THE FRAGMENTATION OF THE EIGHTEENTH

THE FRAGMENTATION OF THE EIGHTEENTH CENTURY
•None of the great centresof the seventeenth century survived into modern times. By the early 1800s new dynasties ruled in Burma, Siam and Vietnam; in the island world Bantenand Makassar had both lost their status as independent entrepots, Mataramwas divided into two, and Aceh had been torn by two generations of civil strife.
•In tracing the reasons for these developments in mainland Southeast Asia, it could be argued that the very process of centralization contained within itself the seeds of fragmentation.
•Only a powerful centrecould maintain its position in the face of the cumulative tensions induced by continuing efforts to tighten supervision of people and resources. Whenever the dominance of the capital was questioned, it was reflected in the steady seepage of manpower away from royal control. In societies where the king was heavily reliant on his armies to maintain his own standing against potential opposition, this loss of manpower was serious, especially if it coincided with conflicts over succession or the sharing of power.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกระจายตัวของศตวรรษราช•None ศตวรรษ centresof ดี seventeenth ที่รอดชีวิตในยุค โดยเพราะช่วงต้น ราชวงศ์ใหม่ปกครองในพม่า ไทย และ เวียดนาม ในโลกเกาะมากัสซาร์ Bantenand มีทั้งสูญเสียสถานะเป็น entrepots อิสระ Mataramwas แบ่งออกเป็นสอง และมีการขาดอาเจะห์ โดยมิดแพ่งรุ่นสอง•In ติดตามเหตุผลสำหรับการพัฒนาโครงการเหล่านี้ในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สามารถโต้เถียงที่ กระบวนการมากชอบรวมศูนย์อยู่ภายในเมล็ดเรียงกัน•Only centrecould มีประสิทธิภาพรักษาตำแหน่งหน้าตึงเครียดสะสมที่เกิดจากต่อพยายามกระชับควบคุมคนและทรัพยากร เมื่อการปกครองของเมืองหลวงถูกไต่สวน จะถูกสะท้อนออกมาใน seepage steady ของกำลังคนจากควบคุมรอยัล นี้สูญเสียกำลังคนไม่รุนแรง โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันร่วมกับความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องหรือร่วมกันใช้อำนาจในสังคมที่พระมหากษัตริย์ถูกมากพึ่งกองทัพของเขาเพื่อรักษาตนยืนอยู่กับฝ่ายค้านที่มีศักยภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระจายตัวของศตวรรษที่สิบแปด•ไม่มีของดี centresof ศตวรรษที่สิบเจ็ดอยู่รอดในยุคปัจจุบัน
โดยต้นปี 1800 ราชวงศ์ใหม่ปกครองในพม่าไทยและเวียดนาม ในโลกเกาะ Bantenand Makassar มีทั้งสูญเสียสถานะของพวกเขาเป็น entrepots อิสระ Mataramwas แบ่งออกเป็นสองและอาเจะห์ได้รับการฉีกขาดสองรุ่นของความขัดแย้ง.
•ในการติดตามสาเหตุของการพัฒนาเหล่านี้ในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็อาจจะแย้งว่า กระบวนการของการรวมศูนย์อำนาจที่มีอยู่ภายในตัวเองเมล็ดของการกระจาย.
•เพียง centrecould ที่มีประสิทธิภาพรักษาตำแหน่งของตนในการเผชิญกับความตึงเครียดที่สะสมที่เกิดจากความพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะกระชับการกำกับดูแลของผู้คนและทรัพยากร เมื่อใดก็ตามที่การปกครองของเงินทุนที่ได้รับการถามมันก็สะท้อนให้เห็นในการซึมคงที่ของกำลังคนออกไปจากพระราชอำนาจ ในสังคมที่กษัตริย์เป็นอย่างมากพึ่งพากองทัพของเขาที่จะรักษายืนของตัวเองกับความขัดแย้งที่อาจเกิดการสูญเสียของกำลังคนนี้เป็นเรื่องร้ายแรงโดยเฉพาะถ้ามันใกล้เคียงกับความขัดแย้งอย่างต่อเนื่องหรือใช้งานร่วมกันของอำนาจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในศตวรรษที่สิบแปดของ
- ไม่มีของที่ดี centresof ศตวรรษที่รอดเป็นครั้งที่ทันสมัย โดยในช่วงต้นปี 1800 ใหม่ราชวงศ์ที่ปกครองในพม่า สยาม และ เวียดนาม ในเกาะโลก bantenand Makassar มีทั้งสูญเสียสถานะของพวกเขาเป็น entrepots อิสระ mataramwas แบ่งออกเป็นสอง และอาเจะห์ ถูกฉีกโดยสองรุ่นของความขัดแย้ง .
- ในการติดตามเหตุผลเหล่านี้การพัฒนาในแผ่นดินใหญ่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มันอาจจะแย้งว่า กระบวนการของการบรรจุอยู่ภายในตัวเอง เมล็ดพันธุ์แห่งการแตกแยก .
- เพียงที่มีประสิทธิภาพ centrecould รักษาตำแหน่งของมันในหน้าของสะสมความตึงเครียดที่เกิดจากความพยายามอย่างต่อเนื่องเพื่อกระชับการควบคุมของผู้คนและทรัพยากรเมื่อใดที่การปกครองของเมืองหลวง กำลังสอบสวน มันสะท้อนให้เห็นในการควบคุมกำลังคนไว้ห่างจากพระ ในสังคมที่กษัตริย์อียิปต์อย่างหนักในกองทัพของเขาเพื่อรักษาที่ยืนของตัวเองกับศักยภาพการต่อสู้นี้การสูญเสียกำลังคนอย่างจริงจังโดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันประจวบเหมาะกับความขัดแย้งเรื่องการสืบทอดหรือการแบ่งปันอำนาจ