'Of course,' the man in the brown h

'Of course,' the man in the brown hat said, 'there are good policemen and policemen, you know.' 'You are right,' the young man said.'Yes. That's very true. Isn't, Julie?' He looked at the young woman next to him. Julie didn't answer and looked bored. She closed her eyes. 'Julie's my wife,'the young man told the man in the brown hat. 'She doesn't like trains. She always feels ill on trains.' Oh yes?'the man in the brown hat said. 'Now my wife she doesn't like buses. She nearly had an accident on a bus once. It was last year... No,no,it wasn't. It was two years ago. I remember now. It was in Manchester.' He told a long, boring story about his wife and a bus in Manchester.
It was a hot day and the train was slow. There were seven people in the carriage. There was the man in the brown hat; the young man and his wife, Julie; a mother and two children;and a tall dark man in an expensive suit.
The young man's name was Bill. He had short brown hair and a happy smile. His wife, Julie, had long red hair and very green eyes-the colour of sea water. They were very beautiful eyes.
The man in the brown hat talked and talked. He had a big red face and a loud voice. He talked to Bill because Bill liked to talk too. The man in the brown hat laughed a lot, and when he laughed, Bill laughed too. Bill liked talking and laughing with people.
The two children were hot and bored. They didn't want to sit down. They wanted to be noisy and run up and down the train.
'Now sit down and be quiet,' their mother said. She was a small woman with a tired face and a tired voice
'I don't want to sit down,'the littel boy said. 'I'm thirsty.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' แน่นอน ' ชายในหมวกสีน้ำตาล บอกว่า มีตำรวจที่ดีและตำรวจ คุณรู้มั้ย . . . ' ' ใช่ ' ชายหนุ่มกล่าวว่า . " . จริงด้วย ไม่ใช่ จูลี่ ? เค้ามองหญิงสาวข้างๆ เขา จูลี่ไม่ได้ตอบและดูเบื่อ เธอปิดตาของเธอ’ จูลี่ ภรรยาของฉัน " ชายหนุ่มบอกผู้ชายในหมวกสีน้ำตาล’ เธอไม่ได้ชอบรถไฟ เธอมักจะรู้สึกป่วยบนรถไฟ' โอ้ ใช่ ? ชายในหมวกสีน้ำตาลกล่าว . ตอนนี้ภรรยาผมเธอไม่ชอบรถ เธอเกือบจะเกิดอุบัติเหตุบนรถเมล์ครั้ง เมื่อปีที่แล้ว . . . . . . . ไม่ ไม่ มันไม่ใช่ มันก็สองปีมาแล้ว ผมจำได้แล้ว มันอยู่ในแมนเชสเตอร์ เขาบอกว่ายาว น่าเบื่อ เรื่องภรรยา และรถบัสในแมนเชสเตอร์ .
เป็นวันที่ร้อน และรถไฟก็ช้า มี 7 คน ในรถมีผู้ชายที่สวมหมวกสีน้ำตาล ชายหนุ่มและภรรยาของเขา , จูลี่ ; แม่และเด็ก 2 คน และชายร่างสูงในชุดสีดำราคาแพง
ชื่อของชายหนุ่มคือบิล เขามีขนสีน้ำตาลสั้น ๆและยิ้มอย่างมีความสุข ภรรยาของเขา , จูลี่ มีผมยาวสีแดง และสีเขียว นัยน์ตาสีน้ำทะเลน้ำ เค้าตาสวยมาก
ผู้ชายในหมวกสีน้ำตาล ผมคุย แล้วก็คุยเขามีใบหน้าสีแดงตัวใหญ่ และเสียงดัง เขาคุยกับบิลเพราะบิลชอบคุยด้วย ชายในหมวกสีน้ำตาลหัวเราะเยอะมาก และเมื่อเขาหัวเราะ บิลหัวเราะด้วย บิลชอบพูดและหัวเราะด้วยคน
เด็กสองคนร้อนและเบื่อ พวกเขาไม่ได้ต้องการที่จะนั่งลง พวกเขาต้องการจะมีเสียงดังและวิ่งขึ้นและลงจากรถไฟ .
ตอนนี้นั่งเงียบ " แม่พูดเธอเป็นผู้หญิงที่มีใบหน้าเล็ก ๆเหนื่อยและ " เสียง
เบื่อไม่อยากนั่ง เดอะ ลิตเติ้ล บอย กล่าวว่า . . . ฉันหิวน้ำ . . .