IN SEARCH OF A THEORY… It was not u

IN SEARCH OF A THEORY…
It was not until the late 1980s that Robert Nakamura (1987) began to question the conventional wisdom, asking if its "widespread use" suggested that the stages were anywhere near as precisely defined as their proponents proposed; if not, he claimed, the process/stages image could not be used as a "paradigm." Later, Paul Sabatier (see Sabatier, 1988, 1991), often in cooperation with Hank Jenkins Smith (1993), proposed that the policy process "heuristic" (their term) has "serious limitations as a basis for research and teaching" (Jenkins-Smith and Sabatier, 1993, p. 3), and, more specifically, that the policy process neglects "the role of ideas-particularly ideas involving the relatively technical aspects of policy debates-in policy evolution" (Sabatier, 1993, p. 15).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการค้นหาทฤษฎี... ก็ไม่ได้จนถึงปลายทศวรรษ 1980 ที่โรเบิร์ตมุระ (1987) เริ่มคำถามภูมิปัญญาทั่วไป ถามถ้า "ใช้แพร่หลาย" แนะนำว่า ในขั้นตอนได้สะดวกแม่นยำเป็น กำหนดเป็นผู้เสนอตัวเสนอ ถ้าไม่ ได้ เขาอ้าง ภาพขั้นตอน/ไม่สามารถใช้เป็นเครื่อง "กระบวนทัศน์" ในภายหลัง พอล Sabatier (ดู Sabatier, 1988, 1991), มักจะร่วมกับแฮงค์เจงกินส์ Smith (1993), การนำเสนอว่า กระบวนการนโยบาย "heuristic" (เทอมของ) มี "ข้อจำกัดที่ร้ายแรงเป็นพื้นฐานสำหรับการวิจัยและการเรียนการสอน" (เจงกินส์สมิธและ Sabatier, 1993, p. 3), และ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นโยบายการเพิกเฉยต่อหน้าที่สำคัญของความคิดโดยเฉพาะความคิดของวิวัฒนาการในการอภิปรายนโยบายนโยบายทางด้านเทคนิคค่อนข้างเกี่ยวข้องกับ" (Sabatier , 1993, p. 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการค้นหาของทฤษฎี ...
มันไม่ได้จนกว่าปลายทศวรรษ 1980 ที่โรเบิร์ตมูระ (1987) เริ่มตั้งคำถามกับภูมิปัญญาดั้งเดิมถามว่า "การใช้งานอย่างแพร่หลาย" ชี้ให้เห็นว่าขั้นตอนได้ทุกที่ใกล้เป็นกำหนดไว้อย่างแม่นยำเป็นผู้เสนอของพวกเขาเสนอ; ถ้าไม่ได้เขาอ้างภาพกระบวนการ / ขั้นตอนไม่สามารถใช้เป็น "กระบวนทัศน์". ต่อมาพอล Sabatier (ดู Sabatier, ปี 1988, 1991) มักจะอยู่ในความร่วมมือกับแฮงค์เจนกิ้นส์สมิ ธ (1993) เสนอว่ากระบวนการนโยบาย "แก้ปัญหา" (คำของพวกเขา) มี "ข้อ จำกัด อย่างรุนแรงเป็นพื้นฐานสำหรับการวิจัยและการเรียนการสอน" (เจนกินส์ -Smith และ Sabatier 1993, น. 3) และโดยเฉพาะอย่างยิ่งว่ากระบวนการนโยบายละเลย "บทบาทของความคิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งความคิดที่เกี่ยวข้องกับด้านที่ค่อนข้างเทคนิคของการอภิปรายนโยบายวิวัฒนาการนโยบาย" (Sabatier 1993 P 15)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการค้นหาของทฤษฎี . . . . . . .มันไม่ได้จนกว่าปลายทศวรรษ 1980 ว่า โรเบิร์ต นากามูระ ( 1987 ) เริ่มคำถามปัญญาปกติ ถามว่า " ใช้ " ฉาว แนะนำขั้นตอนได้ทุกที่ใกล้เป็นจริงเป็นผู้เสนอขอกำหนดไว้ แต่ถ้าไม่ เขาอ้างว่า กระบวนการ / ขั้นตอนภาพไม่สามารถใช้เป็น " กระบวนทัศน์ " ในภายหลัง พอล ซาแบเทียร์ ( ดูซาแบเทียร์ , 1988 , 1991 ) , มักจะอยู่ในความร่วมมือกับแฮงค์ เจนกินส์ สมิธ ( 2536 ) ได้เสนอว่ากระบวนการนโยบายแบบ " ( คำ ) ได้ " ร้ายแรงข้อเป็นพื้นฐานสำหรับการวิจัยและการสอน " ( ซาแบเทียร์เจนกินส์ สมิธ , 1993 , p . 3 ) , และ , มากขึ้นโดยเฉพาะ , ที่กระบวนการนโยบายไม่สนใจ " บทบาทของความคิดความคิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับด้านเทคนิคของการอภิปราย ใน evolutio นโยบายนโยบายค่อนข้าง " ( ซาแบเทียร์ , 1993 , 15 หน้า )