Buddhism is often interpreted as a

Buddhism is often interpreted as a philosophy of life rather than as a true
religion. This is understandable. Buddhism addresses the problem of suffering
and offers a way of life by which suffering can be overcome and happiness
achieved. Of course, Buddhism is not just a philosophy of life; it is also a religion.
But central to Buddhist teaching is a critique of the conventional conception of
happiness—a critique that can be appreciated independently of any distinctively
religious doctrines, such as karma and rebirth. Buddhism is a pessimistic
philosophy, but only in the sense that it insists that happiness, as we ordinarily
conceive of it, is unattainable. It is optimistic insofar as it maintains that true
happiness is within our reach, but only if we come to see things as they really are
and discipline our minds accordingly.
This essay examines the Buddhist conception of happiness and how it relates
to the good life. The first section focuses on a core Buddhist teaching: that life is
suffering. I argue that this should be understood to mean that the common

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนามักจะถูกตีความเป็นปรัชญาของชีวิตมากกว่าที่จะเป็นจริงศาสนา นี้เป็นที่เข้าใจ พุทธศาสนาอยู่ปัญหาของความทุกข์และมีวิถีชีวิตที่ทุกข์ทรมานจะสามารถเอาชนะและความสุขประสบความสำเร็จ แน่นอนว่าพระพุทธศาสนาไม่ได้เป็นเพียงปรัชญาชีวิต มันก็ยังเป็นศาสนา. แต่หัวใจสำคัญที่ทำให้การเรียนการสอนทางพุทธศาสนาเป็นคำวิจารณ์ของความคิดทั่วไปของการวิจารณ์ความสุขที่สามารถได้รับการชื่นชมอย่างอิสระใด ๆ ชัดเจนหลักคำสอนทางศาสนาเช่นกรรมและการเกิดใหม่ พุทธศาสนาเป็นในแง่ร้ายปรัชญาแต่ในแง่ที่ว่ามันยืนยันว่ามีความสุขที่เราปกติตั้งครรภ์ของมันไม่สามารถบรรลุได้ มันเป็นแง่ดีตราบเท่าที่มันยืนยันว่าเป็นความจริงความสุขอยู่ไม่ไกลของเราแต่ถ้าเรามาดูสิ่งที่พวกเขาเป็นจริงและมีวินัยในจิตใจของเราตาม. เรียงความนี้จะตรวจสอบความคิดทางพุทธศาสนาของความสุขและวิธีการที่เกี่ยวข้องกับชีวิตที่ดี ส่วนแรกมุ่งเน้นไปที่การเรียนการสอนทางพุทธศาสนาหลักของชีวิตที่ทุกข์ทรมาน ผมยืนยันว่าเรื่องนี้ควรจะเข้าใจในความหมายที่พบบ่อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พุทธศาสนามักจะถูกตีความเป็นปรัชญาชีวิตมากกว่าเป็นศาสนาที่แท้จริง

นี้เป็นที่เข้าใจ พุทธศาสนาเน้นปัญหาของทุกข์
และเสนอวิธีของชีวิตโดยทุกข์ที่สามารถเอาชนะและความสุข
ลุ้นรับ แน่นอน และไม่ใช่แค่ปรัชญาของชีวิต นอกจากนี้ยังเป็นศาสนา .
แต่กลางแนวพุทธธรรม คือ การวิพากษ์ความคิดปกติของ
happiness-a วิจารณ์สามารถชื่นชมความอิสระของ
ศาสนาคำสอน เช่น เรื่องกรรมและการเกิดใหม่ พุทธศาสนาเป็นปรัชญาที่มองโลกในแง่ร้าย
, แต่ในความรู้สึกมันรมย์สุขนั้น เราปกติ
ตั้งครรภ์แล้ว จะไม่สามารถบรรลุได้ มันจะดีตราบเท่าที่มันยังคงยืนยันว่า ความสุขที่แท้จริง
อยู่ในมือของเราแต่ถ้าเรามาดูสิ่งที่พวกเขาจริงๆ

และวินัยจิตใจของเราตาม เรียงความนี้ตรวจสอบทางความคิดของความสุขและวิธีการที่เกี่ยวข้องกับ
เพื่อชีวิตที่ดี ส่วนแรกจะเน้นหลักพุทธศาสนาสอนว่า ชีวิตคือ
ทุกข์ ผมยืนยันว่ามันควรจะเข้าใจว่าหมายความว่าสามัญ