The princess thought, I would give

The princess thought, I would give anything to get back my precious golden ball. But I do not want to eat with a slimy frog, nor do I want to befriend one! Surely the frog will forget his request as soon as he fetches my golden ball.
"Oh, yes, dear frog. I agree to what you ask," lied the princess. "We shall be best friends."
The frog was very happy with the princess' answer. He dove under the water and found the golden ball. It was stuck tightly in the mud, and he had to work hard to free it. When he finally freed the ball from the mud, he kicked his legs and swam to the surface of the water.
"Here is your ball, princess," said the frog, and he dropped the golden ball at the princess' feet.
As soon as the frog set the ball down, the princess snatched it up and ran away as fast as she could. The poor frog could not keep up with the princess. He called after her, "Wait, princess, wait! What about me? Come back!"
That evening, the royal family was enjoying their dinner when someone shouted, "Young princess, let me in!" The princess turned pale. Oh, no! That rotten frog did not forget my promise! she thought. She excused herself from the table and opened the door to let the frog inside.
The frog looked around and said, "My, what a nice home you have. I will enjoy living here." He sniffed the air and said, "Do I smell mashed potatoes and peas? Why, mashed potatoes and peas are two of my favorite dishes!"
The frog followed the delicious smells into the dining room, where the royal family sat around the table. The frog jumped onto the table. He hopped over to the princess and began inspecting her plateful of food. He then jumped across the table to examine the food on the king's plate.
With a look of great confusion on his face, the king said, "Daughter, will you please tell me why there is a frog at the dinner table?" The princess explained the promises she had made to the frog when he retrieved her golden ball from the well.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คิดว่าเจ้าหญิง ฉันจะให้อะไรกลับลูกทองอันมีค่าของฉัน แต่ไม่อยากกินกับกบปลิ้นปล้อน หรือฉันต้องการผูกมิตรหนึ่ง กบจะลืมคำของเขาทันทีที่เขารับลูกบอลทองคำของฉัน"โอ้ ใช่ กบรัก ฉันยอมรับกับสิ่งที่คุณถาม โกหกเจ้าหญิง "เราจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด"กบมีความสุขมากกับคำตอบของเจ้าหญิง เขากระโดดภายใต้น้ำ และพบลูกโกลเด้น มันที่ติดแน่นในโคลน และเขาต้องทำงานหนักเพื่อฟรีนั้น เมื่อเขาสุดท้ายรอดลูกจากโคลน เขาเตะขาของเขา และพยายามให้พื้นผิวของน้ำ"นี่คือลูกของคุณ เจ้าหญิง กล่าวว่า กบ และเขาทิ้งลูกโกลเด้นที่เท้าของเจ้าหญิงเป็นกบตั้งลูกลง เจ้าหญิงกระชากขึ้น และวิ่งหนีไปเร็วที่สุดเท่าที่เธอไม่ กบไม่ดีอาจไม่ให้กับเจ้าหญิง เขาเรียกว่าหลังจากเธอ "รอ รอ เจ้าหญิง อะไรเกี่ยวกับฉันบ้าง กลับมา"ว่า เย็น พระบรมวงศานุวงศ์ได้เพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขาเมื่อมีคนตะโกน "เจ้าหญิงสาว ให้ฉัน" เจ้าหญิงเปิดซีด โอ้ ไม่ กบที่เน่าไม่ลืมสัญญาของฉัน เธอคิดว่า เธอได้ขอตัวเองจากตาราง และเปิดประตูให้กบภายในกบมองรอบ ๆ และกล่าว ว่า "ฉัน อะไรดีหน้าแรกได้ ฉันจึงมีอยู่ที่นี่" เขา sniffed อากาศ และกล่าว ว่า "ทำผมกลิ่นมันบดและถั่วลันเตา ทำไม มันฝรั่งบดและถั่วลันเตามีสองจานโปรดของฉัน"กบตามกลิ่นอาหารในห้องอาหาร ที่พระบรมวงศานุวงศ์เสาร์รอบตาราง กบไปบนโต๊ะ เขา hopped ผ่านกับเจ้าหญิง และเริ่มตรวจสอบเธอ plateful อาหาร เขาแล้วไปในตารางการตรวจสอบอาหารในจานของพระมหากษัตริย์มีลักษณะสับสนดีบนใบหน้าของเขา พระมหากษัตริย์กล่าวว่า, "ลูกสาว จะคุณกรุณาบอกเหตุมีกบอยู่ที่โต๊ะอาหาร? " เจ้าหญิงอธิบายสัญญาที่เธอได้ทำให้กบเมื่อเขาบังคับลูกของทองดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าหญิงคิด ผมจะให้อะไรกลับลูกบอลสีทองที่รักของผม แต่ฉัน ไม่ อยาก กิน กับ กบ ลื่น หรืออยากจะผูกมิตรหนึ่ง แน่นอนกบจะลืมขอของเขาทันทีที่เขาจะเรียกลูกบอลสีทองของฉัน .
" โอ้ ใช่จ๊ะกบ ผมเห็นด้วยกับสิ่งที่คุณถาม " โกหก เจ้าหญิง " . เราจะเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด . "
กบมีความสุขกับเจ้าหญิงตอบเขากระโจนลงน้ำและพบลูกบอลสีทอง มันยังติดแน่นอยู่ในโคลน และเขาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อฟรีมัน เมื่อในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยบอลจากโคลน เขาเตะขาของเขาและว่ายน้ำไปยังพื้นผิวของน้ำ .
" นี่ลูกเจ้าหญิงของคุณ " กล่าวว่า กบ เขาโยนลูกบอลสีทองที่เจ้าหญิงเท้า .
ทันทีที่กบชุดลูกบอลลงเจ้าหญิงคว้ามันและวิ่งออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ กบที่น่าสงสารไม่สามารถให้ทันกับเจ้าหญิง เขาเรียกเธอ " เดี๋ยวหญิง เดี๋ยว มีอะไรเกี่ยวกับฉัน ? กลับมา ! "
ตอนเย็นว่า ราชวงศ์ได้เพลิดเพลินกับอาหารของพวกเขาเมื่อมีคนตะโกนว่า " เจ้าหญิงหนุ่ม , ให้ฉันเข้าไป ! เจ้าหญิงซีด . โอ้ ไม่ ! กบเน่าไม่ได้ ลืม สัญญา หล่อนคิดเธอขอลาหยุดตัวเองจากโต๊ะ และเปิดประตูให้กบภายใน .
กบมองไปรอบ ๆและกล่าวว่า " พระเจ้า ทำไมบ้านที่ดีที่คุณมี ผมจะสนุกกับการใช้ชีวิตที่นี่ เขาได้กลิ่นอากาศและกล่าวว่า " ผมได้กลิ่นมันบดและถั่ว ? ทำไม , มันฝรั่งบดและถั่วเป็นอาหารโปรดของฉัน !
กบตามหอมอร่อยเป็นห้องอาหารที่พระราชวงศ์นั่งรอบโต๊ะ กบกระโดดลงบนโต๊ะ เขากระโดดไปที่เจ้าหญิงและเริ่มตรวจสอบจำนวนเต็มจานของเธอของอาหาร จากนั้นเขาก็กระโดดข้ามโต๊ะไปตรวจสอบอาหารในจานของกษัตริย์ .
ที่มีลักษณะของความสับสนมากบนใบหน้าของเขา กษัตริย์ตรัสว่า " ลูกสาว คุณจะบอกผมได้ไหมว่าทำไมมีกบที่โต๊ะอาหาร ?" เจ้าหญิงอธิบายสัญญาที่เธอมีให้ กบ เมื่อเขาดึงลูกบอลสีทองของเธอจากดี