Currently the state of Nielloware p

Currently the state of Nielloware production is dwindling again. Among the reasons for the lack of popularity of Niello are the high costs of the materials, the high cost of the finished objects, the low demand for Nielloware, as well as the high level of skills necessary to produce good quality Niello. Additionally, the manufacture of a complete Niello object takes a long time, sometimes as long as four or five months, therefore, Niello production is not profitable for artists.

In a brief survey of cultural institutes and museums in Thailand there was evidence that seems to confirm that Nielloware is an art form in decline. In the museums in Pattani (Princess Galyani Vadhana Institute of Cultural Studies), Songkla (Museum of Fine Arts), Ko Yoh (Folklore Museum, part of the Institute for Southern Thai Studies), Ayutthaya (Chao Sam Phraya National Museum, Ayutthaya Historical Study Center), Bang Sai (Royal Folk Arts and Crafts Center) there are no or only very few examples of Nielloware objects. In the National Museum in Bangkok, and in the Vimanmek Mansion Museum there were also only a few examples of Nielloware. However, the SUPPORT Museum Abhisek Dusit Throne has a more extensive collection of this art form.

In NST the NST National Museum of Art had on display several Nielloware objects. The vice-head of the well-known College of Arts and Crafts in Nakhon Si Thammarat, Phrawit Tinnakon, indicated that although the Nielloware department was the most important department of the college for many years, the importance of the department continues to decrease (personal communication). In many cases the students who attend the school find other fields of study that seem more financially promising than Niello. In addition, if a student wants to continue their education at the university level, there are no university programs that offer instruction on Nielloware.

In the last decade the number of artists working exclusively or mostly on Nielloware has decreased significantly. Several sources agree that the greatest Niello artist alive is Mr. Chum. Mr. Chum, who lives in NST, has been making Nielloware for over 50 years. Some say that Mr. Chum is probably the only living Niello artist who has the skills to excel in every one of the steps of Niello manufacture.

Most young artists create work commissioned by some of the stores that sell Niello. Store owners provide artists with the silver and gold they require to create Niello pieces. In most cases each artist executes only one or a few of the steps in the process. The owner of the main Niello store in NST noted that large pieces, those weighing between 500 to 1400 grams, are very difficult to sell and in most cases he commissions those larger pieces if only to try to maintain the craft alive. The same person indicated that the clientele for Niello objects are generally older Thai people who have an appreciation for this art form. The rest of the people who buy Niello buy only small pieces, such as rings, bracelets, necklaces, toothpick holders, bell buckles, etc. Most of the small work is still beautiful yet it doesn't reflect the ornate, intricate and delicate qualities exhibited by more complex pieces (personal communication).

One of the curators at the NST National Museum of Art confirmed that the number of Nielloware artists in the city is dwindling; she estimated that there are approximately ten artists in NST that can produce high quality work (personal communication).
In Bangkok, the university dedicated to education in fine arts is Silapakorn University. Even though one of the greatest scholars on Niello, Luang Wisan Silapakarn, had been part of the faculty at this institution, there are currently no faculty members who have expertise on Niello. The SUPPORT Foundation initiated by H.M. Queen Sirikid is one of the few organizations currently working to preserve the artistic heritage of Thailand. The Foundation has both a social and an artistic mission, as the people trained at the Foundation workshops are generally from rural areas. As a result, they will carry the legacy of their ancestors and at the same time they will have a way to supplement their income. In spite of having established numerous workshops throughout the country to revitalize traditional arts and crafts, there is only one workshop run by the Foundation where Niello is produced at the present time. The only operating workshop for Niello is located at the Chitralada SUPPORT Training Center housed in the residential palace, Chitralada Villa of Dusit Palace. In the workshop there are currently less than ten artists who work on Nielloware at any given time. Those artists work on Niello only to create artifacts commissioned by H.M. Queen Sirikid. Most of those objects are mostly made of Gold Nielloware with precious stones incrustations. If the average Niello object is generally out of reach for most Thais, the objects made with such expensive materials are most definitely a privilege for very few people.

In Bangkok, there use to be different areas with stores specializing in Nielloware. One of those areas was Chinatown where none of the Niello stores has survived. The few stores that carry Nielloware objects follow the same trend as the stores in NST, with only a few large pieces with high prices and a few minor examples of Niello.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจุบันสถานะของผลิต Nielloware มี dwindling อีก สาเหตุการขาดของความนิยมของ Niello หมู่ต้นทุนที่สูงของวัตถุดิบ ต้นทุนที่สูงของวัตถุสำเร็จรูป ความต้องการต่ำสุด Nielloware ตลอดจนทักษะในระดับสูงจำเป็นต้องผลิต Niello นอกจากนี้ การผลิตของวัตถุ Niello สมบูรณ์ใช้เวลานาน บางครั้งตราบใดที่สี่ หรือห้าเดือน ดังนั้น Niello ผลิตไม่มีกำไรสำหรับศิลปินในการสำรวจโดยย่อของสถาบันวัฒนธรรมและพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทย มีหลักฐานที่ยืนยันว่า Nielloware เป็นแบบศิลปะในการปฏิเสธ ในพิพิธภัณฑ์ในปัตตานี (เจ้าหญิงกัลยาณิวัฒนาสถาบันวัฒนธรรมการศึกษา), สงขลา (พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์), Yoh เกาะ (พิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน ส่วนหนึ่งของสถาบันไทยศึกษาภาคใต้), อยุธยา (พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเจ้าสามพระยา ศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์อยุธยา) บางไทร (ศูนย์หัตถกรรมและศิลปะพื้นบ้านรอยัล) มีไม่ หรือเฉพาะอย่างมากของวัตถุ Nielloware ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติกรุงเทพมหานคร และ ใน พิพิธภัณฑ์วิมานเมฆ ได้เพียงไม่กี่ตัวอย่างของ Nielloware อย่างไรก็ตาม การสนับสนุนพิพิธภัณฑ์ Abhisek ดุสิตบัลลังก์มีมือมากมายแบบนี้ศิลปะใน NST NST แห่งชาติพิพิธภัณฑ์ศิลปะได้บนจอแสดงผลหลาย Nielloware วัตถุ หัวรองของการรู้จักวิทยาลัยของหัตถกรรมในนครศรีธรรมราช Phrawit Tinnakon ระบุว่า แม้ว่าแผนก Nielloware เป็นภาคสำคัญที่สุดของวิทยาลัยหลายปี ความสำคัญของแผนกยังคงลด (สื่อสาร) ในหลายกรณีนักเรียนที่เข้าเรียนในโรงเรียนค้นหาเขตข้อมูลของการศึกษาที่ดูเหมือนสัญญาทางการเงินมากขึ้นกว่า Niello นอกจากนี้ ถ้านักเรียนต้องการศึกษาในระดับมหาวิทยาลัย ไม่มีมหาวิทยาลัยโปรแกรมให้คำแนะนำใน Niellowareในทศวรรษ จำนวนศิลปินที่ทำงานเฉพาะ หรือส่วนใหญ่ ใน Nielloware ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ แหล่งต่าง ๆ ยอมรับว่า Niello ศิลปินสุดชีวิตนายชุม นายชุม ที่อยู่ NST ได้รับการ Nielloware ปี 50 ศิลปินที่มีทักษะไปยัง excel ในทุกขั้นตอนของการผลิต Niello Niello บางพูดชุมนายนั้นจะคงเท่านั้นอาศัยอยู่ศิลปินรุ่นใหม่ส่วนใหญ่สร้างงานโดยกล่าวว่าบางร้านที่ขาย Niello เจ้าของร้านให้ศิลปินกับเงิน และทองที่พวกเขาต้องสร้าง Niello ชิ้น ในกรณีส่วนใหญ่ แต่ละศิลปินดำเนินเดียวหรือกี่ขั้นตอนในกระบวนการ เจ้าของร้านค้า Niello หลักใน NST กล่าวว่า ชิ้นใหญ่ ที่ชั่งน้ำหนักระหว่าง 500-1400 กรัม ยากที่จะขาย และในกรณีส่วนใหญ่ เขาค่าเหล่านั้นส่วนใหญ่ถ้าเพียงเพื่อพยายามรักษาเรือชีวิต บุคคลเดียวกันระบุว่า ลูกค้า Niello วัตถุคนไทยรุ่นเก่าโดยทั่วไปที่มีความซาบซึ้งในแบบศิลปะนี้ ส่วนเหลือของคนที่ซื้อ Niello ซื้อเฉพาะขนาดเล็ก แหวน สร้อยข้อมือ สร้อยคอ ที่ใส่ไม้จิ้มฟัน ปุเบลล์ ฯลฯ ส่วนใหญ่ของงานเล็ก ๆ จะสวย แต่มันไม่สะท้อนคุณภาพหรูหรา ซับซ้อน และละเอียดอ่อนที่จัดแสดง โดยชิ้นส่วนที่ซับซ้อน (สื่อสาร)Curators ที่ทำการ...สมาคมแห่งชาติพิพิธภัณฑ์ศิลปะหนึ่งยืนยันว่า เป็น dwindling ของ Nielloware ศิลปินในเมือง เธอประเมินว่า มีประมาณสิบศิลปินใน NST ที่สามารถผลิตงานที่มีคุณภาพสูง (สื่อสาร)ในกรุงเทพมหานคร มหาวิทยาลัยเพื่อศึกษาศิลปะเป็นมหาวิทยาลัย Silapakorn แม้ว่าหนึ่งนักปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบน Niello หลวง Wisan ศิลป เคยเป็นส่วนหนึ่งของคณะที่สถาบันนี้ มีกำลังไม่มีคณาจารย์ที่มีความเชี่ยวชาญใน Niello มูลนิธิสนับสนุนเริ่มต้น โดยพระราชินี Sirikid เป็นหนึ่งในไม่กี่องค์กรที่ทำงานเพื่อรักษามรดกทางศิลปะของไทย มูลนิธิมีการสังคมและภารกิจเป็นศิลปะ เป็นคนที่ประชุมเชิงปฏิบัติการพื้นฐานการฝึกอบรมโดยทั่วไปจากชนบท ดังนั้น พวกเขาจะยกมรดกของบรรพบุรุษ และในเวลาเดียวกัน พวกเขาจะมีวิธีการเสริมรายได้ของพวกเขา แม้มีการจัดตั้งประชุมเชิงปฏิบัติการต่าง ๆ ทั่วประเทศเพื่อฟื้นฟูหัตถกรรมดั้งเดิม มีเชิงเดียวที่รัน โดยมูลนิธิที่ผลิต Niello ปัจจุปัน เชิงปฏิบัติเฉพาะสำหรับ Niello ตั้งอยู่ที่ศูนย์ฝึกอบรมการสนับสนุนพระตำหนักจิตรลดาในพาเลซอยู่อาศัย วิลล่าพระตำหนักจิตรลดาพระราชวังดุสิต ในการประชุมเชิงปฏิบัติการ มีกำลังสิบน้อยกว่าศิลปินที่ทำงานบน Nielloware ในเวลาที่กำหนด ศิลปินที่ทำงานบน Niello เฉพาะการสร้างสิ่งประดิษฐ์โดยกล่าวว่าพระนางเจ้า Sirikid ส่วนใหญ่ที่สุดของวัตถุเหล่านั้นจะทำของ Nielloware ทองกับแก้วเก้า incrustations ถ้าถึง Niello เฉลี่ยวัตถุโดยทั่วไปเป็นของคนไทยส่วนใหญ่ วัตถุที่ทำ ด้วยวัสดุราคาแพงเช่นแน่นอนสุดสิทธิ์สำหรับคนน้อยมากในกรุงเทพมหานคร มีการให้ พื้นที่ต่าง ๆ มีร้านนริศ Nielloware หนึ่งในพื้นที่ไชน่าทาวน์ที่ร้าน Niello ไม่มีชีวิตรอดได้ ร้านค้าบางที่ Nielloware วัตถุตามแนวโน้มเดิมเป็นร้านค้าใน NST เพียงไม่กี่ขนาดใหญ่ชิ้น มีราคาสูงและตัวอย่างเล็กน้อยของ Niello

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจุบันสถานะของการผลิต nielloware จะลดน้อยลงอีก ระหว่างเหตุผลสำหรับการขาดของความนิยมของเครื่องถมเป็นค่าใช้จ่ายสูงของวัสดุ , ค่าใช้จ่ายสูงของรูปวัตถุ ความต้องการน้อยสำหรับ nielloware เช่นเดียวกับระดับของทักษะที่จำเป็นในการผลิตเครื่องถมที่ดีมีคุณภาพ นอกจากนี้การผลิตของวัตถุถมเสร็จใช้เวลานานมากบางครั้งนานเป็นสี่หรือห้าเดือน ดังนั้น เครื่องถมการผลิตไม่มีกําไรสําหรับศิลปิน

ในการสำรวจโดยย่อของสถาบันทางวัฒนธรรมและพิพิธภัณฑ์ในประเทศไทยมีหลักฐานที่ยืนยันว่า nielloware เป็นรูปแบบศิลปะในการลดลงของ ในพิพิธภัณฑ์ในปัตตานี ( เจ้าหญิงสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ สถาบันวัฒนธรรมศึกษา ) , สงขลา ( พิพิธภัณฑ์วิจิตรศิลป์ ) , โกโย ( พิพิธภัณฑ์คติชนวิทยาส่วนหนึ่งของสถาบันการศึกษาภาคใต้ ) , อยุธยา ( พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเจ้าสามพระยา , ศูนย์ศึกษาประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา ) บางไทร ( ศิลปะและงานฝีมือพื้นบ้านพระราชศูนย์ ) ไม่มีหรือน้อยมาก nielloware เพียงตัวอย่างของวัตถุ ในพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ กรุงเทพมหานคร และพิพิธภัณฑ์พระที่นั่งวิมานเมฆก็มีเพียงไม่กี่ตัวอย่างของ nielloware . อย่างไรก็ตามสนับสนุนพิพิธภัณฑ์ตรงฝั่งพระที่นั่งอภิเศกดุสิตมีคอลเลกชันที่กว้างขวางมากขึ้นของรูปแบบศิลปะนี้

ใน NST ที่ NST แห่งชาติพิพิธภัณฑ์ศิลปะในการแสดงหลาย nielloware วัตถุ เป็นรองหัวหน้าของ ที่รู้จักกันดี วิทยาลัยศิลปหัตถกรรมนครศรีธรรมราช phrawit tinnakon , ระบุว่า แม้ว่า nielloware แผนกสำคัญคือแผนกของวิทยาลัยเป็นเวลาหลายปีความสำคัญของแผนกยังคงลดลง ( การสื่อสารส่วนบุคคล ) ในหลายกรณีนักเรียนที่เข้าเรียนสาขาอื่น ๆของการศึกษาที่หาดูสัญญาทางการเงินมากกว่าถม . นอกจากนี้ หากนักเรียนต้องการเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย จะไม่มีการสอนในมหาวิทยาลัยโปรแกรมที่เสนอ nielloware .

ในทศวรรษที่ผ่านมาจำนวนของศิลปินทำงานเฉพาะหรือส่วนใหญ่ใน nielloware ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ แหล่งหลายยอมรับว่ายิ่งใหญ่ถมศิลปินมีชีวิตอยู่ คุณเพื่อน นายชุม ที่อาศัยอยู่ใน NST ได้รับการ nielloware มานานกว่า 50 ปี บางคนบอกว่าคุณชุมคงมีชีวิตอยู่ถมศิลปินที่มีทักษะ Excel ในทุกขั้นตอนหนึ่งของเครื่องถมผลิต

ส่วนใหญ่ศิลปินสร้างสรรค์งาน สำหรับบางร้านที่ขายเครื่องถม . เจ้าของร้านให้ศิลปินด้วยเงินและทองที่พวกเขาต้องการที่จะสร้างชิ้นถม . ในกรณีส่วนใหญ่ศิลปินแต่ละดำเนินการเพียงหนึ่งหรือบางขั้นตอนในกระบวนการเป็นเจ้าของร้านถมทองหลักใน NST สังเกตว่าชิ้นใหญ่ที่หนักระหว่าง 500 ถึง 1 , 400 กรัม จะยากมากที่จะขาย และในกรณีส่วนใหญ่เขาค่าคอมมิชชั่นเหล่านั้นมีขนาดใหญ่ชิ้นถ้าเท่านั้นที่จะพยายามรักษางานฝีมือที่มีชีวิตอยู่ คนๆ เดียวกัน พบว่า ลูกค้า เพื่อถมวัตถุโดยทั่วไปแก่คนไทยซึ่งมีความชื่นชมในรูปแบบศิลปะนี้ส่วนที่เหลือของผู้ที่ซื้อเครื่องถมซื้อเพียงชิ้นเล็กๆ เช่น แหวน , สร้อยข้อมือ , สร้อยคอ , ผู้ถือไม้จิ้มฟัน , buckles กระดิ่ง ฯลฯ ที่สุดของงานเล็กๆที่ยังคงสวยงาม แต่มันไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงคุณภาพที่ประณีตและละเอียดอ่อน หรูหรา มี โดยชิ้นที่ซับซ้อนมากขึ้น

( การสื่อสารส่วนบุคคล )หนึ่งในภัณฑารักษ์ของพิพิธภัณฑ์ศิลปะที่ NST แห่งชาติ ยืนยันว่า จำนวน nielloware ศิลปินในเมืองจะลดน้อยลง แต่ประมาณว่า มีประมาณ 10 ศิลปินใน NST ที่สามารถผลิตงานคุณภาพสูง ( การสื่อสารส่วนบุคคล ) .
ในเขต มหาวิทยาลัย โดยเฉพาะการศึกษา ศิลปกรรม คือ มหาวิทยาลัยศิลปากร . แม้ว่าหนึ่งในนักวิชาการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนเครื่องถม ,หลวง silapakarn ในห้องได้เป็นส่วนหนึ่งของคณะ ที่สถาบันนี้ ปัจจุบันมีคณาจารย์ที่มีความเชี่ยวชาญไม่ถม . สนับสนุนมูลนิธิที่ริเริ่มโดยสมเด็จพระราชินี sirikid เป็นหนึ่งในไม่กี่องค์กรทำงานเพื่อรักษามรดกทางศิลปะของไทย มูลนิธิมีทั้งทางสังคม และภารกิจการศิลปะเป็นผู้ที่ผ่านการอบรมจากมูลนิธิการประชุมเชิงปฏิบัติการโดยทั่วไปจากชนบท เป็นผลให้ , พวกเขาจะนำมรดกของบรรพบุรุษของพวกเขาและในเวลาเดียวกันพวกเขาจะมีวิธีเพื่อเสริมรายได้ของพวกเขา แม้ว่ามีจัดตั้งการประชุมเชิงปฏิบัติการมากมายทั่วประเทศ เพื่อฟื้นฟูแบบดั้งเดิมและศิลปะมีเพียงหนึ่งในการประชุมเชิงปฏิบัติการที่ดำเนินการโดยมูลนิธิที่ถมที่ในเวลานี้ การประชุมเชิงปฏิบัติการสำหรับถม ตั้งอยู่ที่ ศูนย์ฝึกอบรมด้านการสนับสนุนอยู่ในพระราชวังอยู่อาศัย เขตพระนคร ดุสิต พาเลซ ในการประชุมเชิงปฏิบัติการมีกำลังน้อยกว่าสิบศิลปินที่ทำงานใน nielloware ในเวลาใดก็ตามศิลปินผู้ทำงานบนเครื่องถมเดียวที่จะสร้างสิ่งประดิษฐ์สำหรับสมเด็จพระราชินี sirikid . ที่สุดของวัตถุเหล่านั้นส่วนใหญ่จะทำจาก nielloware ทองกับอัญมณี incrustations . ถ้าเครื่องถมมีวัตถุโดยทั่วไปออกจากการเข้าถึงสำหรับคนไทยส่วนใหญ่ วัตถุที่ทําด้วยวัสดุราคาแพงเช่นนี้จะต้องเป็นสิทธิพิเศษสำหรับคนน้อยมาก

กรุงเทพมหานครมันใช้เป็นคนละพื้นที่กับร้านค้าที่เชี่ยวชาญในการ nielloware . หนึ่งในพื้นที่เหล่านั้นเป็นไชน่าทาวน์ที่ไม่มีของถมร้านมีรอด ไม่กี่ร้านค้าที่ดำเนินการ nielloware วัตถุตามทิศทางเดียวกับร้านค้า NST , มีเพียงไม่กี่ชิ้นใหญ่ที่มีราคาสูงและมีเพียงเล็กน้อยตัวอย่างของถม .หลังจากกษัตริย์มานูเอลของโปรตุเกสส่งภารกิจที่อยุธยาใน 1528 ) กษัตริย์ rammathibodi ได้รับการอนุญาตอย่างเป็นทางการเพื่อการค้ากับโปรตุเกสสี่หัวเมืองในราชอาณาจักรสยาม ในเมืองนั้น คือ รวม NST . แม้วันนี้มีร่องรอยของอิทธิพลโปรตุเกสในไทย ในรูปแบบของการต่อสู้วัว -- ยังคงได้รับความนิยม โดยเฉพาะในภาคใต้ . . .