Is There Any Theory in Institutiona

Is There Any Theory in Institutional Economics?
by A. Allan Schmid, Michigan State University
The answer to the question, "Is there any theory in institutional economics?" depends on what you expect of theory and where institutional economics starts and stops. Theory performs many roles and only welfare economics and an example of prediction and explanation can be discussed here (Samuels 1994).
Welfare Economics
If you demand deterministic conclusions about changes in aggregate welfare, then institutional economics will disappoint. John R. Commons did not have a welfare economics. For example, he did a lot of work on labor unions but did not try to prove that they were/or not efficient, increased total product, or whatever. He was content to explain their origin and growth and whose interests they served.
His concept of "reasonable value" was not something to be discovered, but to be worked out in private and public governance. He observed that different people had conflicting interests and thus to speak of aggregate welfare required a moral judgment among the conflicting parties to guide their compromises and achievement of order and peace. Commons had an up-front value judgment which drove his search for
institutions benefiting the laboring class. If you believe that failure to assume the scientific high priest role of pronouncing on the desirability of one institution over another emasculates economics and cheapens our coin, then institutionalists have no theory.
Prediction and Explanation
Institutional economics, on the other hand, does have theory directed to prediction of the substantive impacts of institutional alternatives on different groups. A good theory should identify key instrumental variables and the relationships among them to predict and understand. Institutional economics can be applied to both individual and collective decision making, though its specialty is collective choice.
Individual Choice
The theory of advantage has been worked out in great detail. Institutional economics does not have or desire another theory of profit maximization. The effects of equating marginal cost and revenue is the same in both theories. But institutional economics being a behavioral science is interested in how individuals form subjective perceptions of marginal cost and revenue and particularly how institutions affect those perceptions under uncertainty.
Let me give just one example of individual choice. The theory of advantage tells us that sunk costs should be ignored. But simple observation tells us that people frequently do not ignore fixed costs. Behavioral economics suggests that people try to avoid regret and embarrassment. To research these matters means that we will have to talk to people to learn what cues they respond to. If you have an aversion to this and prefer what Herbert Simon calls "armchair economics," you will not like institutional theory. I know you can't fully trust what people say, but it is the only game in town if analysts are not to substitute their perception for that of the actual actors. There is new theory that shows that it may be rational to consider sunk costs where there is risk and imperfect contingency markets. It remains to be seen which theory will better explain behavior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเศรษฐศาสตร์สถาบันมีทฤษฎีใด ๆ หรือไม่โดย Allan A. Schmid มิชิแกนมหาวิทยาลัยรัฐตอบคำถาม "คือมีการใช้ทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สถาบันขึ้นอยู่กับสิ่งที่คาดหวังของทฤษฎีและที่สถาบันเศรษฐศาสตร์เริ่ม และหยุด ทฤษฎีทำหลายบทบาทและเศรษฐศาสตร์สวัสดิการเท่านั้น และตัวอย่างการทำนายและคำอธิบายสามารถอธิบายไว้ที่นี่ (Samuels 1994)เศรษฐศาสตร์สวัสดิการถ้าคุณต้องการบทสรุป deterministic เปลี่ยนแปลงสวัสดิการรวม เศรษฐศาสตร์สถาบันจะการผิดหวัง จอห์นอาร์คอมมอนส์ไม่มีเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ ตัวอย่าง เขาไม่ได้ทำงานในสหภาพแรงงานมาก แต่ได้พยายามที่จะพิสูจน์ว่า พวกเขา / หรือผลิตภัณฑ์รวมที่ไม่มีประสิทธิภาพ เพิ่มขึ้น หรืออะไรก็ตาม เขามีเนื้อหาจะอธิบายการกำเนิด และการเจริญเติบโต และที่สนใจที่จะให้บริการแนวคิดของเขา "มูลค่าเหมาะสม" ไม่ใช่สิ่งที่ค้นพบ แต่ทำออกมาในการกำกับดูแลกิจการส่วนตัว และสาธารณะ เขาสังเกตเห็นว่า คนมีผลประโยชน์ขัดแย้งกันจึงเอ่ยถึงสวัสดิการรวมต้องคำพิพากษาทางศีลธรรมระหว่างทุกฝ่ายที่ขัดแย้งกันเพื่อเป็นแนวทางการรับและผลสัมฤทธิ์ของใบสั่งและความสงบสุข คอมมอนส์ได้พิพากษาค่าล่วงหน้าซึ่งการขับรถของเขาค้นหาสถาบันเกียรติยศคลา laboring ถ้าคุณเชื่อว่าความล้มเหลวการ สมมติบทบาททางวิทยาศาสตร์ที่ท่านรอการออกเสียงในปรารถนาของสถาบันหนึ่งกว่าอีก emasculates เศรษฐศาสตร์ cheapens เหรียญของเรา แล้ว institutionalists มีทฤษฎีไม่อธิบายและทำนายเศรษฐศาสตร์สถาบัน คง ได้ไปทำนายของผลกระทบที่เราของทางสถาบันในกลุ่มต่าง ๆ ทฤษฎี ทฤษฎีที่ดีควรระบุตัวแปรเครื่องมือที่สำคัญและความสัมพันธ์ระหว่างกันเพื่อทำนาย และเข้าใจ เศรษฐศาสตร์สถาบันสามารถใช้กับทั้งสองตัดสินใจแต่ละรายการ และรวมการ แม้ว่าความพิเศษอยู่รวมเลือกบุคคลทฤษฎีความได้เปรียบได้การทำงานออกในรายละเอียดมาก เศรษฐศาสตร์สถาบันไม่ได้ หรือต้อง maximization กำไรทฤษฎีอื่น ผลของ equating กำไรต้นทุนและรายได้จะเท่ากันในทฤษฎีทั้งสอง แต่เป็นพฤติกรรมศาสตร์เศรษฐศาสตร์สถาบันสนใจวิธีบุคคลการรับรู้ตามอัตวิสัยของกำไรต้นทุนและรายได้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาบันกระทบภาพลักษณ์เหล่านั้นภายใต้ความไม่แน่นอนให้ฉันให้เพียงหนึ่งตัวอย่างของแต่ละทางเลือก ทฤษฎีความได้เปรียบบอกว่า ต้นทุนจมควรละเว้น แต่สังเกตง่าย ๆ บอกว่า คนมักไม่ละเว้นต้นทุนคงที่ เศรษฐศาสตร์พฤติกรรมแนะนำที่ ผู้คนพยายามหลีกเลี่ยงริเกร็ตและความลำบากใจ การวิจัยเรื่องเหล่านี้หมายความ ว่า เราจะมีการพูดคุยกับคนเรียนรู้สัญลักษณ์อะไรพวกเขาตอบสนอง ถ้าคุณมี aversion นี้ และชอบอะไร Simon เฮอร์เบิร์ต เรียก "เก้าอี้เศรษฐศาสตร์ คุณจะไม่ชอบทฤษฎีสถาบัน ฉันรู้ว่า คุณไม่เชื่อถือคนใดพูด แต่มันเป็นเกมเดียวในตัวเมืองถ้านักวิเคราะห์จะไม่แทนที่พวกเขารับรู้ว่านักแสดงจริง มีทฤษฎีใหม่ที่แสดงว่า มันอาจจะเชือดต้องพิจารณาต้นทุนจม มีตลาดฉุกเฉินความเสี่ยงและไม่สมบูรณ์ มันจะได้ทฤษฎีที่จะอธิบายลักษณะการทำงานดีขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จะมีทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สถาบันใด?
โดยเอชมิดอัลลัน,
มหาวิทยาลัยรัฐมิชิแกนคำตอบสำหรับคำถามที่ว่า"มีทฤษฎีใด ๆ ในระบบเศรษฐกิจ" ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณคาดหวังของทฤษฎีและการที่สถาบันเศรษฐศาสตร์และเริ่มหยุด ทฤษฎีการดำเนินการหลายบทบาทและเศรษฐศาสตร์สวัสดิการเท่านั้นและตัวอย่างของการทำนายและคำอธิบายสามารถพูดคุยได้ที่นี่ (แอล 1994). สวัสดิการเศรษฐศาสตร์หากคุณมีความต้องการที่กำหนดข้อสรุปเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการจัดสวัสดิการโดยรวมแล้วระบบเศรษฐกิจจะทำให้ผิดหวัง จอห์นอามอนไม่ได้มีเศรษฐศาสตร์สวัสดิการ ยกตัวอย่างเช่นเขาไม่มากของการทำงานในสหภาพแรงงาน แต่ไม่ได้พยายามที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าพวกเขา / หรือไม่ได้มีประสิทธิภาพเพิ่มขึ้นรวมสินค้าหรืออะไรก็ตาม เขาเป็นเนื้อหาที่จะอธิบายที่มาและการเจริญเติบโตและมีความสนใจของพวกเขาทำหน้าที่. แนวความคิดของเขา "มูลค่าที่เหมาะสม" เป็นสิ่งที่ไม่ถูกค้นพบ แต่ที่จะทำงานออกมาในการกำกับดูแลภาครัฐและเอกชน เขาตั้งข้อสังเกตว่าคนที่แตกต่างกันมีความสนใจที่ขัดแย้งกันและทำให้การพูดถึงสวัสดิการรวมต้องมีการตัดสินทางศีลธรรมในหมู่ฝ่ายที่ขัดแย้งกันเพื่อเป็นแนวทางในการประนีประนอมของพวกเขาและความสำเร็จของการสั่งซื้อและความสงบสุข คอมมอนส์มีการตัดสินค่าขึ้นด้านหน้าที่ขับรถการค้นหาของเขาสำหรับสถาบันการศึกษาที่ได้รับประโยชน์ชั้นทำงานหนัก หากคุณเชื่อว่าความล้มเหลวที่จะสมมติบทบาทนักบวชชั้นสูงทางวิทยาศาสตร์ของการออกเสียงในความปรารถนาของหนึ่งในสถาบันการศึกษาในช่วงเศรษฐกิจ emasculates อื่นและ cheapens เหรียญของเราแล้ว institutionalists มีทฤษฎีไม่มี. การทำนายและคำอธิบายเศรษฐศาสตร์สถาบันในมืออื่น ๆ ที่ไม่ทฤษฎีมีกำกับ ที่จะคาดการณ์ผลกระทบที่สำคัญของทางเลือกสถาบันในกลุ่มที่แตกต่างกัน ทฤษฎีที่ดีควรระบุตัวแปรที่สำคัญและความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาที่จะคาดการณ์และเข้าใจ เศรษฐศาสตร์สถาบันสามารถนำไปใช้ทั้งในการตัดสินใจของแต่ละบุคคลและส่วนรวม แต่พิเศษของเป็นทางเลือกที่รวม. การเลือกบุคคลทฤษฎีของประโยชน์ที่ได้รับการทำงานในรายละเอียดที่ดี เศรษฐศาสตร์สถาบันไม่ได้ต้องการหรือทฤษฎีของกำไรสูงสุดอีก ผลกระทบของการเท่าต้นทุนและรายได้จะเหมือนกันทั้งในทฤษฎี แต่ระบบเศรษฐกิจเป็นพฤติกรรมศาสตร์ที่มีความสนใจในวิธีการรับรู้ของบุคคลในรูปแบบอัตนัยของค่าใช้จ่ายและรายได้ส่วนเพิ่มและโดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการที่ส่งผลกระทบต่อการรับรู้ของสถาบันที่อยู่ภายใต้ความไม่แน่นอน. ผมขอให้เพียงตัวอย่างหนึ่งของทางเลือกของแต่ละบุคคล ทฤษฎีของความได้เปรียบบอกเราว่าค่าใช้จ่ายจมควรละเลย แต่สังเกตง่ายๆบอกว่าคนเรามักจะไม่สนใจค่าใช้จ่ายคงที่ เศรษฐศาสตร์พฤติกรรมที่แสดงให้เห็นว่าคนที่พยายามหลีกเลี่ยงความเสียใจและความลำบากใจ การวิจัยเรื่องเหล่านี้หมายความว่าเราจะต้องพูดคุยกับคนที่จะเรียนรู้สิ่งที่ชี้นำพวกเขาตอบสนองต่อ หากคุณมีความเกลียดชังนี้และชอบสิ่งที่เฮอร์เบิร์ไซมอนเรียกว่า "เศรษฐศาสตร์เก้าอี้" คุณจะไม่ชอบทฤษฎีสถาบัน ฉันรู้ว่าคุณได้อย่างเต็มที่ไม่สามารถไว้วางใจสิ่งที่ผู้คนพูด แต่มันก็เป็นเกมเดียวในเมืองถ้านักวิเคราะห์ไม่ได้แทนการรับรู้ของพวกเขาสำหรับการที่นักแสดงที่เกิดขึ้นจริง มีทฤษฎีใหม่ที่แสดงให้เห็นว่ามันอาจจะเป็นเหตุผลที่จะต้องพิจารณาต้นทุนจมที่มีความเสี่ยงและตลาดฉุกเฉินที่ไม่สมบูรณ์ มันยังคงที่จะเห็นทฤษฎีที่ดีกว่าจะอธิบายพฤติกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สถาบัน ?
โดย อัลเลน ชมิด มหาวิทยาลัยรัฐมิชิแกน
คำตอบสำหรับคำถาม " มีทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สถาบัน ? ขึ้นอยู่กับสิ่งที่คุณคาดหวังจากทฤษฎีและเศรษฐศาสตร์สถาบันเริ่มและหยุด ทฤษฎีแสดงหลายบทบาทและเศรษฐศาสตร์สวัสดิการเท่านั้น และตัวอย่างของการอธิบาย ทำนาย และสามารถกล่าวถึงที่นี่ ( ซามูเอล
1994 )สวัสดิการเศรษฐศาสตร์
ถ้าคุณต้องการข้อสรุปเชิงกำหนดเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในการรวมสวัสดิการแล้วเศรษฐศาสตร์สถาบันจะผิดหวัง จอห์นอาร์คอมมอนส์ไม่มีสวัสดิการเศรษฐศาสตร์ ตัวอย่างเช่น เขาได้ทำงานมากในสหภาพแรงงาน แต่ไม่พยายามที่จะพิสูจน์ว่าพวกเขา / หรือไม่มีประสิทธิภาพ เพิ่มปริมาณการผลิต หรืออะไรก็ตามเขาเป็นเนื้อหาที่อธิบายกำเนิดและการเติบโตของพวกเขาซึ่งความสนใจของพวกเขาให้บริการ แนวคิดของ " มูลค่าที่เหมาะสมก็ไม่ใช่สิ่งที่ถูกค้นพบ แต่จะทำงานในภาครัฐและเอกชน”เขาสังเกตว่าหลายๆคนได้ผลประโยชน์ที่ขัดแย้งกัน และจึงพูดรวมสวัสดิการต้องมีจริยธรรม การตัดสินใจของฝ่ายที่ขัดแย้งกันในคู่มือของพวกเขาสิ่ง และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเพื่อสันติภาพ คอมมอนส์มีขึ้นหน้าตัดสินคุณค่าซึ่งขับรถหา
สถาบันรับทำงานเรียนถ้าคุณเชื่อว่าความล้มเหลวที่จะถือว่าวิทยาศาสตร์มหาปุโรหิตบทบาทของการออกเสียงในที่พึงประสงค์ของสถาบันหนึ่งมากกว่าอีก emasculates เศรษฐศาสตร์และ cheapens เหรียญของเรา แล้ว institutionalists ไม่มีการทำนายและอธิบายทฤษฎี

เศรษฐศาสตร์สถาบัน บนมืออื่น ๆมีทฤษฎีที่ทำนายผลกระทบสำคัญของทางเลือกของสถาบันในกลุ่มที่แตกต่างกัน เป็นทฤษฎีที่ดีควรระบุตัวแปรเครื่องมือที่สำคัญและความสัมพันธ์ของพวกเขาเพื่อคาดการณ์และเข้าใจ เศรษฐศาสตร์สถาบันสามารถใช้กับทั้งรายบุคคลและร่วมกันตัดสินใจ แม้ว่าพิเศษของทางเลือกแต่ละทางเลือก

รวมทฤษฎีของประโยชน์ที่ได้รับออกมาในรายละเอียดมาก เศรษฐศาสตร์สถาบัน ไม่ได้มีประสงค์อื่นหรือทฤษฎีกำไรสูงสุด . ผลของโครงสร้างต้นทุนและรายได้ เป็นเหมือนกันทั้งในทฤษฎีแต่เศรษฐศาสตร์สถาบันเป็นพฤติกรรมศาสตร์ มีความสนใจในวิธีการที่บุคคลที่รูปแบบการรับรู้รายได้และค่าใช้จ่ายส่วนตัวและโดยเฉพาะอย่างยิ่งวิธีการสถาบันมีผลต่อการรับรู้เหล่านั้นภายใต้ความไม่แน่นอน .
ผมให้เพียงหนึ่งตัวอย่างของทางเลือกของแต่ละบุคคล ทฤษฎีการได้เปรียบบอกเราว่าต้นทุนจมควรละเว้นแต่สังเกตง่าย ๆ บอกเราว่า คนมักไม่ละเว้น ต้นทุนคงที่ เศรษฐศาสตร์พฤติกรรมบ่งบอกว่าผู้คนพยายามที่จะหลีกเลี่ยงเสียใจและอับอาย การวิจัยเรื่องเหล่านี้หมายความ ว่า เราจะต้องไปคุยกับคนที่จะเรียนรู้สิ่งที่ชักนำพวกเขาตอบสนองต่อ ถ้าคุณจะปฏิเสธนี้ และชอบอะไร เฮอร์เบิร์ต ไซมอน เรียก " เศรษฐศาสตร์ Armchair , " คุณจะไม่เหมือนกับทฤษฎีสถาบันผมรู้ว่าคุณไม่สามารถไว้วางใจอย่างเต็มที่กับสิ่งที่คนอื่นพูด แต่มันเป็นเกมเดียวในเมือง ถ้านักวิเคราะห์จะไม่ทดแทนการรับรู้ของพวกเขาที่ของนักแสดงที่แท้จริง มีทฤษฎีใหม่ที่แสดงให้เห็นว่ามันอาจจะมีเหตุผลที่จะต้องพิจารณาต้นทุนจม ซึ่งมีความเสี่ยงและความไม่แน่นอนของตลาดที่ไม่สมบูรณ์ มันยังคงที่จะเห็นซึ่งจะอธิบายได้ดีกว่า
ทฤษฎีพฤติกรรม