The technology of "sport" skydiving

The technology of "sport" skydiving has come a long way since it's beginnings after World War II. After WWII a few intrepid former Army Airborne Soldiers started to jump for fun doing what was then called Sport Parachute Jumping using military surplus gear. Sport Parachute Jumping remained primarily former military personnel into the 1960s when more and more non-military types were getting into the sport.

In the beginning it was enough to jump by yourself, freefalling and deploying your own parachute (no static line). As the sport evolved competition disciplines began to develop, primarily Style and Accuracy. Style is the discipline of completing a "set" of maneuvers such as front loop, figure eight, back loop, figure eight within the fastest time. Accuracy refers to landing accuracy, exiting and landing closest to a designated target.

In the 1950s a few jumpers started experimenting with jumping together and maneuvering their bodies in proximity to each other. The standard flying position was and is belly to earth, this body orientation is the most versatile in its natural stability and maneuverability through all flight axes. The first baton pass between two jumpers in freefall was completed, and the discipline of Relative Work saw its beginning. The predecessor to today's United States Parachute Association also saw it's beginnings in the 1950s.

Sport Skydiving
The 1960s saw the beginnings of the first non-military drop zones, and non-military training methods. Lew Sanborn and Jacques Istel started the first commercial drop zone and training center in 1959. They developed a civilian training method with the belief that any intelligent person could be taught the basics of a parachute jump and jump the same day. Style and Accuracy remained the primary discipline throughout the 1960s, and Relative Work continued to develop with the first 6 and 8 man formations being completed.

The decade of the 70s saw a watershed of change for the sport. Military surplus gear lost favor to specifically designed sport equipment, these advancements served to make the sport considerably safer. Specially designed round parachutes were "high performance" at the turn of the decade, however by the end the parafoil or rectangular parachute (invented in the middle 1960's by Domina Jalbert, a kite maker) had replaced them. Freefall Relative Work as a competitive discipline was gaining prominence with 10 Man Speed Star (exiting solo and timed to complete a 10 way round freefall formation). The modern competition of 4 and 8 way Freefall Relative Work (moving through a set of formations in freefall, and taking different grips on each other within a 30 second time frame) was born. The primary method of skydiving training was through a Static Line Progression, but the development of Accelerated Freefall (AFF) began; the student is taken to standard freefall altitude, two experienced skydivers hold onto the student throughout the freefall, assist him to fall stable, and deploy his parachute if necessary. The Tandem system was also being developed at the end of the decade. This system allows a student with minimal training to go attached with an experienced jumper using a specially designed parachute system built for two.

During the 1980s the Tandem training method received a waiver from the FAA with experimental status, and a growing percentage of first jumps were done through the tandem method. The 80s also saw a movement toward the term Skydiving which was actually coined in the 1950s. During the decade we saw the death of the round main parachute, although rounds were still predominantly used as reserve parachutes. The Automatic Activation Device, a safety device which deploys the reserve parachute at a pre-determined altitude if a set fall rate is exceeded, saw wide spread use and became mandatory on all student equipment. Freefall Relative Work became the predominate discipline during the decade; with 4, 8, and 16 way teams. The 80s also saw the development of the new discipline of Free Flying. Free Flying is a form of relative work flown in a position other than belly to earth, predominantly head down, or in a "sit fly" position. The large RW formation record was pushed to 144 skydivers.

Sport Skydiving
The 1990s saw great leaps in development toward higher performance wing designs, and the round reserve parachute was replaced by the parafoil design. Canopies were almost exclusively designed using Computer-Aided Design and cut using Computer-Aided Manufacturing. Performance canopies came to be elliptical in plan-form, and smaller with higher wing loading and air speeds. Students are trained on non-elliptical canopies with a wing loading generally less than 1 to 1 (more than one square foot of canopy per suspended lb); most experienced jumpers load their canopies in a range of 1.2 to 1, up to 2 to 1. Additional competitive disciplines saw some popularity; "Free Style" which resembles ballet in freefall and "Sky Surfing" where the jumper uses a specially designed "surf board". Through the 90s and into the 21st century Free Flying has become the discipline of choice for what now is approximately half of the "fun jump" skydivers. The decade also saw the sport gain more mainstream acceptance with televised competitions, the use of aerial photography, and media exposure in commercials and movies. The freefall RW record reached 200 in 1992 and 282 in 1999.

In the 21st Century further advancements in canopy design lead to records that would have been beyond imagination just a few years earlier. Experimental canopy designs have been successfully flown as small as 21 square foot loaded in excess of 8 to 1, and landed with wing loadings of over to 4 to 1 (39 square foot wing). High performance, fast flying canopies lead to the development of the competition discipline of "Canopy Swooping". The canopy pilot will initiate a speed generating maneuver (diving turn) creating canopy speeds in excess of 70 mph, he will then flare and float across the ground for some distance before touching down. In competition, the canopy pilot is required to cross through a set of "gates" at the start of the course and "swoop" the canopy for distance. The current Canopy Swoop record was recently set at a distance of 678 feet (Jay Moledzki, Longmont Colorado, September 2006). With the introduction of computer based recording altimeters a natural competition to achieve the ultimate free fall speed began. By reducing the surface exposed to the relative wind (standing on your head), the use of tight slick suits, contoured helmets, and a few other "tricks" the current "Speed Skydiving" record is 311.99 mph. One more recently developed discipline is winged freefall. Bird Man Inc. claims that with their latest wing suit under ideal conditions the vertical rate can be as slow as 30 mph, with a horizontal speed of up to 90 mph. Basically if someone can think of it, and figure out a way to measure it, a new competitive discipline is born. More traditional freefall relative work remains popular as well. The RW record reached 300 in 2002, and currently stands at 400 with the record skydive made in Thailand using 5 Thai Military Lockheed C-130 Hercules, jumpers on oxygen in the aircraft and an exit altitude in excess of 20,000 feet.

Sport Skydiving
The next Formation Skydiving World Record attempt is set for 2013. With the support of the Crown Prince of Dubai supplying a fleet of C-130s, exit altitude of 24,000’ and all participants wearing individual O2 systems in freefall.

Skydiving today is safer and easier to experience than ever before. There are hundreds of United States Parachute Association member DZs located throughout the US. In excess of two million jumps are made every year. Tandem skydiving is now the primary method for first jump students, but is not required. Static Line or Accelerated Freefall (AFF) training methods are also offered at virtually all skydiving centers. The first license a student can qualify for is the USPA "A" license and can be achieved with as few as 25 jumps. What began as a few ex-military guys having a little fun is now a sport that has come out of the extreme, into the mainstream, and has been enjoyed at least once literally by millions of adventurous souls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เทคโนโลยีของ "กีฬา" ดิ่งพสุธามีวิธีมานานตั้งแต่จุดเริ่มต้นมันหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองกล้าหาญอดีตทหารกองทัพอากาศไม่กี่เริ่มที่จะกระโดดเพื่อความสนุกสนานทำในสิ่งที่ถูกเรียกแล้วเล่นกีฬากระโดดร่มชูชีพใช้เก​​ียร์ทหารส่วนเกินกีฬากระโดดร่มชูชีพยังคงบุคลากรทางทหารในอดีตเป็นหลักในปี 1960 เมื่อประเภทมากขึ้นและไม่ได้รับทหารเป็นกีฬา.

ในการเริ่มต้นมันก็มากพอที่จะข้ามไปด้วยตัวเอง freefalling และปรับใช้ร่มชูชีพของคุณเอง (ไม่มีเส้นคงที่) เป็นกีฬาการพัฒนาสาขาวิชาการแข่งขันเริ่มที่จะพัฒนารูปแบบและหลักความถูกต้องรูปแบบที่มีระเบียบวินัยในการจบ "ตั้ง" ของการซ้อมรบดังกล่าวเป็นวงหน้ารูปแปดกลับห่วงรูปแปดในเวลาที่เร็วที่สุด ความถูกต้องหมายถึงการเชื่อมโยงไปถึงความถูกต้องและเชื่อมโยงไปถึงออกที่ใกล้เคียงกับเป้าหมายที่กำหนด.

ในปี 1950 จัมเปอร์ไม่กี่เริ่มต้นการทดสอบด้วยการกระโดดเข้าด้วยกันและหลบหลีกที่ร่างกายของพวกเขาในบริเวณใกล้เคียงกันตำแหน่งการบินมาตรฐานและเป็นท้องเพื่อแผ่นดินปฐมนิเทศร่างกายนี้เป็นที่หลากหลายที่สุดในความมั่นคงของธรรมชาติและความคล่องแคล่วผ่านแกนเที่ยวบินทั้งหมด ผ่านกระบองครั้งแรกระหว่างสองจัมเปอร์ในเหวเสร็จสมบูรณ์และมีระเบียบวินัยในการทำงานญาติเห็นจุดเริ่มต้นของ บรรพบุรุษที่ประเทศสหรัฐอเมริกาสมาคมร่มชูชีพวันนี้ยังเห็นมันเป็นจุดเริ่มต้นในปี 1950.

กีฬากระโดดร่ม
1960 เห็นจุดเริ่มต้นของโซนลดลงไม่ทหารครั้งแรกและวิธีการฝึกอบรมที่ไม่ทหาร Sanborn lew และ jacques istel เริ่มโซนลดลงครั้งแรกในเชิงพาณิชย์และศูนย์ฝึกอบรมในปี 1959 พวกเขาพัฒนาวิธีการฝึกอบรมพลเรือนด้วยความเชื่อที่ว่าคนที่มีความคิดสร้างสรรค์ใด ๆ ที่จะได้รับการสอนพื้นฐานของการกระโดดร่มชูชีพและกระโดดในวันเดียวกันรูปแบบและความถูกต้องยังคงอยู่ในระเบียบวินัยหลักตลอดปี 1960 และการทำงานที่สัมพันธ์กันอย่างต่อเนื่องที่จะพัฒนากับครั้งแรก 6 และ 8 คนก่อจะเสร็จสมบูรณ์.

ทศวรรษของ 70s เห็นสันปันน้ำของการเปลี่ยนแปลงในการเล่นกีฬา เกียร์ส่วนเกินทหารสูญเสียความโปรดปรานในการออกแบบมาโดยเฉพาะอุปกรณ์กีฬาก้าวหน้าเหล่านี้ทำหน้าที่ที่จะทำให้การเล่นกีฬาอย่างมากที่ปลอดภัยออกแบบมาเป็นพิเศษร่มชูชีพรอบเป็น "ที่มีประสิทธิภาพสูง" ที่หันของทศวรรษ แต่ปลาย parafoil หรือร่มชูชีพสี่เหลี่ยม (ประดิษฐ์ขึ้นในกลางปี​​ 1960 โดยโดมิ Jalbert ผลิตว่าว) เข้ามาแทนที่พวกเขา เหวทำงานญาติเป็นวินัยในการแข่งขันได้รับการดึงดูดความโดดเด่นด้วย 10 คนความเร็วดาว (ออกเดี่ยวและหมดเวลาที่จะเสร็จสมบูรณ์ 10 วิธีการสร้างเหวรอบ)การแข่งขันที่ทันสมัย​​ของ 4 และ 8 วิธีการทำงานเทียบกับเหว (ย้ายผ่านชุดของการก่อตัวในเหวและการจับที่แตกต่างกันในแต่ละอื่น ๆ ภายในกรอบ 30 ครั้งที่สอง) เกิด วิธีการหลักของการฝึกอบรมพสุธาก็ผ่านความก้าวหน้าสายคงที่ แต่การพัฒนาของเหวเร่ง (AFF) เริ่ม; น​​ักเรียนจะนำไประดับความสูงเหวมาตรฐานสอง skydivers ประสบการณ์ถือไปยังนักเรียนตลอดเหวช่วยให้เขาตกอยู่ที่มั่นคงและปรับใช้ร่มชูชีพของเขาในกรณีที่จำเป็น ระบบควบคู่ก็ยังได้รับการพัฒนาในช่วงปลายทศวรรษที่ ระบบนี้จะช่วยให้นักเรียนที่มีการฝึกอบรมน้อยที่สุดที่จะไปติดกับจัมเปอร์ที่มีประสบการณ์การใช้ระบบร่มชูชีพออกแบบมาเป็นพิเศษที่สร้างขึ้นสำหรับสอง.

ในระหว่างปี 1980 วิธีการฝึกอบรมที่ได้รับควบคู่ผ่อนผันจาก faa ที่มีสถานะการทดลองและร้อยละที่เพิ่มขึ้นของการกระโดดครั้งแรกที่ดำเนินการผ่านวิธีการควบคู่ 80 ยังเห็นการเคลื่อนไหวไปสู่​​การกระโดดร่มระยะซึ่งได้รับการประกาศเกียรติคุณในปี 1950 จริง ในช่วงทศวรรษที่เราเห็นการตายของร่มชูชีพหลักรอบแม้ว่ารอบก็ยังคงนำมาใช้ส่วนใหญ่เป็นร่มชูชีพสำรอง อุปกรณ์ที่เปิดใช้งานโดยอัตโนมัติอุปกรณ์ความปลอดภัยที่ปรับใช้ร่มชูชีพสำรองที่ระดับความสูงก่อนกำหนดหากอัตราที่กำหนดในฤดูใบไม้ร่วงเกินเห็นการใช้การแพร่กระจายกว้างและกลายเป็นที่บังคับใช้กับอุปกรณ์ของนักเรียนทั้งหมด ทำงานเหวญาติกลายเป็นวินัยเด่นในช่วงทศวรรษนั้นมี 4, 8, และ 16 ทางทีมงาน80 ยังเห็นการพัฒนาของวินัยใหม่ของการบินฟรี ฟรีบินเป็นรูปแบบของการทำงานที่สัมพันธ์กันบินอยู่ในตำแหน่งอื่นนอกเหนือจากหน้าท้องเพื่อแผ่นดินส่วนใหญ่มุ่งหน้าลงหรืออยู่ในตำแหน่งที่ "นั่งบิน" บันทึกการสร้าง RW ขนาดใหญ่ที่ถูกผลักดันให้ถึง 144 skydivers.


ดิ่งพสุธากีฬาปี 1990 เห็น leaps ที่ดีในการพัฒนาไปสู่​​การออกแบบที่สูงกว่าปีกประสิทธิภาพและร่มชูชีพสำรองรอบถูกแทนที่ด้วยการออกแบบ parafoil พันธุได้รับการออกแบบเป็นพิเศษโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วยออกแบบและตัดการผลิตโดยใช้คอมพิวเตอร์ช่วย พันธุประสิทธิภาพมาเป็นรูปไข่ในแผนรูปแบบและขนาดเล็กที่มีขนปีกและอากาศความเร็วสูงนักเรียนจะได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับพันธุนอกรูปไข่ที่มีขนปีกน้อยกว่า 1 ถึง 1 (เท้ามากกว่าหนึ่งตารางหลังคาต่อปอนด์ระงับ); จัมเปอร์ที่มีประสบการณ์มากที่สุดของพวกเขาโหลดพันธุในช่วง 1.2 ถึง 1 ถึง 2 ต่อ 1 . สาขาวิชาการแข่งขันเพิ่มเติมได้เห็นความนิยมบาง"ฟรีสไตล์" ซึ่งคล้ายกับบัลเล่ต์ในเหวและ "ฟ้าท่อง" จัมเปอร์ที่ใช้การออกแบบเป็นพิเศษ "กระดานเซิร์ฟ" ผ่านยุค 90 และในศตวรรษที่ 21 ฟรีบินได้กลายเป็นวินัยของทางเลือกสำหรับสิ่งที่ตอนนี้จะอยู่ที่ประมาณครึ่งหนึ่งของ "กระโดดสนุก" skydivers ทศวรรษยังเห็นกำไรกีฬาที่ได้รับการยอมรับมากขึ้นกระแสหลักกับการแข่งขันถ่ายทอดสดที่ใช้ในการถ่ายภาพทางอากาศที่และสื่อสัมผัสในโฆษณาและภาพยนตร์ บันทึก RW เหวถึง 200 ในปี 1992 และ 282 ในปี 1999.

ในศตวรรษที่ 21 ความก้าวหน้าต่อไปในการออกแบบหลังคานำบันทึกที่จะได้รับเกินจินตนาการเพียงไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ การออกแบบหลังคาการทดลองได้รับการบินที่ประสบความสำเร็จขนาดเล็กเป็น 21 ตารางฟุตในการโหลดเกิน 8-1,และที่ดินที่มีแรงปีกไป 4-1 (39 ปีกตารางฟุต) ที่มีประสิทธิภาพสูงหลังคาบินอย่างรวดเร็วนำไปสู่​​การพัฒนาของการแข่งขันมีระเบียบวินัยของ "หลังคาโฉบ" นักบินท้องฟ้าจะเริ่มต้นในการสร้างความเร็วซ้อมรบ (เปิดการดำน้ำ) การสร้างหลังคาด้วยความเร็วเกินกว่า 70 ไมล์ต่อชั่วโมงแล้วเขาก็จะลุกเป็นไฟและลอยข้ามพื้นดินสำหรับระยะทางบางอย่างก่อนที่จะสัมผัสลงในการแข่งขันนักบินหลังคาจะต้องข้ามผ่านชุดของ "ประตู" ในช่วงเริ่มต้นของหลักสูตรและ "ถลา" หลังคาสำหรับระยะทาง บันทึกหลังคาถลาปัจจุบันถูกจัดตั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ระยะทาง 678 ฟุต (jay moledzki, colorado ลองมอนต์, กันยายน 2006) ด้วยการแนะนำของการบันทึกคอมพิวเตอร์ตาม altimeters การแข่งขันที่เป็นธรรมชาติเพื่อให้บรรลุสุดยอดความเร็วในฤดูใบไม้ร่วงฟรีเริ่มโดยการลดพื้นผิวสัมผัสกับลมญาติ (ยืนอยู่บนหัวของคุณ), การใช้งานที่เหมาะสมกับแน่นเนียน, หมวกกันน็อกโค้งและไม่กี่ "เทคนิค" อื่น ๆ ปัจจุบัน "ดิ่งพสุธาความเร็ว" บันทึกเป็น 311.99 ไมล์ต่อชั่วโมง หนึ่งในระเบียบวินัยการพัฒนามากขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้เป็นเหวปีก คนนกนิ้ว อ้างว่ากับชุดปีกล่าสุดของพวกเขาภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสมอัตราแนวตั้งอาจจะช้าเป็น 30 ไมล์ต่อชั่วโมงด้วยความเร็วในแนวนอนได้ถึง 90 ไมล์ต่อชั่วโมง โดยทั่วไปถ้ามีคนสามารถคิดได้และคิดหาวิธีที่จะวัดมันมีระเบียบวินัยในการแข่งขันใหม่จะเกิด การทำงานที่สัมพันธ์กันแบบดั้งเดิมมากขึ้นเหวคงเป็นที่นิยมเช่นกัน บันทึก RW ถึง 300 ในปี 2002 และขณะนี้ยืนอยู่ที่ 400 กับบันทึก Skydive ทำในประเทศไทยโดยใช้ 5 ไทยทหารฮีด C-130 ดาวจัมเปอร์กับออกซิเจนในเครื่องบินและความสูงออกเกิน 20,000 ฟุต.


ดิ่งพสุธากีฬาการสร้างต่อไปดิ่งพสุธาพยายามบันทึกโลกกำหนดไว้สำหรับปี 2013 ด้วยการสนับสนุนของมกุฎราชกุมารของดูไบการจัดหาเรือเดินสมุทรของ C-130s สูงออก 24,000 และผู้เข้าร่วมทั้งหมดสวมใส่ระบบ o2 บุคคลในเหว.

ดิ่งพสุธาในวันนี้คือความปลอดภัยและง่ายต่อการสัมผัสกว่าที่เคยมีหลายร้อยประเทศสหรัฐอเมริการ่มชูชีพสมาคม DZS สมาชิกอยู่ทั่วเรา เกินกว่าสองล้านกระโดดจะทำทุกปี ควบคู่ดิ่งพสุธาคือตอนนี้วิธีการหลักสำหรับนักเรียนกระโดดครั้งแรก แต่ไม่จำเป็นต้องใช้ สายคงที่หรือเร่งเหว (AFF) วิธีการฝึกอบรมยังได้รับมอบที่แทบทุกศูนย์พสุธาใบอนุญาตครั้งแรกที่นักเรียนสามารถปรับตัวให้เป็น uspa "" ใบอนุญาตและสามารถทำได้ด้วยเพียงเป็น 25 กระโดด สิ่งที่เริ่มเป็นพวกอดีตทหารไม่กี่มีความสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนนี้ก็คือการเล่นกีฬาที่ได้ออกมาจากความรุนแรงมาเป็นหลักและได้รับความสุขอย่างน้อยหนึ่งครั้งอย่างแท้จริงโดยนับล้านของวิญญาณการผจญภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เทคโนโลยีของ "กีฬา" ต้องกระโดดร่มดิ่งมาให้เนื่องจากเป็นจุดเริ่มต้นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง หลังจากสงครามโลกครั้งที่สองสามฉกาจอดีตทหารอากาศทหารเริ่มกระโดดสนุกทำอะไรแล้วถูกเรียกกีฬาร่มชูชีพกระโดดโดยใช้อุปกรณ์ทางทหารส่วนเกิน กระโดดร่มกีฬายังคง เป็นอดีตทหารบุคลากรในปี 1960 เมื่อชนิดมากไม่ใช่ทหารที่ได้รับเป็นกีฬา

ในการเริ่มต้น ก็เพียงพอที่จะกระโดด ด้วยตัวเอง freefalling และการปรับใช้ของคุณร่มชูชีพ (เส้นไม่คงที่) เป็นพัฒนากีฬาการ แข่งขันสาขาเริ่มพัฒนา ลักษณะและความถูกต้องเป็นหลัก ลักษณะคือ วินัยของการ "ตั้ง" ของทัพเช่นวงหน้า รูปแปด กลับวน แปดรูปภายในเวลาเร็วที่สุด ความถูกต้องหมายถึงการเชื่อมโยงไปถึงความถูกต้อง ออกจากโปรแกรม และลงจอดใกล้เคียงกับการกำหนดเป้าหมายการ

ในมินิปลอกกี่เริ่มทดลองกระโดดกัน และร่างกายในความใกล้ชิดกันหลบหลีก มาตรฐานตำแหน่งเดินทางถูก และเป็นท้องเพื่อแผ่นดิน แนวร่างกายนี้มีหลากหลายมากที่สุดในธรรมชาติเสถียรความแคล่วผ่านแกนเครื่องบินทั้งหมด ผ่านบาแรกระหว่างปลอกสองใน freefall เสร็จ และวินัยงานญาติเห็นจุดเริ่มต้นของการ รุ่นก่อนถึงวันนี้สหรัฐอเมริกาสมาคมร่มชูชีพยังเห็นมันเป็นจุดเริ่มต้นในช่วงทศวรรษ 1950

กีฬาที่ต้องกระโดดร่มดิ่ง
1960s เห็นชิ้นแรกไม่ใช่ทหารใคร ๆ และวิธีการฝึกอบรมทหารไม่ เกณฑ์หนึ่งในหลาย ๆ Sanborn และ Jacques Istel เริ่มหล่นพาณิชย์โซนและฝึกอบรมศูนย์แรกใน 1959 พวกเขาพัฒนาวิธีการฝึกพลเรือนที่ มีความเชื่อที่สามารถสอนผู้อัจฉริยะพื้นฐานของร่มชูชีพกระโดด และกระโดดในวันเดียวกัน ลักษณะและความถูกต้องยังคง วินัยหลักตลอดช่วง 1960 และทำงานสัมพันธ์กันอย่างต่อเนื่องเพื่อพัฒนา ด้วยการก่อการครั้งแรก 6 และ 8 คนตัวเสร็จ

ทศวรรษ 70s เห็นลุ่มน้ำเปลี่ยนแปลงสำหรับเล่นกีฬา ทหารเกียร์ส่วนเกินหายไปโปรดปรานการโดยเฉพาะการออกแบบอุปกรณ์กีฬา บริการก้าวหน้าเหล่านี้จะทำให้กีฬาปลอดภัยมาก Parachutes กลมที่ออกแบบมาโดยมี "ประสิทธิภาพสูง" ที่เปิดของทศวรรษ อย่างไรก็ตามโดย parafoil หรือสี่เหลี่ยมร่ม(คิดค้นในของ 1960 กลาง โดยโดมิน่า Jalbert ชงว่าว) ได้แทนพวกเขา งานญาติ Freefall เป็นวินัยแข่งขันถูกได้ความโดดเด่น มี 10 คนความเร็วดาว (ออกจากเดี่ยว และเวลาให้เสร็จก่อ freefall ทางรอบ 10) เกิดการแข่งขันที่ทันสมัยของวิธีที่ 4 และ 8 Freefall ญาติงาน (ย้ายผ่านชุดของการก่อตัวใน freefall และการจับที่แตกต่างกันภายในกรอบเวลาสอง 30) วิธีการฝึกอบรมต้องกระโดดร่มดิ่งหลักที่ผ่านความก้าวหน้าบรรทัดคง แต่ เริ่มการพัฒนาของเร่ง Freefall (ลแช) นักเรียนจะนำ freefall มาตรฐานสูง skydivers สองประสบการณ์สู่นักศึกษาตลอด freefall ช่วยเหลือเขาอยู่มั่นคง ค้างวางร่มชูชีพของเขาถ้าจำเป็น ยังได้มีการพัฒนาระบบตัวตามกันไปที่จุดสิ้นสุดของทศวรรษ ระบบนี้ช่วยให้ผู้เรียน ด้วยการฝึกอบรมน้อยที่สุดจะไปแนบกับจัมเปอร์ที่มีประสบการณ์ใช้ระบบร่มชูชีพออกแบบพิเศษสร้างสำหรับ 2.

ในช่วงทศวรรษ 1980 วิธีฝึกตัวตามกันไปรับสละจากฟ้ามีสถานะทดลอง และเปอร์เซ็นต์การเติบโตของกระโดดครั้งแรกทำ โดยวิธีตัวตามกันไป ราวยังเห็นการเคลื่อนไหวไปทางคำต้องกระโดดร่มดิ่งซึ่งได้เป็นจริงในช่วงทศวรรษ 1950 ในระหว่างทศวรรษเราได้เห็นการตายของร่มหลักกลม แต่รอบก็ยังเป็นใช้เป็นสำรอง parachutes อุปกรณ์เปิดใช้งานอัตโนมัติ อุปกรณ์ความปลอดภัยที่ใช้ร่มชูชีพสำรองที่สูงก่อนกำหนดถ้าเกินอัตรากำหนดฤดูใบไม้ร่วง เห็นกว้างกระจายใช้ และกลายเป็นบังคับอุปกรณ์นักเรียนทั้งหมด งานญาติ Freefall กลายเป็น วินัยกันระหว่างทศวรรษ 4, 8 และ 16 ทางทีม ราวยังเห็นการพัฒนาวินัยใหม่บินฟรี ฟรีบินเป็นแบบบินในตำแหน่งที่ไม่ใช่ท้องเพื่อแผ่นดิน เป็นหัวลง หรือตำแหน่ง "นั่งบิน" งานสัมพันธ์ คอร์ดกำเนิด RW ขนาดใหญ่ถูกผลักไป 144 skydivers

ต้องกระโดดร่มดิ่งกีฬา
ปี 1990 เลื่อย leaps ที่ดีในการพัฒนาไปสูงประสิทธิภาพปีกลาย และร่มชูชีพสำรองรอบถูกแทนที่ ด้วยการออกแบบ parafoil Canopies โดยเฉพาะถูกออกแบบตัดใช้ Computer-Aided ผลิตและออกแบบ Computer-Aided Canopies ประสิทธิภาพการทำงานมาในฟอร์มแผนรี และเล็กโหลดวิงสูงและความเร็วของอากาศ นักเรียนมีการฝึกอบรมบน canopies ไม่รีด้วยการโหลดวิงโดยทั่วไปน้อยกว่า 1 ต่อ 1 (มากกว่าหนึ่งตารางฟุตของฝาครอบต่อปอนด์ระงับ); ปลอกมีประสบการณ์โหลด canopies ของพวกเขาในช่วง 1.2 กับ 1 สูงสุด 2 1 สาขาวิชาการการแข่งขันเพิ่มเติมเห็นบางนิยม "ฟรี" ซึ่งคล้ายคลึงกับบัลเลต์ใน freefall และลักษณะ "ฟ้าท่อง" ที่จัมเปอร์ที่ใช้ออกแบบมาเป็นพิเศษ "ปุย" ผ่าน 90s และ ในศตวรรษที่ 21 เดินทางฟรีได้กลายเป็น วินัยที่เลือกนี้เป็นประมาณครึ่งหนึ่งของ skydivers "สนุกกระโดด" ทศวรรษยังเห็นกีฬาที่ได้รับการยอมรับมากขึ้นหลักกับแข่งขัน televised การใช้ถ่ายภาพทางอากาศ และเปิดรับสื่อโฆษณาและภาพยนตร์ คอร์ด RW freefall ถึง 200 ใน 1992 และ 1999 ใน 282.

ในศตวรรษที่ 21 ก้าวหน้าต่อไปในการออกแบบฝาครอบทำให้ระเบียนที่จะได้รับนอกเหนือจากจินตนาการเพียงไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ ออกแบบฝาครอบที่ทดลองได้แล้วเรียบร้อยบินเล็กที่ 21 ตารางฟุตโหลดส่วนที่เกินจาก 8 ถึง 1 และที่ดินกับ loadings วิงของผ่าน 4 1 (ปีก 39 ตารางฟุต) ประสิทธิภาพสูง การเดินทางอย่างรวดเร็ว canopies นำไปพัฒนาวินัยแข่งขันของ "ฝาครอบ Swooping" ฝาครอบนักบินจะเริ่มต้นความเร็วที่สร้างคู่ (ตาดำ) สร้างฝาครอบความเร็วเกินกว่าความเร็วที่ 70 เขาจะ flare แล้วลอยข้ามพื้นในบางระยะก่อนลง ในการแข่งขัน ฝาครอบนักบินจะต้องข้ามผ่านชุดของ "ประตู" ที่เริ่มต้นของหลักสูตร และ "ถลา" ฝาครอบสำหรับระยะทาง ฝาครอบถลาระเบียนปัจจุบันเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้ถูกตั้งค่าในเท้า 678 (เจย์ Moledzki โคโลราโด Longmont, 2549 กันยายน) ด้วยการแนะนำของคอมพิวเตอร์ที่ใช้บันทึก altimeters เริ่มการแข่งขันตามธรรมชาติเพื่อให้ความเร็วตกฟรีที่ดีที่สุด โดยการลดพื้นผิวที่สัมผัสกับลมสัมพัทธ์ (ยืนบนหัวของคุณ), การใช้งานของชุดรีดแน่น contoured helmets และอื่น ๆ กี่ "เทคนิค" ระเบียน "เร็วต้องกระโดดร่มดิ่ง" ปัจจุบันเป็นความเร็ว 311.99 วินัยหนึ่งพัฒนาขึ้นล่าสุดเป็นปีก freefall อ้าง อิงค์แมนนกที่ มีปีกของพวกเขาล่าสุดเหมาะกับสภาวะเหมาะแนวตั้งอัตรา จะช้าลงที่ความเร็ว 30 ด้วยความเร็วแนวนอนของถึง 90 ความเร็วโดยทั่วไปถ้าใครสามารถคิดของมัน และคิดหาวิธีในการวัด วินัยการแข่งขันใหม่จะเกิด งานญาติ freefall ดั้งเดิมยังคงนิยมเช่น คอร์ด RW ถึง 300 ใน 2002 และยืนอยู่ที่ 400 กับสไตล์ระเบียนทำโดยใช้ 5 ไทยทหารล็อกฮีดซี-130 เฮอร์คิวลีส ปลอกกับออกซิเจนในเครื่องบินและระดับความสูงเกินกว่า 20000 ฟุตออก

ต้องกระโดดร่มดิ่งกีฬา
ตั้ง 2013 ครั้งบันทึกโลกต้องกระโดดร่มดิ่งก่อตัวต่อไป ด้วยการสนับสนุนของดูเจ้าชายของไบขายกอง C 130s ออกจากความสูง 24000 ' และผู้เข้าร่วมทั้งหมดสวมใส่แต่ละระบบ O2 ใน freefall

กิจกรรมวันนี้จะปลอดภัย และง่ายขึ้นกว่าที่เคยสัมผัส มีหลายร้อยของ DZs สมาชิกสมาคมร่มชูชีพของสหรัฐอเมริกาอยู่ทั่วสหรัฐอเมริกา เกินกว่าสองล้านกระโดดจะทำทุกปี ต้องกระโดดร่มดิ่งตัวตามกันไปเป็นวิธีการหลักสำหรับนักเรียนกระโดดครั้งแรก แต่ไม่จำเป็น นอกจากนี้ด้ามคงบรรทัดหรือ Freefall ที่เร่ง (ลแช) วิธีการฝึกอบรมที่ศูนย์ต้องกระโดดร่มดิ่งแทบทั้งหมด ใบแรกที่นักศึกษาสามารถรับเป็นใบอนุญาต USPA "A" และสามารถทำได้ มีไม่กี่ที่ข้าม 25 อะไรเริ่มเป็นพวกอดีตทหารกี่สนุกสนานเล็กน้อยเป็นกีฬาที่มีมาไม่มาก กับ และมีการความสุขที่อย่างแท้จริง โดยเป็นล้าน ๆ ชีวิตผจญภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทคโนโลยีของ"กีฬา"ใบอนุญาต Skydiving ล่วงหน้ามีมานานเนื่องจากเป็นการเริ่มต้นหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง หลังจากกองทัพอากาศทหารสงครามโลกครั้งอดีตไม่กลัวไม่กี่ที่เริ่มในการข้ามไปเพื่อความสนุกสนานทำอะไรก็เรียกว่ากีฬากระโดดร่มชูชีพจากนั้นก็ใช้อุปกรณ์การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดทหารทางด้านกีฬากระโดดร่มชูชีพเป็นหลักอยู่ในเกณฑ์ทหารก่อนเข้าสู่ทศวรรษที่ 1960 s เมื่อมากขึ้นและมากขึ้นไม่ใช่ ประเภท - ทหารถูกเรียกเข้าไปในกีฬา ประเภท นี้.

ในช่วงต้นที่นั่นก็เพียงพอที่จะกระโดดดิ่งตัวลงพื้นด้วยตัวของท่านเองและการปรับใช้ร่มชูชีพเอง(ไม่มีสายไฟฟ้าสถิตย์)ของคุณ ในขณะที่ทางด้านกีฬาได้พัฒนาสาขาวิชาการแข่งขันเริ่มขึ้นในการพัฒนาเป็นหลักมีสไตล์และความถูกต้อง.สไตล์คือการมีวินัยในการทำให้การ"ตั้งอยู่ที่"การขับขี่เช่นรูปที่ต่อพ่วงด้านหน้าแปดกลับมาต่อพ่วงรูปที่ 8 ภายใน เวลาที่เร็วที่สุด ความแม่นยำหมายถึงลงสู่พื้นความแม่นยำการออกและการลงจอดอยู่ใกล้กับเป้าหมายที่กำหนดไว้ได้.

ในทศวรรษที่ 1950 s ต้องใช้จัมเปอร์,ไม่กี่ที่เริ่มทดลองพร้อมด้วยการกระโดดเข้าด้วยกันและใช้งานศพของเขาในบริเวณใกล้เคียงกันตำแหน่งที่เป็นมาตรฐานการบินและมีท้องในโลกการจัดตำแหน่งร่างกายนี้มีมากที่สุดและสามารถถือได้ถนัดมือใช้งานได้หลากหลายในความมั่นคงทางธรรมชาติของพื้นที่ผ่านขวานทุกเที่ยวบิน บัตรผ่านคทาเป็นครั้งแรกระหว่างสองจัมเปอร์ใน Freefall เป็นที่เรียบร้อยแล้วและมีวินัยในการทำงานมีความสัมพันธ์กันเห็นต้น ก่อนหน้านั้นในสหรัฐอเมริกาต้องดึงร่มชูชีพการเชื่อมโยงของวันนี้ได้เห็นมันเป็นการเริ่มต้นในช่วงทศวรรษที่ 1950 s .

ได้กีฬาโดดร่ม
ที่ 1960 s เห็นจุดเริ่มต้นของครั้งแรกไม่ใช่ทางทหารที่ส่งวิธีใดวิธีหนึ่งการฝึกอบรมไม่ใช่ทางทหารและโซน แอเลนลิว sanborn และชา istel เริ่มต้นใช้งานศูนย์การฝึกอบรมและโซนที่ดรอปดาวน์เชิงพาณิชย์เป็นครั้งแรกแล้วใน 1959 .สำหรับรุ่น พวกเขาได้พัฒนาวิธีการการฝึกอบรมพลเรือนที่มีความเชื่อที่ว่าบุคคลอันเป็นอัจฉริยะได้จะต้องได้รับการอบรมสั่งสอนหลักการพื้นฐานของการกระโดดร่มชูชีพและกระโดดในวันเดียวกันนี้สไตล์และความถูกต้องอยู่ในเกณฑ์ดีมีวินัยหลักตลอดทั่วทั้งพื้นที่ที่ 1960 s และทำงานมีความสัมพันธ์กันอย่างต่อเนื่องในการพัฒนาด้วยเป็นครั้งแรกที่ 6 และ 8 การวางรูปแบบของคนจะเสร็จสิ้นแล้ว

ทศวรรษที่ 70 s ที่เห็นเป็นแหล่งต้นน้ำของการเปลี่ยนแปลงสำหรับกีฬา ประเภท นี้ อุปกรณ์การเกินดุลบัญชีเดินสะพัดทหารหายไปให้กับอุปกรณ์กีฬาโดยเฉพาะการออกแบบความก้าวหน้าทางเหล่านี้จัดให้บริการเพื่อทำให้กีฬา ประเภท นี้มากมีความ ปลอดภัย มากขึ้นparachutes รอบตัวได้รับการออกแบบอย่างเป็นพิเศษคือ" ประสิทธิภาพ การทำงานสูง"ที่เปิดในช่วงทศวรรษที่จะเป็นไปได้อย่างไรก็ตามในช่วงปลายที่ parafoil หรือสัญญาณแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้าร่มชูชีพ(ผู้ประดิษฐ์คิดค้นขึ้นมาในช่วงกลางปี 1960 โดยโรงแรม Domina jalbert เครื่องทำว่าว)ที่เข้ามาแทนที่เขา Freefall เป็นงานญาติมีวินัยในการแข่งขันที่กำลังมีชื่อเสียงพร้อมด้วย 10 คนเปรียบเทียบความเร็ว(ทางออก solo ,และการตั้งเวลาให้เสร็จสมบูรณ์ด้วยการจัดตั้ง 10 รอบ Freefall )การแข่งขันที่ทันสมัยของ 4 และ 8 ทาง Freefall ญาติทำงาน(การย้ายด้วยชุดของการวางรูปแบบหินใน Freefall และการไล่จับกันกัน ภายใน 30 เฟรมเวลาที่สอง)เกิด วิธีการหลักของการฝึกอบรมผู้เข้าร่วม Tandem Skydiving อยู่ผ่านทางสายไปแบบคงที่แต่การพัฒนาเร่งตัวขึ้น Freefall (จากสึ)เริ่มนักศึกษาที่มีการใช้งานในระดับความสูง Freefall มาตรฐานผู้ที่ต้องการกระโดดจากท้องฟ้ามีประสบการณ์ทั้งสองค้างไว้บนนักศึกษาที่ตลอดทั่วทั้งพื้นที่ Freefall ที่ช่วยให้เขาอยู่และมีความเสถียรใช้ร่มชูชีพของเขาหากจำเป็น ระบบต่อเนื่องที่จะต้องถูกพัฒนาในช่วงปลายของทศวรรษที่ยัง ระบบนี้จะช่วยให้นักศึกษาที่มีการฝึกอบรมเพียงเล็กน้อยเพื่อไปติดอยู่โดยมีจัมเปอร์ที่มีประสบการณ์การใช้ระบบร่มชูชีพได้รับการออกแบบอย่างเป็นพิเศษที่สร้างขึ้นสำหรับสอง.

ในระหว่างที่ 1980 s วิธีการฝึกอบรมตามที่ได้รับการยกเว้นจาก FAA โดยมีสถานะทดลองและมากขึ้นในการกระโดดครั้งแรกก็ทำได้โดยผ่านทางวิธีการลงได้ 80 S ที่ยังเห็นว่าการเคลื่อนไหวที่ไปสู่"ระยะที่ใบอนุญาต Skydiving ล่วงหน้าซึ่งได้รับในช่วงทศวรรษที่ 1950 ซึ่งจริงๆแล้ว: ในช่วงทศวรรษที่เราเห็นการตายของร่มชูชีพหลักไปที่แม้ว่าจะออกรอบก็ยังใช้เป็น parachutes สำรองโดดเด่นไปด้วย การเปิดใช้งานอุปกรณ์โดยอัตโนมัติอุปกรณ์ความ ปลอดภัย ที่ใช้ร่มชูชีพสำรองที่ระดับความสูงกำหนดไว้ล่วงหน้าหากอัตราดอกเบี้ยลดลงตั้งค่าที่ได้สูงกว่าเห็นใช้กว้างและกลายเป็นสิ่งจำเป็นบนอุปกรณ์นักศึกษาทั้งหมด. งานญาติ Freefall กลายเป็นมีวินัยมีมากกว่าเพื่อนที่ในช่วงทศวรรษที่พร้อมด้วย 4 , 8 และทีมงาน 16 ปีขึ้นไป80 S ที่ได้เห็นพัฒนาการของการมีวินัยใหม่ของการบินแบบไม่เสียค่าบริการ แบบไม่เสียค่าบริการการบินเป็นรูปแบบของงานบินในตำแหน่งอื่นที่ไม่ใช่ท้องเพื่อแผ่นดิน,โดดเด่นไปด้วยมุ่งหน้าลง,หรือใน"นั่งบิน"ตำแหน่ง. บันทึกขนาดใหญ่ RW การก่อตัวขึ้นมาก็ส่งไปยัง 144 ผู้ที่ต้องการกระโดดจากท้องฟ้า.

กีฬาโดดร่ม
ที่ 1990 s เห็นที่ดีเยี่ยมแบบก้าวกระโดดสำหรับความสามารถในการพัฒนาไปสู่การออกแบบส่วนปีกอาคาร ประสิทธิภาพ การทำงานที่สูงขึ้นกางร่มชูชีพและเงินสำรองไว้รอบๆที่ถูกแทนที่ด้วยการออกแบบที่ parafoil ซุ้มได้รับการออกแบบมาโดยใช้ computer-aided การออกแบบตัดและการใช้ computer-aided เกือบจะเฉพาะการผลิต ซุ้ม ประสิทธิภาพ การทำงานมาให้ได้ซึ่งเป็นรูปไข่ในแผน - รูปแบบและมีขนาดเล็กกว่าด้วยความเร็วส่วนปีกอาคารการโหลดและอากาศสูงกว่านักศึกษาจะได้รับการฝึกอบรมเกี่ยวกับซุ้มไม่มีรูปไข่พร้อมด้วยปีกอาคารที่ทำการโหลดโดยทั่วไปแล้วไม่น้อยกว่า 1 ใน 1 (มากกว่าหนึ่งตารางฟุตของม่านประดับแห่งต่อปอนด์ถูกระงับชั่วคราว)ต้องใช้จัมเปอร์,มีประสบการณ์มากที่สุดโหลดซุ้มของพวกเขาในช่วงของ 1.2 ถึง 1 ได้ถึง 2 ใน 1 กฎระเบียบการแข่งขันเพิ่มเติมเห็นความนิยมบางส่วน"แบบไม่เสียค่าบริการสไตล์"ซึ่งชวนให้ระลึกถึงการฟ้อนรำใน Freefall และ"ฟ้าการเล่นกระดานโต้คลื่น"ที่จัมเปอร์ที่ใช้ได้รับการออกแบบมาเป็นพิเศษด้วย"กระดานโต้คลื่นที่". ผ่านไป 90 S และเข้าไปในศตวรรษที่ 21 โดยไม่เสียค่าบริการการบินได้กลายเป็นมีวินัยของทางเลือกสำหรับสิ่งที่ในขณะนี้มีประมาณครึ่งหนึ่งของที่"ความสนุกสนานการกระโดด"ผู้ที่ต้องการกระโดดจากท้องฟ้า. ช่วงทศวรรษที่ยังเห็นว่ากีฬา ประเภท นี้ได้รับการยอมรับมากขึ้นทั่วไปด้วยการแข่งขัน span >ใช้ที่ของการถ่าย ภาพ ทางอากาศการรับแสงและสื่อใน ภาพยนตร์ โฆษณาและ ภาพยนตร์ การบันทึก RW , Freefall มาถึง 200 ในปี 1992 และ 282 ในปี 1999 .

ในศตวรรษที่ 21 ที่ความก้าวหน้าต่อไปในการออกแบบมีม่านประดับนำไปสู่ในการบันทึกข้อมูลที่จะได้รับมากกว่าจินตนาการเพียงไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ การออกแบบมีม่านประดับทดลองได้รับการบินและขนาดเล็กเป็น 21 ตารางฟุตโหลดไว้ในส่วนเกินจาก 8 ถึง 1และลงจอดด้วย loadings ส่วนปีกอาคารของมากกว่าถึง 4 ใน 1 ( 39 ส่วนปีกอาคารตารางฟุต) ประสิทธิภาพ การทำงานในระดับสูงได้อย่างรวดเร็วการบินซุ้มนำไปสู่การพัฒนาการมีวินัยการแข่งขันของ"ม่านประดับสูงและต่ำสลับกัน" นำร่องม่านประดับที่จะเริ่มต้นความเร็วการสร้างการขับขี่(เปิดการดำน้ำลึก)ที่สร้างความเร็วมีม่านประดับในส่วนเกินของ 70 ไมล์/ชม.เขาจะแสงจ้าและลอยข้ามชั้นล่างเป็นระยะทางบางอย่างก่อนที่จะสัมผัสกับลงไปในการแข่งขันนำร่องม่านประดับที่มีความจำเป็นในการข้ามผ่านทางชุดของ"ประตู"ที่เริ่มที่แน่นอนและ"โกย"ม่านประดับที่เป็นระยะทาง ม่านประดับโฉบระเบียนปัจจุบันเอาไว้ได้รับการตั้งค่าในระยะทาง 678 ฟุต( Jay moledzki longmont โคโลราโดเดือนกันยายน 2006 )เมื่อไม่นานมานี้ พร้อมด้วยการแนะนำของ altimeters คอมพิวเตอร์ที่ใช้การบันทึกการแข่งขันตามธรรมชาติให้มีความเร็วลดลงโดยไม่เสียค่าบริการที่ดีเยี่ยมเริ่มโดยการลดพื้นที่ที่สัมผัสกับลมที่เกี่ยวข้อง(ตั้งอยู่บนหัวของคุณ):ใช้ที่เหมาะกับการเป็นมันวาวโค้งรับกับสรีระแน่นสวมหมวกนิร ภัย และไม่กี่อื่นๆ"เทคนิค"ในปัจจุบัน"ผู้เข้าร่วม Tandem Skydiving ความเร็ว"คือ 311.99 mph หนึ่งมีวินัยมากขึ้นเมื่อไม่นานมานี้พัฒนาขึ้นมาคือ Freefall มีปีก นกชายผู้, Inc .อ้างว่ามีความเหมาะสมส่วนปีกอาคารใหม่ล่าสุด ภายใต้ สภาพ ที่ดีเยี่ยมอัตราในแนวตั้งที่สามารถจะชะลอตัวตาม 30 mphพร้อมด้วยความเร็วในแนวนอนของได้ถึง 90 mph โดยพื้นฐานแล้วหากมีใครบางคนคิดว่าจะได้รับจากโรงแรมและรูปที่ออกมาในแบบที่จะวัดมันมีวินัยในการแข่งขันใหม่ที่จะเกิดขึ้น งานญาติ Freefall แบบดั้งเดิมมากกว่าจะยังคงได้รับความนิยมเป็นอย่างดี บันทึก RW มาถึง 300 ในปี 2002 และในปัจจุบันอยู่ที่ 400 พร้อมด้วย Tandem Skydive บันทึกที่ได้มีขึ้นในประเทศไทยโดยใช้ 5 ทหารไทย, Lockheed C - 130 ยักษ์จัมเปอร์ที่ออกซิเจนที่อยู่ในอากาศยานที่ความสูงเหนือระดับน้ำทะเลและทางออกที่อยู่ในส่วนเกินจาก 20 , 000 ฟุต.

กีฬาโดดร่ม
ซึ่งจะช่วยลดการก่อตัวถัดไปที่ผู้เข้าร่วม Tandem Skydiving พยายามสถิติโลกถูกตั้งค่าไว้สำหรับปี 2013 ด้วยการสนับสนุนของ Crown Prince ของ Dubai จัดหาที่กลุ่มของเมอร์เซเดส - เบนซ์ C 130 S ,ออกจากระดับความสูงของ 24,000 "และได้ร่วมสวมใส่แบบเฉพาะราย O 2 ระบบใน Freefall .

Skydiving ล่วงหน้าในวันนี้เป็นการ ปลอดภัย มากขึ้นและง่ายขึ้นเพื่อรับประสบการณ์มากกว่าที่เคยเป็นมาในอดีตมีหลายร้อยคนของสหรัฐอเมริกาต้องดึงร่มชูชีพการเชื่อมโยง dzs สมาชิกตั้งอยู่ตลอดทั่วทั้งสหรัฐอเมริกา ในส่วนของการกระโดดสองล้านจะทำทุกปี ผู้เข้าร่วม Tandem Skydiving อยู่ตอนนี้วิธีการหลักสำหรับนักศึกษากระโดดครั้งแรกแต่ไม่จำเป็นต้อง วิธีใดวิธีหนึ่งการฝึกอบรมสายแบบคงที่หรือเร่งตัวขึ้น Freefall (ผลกระทบจากสึ)มีให้บริการในทุกศูนย์ใบอนุญาต Skydiving ล่วงหน้ายังการใช้งานที่เป็นครั้งแรกที่นักเรียนสามารถมีสิทธิ์ได้รับสำหรับเป็นที่ uspa "ที่"และสามารถใช้งานได้ด้วยอย่างน้อยที่สุด 25 ข้าม. อะไรคือเริ่มเป็นผู้ร้าย ex - ทางทหารไม่กี่ที่มีความสุขสนุกสนานที่มีในตอนนี้ทางด้านกีฬาที่มีออกมาจากที่เข้าไปในกระแสหลักและได้รับการเพลิดเพลินใจไปกับอาหารได้ที่อย่างน้อยหนึ่งครั้งได้อย่างแท้จริงโดยนับล้านคนการ ผจญภัย