When most people think of Robert Fr

When most people think of Robert Frost’s famous poem “Stopping by Woods on a Snowy Evening,” the final refrain comes to mind: “And miles to go before I sleep.” Yet the short poem contains many imagery examples that are simple yet set the scene well. In this excerpt, there is a juxtaposition of two sounds: the bright noise of the horse’s harness bells and the nearly silent sound of wind and snowflake. While the reader knows that this is a dark night, the sense of sound makes the scene even more realistic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อคนส่วนใหญ่คิดว่า โรเบิร์ต Frost "หยุดตามป่าบนที่หิมะตกเย็น" บทกวีมีชื่อเสียง ละเว้นสุดท้ายนึกถึง: "ไมล์ไปก่อนฉันนอน" ยัง กลอนสั้นประกอบด้วยตัวอย่างภาพถ่ายหลายที่ยังเชื่อ ได้ตั้งฉากกัน ในนี้ตัด มี juxtaposition สองเสียง: เสียงสดใสของระฆังเทียมม้าและเสียงเงียบเกือบลมและเกล็ด ในขณะที่ผู้อ่านรู้ว่า เป็นคืนที่มืด ความรู้สึกของเสียงทำให้ฉากสมจริงมากยิ่งขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อคนส่วนใหญ่คิดว่าโรเบิร์ตฟรอสต์บทกวีที่มีชื่อเสียง "หยุดโดยวูดส์ในตอนเย็นหิมะ" บทสุดท้ายมาถึงใจ "และห่างไปก่อนที่ฉันนอนหลับ." แต่บทกวีสั้นมีตัวอย่างภาพจำนวนมากที่มีความเรียบง่าย แต่ตั้ง ที่เกิดเหตุเป็นอย่างดี ในข้อความที่ตัดตอนมานี้มีการตีข่าวของสองเสียง: เสียงสดใสของม้าเทียมระฆังและเสียงเงียบเกือบของลมและเกล็ดหิมะ ในขณะที่ผู้อ่านจะรู้ว่านี่เป็นคืนที่มืด, ความรู้สึกของเสียงทำให้ฉากแม้จริงมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อคนส่วนใหญ่คิดว่าของโรเบิร์ตฟรอสต์ดังบทกวี " หยุดโดยวูดส์ในตอนเย็นหิมะ " ละเว้นสุดท้ายในใจ : " และไมล์ ๆ ก่อนที่ฉันจะได้นอน " แต่บทกวีสั้น ๆ มีตัวอย่างภาพที่ง่าย แต่หลายฉากด้วย ในข้อความที่ตัดตอนมานี้มีการสองเสียง :เสียงสดใสของบังเหียนม้าระฆังและเสียงเกือบเงียบของลมและเกล็ดหิมะ ในขณะที่ผู้อ่านรู้ว่า นี่เป็นคืนที่มืด เลยทำให้ฉาก แม้แต่เสียงที่สมจริงมากขึ้น