For the foreseeable future it is an

For the foreseeable future it is anticipated that the global supply of influenza vaccine will be manufactured predominantly in eggs. Vaccine production relies on a global network of public health, academic and industrial laboratories that work in concert to ensure the rapid update of vaccine composition when antigenic variants become dominant in the world [5]. The present study was designed to evaluate the performance characteristics of several cell lines which are already certified for or are currently being evaluated by national regulatory authorities to determine their suitability for human influenza vaccine manufacturing.

In general, MDCK cells appear to be the most permissive cell line for isolation and propagation of human and animal influenza viruses [45] and [46]. In the present study, the three MDCK cell lines used for primary isolation of influenza A and B viruses from clinical specimens proved to be highly sensitive. After one blind passage, all 20 isolates were detected in one of the two anchorage-dependent MDCK lines (MDCK-3) and in the suspension MDCK line. The anchorage-dependent MDCK-1 cells appeared to be slightly less sensitive, as two influenza A(H3N2) viruses and two influenza B viruses of the Yamagata lineage remained undetected. Recent influenza A(H3N2) may not grow or require one or more blind passages before the virus can be detected in culture. In this study eggs achieved a 45% isolation rate overall and 40% and 20% for A (H3N2) and B-Yamagata viruses, respectively, however during the last decade, the proportion of H3N2 viruses that has been recoverable in eggs has declined to 4 fold) with low frequency.

As soon as vaccine manufacturers adopt the use of cell culture–isolated influenza viruses in vaccine production, one or more of the approved cell lines could be made available to WHO Collaborating Centers for the isolation of viruses from virus-positive samples received from National Influenza Centers. These qualified cell lines could provide an alternative to eggs in the event that isolation of a suitable virus for vaccine production has not been possible. Preliminary results from a follow-up studies show that H3N2 viruses with high infectivity harvested from MDCK cultures can be propagated in eggs. Results of egg based studies will be the subject of a separate report.

To estimate the potential performance of viruses isolated in various cell lines in cell-based vaccine manufacturing, one influenza A virus of each subtype and one influenza B virus of each lineage isolated in each of the three MDCK cell lines was grown in a small-scale production experiment using the three MDCK and the VERO cell lines at the corresponding vaccine manufacturing sites. Infectivity titers in cell culture supernatants were determined using different methods at each manufacturing plant, which makes quantitative comparisons unfeasible. However, antigen amounts as well as infectivity titers did not vary significantly in the different combinations of isolation and production cell lines. It is thus likely that viruses isolated in certified cell lines by WHO Collaborating Centers can be successfully propagated in any of the cell lines currently used by different vaccine producers.

Virus protein yields were determined after concentration and purification of virus from small-scale production. In these experiments the MDCK-2 cell line, in accordance to routine production procedures at this manufacturing plant, was used at one order of magnitude lower cell density than the other cell lines. As a consequence, protein yields from this cell line were approximately 2 to 10 times lower than those observed from the other cell lines. Protein yields from the other two MDCK cell lines did not differ significantly from each other. For the influenza A(H1N1) virus, the highest protein yields were obtained with the VERO cell line. However, with influenza A(H3N2) and influenza B viruses of both lineages, protein yields from the VERO cell line were 1.5 to 10-fold lower than those obtained with the MDCK-1 and MDCK-3 cell lines.

These experiments were designed as a proof of concept that influenza viruses isolated in cell cultures could be successfully used for production of influenza vaccines in certified mammalian cell lines selected by vaccine manufacturers. The MDCK cell lines proved to be sensitive for primary isolation of influenza A and B viruses. The viruses studied retained their genetic and antigenic properties well during propagation in the cell lines. Antigen and protein yields were comparable in all different combinations of cell lines for primary isolation and for production. The scarcity of positive clinical specimens with a sufficiently high virus titer and/or volume to allow for performance of all the experiments limited the total number of isolates tested. However, influenza viruses isolated in certified cell lines fulfilled all of the requirements needed for acceptable vaccine seed viruses. Although the A(H1N1) seasonal viruses used in the present study have been replaced by the A(H1N1)pdm09 viruses since the 2009 pandemic, these results may be applicable to the new lineage as well. The feasibility of influenza viruses isolated in certified cell lines for use in egg-based production platform is currently under evaluation and those results will be presented elsewhere.

Isolation of recent influenza A (H3N2) viruses is becoming increasingly difficult in eggs, which severely limits the number of available virus candidates that could be evaluated for vaccine production. Alternative strategies must therefore be designed, tested, and evaluated including the use of viruses isolated in approved cell lines for further propagation in both cell-based and egg-based influenza vaccine manufacturing. The promising results obtained in the present study may assist decision making by public health laboratories, regulatory agencies and industry regarding the generation of virus isolates for cell-based manufacturing of influenza vaccines

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับในอนาคตอันใกล้ มันจะคาดว่า จัดหาวัคซีนไข้หวัดใหญ่ทั่วโลกจะผลิตส่วนใหญ่ในไข่ ผลิตวัคซีนใช้บนเครือข่ายสาธารณสุข ห้องปฏิบัติการด้านการศึกษา และอุตสาหกรรมที่ทำงานในคอนเสิร์ตให้ปรับปรุงองค์ประกอบของวัคซีนอย่างรวดเร็วเมื่อย่อย antigenic เป็นหลักในโลก [5] การศึกษาปัจจุบันถูกออกแบบมาเพื่อประเมินลักษณะประสิทธิภาพของเซลล์หลายบรรทัดซึ่งมีรับรองแล้วสำหรับ หรือขณะนี้กำลังประเมิน โดยหน่วยงานกำกับดูแลแห่งชาติเพื่อพิจารณาความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับการผลิตวัคซีนไข้หวัดใหญ่ในมนุษย์ทั่วไป เซลล์ MDCK ปรากฏรายการเซลล์ permissive มากที่สุดสำหรับการแยกและการแพร่กระจายของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในมนุษย์ และสัตว์ [45] และ [46] ในปัจจุบันศึกษา ใช้บรรทัดเซลล์ MDCK สามแยกหลักของไข้หวัดใหญ่ A และ B ไวรัสจาก specimens ทางคลินิกพิสูจน์ให้ความไวสูง หลังหนึ่งทางตาบอด แยก 20 ทั้งหมดพบ ในสองขึ้นอยู่กับแองเคอเรจ MDCK บรรทัด (MDCK-3) และ ในบรรทัด MDCK ระงับการ เซลล์ MDCK 1 ขึ้นอยู่กับแองเคอเรจปรากฏน้อยน้อยเล็กน้อย เป็นสองไวรัส A(H3N2) ไข้หวัดใหญ่และไวรัสไข้หวัดใหญ่ B สองของลินเนจตะยังคงตรวจไม่พบ ไข้หวัดใหญ่ล่าสุด A(H3N2) อาจไม่เติบโต ขึ้นต้องทางตาบอด น้อยเดินก่อนที่ไวรัสสามารถตรวจพบในวัฒนธรรม ในการศึกษานี้ ไข่ทำได้โดยรวมอัตราแยก 45% และ 40% และ 20% สำหรับ (H3N2) และ ไวรัสบียามางาตะ ตามลำดับ อย่างไรก็ตามในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา สัดส่วนของไวรัส H3N2 ที่ได้รับคืนในไข่ได้ปฏิเสธการ < % 1 ในบางห้องปฏิบัติการ [4], [6], [31] และ [47] และ ดังนั้น ไวรัสที่แยกต่างหากในวัฒนธรรมเซลล์อาจไม่เติบโตในไข่การวิเคราะห์ไวรัสแยกเปิดเผย 4 กรดอะมิโนแทนที่ตก 9-15 ของ hemagglutinin เติบโตโดยลำดับของไวรัสฉบับแยกต่างหากจากทางคลินิก สำคัญ แยกหลาย MDCK-2 และ MDCK 3 ได้เหมือนกับ genomes ไวรัสในตัวอย่างเดิม มันถูกตั้งข้อสังเกตว่า บางส่วนกลายพันธุ์สังเกตส่งผลให้เกิดการสูญหาย หรือเพื่อของอเมริกา glycosylation เป็นเปรียบเทียบจำนวนสะสมของไวรัสที่แยกต่างหากในแต่ละบรรทัดของเซลล์ที่กลายพันธุ์เปิดเผยว่า ไวรัสเผยแพร่ระงับการเติบโตเซลล์ MDCK-3 แสดงให้เห็นว่าหมายเลขต่ำสุดของกรดอะมิโน ตามด้วย MDCK 2 MDCK-1 ความแตกต่างเหล่านี้มีขนาดเล็ก และขาดนัยสำคัญทางสถิติ แนะนำว่า การแพร่กระจายของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในบรรทัด MDCK สามเหล่านี้ไม่นำการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในลำดับกรดอะมิโนของ hemagglutininคุณสมบัติของไวรัสที่เผยแพร่ในสามบรรทัด MDCK antigenic ถูกกำหนด โดยทดสอบ HI ใช้ antisera เฟอร์เร็ตติดเชื้อหลังการอ้างอิงหรือไวรัสวัคซีนที่ใช้ในระหว่างรอบระยะเวลาเมื่อ specimens คลินิกถูกรวบรวมไว้ ส่วนใหญ่ของไวรัสที่เผยแพร่ในบรรทัดเซลล์ MDCK สามยังคงอยู่ภายในความแตกต่างของ titer ≤2 พับ แนะนำสัดส่วนที่สูงของไวรัสที่ เผยแพร่ในเซลล์ MDCK อื่นบรรทัด antigenically คล้ายกับไวรัสอ้างอิง และจะจำแนกบุญ โดยทดสอบ HI ซึ่งกันและกัน ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า แยกและพาสของไวรัสไข้หวัดใหญ่ในบรรทัดเซลล์ MDCK ใช้ทั่วไปสามารถผลผลิตไวรัส antigenically หมด (HI titer ความแตกต่างของ > พับ 4) มีความถี่ต่ำเป็นผู้ผลิตวัคซีนนำใช้เซลล์ไวรัสไข้หวัดใหญ่วัฒนธรรม – แยกต่างหากในการผลิตวัคซีน หนึ่ง หรือหลายบรรทัดเซลล์ได้รับการอนุมัติสามารถทำว่าง Collaborating ศูนย์สำหรับแยกไวรัสจากตัวอย่างไวรัสบวกที่ได้รับจากศูนย์ไข้หวัดใหญ่แห่งชาติ บรรทัดเหล่านี้เซลล์ที่มีคุณสมบัติสามารถให้ทางเลือกไข่ในกรณีที่แยกไวรัสเหมาะสำหรับการผลิตวัคซีนยังไม่ได้ ผลเบื้องต้นจากการศึกษาติดตามผลแสดงที่ไวรัส H3N2 กับ infectivity สูงเก็บเกี่ยวจากวัฒนธรรม MDCK สามารถเผยแพร่ในไข่ ผลศึกษาไข่ที่ใช้จะเป็นชื่อเรื่องของรายงานแยกต่างหากการประเมินประสิทธิภาพศักยภาพของไวรัสแยกต่างหากในบรรทัดต่าง ๆ ของเซลล์ในเซลล์โดยใช้วัคซีนผลิต ไข้หวัดใหญ่หนึ่งไวรัสแต่ละชนิดย่อยและไวรัสไข้หวัดใหญ่หนึ่ง B ของแต่ละคนเชื้อสายแยกต่างหากในแต่ละบรรทัดเซลล์ MDCK สามได้เติบโตขึ้นในการทดลองผลิตระบุใช้ MDCK สามบรรทัดเซลล์ VERO ที่อเมริกาผลิตวัคซีนที่เกี่ยวข้อง Titers infectivity ในเซลล์ supernatants วัฒนธรรมถูกกำหนดใช้วิธีการต่าง ๆ ที่แต่ละโรงงานผลิต ซึ่งทำให้การเปรียบเทียบเชิงปริมาณไม่น่าเป็น อย่างไรก็ตาม ตรวจหาจำนวนรวม infectivity titers ได้ไม่มากในการรวมกันของบรรทัดเซลล์แยกและผลิตแตกต่างกันไป จึงเป็นไปได้ว่า ไวรัสที่แยกต่างหากในบรรทัดของเซลล์ที่ได้รับการรับรอง โดยศูนย์ Collaborating สามารถสำเร็จเผยแพร่ในรายการเซลล์ที่ใช้อยู่ในปัจจุบัน โดยผลิตวัคซีนต่าง ๆผลผลิตโปรตีนไวรัสถูกกำหนดหลังจากที่ความเข้มข้นและทำให้บริสุทธิ์ของไวรัสจากการผลิตที่ระบุ ในการทดลองเหล่านี้ MDCK-2 บรรทัดเซลล์ ในกระบวนการผลิตประจำที่โรงงานนี้ผลิต ใช้ที่หนึ่งสั่งของขนาดเซลล์ความหนาแน่นน้อยกว่าบรรทัดเซลล์อื่น ผล ผลผลิตโปรตีนจากเซลล์บรรทัดนี้ได้ประมาณ 2 ถึง 10 เท่าต่ำกว่าสินค้าจากบรรทัดเซลล์อื่น โปรตีนทำให้จากอื่นสอง MDCK เซลล์รายการได้ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากแต่ละอื่น ๆ สำหรับไวรัสไข้หวัดใหญ่ A(H1N1) ผลผลิตโปรตีนสูงสุดได้รับกับรายการเซลล์ VERO อย่างไรก็ตาม กับไข้หวัดไข้หวัดใหญ่และ A(H3N2) B ไวรัสของเชื้อชาติทั้ง ผลผลิตโปรตีนต้นเซลล์ VERO ได้ 1.5 การ 10-fold ต่ำกว่าผู้รับ MDCK 1 และเซลล์ MDCK-3 บรรทัดทดลองเหล่านี้ถูกออกแบบเป็นหลักฐานของแนวคิดที่ว่า ไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกต่างหากในวัฒนธรรมเซลล์เรียบร้อยแล้วใช้ผลิตค่าวัคซีนไข้หวัดใหญ่ในบรรทัดรับรอง mammalian เซลล์ที่เลือก โดยผู้ผลิตวัคซีน รายการเซลล์ MDCK พิสูจน์น้อยสำหรับแยกหลักของไวรัสไข้หวัดใหญ่ A และ B ไวรัสที่ศึกษาสะสมคุณสมบัติทางพันธุกรรม และ antigenic ดีระหว่างเผยแพร่ในรายการเซลล์ อัตราผลตอบแทนในการตรวจหาและโปรตีนเปรียบเซลล์บรรทัดแยกหลัก และ สำหรับการผลิตทั้งหมดรวมกันได้ ขาดแคลนของบวกคลินิก specimens มี titer สูงพอไวรัสและ/หรือเสียงเพื่อให้ผลการทดลองทั้งหมดการจำกัดจำนวนรวมของทดสอบที่แยกได้ อย่างไรก็ตาม ไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกต่างหากในรับรองรายการเซลล์ตอบสนองทุกความต้องการจำเป็นสำหรับไวรัสวัคซีนยอมรับเมล็ด ถึงแม้ว่าไวรัสตามฤดูกาลการ A(H1N1) ที่ใช้ในการศึกษาปัจจุบันได้ถูกแทนที่ โดยไวรัส pdm09 (H1N1) ตั้งแต่ 2009 ระบาด ผลลัพธ์เหล่านี้อาจเกี่ยวข้องกับคนเชื้อสายใหม่เช่นกัน ความเป็นไปได้ของไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกต่างหากในรับรองรายการเซลล์สำหรับใช้ในการผลิตไข่ตามแพลตฟอร์มอยู่ระหว่างการประเมิน และผลที่จะนำเสนออื่น ๆแยกของไข้หวัดใหญ่ล่าสุดไวรัส (H3N2) เป็นยากขึ้นในไข่ ซึ่งจำกัดจำนวนผู้สมัครที่มีไวรัสที่สามารถประเมินได้สำหรับการผลิตวัคซีนอย่างรุนแรง กลยุทธ์ทางเลือกต้องจึงออกแบบ ทดสอบ และประเมินรวมทั้งการใช้ไวรัสที่แยกต่างหากในเซลล์อนุมัติบรรทัดสำหรับการเผยแพร่เพิ่มเติมในการผลิตวัคซีนไข้หวัดใหญ่ ตามเซลล์ และ ใช้ไข่ทั้งนั้น แนวโน้มของผลที่ได้รับในการศึกษาปัจจุบันอาจช่วยตัดสินใจ โดยห้องปฏิบัติการสาธารณสุข หน่วยงานกำกับดูแล และอุตสาหกรรมเกี่ยวกับการสร้างของไวรัสที่แยกได้จากเซลล์ผลิตค่าวัคซีนไข้หวัดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในอนาคตอันใกล้คาดว่าอุปทานทั่วโลกของวัคซีนป้องกันโรคไข้หวัดใหญ่จะผลิตส่วนใหญ่ในไข่ การผลิตวัคซีนขึ้นอยู่กับเครือข่ายทั่วโลกของสุขภาพของประชาชน, ห้องปฏิบัติการทางวิชาการและอุตสาหกรรมที่ทำงานในคอนเสิร์ตเพื่อให้แน่ใจว่าการปรับปรุงอย่างรวดเร็วขององค์ประกอบวัคซีนสายพันธุ์เมื่อแอนติเจนกลายเป็นที่โดดเด่นในโลก [5] การศึกษาครั้งนี้ได้รับการออกแบบมาเพื่อประเมินลักษณะการทำงานของเซลล์หลายอย่างที่ได้รับการรับรองแล้วหรือกำลังมีการประเมินโดยหน่วยงานกำกับดูแลระดับชาติเพื่อตรวจสอบความเหมาะสมของการผลิตวัคซีนป้องกันโรคไข้หวัดใหญ่ของมนุษย์. โดยทั่วไปเซลล์ MDCK ปรากฏเป็นเซลล์อนุญาตมากที่สุด สายแยกและการขยายพันธุ์ของมนุษย์และเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่สัตว์ [45] และ [46] ในการศึกษาปัจจุบันทั้งสาม MDCK เซลล์ที่ใช้ในการแยกหลักของโรคไข้หวัดใหญ่ A และ B จากไวรัสส่งตรวจพิสูจน์ให้เห็นว่ามีความไวสูง หลังจากทางหนึ่งตาบอดทั้ง 20 ไอโซเลทถูกตรวจพบในหนึ่งในสองสาย MDCK ทอดสมอขึ้นอยู่กับ (MDCK-3) และใน MDCK ระงับสาย ทอดสมอขึ้นอยู่กับ MDCK-1 เซลล์ที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงเล็กน้อยที่มีความสำคัญน้อยกว่าสองไข้หวัดใหญ่ A (H3N2) ไวรัสและไวรัสไข้หวัดใหญ่สอง B ของวงศ์ตระกูลยามากาตะยังคงตรวจไม่พบ ล่าสุดไข้หวัดใหญ่ A (H3N2) อาจจะไม่เติบโตหรือต้องมีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งคนตาบอดเดินก่อนที่ไวรัสสามารถตรวจพบได้ในวัฒนธรรม ในการนี้ไข่ศึกษาประสบความสำเร็จอัตราการแยก 45% โดยรวมและ 40% และ 20% สำหรับ A (H3N2) และไวรัส B-ยามากาตะตามลำดับอย่างไรก็ตามในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาสัดส่วนของไวรัส H3N2 ที่ได้รับคืนในไข่ได้ปฏิเสธที่จะ <1% ในห้องปฏิบัติการบาง [4] [6] [31] และ [47] ดังนั้นไวรัสที่แยกได้ในเซลล์เพาะเลี้ยงอาจไม่เติบโตในไข่. การวิเคราะห์ลำดับของไวรัสที่แยกได้เปิดเผยถึง 4 แทนกรดอะมิโนที่ 9 15 ตกค้างของ hemagglutinin ผู้ใหญ่ในการเปรียบเทียบกับลำดับของไวรัสเดิมที่แยกได้จากตัวอย่างทางคลินิก ที่สำคัญไอโซเลทจากหลาย MDCK-2 และ 3 MDCK เหมือนกับจีโนมของไวรัสในตัวอย่างเดิม มันเป็นข้อสังเกตว่าบางส่วนของการกลายพันธุ์ที่สังเกตผลในการสูญเสียหรือได้รับของเว็บไซต์ glycosylation ที่อาจเกิดขึ้น. เปรียบเทียบจำนวนสะสมของการกลายพันธุ์ของไวรัสที่แยกได้ในแต่ละเซลล์พบว่าไวรัสที่แพร่กระจายในการระงับปลูก MDCK-3 เซลล์แสดงให้เห็นว่าต่ำที่สุด จำนวนของการแทนกรดอะมิโนตามด้วย MDCK-2 และ MDCK-1 ความแตกต่างเหล่านี้มีขนาดเล็กและไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ นี้แสดงให้เห็นว่าการแพร่กระจายของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ในทั้งสามสาย MDCK ไม่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในลำดับกรดอะมิโนของ hemagglutinin ได้. คุณสมบัติแอนติเจนของไวรัสแพร่กระจายในสามบรรทัด MDCK ถูกกำหนดโดยการทดสอบ HI ใช้ antisera คุ้ยเขี่ยหลังติดเชื้อ ไวรัสอ้างอิงหรือวัคซีนที่ใช้ในช่วงระยะเวลาเมื่อส่งตรวจที่ถูกเก็บรวบรวม ส่วนใหญ่ของไวรัสแพร่กระจายในสามบรรทัด MDCK มือถือยังคงอยู่ในความแตกต่าง titer ≤2เท่าแสดงให้เห็นว่าสัดส่วนที่สูงของไวรัสแพร่กระจายในเซลล์ที่แตกต่างกัน MDCK เส้น antigenically คล้ายกับไวรัสอ้างอิงและจะทำบุญโดยการทดสอบลักษณะ HI ซึ่งกันและกัน ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการแยกและทางเดินของเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ในที่ใช้กันทั่วไป MDCK เซลล์สามารถให้ผลผลิตไวรัสที่แตกต่างกัน antigenically (ฮาวายแตกต่าง titer ของ> 4 เท่า) ที่มีความถี่ต่ำ. ทันทีที่ผู้ผลิตวัคซีนนำมาใช้วัฒนธรรมแยกเซลล์ไวรัสไข้หวัดใหญ่ ในการผลิตวัคซีนหนึ่งหรือมากกว่าของเซลล์ได้รับการอนุมัติจะได้รับการให้บริการแก่ WHO ร่วมมือศูนย์การแยกของไวรัสจากตัวอย่างไวรัสในเชิงบวกที่ได้รับจากศูนย์ไข้หวัดใหญ่แห่งชาติ เหล่านี้เซลล์ที่มีคุณภาพสามารถให้ทางเลือกที่จะไข่ในกรณีที่แยกไวรัสเหมาะสำหรับการผลิตวัคซีนที่ยังไม่ได้รับเป็นไปได้ ผลการศึกษาเบื้องต้นจากการศึกษาติดตามผลแสดงให้เห็นว่าไวรัส H3N2 ที่มีการติดเชื้อสูงจากการเก็บเกี่ยววัฒนธรรม MDCK สามารถแพร่กระจายในไข่ ผลของการศึกษาตามไข่จะเป็นเรื่องของรายงานที่แยกต่างหาก. เพื่อประเมินผลการดำเนินงานที่มีศักยภาพของไวรัสที่แยกได้ในเซลล์ต่างๆในการผลิตวัคซีนป้องกันเซลล์ตามหนึ่งในไวรัสไข้หวัดใหญ่ของแต่ละชนิดย่อยและเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ B หนึ่งเชื้อสายแต่ละแยกได้ใน แต่ละสาม MDCK เซลล์ได้รับการเจริญเติบโตในการผลิตขนาดเล็กทดลองใช้สาม MDCK และเซลล์ VERO ที่โรงงานผลิตวัคซีนที่สอดคล้องกัน การติดเชื้อใน titers supernatants การเพาะเลี้ยงเซลล์ได้รับการพิจารณาโดยใช้วิธีการที่แตกต่างกันในแต่ละโรงงานผลิตซึ่งจะทำให้การเปรียบเทียบเชิงปริมาณทำไม่ได้ แต่แอนติเจนจำนวนเงินเช่นเดียวกับการก่อการติดเชื้อไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในการรวมกันของการแยกเซลล์และการผลิต ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าไวรัสที่แยกได้ในเซลล์ได้รับการรับรองโดยศูนย์ความร่วมมือองค์การอนามัยโลกสามารถขยายพันธุ์ประสบความสำเร็จในใด ๆ ของเซลล์ที่ใช้ในปัจจุบันโดยผู้ผลิตวัคซีนที่แตกต่างกัน. อัตราผลตอบแทนโปรตีนไวรัสหลังจากที่ได้รับการพิจารณาความเข้มข้นและการทำให้บริสุทธิ์ของเชื้อไวรัสจากการผลิตขนาดเล็ก ในการทดลองเหล่านี้เซลล์ MDCK-2 ตามขั้นตอนการผลิตประจำที่โรงงานผลิตนี้ถูกนำมาใช้ที่หนึ่งลำดับความสำคัญความหนาแน่นของเซลล์ต่ำกว่าเซลล์อื่น ๆ เป็นผลให้อัตราผลตอบแทนโปรตีนจากเซลล์นี้มีประมาณ 2-10 ครั้งต่ำกว่าที่พบจากเซลล์อื่น ๆ อัตราผลตอบแทนโปรตีนจากอีกสอง MDCK เซลล์ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญจากกันและกัน สำหรับโรคไข้หวัดใหญ่ A (H1N1) ไวรัสสูงสุดอัตราผลตอบแทนที่ได้รับโปรตีนที่มีเส้นเซลล์ VERO แต่ด้วยไข้หวัดใหญ่ A (H3N2) และไข้หวัดใหญ่ไวรัส B ของ lineages ทั้งผลผลิตโปรตีนจากเซลล์ VERO เป็น 1.5-10 เท่าต่ำกว่าผู้ที่ได้รับกับ MDCK-1 และ MDCK-3 เซลล์. การทดลองเหล่านี้ถูกออกแบบมาเป็น หลักฐานการแนวคิดว่าไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกได้ในเซลล์เพาะเลี้ยงสามารถนำมาใช้ประสบความสำเร็จในการผลิตวัคซีนไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์เซลล์ได้รับการรับรองเลี้ยงลูกด้วยนมที่เลือกโดยผู้ผลิตวัคซีน สายมือถือ MDCK พิสูจน์ให้เห็นว่ามีความสำคัญในการแยกหลักของไข้หวัดใหญ่ A B และไวรัส ไวรัสสะสมศึกษาคุณสมบัติทางพันธุกรรมและแอนติเจนของพวกเขาดีในช่วงการขยายพันธุ์ในสายมือถือ Antigen และผลผลิตโปรตีนถูกเปรียบเทียบในชุดที่แตกต่างกันทั้งหมดของเซลล์ในการแยกหลักและสำหรับการผลิต ความขาดแคลนของตัวอย่างทางคลินิกบวกกับไวรัส titer สูงพอและ / หรือไดรฟ์เพื่อให้การปฏิบัติงานของทุกการทดลอง จำกัด จำนวนของเชื้อทดสอบ อย่างไรก็ตามเชื้อไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกได้รับการรับรองในเซลล์เติมเต็มทุกความต้องการที่จำเป็นสำหรับการฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสเมล็ดที่ยอมรับ แม้ว่า A (H1N1) ไวรัสตามฤดูกาลที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้รับการแทนที่ด้วย A (H1N1) pdm09 ไวรัสระบาดตั้งแต่ปี 2009 ผลการเหล่านี้อาจจะใช้บังคับกับสายเลือดใหม่เช่นกัน ความเป็นไปได้ของไวรัสไข้หวัดใหญ่ที่แยกได้ในเซลล์ได้รับการรับรองสำหรับการใช้งานในแพลตฟอร์มการผลิตไข่ที่ใช้ขณะนี้อยู่ระหว่างการประเมินผลและผลที่จะนำเสนอในที่อื่น. แยกของโรคไข้หวัดใหญ่ที่ผ่านมา A (H3N2) ไวรัสจะกลายเป็นเรื่องยากมากขึ้นในไข่ซึ่งรุนแรง จำกัด จำนวนของผู้สมัครไวรัสที่สามารถใช้ได้ที่จะได้รับการประเมินสำหรับการผลิตวัคซีน กลยุทธ์ทางเลือกจึงต้องได้รับการออกแบบทดสอบและประเมินผลรวมถึงการใช้ไวรัสที่แยกได้ในเซลล์ได้รับการอนุมัติสำหรับการขยายพันธุ์ต่อไปทั้งในมือถือที่ใช้และไข้หวัดใหญ่ไข่ที่ใช้ผลิตวัคซีน ผลที่มีแนวโน้มได้รับในการศึกษาครั้งนี้อาจช่วยในการตัดสินใจโดยห้องปฏิบัติการสาธารณสุขและหน่วยงานกำกับดูแลที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมการผลิตของเชื้อไวรัสสายพันธุ์สำหรับการผลิตเซลล์ที่ใช้ในการฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในอนาคตอันใกล้ซึ่งคาดว่าอุปทานทั่วโลกของวัคซีนไข้หวัดใหญ่จะถูกผลิตส่วนใหญ่ในไข่ การผลิตวัคซีนอาศัยเครือข่ายสาธารณสุข นักวิชาการอุตสาหกรรมและห้องปฏิบัติการที่ทำงานในคอนเสิร์ตเพื่อให้แน่ใจว่าการปรับปรุงอย่างรวดเร็วขององค์ประกอบของวัคซีนเมื่อแอนติเจนแปรกลายเป็นเด่นในโลก [ 5 ]การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินผลการปฏิบัติงาน ลักษณะของสายพันธุ์เซลล์หลายที่ได้รับหรือกำลังถูกประเมินโดยหน่วยงานกำกับดูแลแห่งชาติเพื่อตรวจสอบความเหมาะสมของพวกเขาสำหรับการผลิตวัคซีนไข้หวัดใหญ่

ในทั่วไปmdck เซลล์ปรากฏเป็น Cell แบบที่สุดสำหรับการแยกและการกระจายของสัตว์และมนุษย์ไวรัสไข้หวัดใหญ่ [ 45 ] และ [ 46 ] ในการศึกษา 3 mdck เซลล์ที่ใช้ในการแยกหลักของไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ A และ B ไวรัสจากตัวอย่างทางคลินิกพิสูจน์เป็น ความไวสูง หลังจากที่คนตาบอดเดินทั้งหมด 20 ไอโซเลตพบว่าหนึ่งใน Anchorage ( mdck-3 ขึ้นอยู่กับ mdck สองเส้น ) และในจังหวะ mdck บรรทัด ที่ยึดตาม mdck-1 เซลล์ที่ดูเหมือนจะเล็กน้อยน้อยที่อ่อนไหว เป็นสอง ไข้หวัดใหญ่ ( h3n2 ) ไวรัสไข้หวัดใหญ่และไวรัส B สองของวงศ์ตระกูล ยามากาตะ ยังไม่สามารถตรวจพบล่าสุดไข้หวัดใหญ่ ( h3n2 ) อาจจะไม่เติบโต หรือใช้หนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งหัวข้อตาบอดก่อนที่ไวรัสสามารถตรวจพบในวัฒนธรรม ในการศึกษานี้สามารถแยกไข่อัตรา 45% โดยรวมและ 40% และ 20% ( h3n2 ) และ b-yamagata ไวรัส ตามลำดับ อย่างไรก็ตามในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา มี h3n2 ไวรัสที่ถูกกู้คืนในไข่ได้ปฏิเสธ < 1 % ในบางห้องปฏิบัติการ [ 4 ] , [ 6 ][ 31 ] และ [ 47 ] ดังนั้น ไวรัสที่แยกได้ในเซลล์เพาะเลี้ยงอาจไม่เติบโตในไข่

ลำดับการวิเคราะห์แยกไวรัสพบได้ถึง 4 กรดอะมิโนเปลี่ยนที่ 9 ถึง 15 ตกค้างของผู้ใหญ่ฮีมแอกลูตินินเปรียบเทียบกับลำดับของต้นฉบับ เชื้อไวรัสที่แยกได้จากตัวอย่างทางคลินิก . ที่สำคัญ