A giant who lived in a big house ha

A giant who lived in a big house had a beautiful garden, but he never let anyone enter his garden. Whenever he was away, children would come there to play.
One day, the giant decided to visit his friend and left for the neighbouring kingdom. The giant came back from his friend’s place after seven years. Seeing the children play in his garden, he angrily chased them away and built a high wall around the garden.
After the children stopped coming to the garden, the trees and flowers were so sad that they lost their beauty and were covered with snow and frost. No birds came to sing there. Spring was everywhere but in the giant’s garden it was still winter.
One morning, the giant saw children playing in the garden. They had entered through a small hole in the wall. And spring arrived in the garden at last to express its happiness on seeing the children again.
The giant realised that he had been selfish and was very sorry for what he had done. He let the children play in the garden every day. The giant’s favourite among the children was a little boy who had kissed him when he helped him to get on top of the tree. But the little boy stopped coming to the garden and the giant was very sad.
Many years passed and the giant grew old and weak. One winter morning, the giant saw the same boy under a tree. He ran down to the boy in joy. The boy was an angel who had come to take the giant to the garden of Paradise as a reward for letting him play in his garden.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยักษ์ที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่มีสวนสวย แต่เขาไม่เคยให้ใครใส่สวนของเขา เมื่อใดก็ตามที่เขาเป็นอยู่ห่างออกไปเด็กจะมามีการเล่น.
วันหนึ่งซึ่งเป็นยักษ์ใหญ่ตัดสินใจไปเยี่ยมเพื่อนของเขาและเหลือสำหรับราชอาณาจักรใกล้เคียง ยักษ์ใหญ่กลับมาจากสถานที่ที่เพื่อนของเขามาหลังจากเจ็ดปี เห็นเด็กเล่นในสวนของเขาเขาโกรธไล่พวกเขาออกไปและสร้างกำแพงสูงรอบสวน.
หลังจากที่เด็กหยุดที่จะมาถึงสวนต้นไม้และดอกไม้เศร้าเพื่อให้พวกเขาสูญเสียความงามของพวกเขาและถูกปกคลุมไปด้วยหิมะและน้ำค้างแข็ง . ไม่มีนกมาร้องเพลงที่นั่น ฤดูใบไม้ผลิเป็นทุก แต่ในสวนของยักษ์มันก็ยังคงฤดูหนาว.
เช้าวันหนึ่งซึ่งเป็นยักษ์ใหญ่เห็นเด็กเล่นในสวน พวกเขาเดินผ่านรูเล็ก ๆ ในผนัง และฤดูใบไม้ผลิมาถึงในสวนที่สุดท้ายที่จะแสดงความสุขของตนเมื่อเห็นเด็กอีกครั้ง.
ยักษ์ตระหนักว่าเขาได้รับการเห็นแก่ตัวและรู้สึกเสียใจมากสำหรับสิ่งที่เขาทำ เขาปล่อยให้เด็กเล่นในสวนทุกวัน ที่ชื่นชอบของยักษ์ในหมู่เด็กเป็นเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ได้จูบเขาเมื่อเขาช่วยให้เขาได้รับในด้านบนของต้นไม้ แต่เด็กน้อยหยุดที่จะมาถึงสวนและยักษ์เป็นเรื่องน่าเศร้ามาก.
หลายปีที่ผ่านมาและยักษ์เติบโตเก่าและอ่อนแอ เช้าวันหนึ่งในฤดูหนาวซึ่งเป็นยักษ์ใหญ่เห็นเด็กผู้ชายคนเดียวกันภายใต้ต้นไม้ เขาวิ่งลงไปที่เด็กผู้ชายในความสุข เด็กผู้ชายคนนั้นเป็นทูตสวรรค์องค์ที่ได้มาเพื่อนำเอายักษ์ที่สวนสวรรค์เป็นรางวัลสำหรับการปล่อยให้เขาเล่นในสวนของเขาหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยักษ์ที่อาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่มีสวนสวย แต่เขาไม่เคยให้ใครเข้าสวนของเขา เมื่อใดก็ตามที่เขาอยู่ ลูกจะมาที่นี่เพื่อเล่นวันหนึ่งยักษ์ตัดสินใจไปเยี่ยมเพื่อนของเขาและทิ้งอาณาจักรเพื่อนบ้าน ยักษ์กลับมาจากบ้านเพื่อน หลังจากเจ็ดปี เห็นเด็กเล่นในสวนของเขา เขาเกรี้ยวกราดไล่พวกเขาออกไปและสร้างกำแพงสูงรอบสวนหลังจากที่เด็กๆ แวะมาที่สวน ต้นไม้ และดอกไม้ มีความเศร้าที่พวกเขาสูญเสียความงามของพวกเขาและถูกปกคลุมไป ด้วยหิมะและน้ำค้างแข็ง ไม่มีนกมาเพื่อร้องเพลงที่นั่น ฤดูใบไม้ผลิอยู่ทุกที่ แต่สวนของยักษ์มันยังหนาวเช้าวันหนึ่ง ยักษ์เห็นเด็กๆ เล่นอยู่ในสวน พวกเขาได้เข้าไปในรูเล็ก ๆที่ผนัง และฤดูใบไม้ผลิมาถึงสวนที่ล่าสุดที่จะแสดงความเห็นของเด็กอีกยักษ์ตระหนักว่าเขาเห็นแก่ตัว และเสียใจมากในสิ่งที่เค้าทำ เขาปล่อยให้เด็กเล่นในสวนทุกวัน ที่ชื่นชอบของยักษ์ของเด็กเป็นเด็กชายที่เคยจูบเขาเมื่อเขาช่วยให้เขาได้รับที่ด้านบนของต้นไม้ แต่เด็กชายหยุดมาที่สวนและยักษ์ก็เศร้ามากผ่านไปหลายปี และเจ้ายักษ์เติบโตเก่าและอ่อนแอ เช้าวันหนึ่งในฤดูหนาวยักษ์เห็นเด็กชายกันใต้ต้นไม้ เขาวิ่งลงไปที่เด็กมีความสุข เด็กชายเทวดาที่มาพายักษ์สวนสวรรค์เป็นรางวัลให้เขาเล่นในสวนของเขา