Antioxidant activities of strawberry-tree honey found in this experimentation were 12.0 ± 2.2 mmol Fe2+/kg (FRAP), 5.9 ± 1.5 mmol TEAC/kg (ABTS), and 4.5 ± 1.1 mmol TEAC/kg (DPPH). These values are about half of those for Cannonau wine and myrtle liqueur which did not statistically differ between each other ( Table 1). Also, the vasodilatory activities of Cannonau wine and myrtle liqueur were dose-dependent and similar. Maximal relaxation (Emax) for the wine and liqueur samples was 62 ± 4% and 53 ± 3%, respectively (P > 0.05). Cannonau wine and myrtle liqueur proved to be vasodilators of similar potency, based on their effective concentrations 50 (EC50) (4.69‰ vs. 4.97‰, P > 0.05). In contrast to the Cannonau wine and Myrtle liqueur, the strawberry-tree honey showed almost no vasodilatory activity (Emax 1.1 ± 0.1%, P < 0.001) ( Fig. 1). This was rather surprising since the strawberry-tree honey contained relatively high levels of phenolic compounds. It did not induce significant vasodilation, even at the highest dose tested (0.206 g/L) (data not shown). This could be explained by the significant differences in the phenolic composition of strawberry-tree honey relative to Cannonau wine and myrtle liqueur. Namely, homogentisic acid as the most abundant phenolic compound in this honey might not be an effective vasodilator. This would be in line with our previous study in which we determined and correlated antioxidative and vasodilatory activities of nine phenolic acids from wine. We found that no correlation exists between antioxidative capacity and maximal vasodilatory effect of the acids, and that determining antioxidative capacity of phenolic compounds in vitro has no relevance for the prediction of their other biological effects ( Mudnic et al., 2010).
กิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระของน้ำผึ้งรสสตอเบอรี่ต้นไม้ที่พบในการทดลองนี้ได้ 12.0 ± 2.2 mmol Fe2 + /mts กิโลกรัม (FRAP), 5.9 ± 1.5 mmol TEAC กิโลกรัม (รเรียน), และ 4.5 ± 1.1 mmol TEAC กิโลกรัม (DPPH) ค่าเหล่านี้จะเกี่ยวกับครึ่งหนึ่งของผู้ Cannonau ไวน์และเหล้าโทคาชิไมร์เทิลซึ่งไม่ไม่ทางสถิติแตกต่างระหว่างกัน (ตารางที่ 1) ยัง กิจกรรม vasodilatory Cannonau ไวน์และเหล้าโทคาชิไมร์เทิลได้ขึ้นอยู่ กับปริมาณ และคล้ายคลึงกัน ผ่อนสูงสุด (Emax) ตัวอย่างไวน์และเหล้าโทคาชิถูกการ± 4% และ 53 ± 3%, 62 ตามลำดับ (P > 0.05) Cannonau ไวน์และเหล้าโทคาชิไมร์เทิลที่พิสูจน์แล้วว่าเป็น vasodilators รู้จักคล้าย ขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของผล 50 (EC50) (4.69‰ เทียบกับ 4.97‰, P > 0.05) ตรงข้าม Cannonau ไวน์และเหล้าโทคาชิไมร์เทิล ทรีสตรอเบอร์รี่น้ำผึ้งพบว่าแทบไม่มีกิจกรรม vasodilatory (Emax 1.1 ± 0.1%, P < 0.001) (Fig. 1) นี้เป็นเรื่องค่อนข้างน่าแปลกใจเนื่องจากน้ำผึ้งสตรอเบอร์รี่-ทรีอยู่ระดับค่อนข้างสูงม่อฮ่อม มันไม่ได้ก่อให้เกิด vasodilation สำคัญ แม้แต่ในสุดยาทดสอบ (0.206 g/L) (ข้อมูลไม่แสดง) นี้สามารถอธิบายความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในองค์ประกอบของน้ำผึ้งรสสตอเบอรี่ภูมิสัมพันธ์กับ Cannonau ไวน์และเหล้าโทคาชิไมร์เทิลฟีนอ คือ กรด homogentisic เป็นอุดมสมบูรณ์ที่สุดฟีนอผสมในน้ำผึ้งนี้อาจไม่ได้เป็น vasodilator มีประสิทธิภาพ นี้จะสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ของเราที่เรากำหนด และ correlated กิจกรรม antioxidative และ vasodilatory กรดฟีนอเก้าจากไวน์ เราพบว่า มีอยู่ระหว่างกำลังการผลิต antioxidative และผล vasodilatory สูงสุดของกรด และกำหนดกำลังการผลิต antioxidative ของฟีนอสารประกอบในหลอดที่มีไม่เกี่ยวข้องสำหรับการคาดเดาของชีวภาพลักษณะพิเศษอื่น ๆ (Mudnic et al., 2010)
การแปล กรุณารอสักครู่..
Antioxidant activities of strawberry-tree honey found in this experimentation were 12.0 ± 2.2 mmol Fe2+/kg (FRAP), 5.9 ± 1.5 mmol TEAC/kg (ABTS), and 4.5 ± 1.1 mmol TEAC/kg (DPPH). These values are about half of those for Cannonau wine and myrtle liqueur which did not statistically differ between each other ( Table 1). Also, the vasodilatory activities of Cannonau wine and myrtle liqueur were dose-dependent and similar. Maximal relaxation (Emax) for the wine and liqueur samples was 62 ± 4% and 53 ± 3%, respectively (P > 0.05). Cannonau wine and myrtle liqueur proved to be vasodilators of similar potency, based on their effective concentrations 50 (EC50) (4.69‰ vs. 4.97‰, P > 0.05). In contrast to the Cannonau wine and Myrtle liqueur, the strawberry-tree honey showed almost no vasodilatory activity (Emax 1.1 ± 0.1%, P < 0.001) ( Fig. 1). This was rather surprising since the strawberry-tree honey contained relatively high levels of phenolic compounds. It did not induce significant vasodilation, even at the highest dose tested (0.206 g/L) (data not shown). This could be explained by the significant differences in the phenolic composition of strawberry-tree honey relative to Cannonau wine and myrtle liqueur. Namely, homogentisic acid as the most abundant phenolic compound in this honey might not be an effective vasodilator. This would be in line with our previous study in which we determined and correlated antioxidative and vasodilatory activities of nine phenolic acids from wine. We found that no correlation exists between antioxidative capacity and maximal vasodilatory effect of the acids, and that determining antioxidative capacity of phenolic compounds in vitro has no relevance for the prediction of their other biological effects ( Mudnic et al., 2010).
การแปล กรุณารอสักครู่..