รOne fine evening a young princess

รOne fine evening a young princess put on her bonnet and clogs, and went out to take a
walk by herself in a wood; and when she came to a cool spring of water with a rose in the
middle of it, she sat herself down to rest a while. Now she had a golden ball in her hand,
which was her favourite plaything; and she was always tossing it up into the air, and catching
it again as it fell.
After a time she threw it up so high that she missed catching it as it fell; and the ball
bounded away, and rolled along on the ground, until at last it fell down into the spring. The
princess looked into the spring after her ball, but it was very deep, so deep that she could not
see the bottom of it. She began to cry, and said, 'Alas! if I could only get my ball again, I
would give all my fine clothes and jewels, and everything that I have in the world.'
Whilst she was speaking, a frog put its head out of the water, and said, 'Princess, why
do you weep so bitterly?'
'Alas!' said she, 'what can you do for me, you
nasty frog? My golden ball has fallen into the spring.'
The frog said, 'I do not want your pearls, and
jewels, and fine clothes; but if you will love me, and let
me live with you and eat from off your golden plate,
and sleep on your bed, I will bring you your ball again.'
'What nonsense,' thought the princess, 'this silly
frog is talking! He can never even get out of the spring to visit me, though he may be able to
get my ball for me, and therefore I will tell him he shall have what he asks.'
So she said to the frog, 'Well, if you will bring me my ball, I will do all you ask.'
Then the frog put his head down, and dived deep under the water; and after a little
while he came up again, with the ball in his mouth, and threw it on the edge of the spring

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รOne ดีตอนเย็นหญิงสาวใส่บาสเตียบอนเนต์และอุดตันของเธอ และก็ใช้เป็นเดินทาง ด้วยตนเองในไม้ และเมื่อเธอมาถึงน้ำพุเย็นน้ำกับกุหลาบในการกลางของมัน เธอนั่งตัวเองลงพักไว้ ตอนนี้ เธอมีลูกบอลทองคำในมือของเธอซึ่งเป็น plaything ของเธอชื่นชอบ; และเธอเสมอ tossing ขึ้นไปในอากาศ และจับมันอีกเพราะตกงาน หลังจากเวลาเธอโยนมันขึ้นสูงมากที่เธอพลาดจับเป็นมันตก และลูกล้อมรอบไป และสะสมตามบนพื้นดิน จนในที่สุด ก็ล้มลงในฤดูใบไม้ผลิ ที่เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากลูกของเธอ แต่ก็ลึกมาก ลึกดังนั้นเธออาจไม่ดูด้านล่างของมัน เธอเริ่มร้องไห้ และ ว่า, ' พักสามารถ ถ้าฉันเพียงสามารถรับลูกของฉันอีกครั้ง ฉันจะให้ซื้อของดี และอัญมณี และทุกอย่างที่มีในโลก ' ในขณะที่เธอถูกพูด กบใส่หัวจากน้ำ ความ ว่า, ' เจ้าหญิง ทำไมทำคุณร้องได้พิรี้พิไร?' 'อนิจจา ' กล่าวว่า เธอ, ' อย่างไรสำหรับฉัน คุณกบน่ารังเกียจ ลูกของฉันทองตกในฤดูใบไม้ผลิ ' กบกล่าวว่า, "ฉันไม่ต้องการไข่มุก และรัตนากร และเสื้อผ้าที่ดี แต่ ถ้าคุณจะรักฉัน และให้ฉันอาศัยอยู่กับคุณ และกินเสียของแผ่นทองและนอนบนเตียงของคุณ ฉันจะนำคุณลูกของคุณอีกด้วย ' เจ้าหญิง คิดว่า 'อะไรเหลวไหล ' นี้โง่พูดคุยกบ เขาไม่เคยแม้แต่ได้จากฤดูใบไม้ผลิชมฉัน แม้ว่าเขาอาจจะสามารถรับลูกของฉันสำหรับฉัน และดังนั้น ฉันจะบอกเขาจะได้สิ่งที่เขาถาม ' เธอว่าต้องกบ 'ดี ถ้าคุณจะให้ฉันลูกของฉัน ฉันจะทำทั้งหมดที่คุณถามนั้น แล้วกบใส่หัวของเขาลง และดำลึกใต้น้ำ และ หลังน้อยในขณะที่เขามาอีกครั้ง กับลูกในปาก และโยนในฤดูใบไม้ผลิ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใช้ดีเย็นหญิงสาวหยิบหมวกและรองเท้าไม้และออกไปใช้
เดินคนเดียวในป่า และเมื่อเธอมาถึงฤดูใบไม้ผลิเย็นของน้ำกุหลาบใน
คนกลาง เธอนั่งตัวลงเพื่อพักผ่อน ตอนนี้เธอมีลูกบอลสีทองในมือของเธอ
ซึ่งเป็นของเล่นที่ชื่นชอบของเธอ เธอมักจะโยนมันขึ้นไปในอากาศ แล้วจับมันอีกครั้ง เมื่อมันล้ม

.หลังจากเวลาที่เธอโยนมันขึ้นไปสูงมากที่เธอพลาดจับมันล้ม และลูก
มุ่งหน้าไป แล้วกลิ้งไปบนพื้น จนในที่สุดมันก็ล้มลงในฤดูใบไม้ผลิ
เจ้าหญิงมองเข้าไปในฤดูใบไม้ผลิหลังจากที่ลูกของเธอ แต่มันอยู่ลึกมาก ลึกๆ ที่เธอไม่อาจ
ดูด้านล่าง เธอเริ่มร้องไห้ และกล่าวว่า " อนิจจาเอ๋ย ถ้าผมจะเอาลูกของฉันอีกครั้ง ฉัน
จะให้เสื้อผ้าดีหมด และพลอย และทุกอย่างที่ผมมีในโลก '
ในขณะที่เธอพูด กบใส่หัวของมันออกจากน้ำและกล่าวว่า ' เจ้าหญิง ทำไม
คุณร่ำไห้อย่างขมขื่นดังนั้น ?
' อนิจจา ! เธอบอกว่า " คุณสามารถทำอะไรสำหรับฉัน คุณ
กบน่ารังเกียจ ? ลูกบอลสีทองของฉันได้ลดลงในฤดูใบไม้ผลิ '
กบกล่าวว่า ' ฉันไม่ต้องการไข่มุก และอัญมณีและเสื้อผ้าที่ดี ;
,แต่ถ้าคุณจะรักฉัน และให้
ฉันอยู่กับเธอ และกินจากจานทองของคุณ
และนอนอยู่บนเตียง ผมจะพาคุณลูกของคุณอีก '
' ไร้สาระ ' คิดว่าเจ้าหญิง ' กบโง่
นี่มันพูด ! เขาจะไม่เคยออกไปของฤดูใบไม้ผลิมา แม้ว่าเขาอาจจะ
รับลูกของฉัน ดังนั้น ฉัน จะ บอก เขา เขาจะได้อะไร เขาถามว่า '
ดังนั้นเธอบอกให้กบดีถ้าคุณจะเอาลูกของฉัน ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณขอ '
แล้วกบใส่หัวของเขาลง และดำน้ำลึกอยู่ใต้น้ำ และหลังเล็กน้อย
ในขณะที่เขาขึ้นมาอีกครั้ง กับลูกบอลในปากของเขา และโยนมันลงบนขอบของฤดูใบไม้ผลิ