The host country was indebted in do

The host country was indebted in dollar-denominated bonds, which were trading at a 45% discount to their face value (given their perceived default risk). The country had to use scarce dollar-export earnings, needed for many pressing domestic purposes, to keep its debt- service obligations current; of course, interest payments were determined by the face value of the debt, not the bond discount. These facts suggested that more value could have been created by adding two other sets of players to the initial negotiation between the landowner and the conservation group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเทศเจ้าภาพคือใครในดอลลาร์กำหนดพันธบัตร ซึ่งมีการซื้อขายที่ส่วนลด 45% ค่าใบหน้าของพวกเขา (ให้เริ่มรับรู้ความเสี่ยง) ประเทศที่มีการใช้ส่งออกดอลลาร์ขาดแคลนรายได้ ต้องประสงค์ในเร่งด่วนในประเทศ ให้ตามหนี้บริการปัจจุบัน แน่นอน ดอกเบี้ยถูกกำหนด โดยมูลค่าของหนี้ ไม่ส่วนลดของตราสารหนี้ ข้อเท็จจริงเหล่านี้แนะนำว่า เพิ่มขึ้นสามารถสร้างขึ้น โดยการเพิ่มชุดอื่น ๆ สองผู้เล่นของการเจรจาเริ่มต้นระหว่างที่ดินและกลุ่มอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประเทศเจ้าภาพได้หนี้ในพันธบัตรสกุลเงินดอลลาร์ซึ่งมีการซื้อขายที่ส่วนลด 45% ให้กับมูลค่าของพวกเขา (ได้รับความเสี่ยงจากการรับรู้ของพวกเขาเริ่มต้น) ประเทศที่มีการใช้เงินดอลลาร์ผลประกอบการส่งออกที่หายากที่จำเป็นเพื่อวัตถุประสงค์ในประเทศจำนวนมากที่เร่งด่วนเพื่อให้บริการเงินกู้รวมของภาระผูกพันในปัจจุบัน แน่นอนการจ่ายดอกเบี้ยถูกกำหนดโดยมูลค่าของหนี้ที่ไม่ส่วนลดพันธบัตร ข้อเท็จจริงเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าค่ามากขึ้นจะได้รับการสร้างขึ้นโดยการเพิ่มสองชุดอื่น ๆ ของผู้เล่นที่จะเริ่มต้นเจรจาระหว่างเจ้าของที่ดินและกลุ่มอนุรักษ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเทศเจ้าภาพคือเป็นหนี้พันธบัตรสกุลเงินดอลลาร์ ซึ่งมีการซื้อขายที่ 45 % ส่วนลดค่าใบหน้าของพวกเขา ( ให้พวกเขารับรู้ความเสี่ยง ) ประเทศที่ต้องใช้บางดอลลาร์ส่งออกกำไร ต้องการหลายกดวัตถุประสงค์ในประเทศ เพื่อให้หนี้ - ภาระหน้าที่ปัจจุบัน บริการ แน่นอน ดอกเบี้ยถูกกำหนดโดยมูลค่าของหนี้ ไม่ใช่พันธะส่วนลดข้อเท็จจริงเหล่านี้ชี้ให้เห็นว่าค่าเพิ่มเติมอาจถูกสร้างขึ้นโดยการเพิ่มสองชุดอื่น ๆของผู้เล่นเพื่อการเจรจาครั้งแรกระหว่างเจ้าของที่ดิน และกลุ่มอนุรักษ์