความทรงจำของเขา แต่เขาก็เชื่อว่า ฮาจิเมะ หลังจากดูลักษณะของเขาและวิธีการที่เขารู้เกี่ยวกับความผอมของเงาของเขา . . . . . .

" ดังนั้น . . . เธอยังมีชีวิตอยู่ "

" แน่นอนหลังจากที่ทั้งหมดฉันต่อหน้าคุณแล้ว "

" ยังไง ไม่ คุณได้เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง . . . . . . . คุณดู บรรยากาศ และเสียง . . . . . . . "

" ผมคลานขึ้นมาจากก้นบึ้งนั้นเองพลัง คุณรู้มั้ย ? ดังนั้น , แน่นอน , ฉันเปลี่ยนไป "

" ง - งั้นเหรอ ? ไม่ แต่ผมเห็น . . . เธอยังมีชีวิตอยู่ . . . . . . . "

แม้ว่าเอนโดถูกงงงวยโดย ฮาจิเมะก็โฉ่งฉ่างทัศนคติสายตาของเขาทำให้เขาโล่งใจที่เพื่อนที่เขาคิดว่าตายไปแล้วยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่ายังไงเค้าก็อิจฉาเขาเหมือนคนอื่น เพราะคาโอริให้ความสนใจกับฮาจิเมะ และว่าเขาแกล้งทำเป็นไม่เห็น ฮิยามะ แก๊งแกล้ง ฮาจิเมะ ไม่มีอะไรน่ากลัวกว่าที่คิด ฮาจิเมะได้ตายไปแล้ว ฮาจิเมะ ตายได้เช่นผลกระทบที่ดีนั่นเป็นเหตุผลที่เอนโด เป็นความดีใจที่เพื่อนร่วมชั้นของเขายังมีชีวิตอยู่

" แต่ . . . . . . . คุณเป็นนักผจญภัยเมื่อไร ? นอกจากนี้ " ทอง " . . . . . . . "

" nn ~ มันก็เกิดขึ้น "

หลังจากฮาจิเมะตอบ สีหน้า เอนโดก็เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ทำให้สีหน้าเขาเพราะเพื่อนของเขาอยู่ ก็เปลี่ยนเป็นสีหน้าราวกับว่าเขาในหยิกฮาจิเมะมองเอนโดอีกครั้งและเขาสังเกตเห็นเอนโดอยู่สำหรับรัฐ เขาเอียงหัว สงสัยอะไรก็เกิดขึ้นได้

" . . . . . . . ในคำอื่น ๆที่คุณกลับมามีชีวิตจากส่วนลึกของดันเจี้ยนได้ด้วยตัวเอง และก็แข็งแรงพอ ที่จะได้รับตำแหน่งสูงสุดนักผจญภัย ' นั่นมันค่อนข้างเหลือเชื่อ . . . . . . . "

" เอ่อ มันก็จริง แต่ "

หลังจากได้รับการยืนยันแล้วฮาจิเมะเอนโดพูดด้วยสีหน้าจริงจัง เป็นความจริง เอนโด ดีดตัวขึ้นต่อ และยึดฮาจิเมะ ไหล่ของเขา และเสียงที่เต็มไปด้วยความสิ้นหวังมากขึ้นกว่าก่อน เขาเริ่มที่จะพูดในความเศร้าโศก .

" แล้วครับ โปรดระบุกรุมาด้วย เราต้องรีบหน่อย ไม่งั้นทุกคนจะตาย เราต้องการคน ที่มีศักยภาพในการต่อสู้แม้ว่าจะเป็นเพียงคนหนึ่งมันมีความเป็นไปได้ว่า เคนทาโร่ และ คอนโดะ ตาย ! นั่นคือเหตุผลที่ช่วยเรา นางุโมะ ! "

" เดี๋ยวแป๊ปนึง เกิดอะไรกับคุณในทันที ! ? ฉันไม่รู้สถานการณ์ คุณรู้มั้ย ? ดังนั้นสิ่งที่เป็นกับสิ่งที่ตายไปแล้ว และไม่สามารถ amanogawa บางทีทำอะไรเกี่ยวกับมันได้หรือไม่ นอกจากนี้ผู้บัญชาการประกาศแล้ว ก็ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องอื่นล้มเหลวเหมือนเมื่อเราเผชิญหน้ากับยักษ์ . . . . . . . "