An increased incidence of hitting t

An increased incidence of hitting the zero bound leads to greater macroeconomic instability. Chart 2 illustrates this implication. As seen in the previous chart, in a low-inflation environment, where interest rates are closer to zero on average, the ability of policymakers to stabilize the economy is limited. As a result, the lower the objective for inflation, the less stable output, inflation, or both, will be. And indeed,the model suggests output stabilization is problematic in a very low inflation regime. For example, if the inflation objective is lowered from 4 to 0 percent, the variability of the output gap (dashed line) —defined as the difference between actual and potential real GDP—would rise 20 percent (when measured in terms of standard deviation). In contrast,the choice of inflation objective, even one close to zero, has little effect
on inflation stability (bold line).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุบัติการณ์เพิ่มขึ้นของการตีศูนย์ผูกนำไปสู่ความไม่แน่นอนของเศรษฐกิจมหภาคมากขึ้น แผนภูมิ 2 แสดงปริยายนี้ เห็นในแผนภูมิก่อนหน้านี้ ในอัตราเงินเฟ้อต่ำ ที่อัตราดอกเบี้ยจะใกล้ชิดกับศูนย์เฉลี่ย ความสามารถของผู้กำหนดนโยบายเพื่อรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจได้จำกัด ดังนั้น น้อยวัตถุประสงค์สำหรับอัตราเงินเฟ้อ คอกน้อยผล เงินเฟ้อ หรือทั้งสอง จะ และแน่นอน รูปแบบแนะนำเสถียรภาพผลผลิตเป็นปัญหาในระบอบการปกครองอัตราเงินเฟ้อต่ำมาก ตัวอย่าง ถ้าวัตถุประสงค์ของเงินเฟ้อจะลดลงจาก 4 0 เปอร์เซ็นต์ สำหรับความผันผวนของผลผลิตช่องว่างของ (เส้นประ) — กำหนดส่วนต่างระหว่าง GDP จริง เกิด – จะเพิ่มขึ้น 20 เปอร์เซ็นต์ (เมื่อวัดค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน) ในทางตรงข้าม เลือกเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อ แม้แต่หนึ่งใกล้ศูนย์ มีผลน้อยในเสถียรภาพเงินเฟ้อ (ตัวหนาบรรทัด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุบัติการณ์ที่เพิ่มขึ้นของการตีเป็นศูนย์ที่ถูกผูกไว้จะนำไปสู่ความไม่แน่นอนทางเศรษฐกิจมหภาคมากขึ้น รูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงความหมายนี้ เท่าที่เห็นในแผนภูมิก่อนหน้านี้ในสภาพแวดล้อมที่มีอัตราเงินเฟ้อที่อัตราดอกเบี้ยอยู่ใกล้กับศูนย์โดยเฉลี่ยความสามารถในการกำหนดนโยบายในการรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจที่มี จำกัด เป็นผลให้ลดลงวัตถุประสงค์อัตราเงินเฟ้อที่มีเสถียรภาพการส่งออกน้อยกว่าอัตราเงินเฟ้อหรือทั้งสองจะเป็น และแน่นอนรูปแบบที่แสดงให้เห็นการรักษาเสถียรภาพการส่งออกเป็นตัวปัญหาในระบอบการปกครองของอัตราเงินเฟ้อที่ต่ำมาก ตัวอย่างเช่นถ้าวัตถุประสงค์อัตราเงินเฟ้อจะลดลง 4-0 เปอร์เซ็นต์ความแปรปรวนของช่องว่างเอาท์พุท (เส้นประ) -defined เป็นความแตกต่างระหว่างที่เกิดขึ้นจริงและศักยภาพ GDP-จริงจะเพิ่มขึ้นร้อยละ 20 (เมื่อวัดในแง่ของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) . ในทางตรงกันข้ามทางเลือกของวัตถุประสงค์อัตราเงินเฟ้อแม้หนึ่งใกล้กับศูนย์มีผลเพียงเล็กน้อย
ต่อเสถียรภาพอัตราเงินเฟ้อ (สายตัวหนา)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุบัติการณ์เพิ่มขึ้นของการตีศูนย์ผูกพันนำไปสู่ความไม่แน่นอนของเศรษฐกิจมหภาคมากขึ้น . แผนภูมิที่ 2 แสดงให้เห็นถึงความหมายนี้ เท่าที่เห็นในแผนภูมิก่อนหน้านี้ในสภาพแวดล้อมที่อัตราเงินเฟ้อต่ำ ซึ่งอัตราดอกเบี้ยใกล้ศูนย์เฉลี่ย ความสามารถของนโยบายการรักษาเสถียรภาพเศรษฐกิจ จำกัด ผลคือ ลดเป้าหมายอัตราเงินเฟ้อมีเสถียรภาพน้อยกว่าผลผลิต , อัตราเงินเฟ้อหรือทั้งสองจะ และแน่นอน , แบบจำลองชี้ให้เห็นเสถียรภาพผลผลิตมีปัญหา ในระบบการปกครองที่เงินเฟ้อต่ำมาก ตัวอย่างเช่น ถ้าอัตราเงินเฟ้อเป้าหมายลดลงจาก 4 ถึง 0 เปอร์เซ็นต์ ความแปรปรวนของผลผลิต ช่องว่าง ( เส้นประ ) - หมายถึงความแตกต่างระหว่างจริงและศักยภาพที่แท้จริงของ GDP จะเพิ่มขึ้นร้อยละ 20 ( เมื่อวัดในแง่ของส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ) ในทางตรงกันข้ามทางเลือกของเป้าหมายเงินเฟ้อ แม้ว่าหนึ่งใกล้ศูนย์ , ได้ผลน้อยต่อเสถียรภาพเงินเฟ้อ ( เส้นหนา


)