We define brand trust as the willin

We define brand trust as the willingness of the average consumer to rely on the ability of the brand to perform its stated function (Moormal et al 1993, p. 315). This definition spans the two general approaches to trust in the literature (Dwyer and LaGace., 1986). First, trust has been viewed as a belief, sentiment, or expectation about an exchange partner's trustworthiness that results from the partner's expertise, reliability, or expectation about an exchange partner's trustworthiness that results from the partner's expertise, reliability, or intentionality. Second, trust has been viewed as a behavioral intention or behavior that reflects a reliance on a partner and involves vulnerability and uncertainty on the part of trustee (Moormal et al 1993, p. 315).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรากำหนดความน่าเชื่อถือของแบรนด์เป็นความตั้งใจของผู้บริโภคเฉลี่ยพึ่งความสามารถของแบรนด์ทำหน้าที่ระบุไว้ (Moormal et al 1993, p. 315) คำนิยามนี้ครอบคลุมสองวิธีทั่วไปเชื่อถือในวรรณคดี (Dwyer และ LaGace, 1986) ครั้งแรก ความน่าเชื่อถือได้ได้ดู เป็นความเชื่อ ความเชื่อมั่น ความคาดหวังเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของคู่ค้าแลกเปลี่ยนที่เป็นผลจากการคู่ความเชี่ยวชาญ ความน่าเชื่อถือ หรือความคาดหวังเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของคู่ค้าแลกเปลี่ยนที่เป็นผลจากการคู่ความเชี่ยวชาญ ความน่าเชื่อถือ หรือ intentionality ที่สอง ความน่าเชื่อถือมีการดูเป็นพฤติกรรมเจตนาหรือพฤติกรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อมั่นในหุ้นส่วน และเกี่ยวข้องกับช่องโหว่และความไม่แน่นอนในส่วนของผู้จัดการมรดก (Moormal et al 1993, p. 315)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรากำหนดไว้วางใจแบรนด์เป็นความตั้งใจของผู้บริโภคเฉลี่ยจะพึ่งพาความสามารถของแบรนด์ที่จะปฏิบัติหน้าที่ของตนที่ระบุไว้ (Moormal et al, 1993, น. 315) คำนิยามนี้ครอบคลุมทั้งสองวิธีทั่วไปที่จะไว้วางใจในวรรณคดี (Dwyer และ LaGace., 1986) ครั้งแรกที่ความไว้วางใจที่ได้รับการมองว่าเป็นความเชื่อความรู้สึกหรือความคาดหวังเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือพันธมิตรแลกเปลี่ยนที่เป็นผลมาจากความเชี่ยวชาญของพันธมิตรที่น่าเชื่อถือหรือความคาดหวังเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือพันธมิตรแลกเปลี่ยนของที่เป็นผลมาจากความเชี่ยวชาญของพันธมิตรที่น่าเชื่อถือหรือ intentionality ประการที่สองความไว้วางใจที่ได้รับการมองว่าเป็นความตั้งใจของพฤติกรรมหรือพฤติกรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อมั่นว่าในการเป็นหุ้นส่วนและเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงและความไม่แน่นอนในส่วนของผู้ดูแล (Moormal et al, 1993, น. 315)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรานิยามไว้วางใจแบรนด์เช่น ความเต็มใจของผู้บริโภคเฉลี่ยที่จะพึ่งพาความสามารถของแบรนด์ที่จะดำเนินการที่ระบุไว้ของฟังก์ชัน ( moormal et al , 2536 , หน้า 315 ) คำจำกัดความนี้ครอบคลุมสองทั่วไปวิธีการวางใจในวรรณคดี ( Dwyer และ lagace . , 1986 ) แรก เชื่อถูกมองว่าความเชื่อ ความเชื่อมั่นหรือความคาดหวังเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของการแลกเปลี่ยนของคู่ที่ผลจากความเชี่ยวชาญของ คู่ความหรือความคาดหวังเกี่ยวกับความน่าเชื่อถือของการแลกเปลี่ยนของคู่ที่ผลจากความเชี่ยวชาญของ คู่ความหรือ intentionality . ประการที่สองความไว้วางใจได้รับการมองว่าเป็นเจตนาเชิงพฤติกรรมหรือพฤติกรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงการพึ่งพาพันธมิตร และเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงและความไม่แน่นอนในส่วนของทรัสตี ( moormal et al , 2536 , หน้า 315 )