ResultsA total of 100 patients (50

Results
A total of 100 patients (50 in CTSS group and 50 in
OTSS group) were enrolled. Demographic characteristics of patients, including age, sex, and primary diagnosis were not signifiantly diffrent between two groups
(Table 1). No signifiant diffrence could be observed
regarding the occurrence of sinusitis, type of humidifiation, and stress ulcer prophylaxis between two
groups. APACHE II scores were not signifiantly diffrent between two groups, and had a mean of 24 for the
OTSS group and 25 for the CTSS group, implying homogeneity between the groups with regardto the illness
severity.
Among the patients in OTSS and CTSS groups, 20% and
12% developed VAP, respectively (P > 0.05) (Table 1). Incidence of VAP among all patients enrolled in this study
was 16%. Tracheostomy, sinusitis and type of humidifcation did not show signifiant diffrence between patients with or without VAP. Drainage of subglottic secretion decreased the incidence of VAP (P < 0.05). Also type
of pharmacologic medicine for stress ulcer prophylaxis
has a signifiant effct on VAP incidence (Table 2). The
multivariate analysis implies that patients exposed to
PPI and H2 antagonists had a higher chance of VAP development compared with sucralfate (Table 3). Due to
the low number of outcome and collinearity of its follow-up, subglottic drainage as an independent variable
was removed from the model. Use of CTSS comparing
with OTSS did not show statistically signifiant effct
on VAP incidence in multivariate analysis; however, OR
tended to identify OTSS as an exposure factor for the
development of VAP (OR = 1.92; CI = 0.45-8.30; P = 0.38)
compared with the CTSS. In other words, patients undergoing open suction had a 92% higher chance of developing VAP. Higher level of APACHE II score, sinusitis
and undergoing tracheostomy put the patients at the
risk of VAP. However, using HME instead of humidifir
would decrease this risk. We had one case of exogenous
VAP in each group, with the isolation of the similar
microorganism that had not been previously isolated
from their throats; this might have been due to bronchoscopy procedure in these patients.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์จำนวนผู้ป่วย 100 (50 ในกลุ่ม CTSS และใน 50กลุ่ม OTSS) ถูกลงทะเบียน ลักษณะประชากรของผู้ป่วย อายุ เพศ และการวินิจฉัยหลักไม่ได้แตกต่างกันระหว่าง 2 กลุ่ม signifiantly(ตารางที่ 1) Diffrence signifiant ไม่สามารถจะสังเกตได้เกี่ยวกับการเกิดขึ้นของโรคไซนัสอักเสบ humidifiation และป้องกันแผลเครียดระหว่างสองกลุ่มนี้ APACHE II คะแนนไม่แตกต่างกันระหว่าง 2 กลุ่ม signifiantly และหมายถึง 24 สำหรับการกลุ่ม OTSS และ 25 กลุ่ม CTSS กล่าวคืออยู่อาจรอยระหว่างกลุ่มที่มี regardto การเจ็บป่วยความรุนแรงในผู้ป่วยในกลุ่ม OTSS และ CTSS, 20% และ12% พัฒนานัก ตามลำดับ (P > 0.05) (ตารางที่ 1) อุบัติการณ์ของนักในหมู่ผู้ป่วยทั้งหมดที่ลงทะเบียนในการศึกษานี้16% Tracheostomy ไซนัส และชนิดของ humidifcation ไม่ได้แสดง diffrence signifiant ระหว่างผู้ป่วย หรือ ไม่นัก ระบายน้ำหลั่ง subglottic ลดอุบัติการณ์ของนัก (P < 0.05) พิมพ์ของยาป้องกันโรคแผลเครียด pharmacologicมี signifiant effct ในอุบัติการณ์นัก (ตารางที่ 2) การการวิเคราะห์แบบหลายตัวแปรหมายถึงการที่ผู้ป่วยสัมผัสกับอริ PPI และ H2 มีโอกาสสูงนักพัฒนาเมื่อเทียบกับ sucralfate (ตาราง 3) จากการผลและภาวะร่วมเส้นตรงของการระบายน้ำ subglottic ติดตามผล เป็นตัวแปรอิสระจำนวนน้อยถูกเอาออกจากแบบจำลอง ใช้ CTSS เปรียบเทียบมี OTSS ไม่ได้แสดงทางสถิติ signifiant effctในอุบัติการณ์ของนักวิเคราะห์ตัวแปรพหุ อย่างไรก็ตาม หรือแนวโน้มที่จะ ระบุ OTSS เป็นเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการนักพัฒนา (หรือ = 1.92 CI = 0.45-8.30 P = 0.38)เมื่อเทียบกับการ CTSS ในคำอื่น ๆ ป่วยดูดเปิดมีโอกาสสูงกว่า 92% ของนักพัฒนา ระดับสูงของ APACHE II ไซนัสอักเสบและระหว่าง tracheostomy ผู้ป่วยในการความเสี่ยงของนัก อย่างไรก็ตาม ใช้ HME แทน humidifirจะลดความเสี่ยงนี้ มีกรณีหนึ่งของภายนอกนักในแต่ละกลุ่ม มีการแยกของคล้ายกันจุลินทรีย์ที่ไม่ได้แยกไว้ก่อนหน้านี้จากลำคอของเขา นี้อาจได้รับเนื่องจากกระบวนการ bronchoscopy ในผู้ป่วยเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล
รวม 100 ราย (50 ในกลุ่ม CTSS และ 50 ใน
กลุ่ม OTSS) ได้รับการคัดเลือก ลักษณะทางประชากรของผู้ป่วยรวมทั้งอายุเพศและการวินิจฉัยหลักไม่ได้แตกต่างกัน signifiantly ระหว่างสองกลุ่ม
(ตารางที่ 1) ไม่มี diffrence signifiant อาจจะตั้งข้อสังเกต
เกี่ยวกับการเกิดขึ้นของโรคไซนัสอักเสบชนิด humidifiation และความเครียดป้องกันโรคแผลในกระเพาะอาหารระหว่างสอง
กลุ่ม คะแนน APACHE II ไม่ได้แตกต่างกัน signifiantly ระหว่างสองกลุ่มและมีค่าเฉลี่ยอยู่ที่ 24 สำหรับ
กลุ่ม OTSS และ 25 สำหรับกลุ่ม CTSS หมายความเนื้อเดียวกันระหว่างกลุ่มที่มี regardto เจ็บป่วย
รุนแรง.
ผู้ป่วยใน OTSS และ CTSS กลุ่ม 20% และ
12% การพัฒนา VAP ตามลำดับ (p> 0.05) (ตารางที่ 1) อุบัติการณ์ของ VAP ในหมู่ผู้ป่วยทุกรายที่ลงทะเบียนเรียนในการศึกษานี้
เป็น 16% Tracheostomy ไซนัสอักเสบและชนิดของ humidifcation ไม่ได้แสดง diffrence signifiant ระหว่างผู้ป่วยที่มีหรือไม่มี VAP การระบายน้ำของการหลั่ง subglottic ลดลงอุบัติการณ์ของ VAP (p <0.05) นอกจากนี้ยังมีประเภท
ของยายาสำหรับความเครียดป้องกันโรคแผลในกระเพาะอาหาร
มี effct signifiant บน VAP อุบัติการณ์ (ตารางที่ 2)
วิเคราะห์หลายตัวแปรแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยสัมผัสกับ
PPI และ H2 คู่อริมีโอกาสสูงในการพัฒนา VAP เมื่อเทียบกับ sucralfate (ตารางที่ 3) เนื่องจาก
จำนวนต่ำของผลและ collinearity ของการติดตามการระบายน้ำ subglottic เป็นตัวแปรอิสระ
จะถูกลบออกจากแบบจำลอง ใช้ CTSS เปรียบเทียบ
กับ OTSS ไม่ได้แสดง effct signifiant สถิติ
การเกิด VAP ในการวิเคราะห์หลายตัวแปร; อย่างไรก็ตามหรือ
มีแนวโน้มที่จะระบุ OTSS เป็นปัจจัยการสัมผัสสำหรับ
การพัฒนา VAP (OR = 1.92; CI = 0.45-8.30; P = 0.38)
เมื่อเทียบกับ CTSS ในคำอื่น ๆ ผู้ป่วยที่เปิดดูดมีโอกาสสูงกว่า 92% ของการพัฒนา VAP ระดับที่สูงขึ้นของคะแนน APACHE II ไซนัสอักเสบ
และระหว่าง tracheostomy ใส่ผู้ป่วยที่
มีความเสี่ยงของการเกิด VAP อย่างไรก็ตามการใช้ HME แทน humidifir
จะลดความเสี่ยงนี้ เรามีหนึ่งกรณีของภายนอก
VAP ในแต่ละกลุ่มมีการแยกของที่คล้ายกัน
จุลินทรีย์ที่ไม่ได้รับการแยกก่อนหน้านี้
จากลำคอของพวกเขา; นี้อาจจะเป็นเพราะขั้นตอน bronchoscopy ในผู้ป่วยเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์ทั้งหมด 100 ราย ( 50 ctss 50 กลุ่มotss Group ) ได้ลงทะเบียนเรียน ลักษณะทางประชากรของผู้ป่วย ได้แก่ อายุ เพศ และการวินิจฉัยหลักไม่ได้ signifiantly แตกต่างกันระหว่างสองกลุ่ม( ตารางที่ 1 ) ไม่ signifiant diffrence สามารถสังเกตเกี่ยวกับการเกิดไซนัสอักเสบ , ชนิดของ humidifiation และการป้องกันโรคแผลในกระเพาะอาหารความเครียดระหว่างสองกลุ่ม Apache 2 คะแนนยังไม่ signifiantly แตกต่างกันระหว่างสองกลุ่ม และมี ค่าเฉลี่ย 24 สำหรับotss กลุ่มและ 25 สำหรับกลุ่ม ctss , หมายถึงการรวมตัวระหว่างกลุ่มที่มี regardto การเจ็บป่วยความรุนแรงผู้ป่วยกลุ่ม otss และ ctss 20 % และ12 % การพัฒนาแว็ป ตามลำดับ ( P > 0.05 ) ( ตารางที่ 1 ) อุบัติการณ์ของแว็ปในบรรดาผู้ป่วยเข้าร่วมการศึกษา16 % การเจาะคอ ไซนัสอักเสบ และประเภทของ humidifcation ไม่ได้แสดง signifiant diffrence ระหว่างผู้ป่วยที่มีและไม่มีแว๊บ . การระบายน้ำของ subglottic หลั่งลดอุบัติการณ์ของแว็ป ( P < 0.05 ) นอกจากนี้ ประเภทของยายาสำหรับความเครียดการป้องกันโรคแผลในกระเพาะอาหารได้ผล signifiant ในแว็ปอุบัติการณ์ ( ตารางที่ 2 ) ที่การวิเคราะห์ตัวแปรพหุพบว่าผู้ป่วยสัมผัสPPI และ H2 antagonists มีโอกาสที่สูงขึ้นของการพัฒนาแว็ปเทียบกับซูครัลเฟต ( ตารางที่ 3 ) เนื่องจากจํานวนน้อย และ collinearity ผลของการติดตาม subglottic ระบายเป็นตัวแปรอิสระถูกลบออกจากแบบจำลอง ใช้ ctss เปรียบเทียบกับ otss ไม่แสดงผล signifiant อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติในแว็ปอุบัติการณ์ในการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัว อย่างไรก็ตาม หรือมีการระบุ otss เป็นปัจจัยสำหรับการพัฒนาแว็ป ( OR = 1.92 ; CI = 0.45-8.30 ; P = 0.38 )เมื่อเทียบกับ ctss . ในคำอื่น ๆ ผู้ป่วยที่ได้รับการดูดเปิดมีโอกาส 92 % สูงในการพัฒนาแว็ป . ระดับคะแนน APACHE II , ไซนัสอักเสบและ ได้รับการเจาะคอใส่คนไข้ที่ความเสี่ยงของแว๊บ . อย่างไรก็ตาม การใช้ HME แทนที่จะ humidifirจะลดความเสี่ยงนี้ มีกรณีของภายนอกแว็ปในแต่ละกลุ่ม มีการแยกของที่คล้ายกันจุลินทรีย์ที่แยกได้ก่อนหน้านี้จากคอของพวกเขา ; นี้อาจได้รับเนื่องจากขั้นตอน Bronchoscopy ในผู้ป่วยเหล่านี้