Long-term studies to determine the

Long-term studies to determine the influence of violent television shows. Found that the use of violence on television serves as a powerful model for aggressive children. Indeed, the setting for TV shows with violence at age 8 as a predictor for how aggressive young men aged 9 However, this study failed to adjust a similar relationship between habits. View and aggression among girls Another long-term study (Eron, Huesmann, Brice Fischer and Mermelstein, 1983) found that watching television violence is strongly correlated significantly. aggression in both men and women. Moreover, the relationship between violence viewed on television and increased aggression as children aged 10 to 11 years of age, these findings demonstrate the cumulative effect of the violence on television, and shows the development. During the period in which children are especially sensitive to the effects of violence in the broadcast even if the girls are not as aggressive as boys, boys in grade with any form. The similarity suggests an increase in aggression through fifth grade.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาระยะยาวเพื่อพิจารณาอิทธิพลของโทรทัศน์ที่รุนแรงแสดง พบว่า ใช้ความรุนแรงในโทรทัศน์ทำหน้าที่เป็นแบบจำลองที่มีประสิทธิภาพสำหรับเด็กก้าวร้าว แน่นอน การตั้งค่าสำหรับรายการโทรทัศน์ที่แสดง ด้วยความรุนแรงที่อายุ 8 จำนวนประตูที่ชายหนุ่มว่าก้าวร้าวอายุ 9 อย่างไรก็ตาม การศึกษานี้ไม่สามารถปรับปรุงความสัมพันธ์คล้ายคลึงกันระหว่างพฤติกรรม มุมมองและรุกรานระหว่างหญิงที่ศึกษาระยะยาวอื่น (Eron, Huesmann วิลเลี่ยมไบรส์ฟิสเชอร์ และ Mermelstein, 1983) พบความรุนแรงที่นี่ดูเป็นอย่างยิ่ง correlated มาก การรุกรานในทั้งชายและหญิง นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงดูในโทรทัศน์ และเพิ่มรุกรานเป็นเด็กอายุ 10-11 ปี ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นถึงผลสะสมของความรุนแรงในโทรทัศน์ และแสดงการพัฒนา ในช่วงเวลาที่เด็กเป็นสำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งผลกระทบของความรุนแรงในการออกอากาศถึงแม้ว่า ผู้หญิงจะไม่เป็นก้าวร้าวเป็นเด็กผู้ชาย เด็กผู้ชายในชั้นกับ ความคล้ายกันแนะนำเพิ่มในรุกรานผ่านชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาระยะยาวเพื่อตรวจสอบอิทธิพลของรายการโทรทัศน์ที่มีความรุนแรง พบว่าการใช้ความรุนแรงในโทรทัศน์หน้าที่เป็นรูปแบบที่มีประสิทธิภาพสำหรับเด็กก้าวร้าว อันที่จริงการตั้งค่าสำหรับรายการโทรทัศน์ด้วยความรุนแรงที่อายุ 8 ทำนายสำหรับวิธีการที่ก้าวร้าวคนหนุ่มสาวอายุ 9 อย่างไรก็ตามการศึกษาครั้งนี้ล้มเหลวในการปรับความสัมพันธ์ระหว่างนิสัยที่คล้ายกัน ดูและการรุกรานในหมู่สาวอีกการศึกษาระยะยาว (อีรอน, Huesmann, ไบรส์ฟิสเชอร์และ Mermelstein, 1983) พบว่าการใช้ความรุนแรงที่ดูโทรทัศน์มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญอย่างยิ่ง รุกรานในทั้งชายและหญิง นอกจากนี้ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงที่ดูในโทรทัศน์และการรุกรานที่เพิ่มขึ้นในขณะที่เด็กอายุ 10-11 ปีการค้นพบนี้แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของความรุนแรงในโทรทัศน์และแสดงให้เห็นการพัฒนา ในช่วงเวลาที่เด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความไวต่อผลกระทบของการใช้ความรุนแรงในการออกอากาศแม้ว่าสาว ๆ จะไม่เป็นก้าวร้าวเป็นเด็กชายเด็ก ๆ ในชั้นประถมศึกษาปีที่มีรูปแบบใด ๆ ความคล้ายคลึงกันแสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของการรุกรานผ่านชั้นที่ห้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาระยะยาวเพื่อศึกษาอิทธิพลของโทรทัศน์ที่รุนแรงแสดงให้เห็น พบว่า การใช้ความรุนแรงในโทรทัศน์ทำหน้าที่เป็นแบบจำลองที่มีประสิทธิภาพสำหรับเด็กก้าวร้าว แน่นอน การตั้งค่าสำหรับรายการโทรทัศน์ที่มีความรุนแรงที่อายุ 8 เป็นทำนายว่าคนหนุ่มก้าวร้าวอายุ 9 อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ล้มเหลวในการปรับความสัมพันธ์กันระหว่าง นิสัยมุมมองและการรุกรานของหญิงอื่นในระยะยาวการศึกษา ( eron huesmann บริซ , ฟิชเชอร์และเมอร์มัลสไตน์ , 1983 ) พบว่า การใช้ความรุนแรงโทรทัศน์มีความสัมพันธ์อย่างยิ่งอย่าง การรุกรานในทั้งชายและหญิง นอกจากนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างความรุนแรงและก้าวร้าว ดูในโทรทัศน์เพิ่มขึ้นเป็นเด็กอายุ 10 ถึง 11 ปีของอายุการค้นพบนี้แสดงให้เห็นถึงผลสะสมของความรุนแรงในโทรทัศน์ และแสดงให้เห็นถึงการพัฒนา ในช่วงระยะเวลาที่เด็กโดยเฉพาะอย่างยิ่งความไวต่อผลกระทบของความรุนแรงในข่าว ถ้าผู้หญิงไม่ก้าวร้าวเป็นหนุ่มๆในชั้นด้วยรูปแบบใด ความเหมือนแสดงให้เห็นเพิ่มขึ้นในการรุกรานผ่านเกรด