Intercropping of wheat and cotton i

Intercropping of wheat and cotton is practiced at a large scale in northern China, but the productivity of intercrops, compared to monoculture,
and the productivity and growth patterns of different alternative intercropping patterns have not been quantitatively documented. In this study, four
typical wheat–cotton intercropping patterns were examined as to their growth and productivity in field experiments over three growing seasons in
Anyang, Henan Province, China. The systems varied in the number of wheat and cotton rows in the alternating strips of either crop, and were
labeled accordingly as 3:1, 3:2, 4:2 and 6:2. Dry matter accumulation, yield, land equivalence ratio (LER) and lint quality were determined.
Grain yield of wheat, averaged over three seasons, ranged from 4600 to 5200 kg ha1 in intercropping, corresponding to 70–79% of the yield in
the monoculture (6550 kg ha1). The 3:1 system gave the highest wheat yield (79% of monoculture), followed by the 6:2 (73%), 3:2 (70%) and 4:2
(70%) systems. Cotton lint yield, averaged over three seasons, ranged from 590 to 740 kg ha1 in intercropping, corresponding to 54–69% of the
yield in cotton monoculture (1085 kg ha1). The 3:2 and 4:2 systems gave the highest lint yields (69% and 68% of monoculture, respectively),
which was significantly lower than in monoculture but significantly higher than in the 3:1 (58%) and 6:2 (54%) systems. The land equivalent ratio
was 1.39 in the 3:1, 3:2 and 4:2 systems, and significantly lower, 1.28, in the 6:2 system. All systems provide a substantial land use advantage.
Cotton growth patterns in monocultures and intercrops were characterized by fitting expolinear growth equations to periodic harvest data. Fitted
parameters indicate a growth delay, compared to cotton monoculture, of 11.8 d in the 3:1 system, 6.3 d in the 3:2 system, 6.9 d in the 4:2 system and
5.6 d in the 6:2 system. Estimated growth rate during the linear growth phase was lowest in the 6:2 system (5.9 g m2 d1), significantly greater in
the 3:1 (7.0 g m2 d1), 4:2 (7.7 g m2 d1) and 3:2 (8.4 g m2 d1) systems, and greatest, but not significantly different from 3:2 and 4:2 systems,
in the monoculture (8.9 g m2 d1). These results are interpreted in terms of the competitive effect of wheat during the seedling phase of cotton,
which is strongest in the 3:1 system, causing a comparatively long growth delay, and the ability of the cotton leaf canopy to intercept radiation after
wheat harvest, which is diminished in the 6:2 system due to the large distance between cotton rows, resulting in a comparatively low rate of linear
growth

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Intercropping ข้าวสาลีและฝ้ายที่มีประสบการณ์ที่มีขนาดใหญ่ในภาคเหนือของจีน แต่ผลผลิตของ intercrops การเปรียบเทียบกับเรื่องและรูปแบบผลผลิตและเจริญเติบโตของรูปแบบ intercropping อื่นมีไม่ถูก quantitatively เอกสาร ในการศึกษานี้ 4รูปแบบ intercropping ข้าวสาลีทั่วไป – ผ้าฝ้ายถูกตรวจสอบเป็นการเจริญเติบโตและผลผลิตในฟิลด์ทดลองกว่าสามฤดูเติบโตในอัน มณฑลเหอหนาน จีน ระบบแตกต่างกันในจำนวนของแถวข้าวสาลีและฝ้ายในแถบสลับของพืชอย่างใดอย่างหนึ่ง และได้ป้ายตาม 3:1, 3:2, 4:2 และ 6:2 มีกำหนดเรื่องแห้งสะสม ผลผลิต อัตราส่วนเทียบเท่าที่ดิน (เลอ) และคุณภาพผ้าสำลีผลผลิตเมล็ดข้าวสาลี averaged กว่าสามฤดู อยู่ในช่วงจาก 4600 ถึง 5200 กิโลกรัมฮา 1 ใน intercropping ที่สอดคล้องกับ 70 – 79% ของผลผลิตในเรื่อง (กก. 6550 ฮา 1) ระบบ 3:1 ให้ราคาสูงที่สุดจากข้าวสาลีผลผลิต (79% ของเรื่อง), ตาม ด้วย 6:2 (73%), 3:2 (70%) และ 4:2ระบบ (70%) ผ้าฝ้ายผ้าสำลีที่ผลตอบแทน averaged กว่าสามฤดู อยู่ในช่วงจาก 590 ถึง 740 กิโลกรัมฮา 1 ใน intercropping ที่สอดคล้องกับ 54-69% ของการผลตอบแทนในเรื่องฝ้าย (1085 กิโลกรัมฮา 1) ระบบ 3:2 และ 4:2 ให้อัตราผลตอบแทนผ้าสำลีที่สูงสุด (69% และ 68% ของเรื่อง ตามลำดับ),ซึ่งไม่ต่ำกว่าในเรื่อง แต่อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าใน 3:1 (58%) และระบบ 6:2 (54%) อัตราส่วนเท่ากับที่ดินคือ 1.39 3:1, 3:2 และ 4:2 ระบบ และอย่างมีนัยสำคัญ ต่ำ ถึง 1.28 ในระบบ 6:2 ระบบทั้งหมดให้ประโยชน์การใช้ที่ดินที่พบรูปแบบการเจริญเติบโตของฝ้ายใน monocultures และ intercrops ถูกลักษณะโดยสมการการเจริญเติบโต expolinear ข้อมูลการเก็บเกี่ยวเป็นครั้งคราว ติดตั้งระบุพารามิเตอร์ระหว่างเจริญเติบโต เปรียบเทียบกับเรื่องฝ้าย ของ d 11.8 ในระบบ 3:1, d 6.3 ในระบบ 3:2, d 6.9 ในระบบ 4:2 และd ที่ 5.6 ในระบบ 6:2 อัตราการเติบโตประมาณระหว่างขั้นตอนการเติบโตเชิงเส้นถูกสุดใน 6:2 ระบบ (5.9 g m 2 d 1), อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นใน3:1 (7.0 g m 2 d 1), 4:2 (7.7 g m 2 d 1) และ ระบบ 3:2 (8.4 g m 2 d 1) และยิ่งใหญ่ที่สุด แต่ไม่แตกต่างอย่างมากจากระบบที่ 3:2 และ 4:2ในเรื่อง (8.9 g m 2 d 1) ผลลัพธ์เหล่านี้จะถูกแสดงในผลการแข่งขันของข้าวสาลีระยะแหล่งผ้าฝ้ายซึ่งเป็นความแข็งแกร่งในระบบ 3:1 เกิดระหว่างเจริญเติบโตที่ดีอย่างหนึ่งยาว และความสามารถของฝาครอบใบฝ้ายสกัดรังสีหลังจากเก็บเกี่ยวข้าวสาลี ซึ่งลดลงในระบบ 6:2 เนื่องจากขนาดใหญ่ระยะห่างระหว่างแถวฝ้าย ในอัตราต่ำสุดที่ดีอย่างหนึ่งของเส้นตรงเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แซมของข้าวสาลีฝ้ายและมีประสบการณ์ที่ขนาดใหญ่ในภาคเหนือของประเทศจีน แต่ผลผลิตของ intercrops เมื่อเทียบกับเชิงเดี่ยว,
และรูปแบบการผลิตและการเจริญเติบโตของรูปแบบที่แตกต่างกันทางเลือกที่แซมยังไม่ได้รับการบันทึกไว้ในเชิงปริมาณ
ในการศึกษานี้สี่ทั่วไปข้าวสาลีฝ้ายรูปแบบแซมมีการตรวจสอบที่จะเจริญเติบโตและผลผลิตของพวกเขาในการทดลองสนามในช่วงสามฤดูกาลที่กำลังเติบโตใน
Anyang มณฑลเหอหนานประเทศจีน ระบบที่แตกต่างกันในจำนวนของข้าวสาลีและฝ้ายแถวในแถบสลับทั้งพืชและได้รับการติดป้ายตามเป็น 3: 1, 3: 2, 4: 2 และ 6: 2
การสะสมน้ำหนักแห้งผลผลิตอัตราส่วนสมมูลที่ดิน (LER) และคุณภาพผ้าสำลีได้รับการพิจารณา.
ผลผลิตข้าวสาลีเฉลี่ยเกินสามฤดูกาลตั้งแต่ 4,600-5,200 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1 ในแซมสอดคล้องกับ 70-79% ของผลผลิตใน
เชิงเดี่ยว (6,550 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1) 3: 1 ระบบการให้ผลผลิตข้าวสาลีมากที่สุด (79% ของเชิงเดี่ยว) ตามด้วย 6: 2 (73%), 3: 2 (70%) และ 4: 2
(70%) ระบบ ผลผลิตผ้าสำลีผ้าฝ้ายเฉลี่ยเกินสามฤดูกาลอยู่ระหว่าง 590-740 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ 1 ในแซมสอดคล้องกับ 54-69%
ของผลผลิตฝ้ายเชิงเดี่ยว(1,085 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์? 1) 3: 2 และ 4: 2 ระบบให้สูงสุดอัตราผลตอบแทนผ้าสำลี (69% และ 68% ของเชิงเดี่ยวตามลำดับ)
ซึ่งเป็นที่ต่ำกว่าในเชิงเดี่ยว แต่อย่างมีนัยสำคัญสูงกว่าใน 3: 1 (58%) และ 6: 2 (54%) ระบบ อัตราส่วนที่ดินเทียบเท่าเป็น 1.39 ใน 3: 1, 3: 2 และ 4: 2 ระบบและอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่า 1.28 ใน 6: 2 ระบบ
ทุกระบบให้ความได้เปรียบในการใช้ประโยชน์ที่ดินอย่างมีนัยสำคัญ.
รูปแบบการเจริญเติบโตของฝ้ายใน monocultures intercrops และโดดเด่นด้วยการปรับสมการเจริญเติบโต expolinear ข้อมูลระยะเก็บเกี่ยว ติดตั้งพารามิเตอร์บ่งบอกถึงความล่าช้าในการเจริญเติบโตเมื่อเทียบกับเชิงเดี่ยวฝ้าย 11.8 d ใน 3: 1 ระบบ 6.3 d ใน 3: 2 ระบบ 6.9 d ใน 4: 2 ระบบและ 5.6 d ใน 6: 2 ระบบ ประมาณการอัตราการเจริญเติบโตในช่วงระยะการเจริญเติบโตเชิงเส้นเป็นต่ำสุดใน 6: 2 ระบบ (5.9 กรัม 2 d 1?) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นใน3: 1 (? 7.0 กรัม 2 d 1), 4: 2 (7.7 กรัม? 2 d 1) และ 3: 2 (8.4 กรัม 2 d 1) ระบบและยิ่งใหญ่ที่สุด แต่ไม่แตกต่างจาก 3: 2 และ 4: 2 ระบบ? ในเชิงเดี่ยวนี้ (8.9 กรัม 2 d 1) ผลลัพธ์เหล่านี้จะถูกตีความในแง่ของผลการแข่งขันของข้าวสาลีในช่วงระยะต้นกล้าจากผ้าฝ้ายซึ่งเป็นที่แข็งแกร่งใน 3: 1 ระบบที่ก่อให้เกิดความล่าช้าการเจริญเติบโตนานเปรียบเทียบและความสามารถของหลังคาใบฝ้ายที่จะสกัดกั้นรังสีหลังจากเก็บเกี่ยวข้าวสาลีซึ่งจะลดน้อยลงใน 6: 2 ระบบเนื่องจากการที่มีขนาดใหญ่ระยะระหว่างแถวฝ้ายส่งผลให้ในอัตราที่ต่ำเมื่อเทียบกับเชิงเส้นของการเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปลูกข้าวสาลีและฝ้ายเป็นท่าที่ขนาดใหญ่ในภาคเหนือของจีน แต่ผลผลิตของมี เมื่อเทียบกับการปลูกพืชเชิงเดี่ยว
, และการผลิตและรูปแบบการเจริญเติบโตของที่แตกต่างกันทางเลือกและรูปแบบยังไม่ได้ถูกจัด เชิงปริมาณ ในการศึกษานี้ , 4
โดยทั่วไปการปลูกฝ้ายและข้าวสาลี มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบการเจริญและผลผลิต ในการทดลองภาคสนามมากกว่า 3 ฤดูปลูกใน
Anyang มณฑลเหอหนาน , จีน ระบบมีหมายเลขของข้าวสาลีและฝ้ายแถวสลับรางให้พืชและ
ป้ายตามที่ 3 : 1 และ 3 : 2 , 4 : 2 , 6 : 2 . การสะสมน้ำหนักแห้ง ผลผลิตค่าอัตราส่วนสมมูลของเชื้อเพลิงและอากาศที่ดิน ( เลอ ) และคุณภาพผ้าเป็น .
ผลผลิตของข้าวสาลี เฉลี่ยกว่าสามฤดูกาล ตั้งแต่ 4 , 600 ถึง 5200 กกฮา  1 แซมที่ 70 - 79 % ของผลผลิตในการปลูกพืชเชิงเดี่ยว (
6550 กกฮา  1 ) ส่วน 3 : 1 ระบบมีผลผลิตข้าวสาลีสูงสุด ( ร้อยละ 79 ของการปลูกพืชเชิงเดี่ยว ) และตามด้วย 6 : 2 ( 73% ) 3 : 2 ( 70% ) และ 4 : 2
( 70% ) ระบบ ผ้าฝ้ายผ้าสำลีผลผลิตเฉลี่ยกว่าสามฤดูกาล ตั้งแต่ 590 ไป 740 กิโลกรัม ฮา  1 แซมที่ 54 – 69% ของผลผลิตฝ้าย
( 1085 กิโลกรัม ฮา  เดี่ยว 1 ) ส่วน 3 : 2 4 : 2 ระบบให้สูงสุดผลผลิต lint ( 69 % และ 68% ของการปลูกพืชเชิงเดี่ยว ตามลำดับ ) ,
ซึ่งลดลงกว่าในการปลูกพืชเชิงเดี่ยว แต่สูงกว่าที่ 3 : 1 ( 100 % ) 6 : 2 ( 54 ) ระบบ ที่ดิน
เทียบเท่าอัตราส่วน