The next morning the grandmother wa

The next morning the grandmother was the first one in the car, ready to go. She had her big black valise that looked like the head of a hippopotamus in one corner, and underneath it she was hiding a basket with Pitty Sing, the cat, in it. She didn't intend for the cat to be left alone in the house for three days because he would miss her too much and she was afraid he might brush against one of her gas burners and accidentally asphyxiate himself. Her son, Bailey, didn't like to arrive at a motel with a cat.
She sat in the middle of the back seat with John Wesley and June Star on either side of her. Bailey and the children's mother and the baby sat in front and they left Atlanta at eight forty-five with the mileage on the car at 55890. The grandmother wrote this down because she thought it would be interesting to say how many miles they had been when they got back. It took them twenty minutes to reach the outskirts of the city.
The old lady settled herself comfortably, removing her white cotton gloves and putting them up with her purse on the shelf in front of the back window. The children's mother still had on slacks and still had her head tied up in a green kerchief, but the grandmother had on a navy blue straw sailor hat with a bunch of white violets on the brim and a navy blue dress with a small white dot in the print. Her collars and cuffs were white organdy trimmed with lace and at her neckline she had pinned a purple spray of cloth violets containing a sachet. In case of an accident, anyone seeing her dead on the highway would know at once that she was a lady.
She said she thought it was going to be a good day for driving, neither too hot nor too cold, and she cautioned Bailey that the speed limit was fifty-five miles an hour and that the patrolmen hid themselves behind billboards and small clumps of trees and sped out after you before you had a chance to slow down. She pointed out interesting details of the scenery: Stone Mountain; the blue granite that in some places came up to both sides of the highway; the brilliant red clay banks slightly streaked with purple; and the various crops that made rows of green lace-work on the ground. The trees were full of silver-white sunlight and the meanest of them sparkled. The children were reading comic magazines and their mother and gone back to sleep.
"Let's go through Georgia fast so we won't have to look at it much," John Wesley said.
"If I were a little boy," said the grandmother, "I wouldn't talk about my native state that way. Tennessee has the mountains and Georgia has the hills."
"Tennessee is just a hillbilly dumping ground," John Wesley said, "and Georgia is a lousy state too."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช้าวันรุ่งขึ้นคุณยายเป็นครั้งแรกที่หนึ่งในรถพ​​ร้อมที่จะไป เธอมีกระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่สีดำของเธอที่ดูเหมือนหัวของฮิปโปในมุมหนึ่งและด้านล่างของมันที่เธอกำลังหลบซ่อนตัวอยู่ในตะกร้าที่มี Pitty ร้องเพลงแมวอยู่ในนั้นเธอไม่ได้ตั้งใจแมวที่จะถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวในบ้านเป็นเวลาสามวันเพราะเขาจะคิดถึงเธอมากเกินไปและเธอก็กลัวว่าเขาอาจจะแปรงกับหนึ่งในเตาก๊าซและตั้งใจของเธอรัดคอตัวเอง ลูกชายของเธอเบลีย์ก็ไม่ชอบที่จะมาถึงที่โรงแรมม่านรูดกับแมวของ.
เธอนั่งอยู่ตรงกลางของที่นั่งด้านหลังที่มีจอห์นเวสลีย์และมิถุนายนดาวบนด้านข้างของเธอทั้งเบลีย์และแม่ของเด็กและทารกนั่งอยู่ในด้านหน้าและพวกเขาออกจากแอตแลนตาที่แปดสี่สิบห้ากับระยะบนรถที่ 55890 ยายเขียนนี้ลงไปเพราะเธอคิดว่ามันจะน่าสนใจที่จะบอกว่าระยะทางหลายไมล์พวกเขาได้รับเมื่อพวกเขาได้กลับมา จะเอาพวกเขายี่สิบนาทีในการเข้าถึงรอบนอกของเมือง.
หญิงชรานั่งตัวเองสบายเอาถุงมือผ้าฝ้ายสีขาวของเธอและวางพวกเขาขึ้นกับกระเป๋าถือของเธอบนชั้นที่ด้านหน้าของหน้าต่างด้านหลัง แม่ของเด็กยังคงมีในกางเกงทรงหลวมและยังคงมีหัวของเธอผูกขึ้นในผ้าเช็ดหน้าสีเขียว แต่ยายมีในกองทัพเรือฟางสีฟ้าหมวกกะลาสีกับพวงของสีม่วงสีขาวบนปีกและน้ำเงินชุดสีฟ้าที่มีจุดสีขาวขนาดเล็กใน พิมพ์ปกและแขนของเธอถูกผ้าแก้วสีขาวประดับด้วยลูกไม้และที่คอของเธอเธอได้ตรึงสเปรย์สีม่วงของสีม่วงผ้าที่มีซอง ในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุทุกคนเห็นเธอตายบนทางหลวงจะรู้ทันทีว่าเธอเป็นผู้หญิง.
เธอบอกว่าเธอคิดว่ามันเป็นไปได้วันที่ดีสำหรับการขับรถที่ไม่ร้อนเกินไปหรือเย็นเกินไปและเธอเตือนว่าเบลีย์ จำกัด ความเร็วเป็นห้าสิบห้าไมล์ต่อชั่วโมงและที่สายตรวจซ่อนตัวอยู่หลังป้ายและก้อนเล็ก ๆ ของต้นไม้และเร่งออกมาหลังจากที่คุณก่อนที่คุณจะมีโอกาสที่จะชะลอตัวลง เธอชี้ให้เห็นรายละเอียดที่น่าสนใจของทิวทัศน์ภูเขาหินแกรนิตสีฟ้าที่ในบางสถานที่เดินเข้ามาหาทั้งสองด้านของทางหลวงธนาคารยอดเยี่ยมดินสีแดงลายเล็กน้อยกับสีม่วงและพืชต่างๆที่ทำแถวของลูกไม้ทำงานสีเขียวบนพื้นดิน ต้นไม้ที่เต็มไปด้วยแสงแดดสีเงินสีขาวและที่ต่ำต้อยของพวกเขาเป็นประกาย เด็กที่กำลังอ่านนิตยสารการ์ตูนและแม่ของพวกเขาหายไปและกลับไปนอน.
"ขอไปผ่านจอร์เจียอย่างรวดเร็วดังนั้นเราจะไม่ต้องมองไปที่มันมาก" จอห์นเวสลีย์กล่าว.
"ถ้าฉันเป็นเด็กน้อย" คุณยายกล่าวว่า "ผมจะไม่พูดคุยเกี่ยวกับรัฐพื้นเมืองของฉันคือวิธีการที่. tennessee มีภูเขาและเนินเขาที่มีจอร์เจีย."
"tennessee เป็นเพียงดินทิ้งบ้านนอก" จอห์นเวสลีย์ กล่าวว่า "และจอร์เจียเป็นรัฐหมัดเกินไป."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เองเป็นหนึ่งในรถยนต์ พร้อมที่จะไป เธอมี valise สีดำของเธอใหญ่ที่ดูเหมือนหัวของฮิปโปโปเตมัสในมุมหนึ่ง และใต้นั้น เธอถูกซ่อนตะกร้ากับสิงห์ Pitty แมว ใน เธอไม่ได้ตั้งใจสำหรับแมวจะเหลือคนเดียวในบ้านสามวัน เพราะเขาจะคิดถึงเธอมากเกินไป และเธอกลัว เขาอาจแปรงกับหนึ่งแก๊สเครื่องเขียนของเธอ และตั้งใจ asphyxiate ตัวเองได้ ลูกชายของเธอ Bailey ไม่ชอบถึงโมเต็ลด้วย cat. เป็น
เธอนั่งตรงกลางเบาะหลังกับจอห์นเวสลีย์ดาวเดือนมิถุนายนทั้งสองข้างของเธอ Bailey และแม่เด็ก และเด็กที่นั่งด้านหน้า และพวกเขาทิ้งแอตแลนตาที่สี่สิบห้าแปด ด้วยระยะไมล์รถที่ 55890 ยายเขียนนี้ลง เพราะเธอคิดว่า มันจะน่าสนใจว่าจำนวนไมล์ที่พวกเขาได้เมื่อพวกเขาได้กลับมา ใช้เวลา 20 นาทีพวกเขาถึงรอบนอกของเมือง
เลดี้เก่าชำระตัวเองสะดวกสบาย เอาถุงมือผ้าฝ้ายสีขาวของเธอ และวางพวกเขากับกระเป๋าเงินของเธอบนชั้นหน้าหน้าต่างหลัง แม่ของเด็กยังมีกางเกงทรงหลวม และยัง มีหัวของเธอติดใน kerchief สีเขียว แต่ยายที่มีหมวกน้ำเงินทหารเรือฟาง มีพวงของ violets ขาวเปี่ยมและชุดน้ำเงิน มีจุดขนาดเล็กสีขาวในการพิมพ์ โคลลาร์และ cuffs ของเธอถูกตัด ด้วยลูกไม้ผ้าไหมทรงยาวสีขาว และที่ neckline เธอ เธอได้ตรึงไว้พ่นสีม่วงของ violets ผ้าประกอบด้วยสูตรเป็น ในกรณีอุบัติเหตุ ใครเห็นเธอตายบนทางหลวงจะรู้ทันทีว่า เธอเป็นผู้หญิงที่
เธอกล่าวว่า เธอคิดว่า มันเป็นไปได้วันดีสำหรับการขับขี่ ไม่ร้อนเกินไป หรือ เย็นเกินไป และเธอเตือน Bailey ที่ จำกัดความเร็วเป็นไมล์ห้าสิบห้าอันชั่วโมง และ patrolmen ที่ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังป้ายโฆษณาและกระจุกเล็ก ๆ ต้นไม้ และ sped ออกหลังจากที่คุณก่อนที่คุณมีโอกาสที่จะชะลอตัวลง เธอชี้ให้เห็นรายละเอียดที่น่าสนใจของฉาก: หินภูเขา หินแกรนิตบลูที่ในบางสถานมาของทางหลวง ฝั่งดินแดงสดใสลายกับสีม่วง เล็กน้อย และพืชต่าง ๆ ที่แถวสีเขียวลูกไม้ทำงานบนพื้นดิน ต้นไม้เต็มไปด้วยแสงสีขาวเงิน และ sparkled meanest ของพวกเขา เด็ก ๆ ได้อ่านนิตยสารการ์ตูนและแม่และกลับไปนอนหลับ
"ลองผ่านจอร์เจียอย่างรวดเร็วดังนั้นเราจะต้องดูได้มาก กล่าวว่า จอห์นเวสลีย์
"ถ้าฉันเป็นชาย ยายกล่าวว่า "ฉันจะไม่ พูดถึงสถานะของฉันเป็นวิธี เทนเนสซีมีภูเขา และจอร์เจียมีเนินเขา"
"เทนเนสซี hillbilly เพียงถ่ายโอนข้อมูลดิน, " จอห์นเวสลีย์กล่าว "และจอร์เจียเป็นสิ่งที่เด็ก ๆ เกินไป"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันถัดไปที่คุณตาคุณยายที่เป็นครั้งแรกที่อยู่ในรถพร้อมจะไป เธอได้ใช้ทำอะไรก็ได้สีดำขนาดใหญ่ของเธอที่ดูคล้ายหัวของฮิปโปโปเตมัสที่ในมุมหนึ่งและใต้นั้นเธอได้หลบซ่อนตะกร้าที่มี pitty สิงห์แมวที่อยู่ในนั้นเธอไม่ได้ตั้งใจจะเป็นแมวที่จะอยู่ตามลำพังในบ้านที่สามวันเพราะเขาจะคิดถึงเธอมากเกินไปและเธอก็กลัวว่าเขาจะแปรงกับหนึ่งในเครื่องอ่านและเครื่องเขียน CD และก๊าซเธอโดยไม่ได้ตั้งใจ asphyxiate ตัวเอง ศาลอาญาไม่บุตรชายของเธอไม่ได้ต้องการมาถึงที่โรงแรมที่พร้อมด้วยสาย Cat .
เธอนั่งอยู่ในส่วนกลางของที่นั่งด้านหลังที่มีจอห์นเวสลีย์และมิถุนายนดาวบนด้านใดด้านหนึ่งของเธอศาลอาญาและแม่ของเด็กและลูกน้อยที่นั่งอยู่ด้านหน้าและทั้งคู่ออกแอตแลนตาที่แปดสี่สิบห้าพร้อมด้วยระยะทางที่อยู่บนรถที่ 55890 คุณยายได้เขียนจดหมายนี้ลงมาเพราะเธอคิดว่ามันอาจจะเป็นเรื่องน่าสนใจที่จะพูดได้ว่าจำนวนมากที่ได้รับไมล์เมื่อพวกเขากลับมา มันต้องใช้เวลายี่สิบนาทีเพื่อไปถึงยังเขตพื้นที่ชานเมืองของเมือง.
หญิงชราที่ลงตัวเธอเองได้อย่างสะดวกสบายการถอดถุงมือผ้าฝ้ายสีขาวของเธอแล้วนำมาวางไว้ได้พร้อมด้วยกระเป๋าของเธอบนชั้นที่อยู่ทางด้านหน้าของหน้าต่างด้านหลัง แม่ของเด็กนั้นก็ยังอยู่ในกางเกงและยังคงมีหัวเธอจมอยู่กับผ้าสี่เหลี่ยมสีเขียวแต่คุณยายที่มีหมวกกะลาสีฟางสีกรมท่าที่พร้อมด้วยกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งของสีขาวที่ขอบแก้วและสีกรมท่าที่แต่งตัวพร้อมด้วยจุดสีขาวขนาดเล็กที่ในการพิมพ์ได้แขนจั๊มพ์และคอปกสีขาวของเธอเป็นผ้ามัสลินชนิดเนื้อละเอียดหุ้มด้วยผ้าลูกไม้และที่บริเวณลำคอโดดเด่นของเธอเธอมีแพ็คเกจ Pinned สเปรย์สีม่วงของผ้าที่มีซองที่ ในกรณีการเกิดอุบัติเหตุที่มีคนเห็นเธอตายบนทางหลวงสายที่จะรู้ทันทีว่าเธอเป็นหญิงสาวที่.
เธอบอกว่าเธอคิดว่ามันจะเป็นวันที่ดีสำหรับการขับรถและไม่ร้อนเกินไปและไม่เย็นเกินไปและเธอก็เตือนว่าศาลอาญาว่าการจำกัดความเร็วที่ได้รับไมล์ห้าสิบห้าชั่วโมงและที่ patrolmen ที่ซ่อนตัวอยู่ทางด้านหลังและเอาต์ดอร์พุ่มขนาดเล็กของต้นและความเร็วออกมาหลังจากที่คุณก่อนที่คุณจะได้มีโอกาสที่จะชะลอตัวลง เธอยังชี้ให้เห็นรายละเอียดต่างๆที่น่าสนใจของ ทัศนียภาพ หิน ภูเขา หินแกรนิตสีฟ้าที่มีอยู่ในสถานที่ต่างๆบางคนก็มาถึงทั้งสองด้านของทางหลวงสายนี้ธนาคารดินสีแดงสดใสกันเล็กน้อยมีลายสีม่วงและพืชต่างๆที่ทำให้แถวของสีเขียวผ้าลูกไม้ - ทำงานอยู่บนดิน ต้นไม้ที่มีแสงแดดสีเงิน - สีขาวและเลวร้ายที่สุดอย่างของเขาส่องประกาย เด็กๆได้อ่านหนังสือการ์ตูนนิตยสารและแม่ของพวกเขาและกลับไปยังนอน.
"ปล่อยให้เป็นไปอย่างรวดเร็วผ่าน Georgia ดังนั้นเราจึงไม่จำเป็นต้องดูที่ว่า" John Wesley กล่าว.
"ถ้าผมเป็นเด็กน้อยที่"คุณยาย"ผมจะไม่พูดเกี่ยวกับสถานะของพื้นเมืองของฉันแบบนั้น เทนเนสซีมี ภูเขา และ, Georgia มีเนินเขาที่"
", Tennessee อยู่ห่าง hillbilly ภาษี ตอบโต้การทุ่มตลาดล่าง" John Wesley กล่าวว่า"และ Georgia คือรัฐเลวทรามที่เกินไป"