In the bamboo forest, her heart cou

In the bamboo forest, her heart could calm down, she could imagine herself as a fairy… and only within a bamboo forest, could she overcome her loneliness, worries, fears, depression and problems… Day after day, year after year, when forever waiting for his return.

Yun Che clenched both his fists tightly, and his heart sored like a pincushion. Shame filled his soul like a tide. He realized more and more that he wasn’t worth of Ling’er, that he wasn’t able to make it up to her even after ten lifetimes…

“Ling’er, let’s build a home here okay?” Yun Che lightly asked.

“Huh? Build a home… here?” Su Ling’er was full of astonishment.

“Mn!” Yun Che smiled and nodded: “Didn’t Ling’er always dream of living in a bamboo forest? Then let’s build a little bamboo house in the midst of these bamboos. This way, Su Ling’er can live here as long as she wants to.”

“Bamboo… house?” After Su Ling’er was startled for a while, her starry eyes immediately became incredibly bright: “Can we… really? But if the bamboo here gets hurt, isn’t that a bit too unfortunate…”

“Haha!” Yun Che began to laugh. He lightly comforted Ling’er’s cheeks and lovingly said: “There are so many bamboos here, and there are only a few that can be part of a little house. If these bamboos knew that they could be made into a house for an adorable Ling’er, then they would definitely be very happy.”

“Mn!!” Su Ling’er let her inner worries go and yelled with incomparable happiness.

Yun Che pointed his fingers out and directed his profound strength like a knife. With a sweep of his finger, over ten bamboos were neatly severed. Not long after, a huge pile of bamboo stalks that were thick enough stacked up by their sides, and a large enough open space was cleared up in this dense bamboo forest.

With Yun Che’s profound strength, this engineering feat wasn’t too difficult, but it wasn’t relaxing either. However, with Su Ling’er excitedly cheering him on by his side as he wiped his sweat from time to time, even though sweat rolled down his back, he didn’t feel the least bit exhausted.

The sky gradually dimmed and a simple little bamboo house finally took shape. This little bamboo house was much smaller and cruder than the one Su Ling’er and him lived in. It wasn’t even enough to shield them from the wind and rain, but this delicacy certainly had a clean and refreshing feeling. Also, this wasn’t just a small bamboo house, there was a little bed and a little chair inside as well.

After the bamboo house took shape, Yun Che’s ears were filled with Su Ling’er’s excited cheers. She excitedly ran around the little bamboo house. Her free spirited and beautiful voice reached his ears from very far away… She was actually like a carefree fairy.

“Big brother Yun Che, let’s just live in here today, okay? This was my dream before… also, with big brother Yun Che keeping me company, I won’t be afraid at all.”

“Mnn, okay!”

In the middle of the bamboo forest, they played from the afternoon all the way until the moon hung in the night sky. The laughter that came from Ling’er today was more than what Yun Che had heard from her during those times. This afternoon, the cheers and laughs that came from Ling’er became his entire world. Today, he belonged only to Ling’er.

The bright moon hung high up in the sky, and Ling’er, who ran around all afternoon, was finally tired. She and Yun Che slept shoulder to shoulder on the bamboo bed they built together… The bamboo house was very simple and very stiff… moving just a little would cause it to creek all over. However, laying on top on it, breathing in the fresh air, sniffing the odor of the emerald green bamboo, and feeling the breeze that slipped through the cracks from time to time, the two were were incredibly content. Of course, the thing that was even more important was that they were by each other’s sides.

“Big brother Yun Che, I really want to… be together with you forever… Oh… If I say it like that, would it make big brother Yun Che feel weird… Obviously, we’ve only just met today, but I liked big brother Yun Che from the first moment I saw you… Am I a really strange girl?”

The little bed was incredibly narrow. Su Ling’er lightly leaned against Yun Che’s body and asked in a little voice.

“No.” Yun Che began to smile: “Because it’s the same when I saw Ling’er. During an entire lifetime, it’s very difficult for a person to inexplicably like someone during the first time they see each other. If two people felt the same way about each other, then, perhaps they are destined by the heavens to be together, or perhaps… have lingering affection from a previous life.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในป่าไผ่ หัวใจของเธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์ เธอสามารถจินตนาการตัวเองเป็นนางฟ้าเป็น... และเฉพาะภายในเป็นไม้ไผ่ป่า สามารถเธอเอาชนะเธอความเหงา ความกังวล ความกลัว ภาวะซึมเศร้า และปัญหา... วันหลังจากวัน ปี เมื่อตลอดรอกลับมาChe ยืนกัดทั้งหมัดของเขาแน่น และหัวใจของเขากดทับเช่น pincushion อัปยศเติมจิตใจของเขาเช่นน้ำ เขารับรู้มากขึ้นว่า ไม่คุ้มค่าของ Ling'er ว่า เขาไม่สามารถที่จะทำให้เธอถึงแม้หลังจากอายุการใช้งาน 10 ..." Ling'er ลองสร้างดีที่นี่บ้าน? " Che ยุถามเบา ๆ"ฮะ สร้างบ้าน...ที่นี่? " Su Ling'er ก็เต็มไป ด้วย astonishment"Mn" Che ยืนยิ้ม และพยักหน้า: "ไม่ Ling'er เสมอฝันของอาศัยอยู่ในป่าไผ่หรือไม่ แล้วลองสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ กลาง bamboos เหล่านี้ ด้วยวิธีนี้ Su Ling'er สามารถอยู่ที่นี่ตราบใดที่เธอต้องการ""ไผ่...บ้าน? " หลังจากที่ในขณะที่ startled Su Ling'er ดวงตาของเธอดาวทันทีกลายเป็นสดใสอย่างเหลือเชื่อ: "เราสามารถ...จริง ๆ หรือ แต่ถ้าไม้ไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บ ที่ไม่โชคร้ายเกินไปหน่อย... ""ฮาฮา" Che ยุเริ่มหัวเราะ เขาเบา ๆ comforted แก้มของ Ling'er และรักกล่าวว่า: "มี bamboos มากมายที่นี่ และมีเพียงไม่กี่ที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านน้อย ถ้า bamboos เหล่านี้รู้ว่า พวกเขาสามารถทำเป็นบ้านสำหรับ Ling'er น่ารัก แล้วพวกเขาแน่นอนจะมีความสุขมากขึ้น""Mn !!" Su Ling'er ให้ภายในของเธอกังวลไป และ yelled มีความสุขไม่Che ยืนชี้นิ้วของเขาออก และตรงความแข็งแรงของเขาอย่างลึกซึ้งเช่นมีด ด้วยการกวาดนิ้วของเขา bamboos กว่าสิบได้อย่าง severed ไม่นานหลังจาก stalks ไม้ไผ่ที่หนาพอกองใหญ่ซ้อนขึ้น โดยฝ่ายของพวกเขา และขนาดใหญ่พอเปิดพื้นที่ถูกล้างค่าในนี้ป่าไผ่หนาแน่นด้วยความแรงลึกซึ้งยุ Che ทงบังวิศวกรรมนี้ไม่ยากเกินไป แต่มันไม่ได้พักผ่อนอย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม กับ Su Ling'er ขึ้งเชียร์เขาบนริมเขาเขาเช็ดเหงื่อของเขาเวลา แม้ว่าเหงื่อสะสมลงเขา เขาไม่ได้รู้สึกว่าบิตอย่างน้อยหมดท้องฟ้าค่อย ๆ พร่ามัว และบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ อย่างเอารูปสุดท้าย บ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ ถูก cruder กว่า Su Ling'er หนึ่ง และมีขนาดเล็กมาก และเขาอาศัยอยู่ใน มันไม่ได้แม้แต่เพียงพอที่จะป้องกันพวกเขาจากลมและฝน แต่อาหารนี้มีความรู้สึกสะอาด และสดชื่นอย่างแน่นอน ยัง นี้ไม่เพียงบ้านไม้ไผ่ขนาดเล็ก มีเตียงเล็กน้อยและเก้าอี้เล็ก ๆ ภายในเช่นหลังบ้านไม้ไผ่เอารูปร่าง หูยุ Che เต็มไป ด้วยเชียร์ตื่นเต้น Su Ling'er เธอขึ้งวิ่งรอบบ้านไผ่น้อย เสียงสนุกสนาน และสวยงามของเธอฟรีถึงหูของเขาจากที่ไกลมาก... เธอเป็นจริงเหมือนนางฟ้าทุก"พี่ใหญ่ยุ Che ขอเพียงอาศัยอยู่ในที่นี่วันนี้ โอเควัน นี้เป็นความฝันของฉันก่อน...ยัง ด้วยบรา Che ยุรักษาบริษัทฉัน ไม่มีกลัวเลยด้วย "" Mnn ไร! "กลางป่าไผ่ พวกเขาเล่นตั้งแต่ช่วงบ่ายทั้งหมดไปจนกระทั่งแขวนดวงจันทร์ในท้องฟ้ากลางคืน เสียงหัวเราะที่มาจาก Ling'er วันนี้มีมากกว่าอะไรยุ Che ได้ยินจากเธอในช่วงเวลา ตอนบ่าย เชียร์และหัวเราะที่มาจาก Ling'er เป็น โลกของเขาทั้งหมด วันนี้ เขาอยู่กับ Ling'er เท่านั้นดวงจันทร์สว่างแขวนสูงขึ้นบนท้องฟ้า และ Ling'er ที่วิ่งรอบบ่ายทั้งหมด ไม่เหนื่อยในที่สุด เธอและ Che ยุนอนไหล่-ไหล่บนเตียงไม้ไผ่ที่สร้างกัน... บ้านไม้ไผ่เป็นการง่ายมาก และแข็งมาก...ย้ายเพียงเล็กน้อยจะทำให้ครีทั่ว อย่างไรก็ตาม วางอยู่ด้านบนมัน หายใจในอากาศ ค้นหากลิ่นของไม้ไผ่สีเขียวมรกต และความรู้สึกได้ลมที่เล็ดรอดผ่านการรอยครั้ง 2 มีเนื้อหาอย่างเหลือเชื่อ แน่นอน สิ่งที่สำคัญยิ่งคือ ที่พวกเขาอยู่ ด้วยด้านของผู้อื่น"พี่ใหญ่ยุ Che ผมอยากจะ...อยู่กับคุณตลอดไป... โอ้... ถ้าผมกล่าวเช่นนั้น จะมันทำให้พี่ใหญ่ยุ Che รู้สึกเลย... แน่นอน เราได้เพียงแค่พบวันนี้ แต่เสียดายพี่ใหญ่ยุ Che ตั้งแต่แรกเห็นคุณ... ฉันเป็นสาวแปลกจริง ๆ "นอนเล็กแคบอย่างเหลือเชื่อได้ Su Ling'er พิงกับตัวยุ Che เบา ๆ และถามเสียงเล็กน้อย"หมายเลข" Che ยุเริ่มยิ้ม: "เนื่องจากได้เหมือนกันเมื่อเห็น Ling'er ในระหว่างทั้งหมดอายุการใช้งาน มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับคน inexplicably ชอบคนในช่วงเวลาแรกที่พวกเขาดูกัน ถ้าคนสองคนรู้สึกเหมือนเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ แล้ว บางทีพวกเขาจะกำหนด โดยสวรรค์ให้กัน หรือบางที...มีลิงเกอร์ริงการ์จิตจากชีวิตก่อนหน้านี้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในป่าไผ่ที่หัวใจของเธอจะสงบลงเธอจะคิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้า ... และเฉพาะในป่าไผ่เธอสามารถเอาชนะความเหงาของเธอกังวลกลัวซึมเศร้าและปัญหา ... วันแล้ววันเล่าปีแล้วปีเล่าเมื่อตลอดไป รอการกลับมาของเขา. ยุนเช clenched กำปั้นของเขาทั้งสองแน่นและหัวใจของเขา sored เช่นปัก ที่เต็มไปด้วยจิตวิญญาณของความอัปยศของเขาเหมือนน้ำ พระองค์ทรงตระหนักมากขึ้นว่าเขาไม่ได้มูลค่าของ Ling'er ว่าเขาไม่สามารถที่จะทำให้มันถึงแม้หลังจากสิบชีวิตของเธอ ... "Ling'er ขอสร้างบ้านที่นี่โอเค?" ยุนเชถามเบา ๆ . "หือ? สร้างบ้าน ... ที่นี่ "ซู Ling'er ก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ." Mn "เจ๊ยุนยิ้มและพยักหน้า:" ไม่ Ling'er ฝันอยู่เสมอที่อาศัยอยู่ในป่าไผ่หรือไม่? จากนั้นเราจะมาสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ น้อย ๆ ในท่ามกลางของไผ่เหล่านี้ วิธีนี้ซู Ling'er สามารถอาศัยอยู่ที่นี่นานเท่าที่เธอต้องการที่จะ "." บ้านไม้ไผ่ ... ? "หลังจากซู Ling'er ก็ต้องสะดุ้งขณะที่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยดวงดาวทันทีกลายเป็นสดใสอย่างไม่น่าเชื่อ" เราสามารถ ... จริงเหรอ? แต่ถ้าไม้ไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บที่ไม่ว่าบิตโชคร้ายเกินไป ... "" ฮ่าฮ่า! "เจ๊ยุนเริ่มที่จะหัวเราะ เขาสบายใจเบา ๆ ที่แก้มของ Ling'er และความรักกล่าวว่า: "มีไม้ไผ่จำนวนมากที่นี่และมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเป็นส่วนหนึ่งของบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ถ้าไผ่เหล่านี้รู้ว่าพวกเขาอาจจะทำเข้าไปในบ้านสำหรับ Ling'er ที่น่ารักแล้วพวกเขาแน่นอนจะมีความสุขมาก. "" Mn !! "ซู Ling'er ให้ความกังวลภายในของเธอไปและตะโกนด้วยความสุขที่เปรียบมิได้. ยุนเช ชี้นิ้วมือของเขาออกและกำกับการแสดงความแข็งแรงที่ลึกซึ้งของเขาเหมือนมีด ด้วยการกวาดของนิ้วมือของเขามานานกว่าสิบไผ่ถูกตัดขาดอย่างเรียบร้อย หลังจากนั้นไม่นานกองใหญ่ของก้านไม้ไผ่ที่มีความหนาพอที่ซ้อนกันขึ้นโดยด้านข้างของพวกเขาและพื้นที่ขนาดใหญ่เปิดพอเคลียร์ขึ้นมาในป่าไผ่หนาแน่นนี้. กับความแรงที่ลึกซึ้ง Yun เจ๊วิศวกรรมความสำเร็จนี้ไม่ได้ยากเกินไป แต่มันก็ไม่ได้ผ่อนคลายอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ด้วยซู Ling'er ตื่นเต้นเชียร์เขาโดยด้านข้างของเขาในขณะที่เขาเช็ดเหงื่อของเขาเป็นครั้งคราวแม้เหงื่อกลิ้งลงหลังของเขาเขาไม่ได้รู้สึกบิตอย่างน้อยหมด. ท้องฟ้ามืดลงและค่อย ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียบง่าย บ้านไม้ไผ่ในที่สุดก็เอารูป บ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ น้อย ๆ นี้เป็นขนาดเล็กมากและขัดเกลากว่าซู Ling'er และเขาอาศัยอยู่ใน. มันก็ไม่ได้มากพอที่จะป้องกันพวกเขาจากลมและฝน แต่อาหารอันโอชะอย่างแน่นอนมีความรู้สึกสะอาดและสดชื่น นอกจากนี้ไม่ได้เป็นเพียงแค่บ้านไม้ไผ่ขนาดเล็กมีเตียงเล็ก ๆ น้อย ๆ และเก้าอี้เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อยู่ภายในเช่นกัน. หลังจากที่บ้านไม้ไผ่เอารูปหูหยุนเจ๊เต็มไปด้วยเสียงเชียร์ตื่นเต้นซู Ling'er ของ เธอตื่นเต้นวิ่งไปรอบ ๆ บ้านไม้ไผ่เล็ก ๆ น้อย ๆ เสียงของเธอฟรีชีวิตชีวาและสวยงามมาถึงหูของเขาจากที่อยู่ห่างไกลมาก ... เธอเป็นจริงเหมือนนางฟ้าห่วง. "พี่ใหญ่ Yun เจ๊ขอเพียงแค่อาศัยอยู่ในที่นี่ในวันนี้โอเค? นี่คือความฝันของผมมาก่อน ... นอกจากนี้ยังมีพี่ใหญ่ Yun Che ทำให้ฉัน บริษัท ผมจะไม่กลัว at all. "" mnn โอเค! "ในช่วงกลางของป่าไผ่ที่พวกเขาเล่นตั้งแต่ช่วงบ่ายทุกทางจนดวงจันทร์แขวนอยู่ในท้องฟ้ายามค่ำคืน เสียงหัวเราะที่มาจากวันนี้เป็นวัน Ling'er มากกว่าสิ่งที่เจ๊ยุนเคยได้ยินจากเธอในช่วงเวลานั้น ช่วงบ่ายวันนี้เสียงเชียร์และเสียงหัวเราะที่มาจาก Ling'er กลายเป็นโลกทั้งโลกของเขา วันนี้เขาเป็นเพียงเพื่อ Ling'er. ดวงจันทร์สว่างแขวนสูงขึ้นไปในท้องฟ้าและ Ling'er ที่วิ่งไปรอบ ๆ ในช่วงบ่ายทั้งหมดเหนื่อยที่สุด เธอและยุนเชนอนหลับเคียงบ่าเคียงไหล่บนเตียงไม้ไผ่ที่พวกเขาร่วมกันสร้างบ้านไม้ไผ่ ... เป็นง่ายมากและแข็งมาก ... ย้ายเพียงเล็กน้อยจะทำให้มันลำห้วยทั่ว แต่วางอยู่ด้านบนที่มันหายใจในอากาศที่บริสุทธิ์ดมกลิ่นของไม้ไผ่สีเขียวมรกตและความรู้สึกสายลมที่เล็ดรอดผ่านรอยแตกจากเวลาที่ทั้งสองมีเนื้อหาอย่างไม่น่าเชื่อ แน่นอนว่าสิ่งที่เป็นสิ่งสำคัญยิ่งคือการที่พวกเขาเป็นฝ่ายของแต่ละคน. "พี่ใหญ่ Yun เจ๊ผมต้องการที่จะ ... จะอยู่ด้วยกันกับคุณตลอดไป ... โอ้ ... ถ้าฉันบอกว่ามันเหมือนว่ามันจะทำให้พี่ใหญ่ เจ๊ยุนรู้สึกแปลก ... เห็นได้ชัดว่าเราได้เพียง แต่พบเพียงแค่ในวันนี้ แต่ผมชอบพี่ใหญ่เจ๊ยุนจากช่วงเวลาแรกที่ฉันเห็นคุณ ... ฉันหรือไม่สาวแปลกจริงๆ "เตียงเล็กๆ น้อย ๆ ที่แคบอย่างไม่น่าเชื่อ ซู Ling'er เบาพิงร่างกายเจ๊ยุนและถามด้วยเสียงเล็ก ๆ น้อย ๆ . "ไม่ใช่" เจ๊ยุนเริ่มที่จะยิ้ม: "เพราะมันเป็นเรื่องเดียวกันเมื่อผมเห็น Ling'er ในช่วงอายุการใช้งานทั้งหมดก็เป็นเรื่องยากมากสำหรับคนที่จะลึกลับเหมือนใครบางคนในช่วงเวลาแรกที่พวกเขาเห็นกัน ถ้าคนสองคนรู้สึกแบบเดียวกันเกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ แล้วบางทีพวกเขามีชะตาโดยชั้นฟ้าทั้งหลายที่จะร่วมกันหรืออาจจะมีความรัก ... เอ้อระเหยจากชีวิตก่อนหน้านี้. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในป่าไม้ไผ่ หัวใจเธอจะใจเย็นลง เธออาจจะคิดว่าตัวเองเป็นนางฟ้า . . . . . . . และเพียงภายในไม้ไผ่ป่า เธอสามารถเอาชนะความเหงา เธอจะกังวล กลัวปัญหา . . . . . . . วันแล้ววันเล่าและภาวะซึมเศร้า ปีแล้วปีเล่า เมื่อตลอดไปรอการกลับมาของเขา

ยุนเช กำกำปั้นแน่นทั้ง และหัวใจ sored ชอบหมอนปักเข็มหมุด น่าเสียดายที่เต็มไป ชีวิตของเขาเหมือนน้ำเขาตระหนักมากขึ้นว่า เขาไม่น่า ling'er เขาไม่สามารถทำให้เธอ หลังจากสิบชีวิต . . . . . . .

" ling'er มาสร้างบ้านที่นี่ โอเค ? " ยุนเชเบาๆถาม

" ห๊ะ ? สร้างบ้าน . . . . . . . ที่นี่ " ซู ling'er เต็มไปด้วยความประหลาดใจ .

" ) ! " ยุนเชยิ้มและพยักหน้า " ไม่ ling'er เสมอฝันของอาศัยอยู่ในป่าไผ่งั้นเรามาสร้างบ้านไม้ไผ่เล็ก ๆน้อย ๆในท่ามกลางของไผ่เหล่านี้ วิธีนี้ ซู ling'er สามารถใช้ชีวิตอยู่ที่นี่นานเท่าที่เธอต้องการ " บ้าน

" ไผ่ . . . . . . . ? " หลังจากที่ซู ling'er ตกใจสักพักดวงตาแจ่มจรัสเธอทันทีกลายเป็นฉลาดมาก : " เรา . . . . . . . จริงหรือ ? แต่ถ้าไผ่ที่นี่ได้รับบาดเจ็บ มันค่อนข้างโชคร้ายจริง . . . . . . . "

" ฮ่า ฮ่า " ยุนเชก็เริ่มหัวเราะ