He had not even finished his senten

He had not even finished his sentence when Ye Chen, still looking calm, suddenly changed his aura. An unreal sword appeared out of nowhere, and he gave people the feeling that his whole body had turned into a sword itself, waiting for the moment to attack.

“It indeed is the Cloud Storm Sword Art. And he could perform it so easily...” The head master exclaimed. He realized that he had completely underestimated Ye Chen, but how could he really understand a martial genius that had managed to learn the half-step sword intent?

Among the three people, only Xu Jing was not shocked.

Shoo!

Right at that moment, a sharp bird cry came from the top of the Wind Mountain, it sounded very high-pitched and powerful.

Ye Chen followed the sound and he was quite surprised by what he saw.

On a steep hill, a huge beast was flying towards them. It was an extremely muscular beast, with wings that were ten meters long. It was covered in dark blue feathers and reflected with a metallic shine under the sun's light. The bird’s claws looked like they could even pick up a house and were also bent like iron hooks.

Luo Hanshan introduced the bird to Ye Chen: “This is our guardian spirit beast - the Wind Vulture.”

“The Wind Vulture?”

Ye Chen had heard this name before. In the far east of the Windy Nation, there was the Devil Grasslands, and on that grassland, there were countless demonic beasts. Among them half beast - the Ghost Eyed Jade Lion - was the most famous one. However, the people who lived near the grassland did not agree with that. In their eyes, the most famous one could only be the king of the Devil Grassland, the rank 5 beast - Wind Vulture.

The Wind Vulture could travel forty thousand miles in one day. It came and went like lightning. And It was ten times faster than the half horse beast. It was the best beast to travel by when one had somewhere they urgently needed to be. But it was also very hard to catch one. Although it was only a rank 5 beast, almost equivalent to a Mid Clasping Yuan Realm warrior, even a Late Clasping Yuan Realm warrior wouldn't be able to catch up with it. And even if they manage to capture it somehow, it was extremely hard to train it.

Ye Chen never expected that the Sky Cloud Martial School actually had a rank 5 beast - Wind Vulture. No wonder they were not worried about getting to the Emerald Martial Palace on time. It would only take the Wind Vulture two days to get there. That would not only save them a lot of effort, it could also make the Sky Cloud Martial School look good.

Woo! Woo!

The wind was blowing heavily and the Wind Vulture landed in the middle of the Welcoming Plaza.

The headmaster said: “Let’s all hop on!”

With the speech over, his body shifted, it then appeared on the back of the Wind Vulture.

He waited until everyone had gotten onto the beast, and then warned, “Remember to try to stabilise your body, the Wind Vulture is extremely fast.”

Luo Hanshan said as he laughed, “The headmaster is correct, the first time I travelled on the Wind Vulture, I had almost fallen from of the sky. Its speed is unbelievable.”

Hearing him, Ye Chen and Xu Jing would not dare to underestimate it. They both secretly started to accumulate their Qi.

The Wind Vulture’s wings shook a few times in the air. Then its legs stepped on the ground, its body was like an arrow shooting out into the sky. It hid its wings behind its back to decrease the obstructions. It flew at such a high speed that it almost reached the speed of the sound. Sitting on it felt like sitting on a rocket, the incoming air was like sharp knives, slicing at the skin.

Ye Chen accumulated his defensive Qi in order to avoid being sliced up.

Soon, the Wind Vulture had flown into the deeper parts of the clouds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาไม่แม้กระทั่งเสร็จเขา Ye เฉิน ยังคง มองความสงบ เปลี่ยนออร่าของเขาก็ ดาบจริงที่ปรากฏจากที่ไหน และเขาให้ท่านรู้สึกว่าร่างกายของเขาได้กลายเป็นดาบตัวเอง รอขณะโจมตี"มันแน่นอนเป็นศิลปะดาบพายุเมฆ และเขาสามารถทำมันได้..." ต้นแบบหัว exclaimed เขาตระหนักว่า เขาได้อย่างสมบูรณ์ตลอดเฉินเย่ แต่วิธีอาจเขาเข้าใจจริง ๆ เป็นอัจฉริยะต่อสู้ที่มีจัดการเรียนรู้จุดประสงค์ขั้นตอนครึ่งดาบในหมู่คนสาม เฉพาะ Xu Jing ตกใจไม่ชิ้ว ๆอยู่ที่ช่วงเวลานั้น คมนกร้องไห้มาจากยอดภูเขาลม มันไพเราะกังวาน และทรงพลังมากเฉินเย่ตามเสียง และเขาค่อนข้างแปลกใจที่เขาเห็นบนเนินเขาสูง สัตว์ใหญ่บินต่อพวกเขา มันเป็นสัตว์มีกล้ามเนื้อมาก มีปีกที่ยาวสิบเมตร มันถูกปกคลุมไปด้วยขนสีน้ำเงินเข้ม และสะท้อนประกายโลหะภายใต้แสงของดวงอาทิตย์ เล็บของนกดูเหมือนพวกเขาสามารถได้รับบ้าน และยังถูกงอเหมือนตะขอเหล็กหานซาน Luo นำนกไปเฉินเย่: "นี่คือของเราปกครองวิญญาณสัตว์ - แร้งลม""การลมแร้ง"เฉินเย่ได้ยินชื่อนี้ก่อน ในตะวันออกไกลของประเทศลมแรง มีท้องทุ่งปีศาจ และบนทุ่งหญ้าที่ มีสัตว์ปีศาจที่นับไม่ถ้วน ในหมู่พวกเขาสัตว์ครึ่ง -ผีตาหยกสิงโต - เป็นหนึ่งมีชื่อเสียง อย่างไรก็ตาม คนที่อาศัยอยู่ใกล้กับทุ่งหญ้าก็ไม่เห็นด้วยกับที่ ในตา หนึ่งมีชื่อเสียงเท่านั้นอาจเป็นกษัตริย์ของทุ่งหญ้าปีศาจ สัตว์อันดับ 5 - ลมแร้งอีแร้งลมสามารถเดินทางสี่สิบพันไมล์ในหนึ่งวัน มันมา และไปเช่นฟ้าผ่า และก็เร็วกว่าสัตว์ครึ่งม้าสิบครั้ง มันเป็นสัตว์ที่ดีที่สุดการเดินทางโดยเมื่อหนึ่งมีสักแห่งที่พวกเขาจำเป็นต้องเร่งด่วน แต่มันก็ยังยากที่จะจับหนึ่ง แม้ว่าจะเพียงอันดับ 5 สัตว์ เกือบเทียบเท่ากับนักรบกลางกุมอาณาจักรหยวน นักรบกุมอาณาจักรหยวนปลายแม้จะไม่สามารถจับขึ้นกับมัน และแม้ว่าพวกเขาจัดการเพื่อถ่ายภาพอย่างใด มันเป็นยากมากที่จะฝึกมันเฉินเย่เคยคิดว่า ฟ้าเมฆต่อสู้โรงเรียนจริงมีสัตว์อันดับ 5 - ลมแร้ง เสน่ห์ที่พวกเขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการเดินทางไปวังมรกตต่อสู้ในเวลาที่ มันจะใช้เวลาอีแร้งลมสองวันเดิน ที่จะไม่เพียงบันทึกความพยายามอย่างมาก มันสามารถทำให้ท้องฟ้าเมฆต่อสู้โรงเรียนดูดีเกี้ยวพาน เกี้ยวพานถูกเป่าลมหนัก และแร้งลมที่ดินกลางพลาซ่าต้อนธงกล่าวว่า: "เรามาทั้งหมดกระโดด"ด้วยคำพูดผ่าน เปลี่ยนร่างกายของเขา แล้วปรากฏบนด้านหลังของอีแร้งลมเขารอจนทุกคนมีอากาศลงบนสัตว์ร้าย และ เตือนแล้ว "อย่าพยายามที่จะทำให้ร่างกายของคุณมีเสถียรภาพ แร้งลมอย่างรวดเร็วมาก"หานซานลูกล่าวว่า ฝ่าฝืน "ธงถูกต้อง ครั้งแรกที่ผมเดินทางแร้งลม เกือบฉันได้ลดลงจากท้องฟ้า ความเร็วไม่น่าเชื่อ"ได้ยินเขา เฉินเย่และซูจิงไม่กล้าประมาทมัน ทั้งสองแอบเริ่มสะสมชี่ของพวกเขาปีกของแร้งลมส่ายกี่ครั้งในอากาศ แล้ว ขาก้าวบนพื้นดิน ลำได้เช่นลูกศรยิงสู่ท้องฟ้า มันซ่อนปีกหลังของสิ่งกีดขวางลดของมัน มันบินดังกล่าวด้วยความเร็วสูงว่า มันเกือบถึงความเร็วของเสียง นั่งมันรู้สึกเหมือนนั่งอยู่บนจรวด อากาศเข้าได้เช่นคมมีด หั่นที่ผิวหนังเจ้าเฉินสะสมเขาฉีป้องกันเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกหั่นบาง ๆ ขึ้นเร็ว ๆ นี้ อีแร้งลมได้บินเข้าไปในส่วนลึกของก้อนเมฆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาไม่ได้เรียนจบประโยคเมื่อท่านเฉิน ยังดูเฉยๆ ก็เปลี่ยนไป ออร่าของเขา ดาบลวงตาปรากฏออกจากไม่มีที่ไหนเลยและเขาทำให้ผู้คนรู้สึกว่าร่างกายของเขากลายเป็นดาบตัวเอง รอเวลาที่จะถูกโจมตี" มันเป็นดาบพายุเมฆศิลปะ และเขาสามารถแสดงมันได้ง่ายๆ . . . . . . . " ครูใหญ่อุทาน เขาตระหนักว่าเขาได้สมบูรณ์ดูถูกท่านเฉิน แต่ทำไมเค้าเข้าใจศิลปะอัจฉริยะที่ได้รับการจัดการเรียนรู้ครึ่งดาบขั้นเจตนา ?ระหว่างสามคน เพียงแต่ Xu Jing ไม่ตกใจชู่ ! ! ! !ในตอนนั้น , ร้องไห้นกคมมาจากด้านบนของลมภูเขา เสียงแหลมสูงมากและมีประสิทธิภาพท่านเฉินตามเสียง และเขาค่อนข้างแปลกใจกับสิ่งที่เขาเห็นบนเนินเขาสูงชัน สัตว์ใหญ่ก็พุ่งมาหาพวกเขา มันเป็นสัตว์ร้ายของกล้ามเนื้อมาก มีปีกที่ 10 เมตรยาว มันถูกปกคลุมด้วยขนนกสีน้ำเงินเข้มและสะท้อนกับโลหะส่องประกายใต้แสงของดวงอาทิตย์ กรงเล็บของนก ดูเหมือนพวกเขาจะรับบ้านและก็งอเหมือนตะขอเหล็กหลัว hanshan แนะนำนกท่านเฉิน : " นี่เป็นสัตว์ผู้พิทักษ์วิญญาณลมแร้ง "" ลมแร้ง ? "ท่านเฉิน เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ไกลออกไปทางตะวันออกของประเทศ ลมแรง มีปีศาจที่ทุ่งหญ้าและทุ่งหญ้า มีสัตว์ป่า ปีศาจนับไม่ถ้วน ของพวกครึ่งสัตว์ - สิงโต - ผีตาหยก ที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคนหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ประชาชนที่อาศัยอยู่ใกล้ทุ่งหญ้าไม่เห็นด้วยกับที่ ในสายตาของพวกเขา หนึ่งที่มีชื่อเสียงที่สุดจะเป็นราชาแห่งปีศาจทุ่งหญ้า อันดับ 5 อสูรลมแร้งลมแร้งสามารถเดินทางหมื่นลี้ในวันเดียว มันมาและไปเหมือนสายฟ้า และมันเป็นสิบครั้งเร็วกว่าครึ่งม้าสัตว์ มันเป็นสัตว์ที่ดีที่สุดที่จะเดินทางไป โดยเมื่อมีที่ไหนเขาต้องการด่วนจะ แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะจับมัน ถึงแม้ว่ามันเป็นแค่อันดับ 5 สัตว์ เกือบเทียบเท่ากับนักรบแดนกลางกระชากหยวนหยวน แม้แต่สายกระชากนักรบแดนจะไม่สามารถให้ทันกับมัน และถ้าพวกเขาจัดการเพื่อจับภาพมันได้ มันยากมากที่จะฝึกมันท่านเฉิน ไม่เคยคาดหวังว่าเมฆท้องฟ้าศิลปะโรงเรียนที่จริงมีอันดับ 5 อสูรลมแร้ง ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการต่อสู้ มรกต วังในเวลา มันจะใช้เวลาเพียงลมแร้งสองวันเพื่อให้ได้มี ที่ไม่เพียงแต่จะช่วยให้ความพยายามอย่างมาก มันทำให้เมฆท้องฟ้าศิลปะโรงเรียนดูดีวู ! วู !ลมก็พัดอย่างหนักและลมแร้งลงจอดกลางน่าพลาซ่าครูใหญ่กล่าวว่า " เราทุกคนขึ้นมา ! "ด้วยการพูดมากกว่า ร่างกายของเขาขยับ มันก็ปรากฏบนด้านหลังของลมแร้งเขารอจนกระทั่งทุกคนได้บนสัตว์และจากนั้นเตือน " จงพยายามรักษาเสถียรภาพของร่างกาย ลมแร้งเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก .หลัว hanshan กล่าวว่าเขาหัวเราะ " อาจารย์ใหญ่ที่ถูกต้องครั้งแรกฉันเดินทางตามลมแร้ง ผมเกือบจะร่วงจากท้องฟ้า ความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ "ได้ยินเขา ท่านเฉินและเสี่ยวจิงคงไม่กล้าที่จะประมาทได้ พวกเขาทั้งสองเริ่มที่จะสะสมชิของพวกเขาปีกลมแร้งมันสั่นสองสามครั้งในอากาศ แล้วขาเหยียบพื้น ร่างกายของมันเป็นเหมือนลูกศรที่ยิงออกไปในท้องฟ้า มันซ่อนปีกที่หลังของมันกลับลดสิ่งกีดขวาง มันบินที่ความเร็วสูงมันเกือบถึงความเร็วของเสียง นั่ง เหมือนนั่งอยู่บนจรวด อากาศที่เข้ามาเป็นเหมือนคมมีด เฉือนที่ผิวท่านเฉินฉีรับสะสมของเขาเพื่อหลีกเลี่ยงการหั่นบาง ๆ ขึ้นเร็ว ลมแร้งบินเข้าไปในส่วนลึกของเมฆ