There was evidence of nonlinearity

There was evidence of nonlinearity in Spring
1990, when the percentage of cracked fruit
was fairly stable from the first to third clusters,
then doubled for the fourth through sixth clusters
(Fig. 2A). However, regression of cracking
percentage vs. cluster count did not support
a quadratic relationship in that the second-
order term was not significantly different
from zero (P that “c” = 0 > 0.2). The increase
also appeared to be linear in 1992, when the
percentage of cracked fruit increased from 2%
in the first cluster to 38%, 41%, and 45% in
clusters 5 , 6, and 7, respectively (Fig. 2B).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานของ nonlinearity ในฤดูใบไม้ผลิปี 1990 เมื่อเปอร์เซ็นต์ของแตกผลไม้ค่อนข้างมีเสถียรภาพจากกลุ่มแรกสามแล้ว สองวันที่สี่ถึงหกกลุ่ม(รูป 2A) อย่างไรก็ตาม การถดถอยของแตกเปอร์เซ็นต์เทียบกับจำนวนคลัสเตอร์ไม่สนับสนุนความสัมพันธ์กำลังสองในที่สอง -คำสั่งไม่แตกต่างจากศูนย์ ("c" ที่ว่า P = 0 > 0.2) การเพิ่มขึ้นนอกจากนี้ยัง ปรากฏเป็นเส้นตรงใน 1992 เมื่อการเปอร์เซ็นต์ของผลไม้แตกเพิ่มขึ้นจาก 2%ในคลัสเตอร์แรก ถึง 38%, 41%, 45% ในกลุ่ม 5, 6 และ 7 ตามลำดับ (รูปที่ 2B)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานไม่เป็นเชิงเส้นอยู่ในฤดูใบไม้ผลิ
ปี 1990 เมื่อร้อยละของผลไม้ที่แตก
ค่อนข้างมีเสถียรภาพจากครั้งแรกกับกลุ่มที่สาม
แล้วสองเท่าที่สี่ผ่านกลุ่มหก
(รูป. 2A) อย่างไรก็ตามการถดถอยของการแตก
เปอร์เซ็นต์เมื่อเทียบกับการนับคลัสเตอร์ไม่สนับสนุน
ความสัมพันธ์กำลังสองในที่สอง
คำสั่งซื้อก็ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
จากศูนย์ (P ที่ "C" = 0> 0.2) ที่เพิ่มขึ้น
นอกจากนี้ยังดูเหมือนจะเป็นเชิงเส้นในปี 1992 เมื่อ
ร้อยละของผลไม้ที่แตกเพิ่มขึ้นจาก 2%
ในกลุ่มแรกที่ 38%, 41% และ 45% ใน
กลุ่มที่ 5, 6, และ 7 ตามลำดับ (รูป. 2B)