I hear this old story beforeWhere t

I hear this old story before
Where the people keep killing for the metaphors
Don't leave much up to the imagination,
So I, wanna give this imagery back
But I know it just ain't so easy like that
So, I turn the page and read the story again
And again and again
It sure seems the same, with a diff. name
We're breaking and rebuilding
And we're growing
Always guessing

Never knowing
Shocking but we're nothing
We're just moments
We're Clever but we're clueless
We're just human
Amusing but confusing
Were trying but where is this all leading
Never Know

It all happened so much faster
Than you could say disaster
Wanna take a time lapse
And look at it backwards
From the last one
And maybe thats just the answer
That we're after
But after all
We're just a bubble in a boiling pot
Just one breath in a chain of thought
The moments just combusting
Feel certain but we'll never never know
Just seems the same
Give it a diff. name
We're beggin and we're needing
And we're trying and we're breathing

Never knowing
Shocking but we're nothing
We're just moments
We're Clever but we're clueless
We're just human
Amusing but confusing
Helping, we're building
And we're growing
Never Know

Knock knock on the door to door
Tell ya that the metaphor is better than yours
And you can either sink or swim
Things are looking pretty grim
If you don't believe in what this one feeding
Its got no feeling
So I read it again
And again and again
Just seems the same
Too many different names
Our hearts are strong our heads are weak
We'll always be competing never knowing

Never knowing
Shocking but we're nothing
We're just moments
We're Clever but we're clueless
We're just human
Amusing but confusing
But the truth is
All we got is questions
We'll Never Know
Never Know
Never Know

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันได้ยินเรื่องนี้เก่าก่อนที่จะสังหารคนสำหรับการคำอุปมาอุปมัยอย่าปล่อยมากถึงจินตนาการดังนั้น อยากให้ภาพเหล่านี้กลับแต่ฉันรู้ว่า มันก็ไม่ง่ายเช่นนั้นดังนั้น ฉันเปิดหน้า และอ่านเรื่องราวอีกครั้งและอีกครั้ง และอีกครั้งแน่ใจว่าเหมือนเดียวกัน ด้วยชื่อ diff.เรากำลังทำลาย และสร้างใหม่และเรากำลังเติบโตคาดเดาเสมอไม่เคยรู้น่าตกใจแต่เรากำลังไม่มีอะไรเรามีช่วงเวลาเพียงเราฉลาด แต่เรา cluelessเราเป็นเพียงมนุษย์สนุกแต่ความสับสนได้พยายามแต่ที่นี้ทั้งหมดนำไม่เคยรู้ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วมากกว่าที่คุณสามารถบอกว่า ภัยพิบัติต้องการเวลาล่วงเลยดูมันย้อนหลังจากสุดท้ายและบางทีที่คำตอบที่ว่า เรากำลังแต่หลังจากทั้งหมดเราเป็นเพียงฟองสบู่ในหม้อเดือดเพียงหนึ่งลมหายใจของความคิดในในช่วงเวลาเพียงแค่ combustingรู้สึกบางอย่าง แต่เราไม่เคยไม่เคยจะรู้ดูเหมือนกันชื่อ diff.เรากำลัง beggin และเราจะต้องและเรากำลังพยายาม และเรากำลังหายใจไม่เคยรู้น่าตกใจแต่เรากำลังไม่มีอะไรเรามีช่วงเวลาเพียงเราฉลาด แต่เรา cluelessเราเป็นเพียงมนุษย์สนุกแต่ความสับสนช่วย เรากำลังสร้างและเรากำลังเติบโตไม่เคยรู้เคาะเคาะประตูไปที่ประตูบอกว่า อุปมาดีกว่าของคุณและคุณสามารถจม หรือว่ายน้ำสิ่งที่กำลังมองหาพริตตี้น่ากลัวถ้าคุณไม่เชื่อในสิ่งนี้หนึ่งให้อาหารความรู้สึกไม่ได้ดังนั้น ผมอ่านมันอีกครั้งและอีกครั้ง และอีกครั้งดูเหมือนกันชื่อที่แตกต่างกันมากเกินไปหัวใจของเราจะแข็งแรงอ่อนแอมีหัวของเราเราจะเสมอแข่งขันไม่เคยรู้ไม่เคยรู้น่าตกใจแต่เรากำลังไม่มีอะไรเรามีช่วงเวลาเพียงเราฉลาด แต่เรา cluelessเราเป็นเพียงมนุษย์สนุกแต่ความสับสนแต่ความจริงคือทั้งหมดที่เราได้คือคำถามเราจะไม่เคยรู้ไม่เคยรู้ไม่เคยรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมได้ยินเรื่องเก่านี้ก่อน
ที่คนที่ให้ฆ่าคำอุปมาอุปมัย
อย่าปล่อยให้มากขึ้นอยู่กับจินตนาการที่
ดังนั้นผมอยากให้ภาพนี้กลับ
แต่ฉันรู้ว่ามันก็ไม่ง่ายเช่นนั้น
ดังนั้นผมเปิดหน้า และอ่านเรื่องราวอีกครั้ง
และอีกครั้งและอีกครั้ง
มันแน่ใจว่าดูเหมือนเดียวกันกับต่าง ชื่อ
เรากำลังทำลายและสร้างใหม่
และเรากำลังเจริญเติบโต
เสมอคาดเดา

ไม่เคยรู้
ที่น่าตกใจ แต่เราไม่มีอะไร
ก็เป็นแค่เพียงช่วงเวลาที่
เราฉลาด แต่เราไม่รู้เรื่องรู้ราว
ก็เป็นแค่เพียงมนุษย์
สนุก แต่ทำให้เกิดความสับสน
ได้พยายาม แต่ที่เป็นนี้ ทุกชั้นนำ
ไม่เคยรู้

ทุกสิ่งเกิดขึ้นเร็วมาก
กว่าที่คุณอาจจะบอกว่าภัยพิบัติที่
อยากใช้เวลาล่วงเลยเวลา
และมองไปที่มันย้อนกลับ
จากที่ผ่านมา
และอาจจะ thats เพียงคำตอบ
ที่เรากำลังหลัง
แต่หลังจากที่ทุกคน
ก็เป็นแค่เพียงฟองใน หม้อต้ม
เพียงหนึ่งลมหายใจในห่วงโซ่ของความคิดใน
ช่วงเวลาเพียงแค่ combusting
รู้สึกบางอย่าง แต่เราจะไม่เคยไม่เคยรู้
ก็ดูเหมือนเดียวกัน
ให้มันต่าง ชื่อ
เรากำลัง Beggin และเรากำลังต้อง
และเรากำลังพยายามและเรากำลังหายใจ

ไม่เคยรู้
ที่น่าตกใจ แต่เราไม่มีอะไร
ก็เป็นแค่เพียงช่วงเวลาที่
เราฉลาด แต่เราไม่รู้เรื่องรู้ราว
ก็เป็นแค่เพียงมนุษย์
สนุก แต่ทำให้เกิดความสับสน
ช่วยให้เราสร้าง
และเรากำลังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
ไม่เคยรู้ว่า

เคาะประตูไปที่ประตู
บอกยาที่อุปมาจะดีกว่าของคุณ
และคุณสามารถจมหรือว่ายน้ำ
สิ่งที่กำลังมองหาที่น่ากลัวสวย
ถ้าคุณไม่เชื่อในสิ่งนี้ หนึ่งในการให้อาหาร
ของมันได้ไม่มีความรู้สึก
ดังนั้นผมจึงอ่านอีกครั้ง
และอีกครั้งและอีกครั้ง
ก็ดูเหมือนว่าเดียวกัน
ชื่อแตกต่างกันมากเกินไป
หัวใจของเรามีความแข็งแรงหัวของเราจะอ่อนแอ
เราจะต้องแข่งขันเสมอไม่เคยรู้

ไม่เคยรู้
ที่น่าตกใจ แต่เราไม่มีอะไร
เรา ช่วงเวลาเพียงแค่
เราฉลาด แต่เราไม่รู้เรื่องรู้ราว
ก็เป็นแค่เพียงมนุษย์
สนุก แต่ทำให้เกิดความสับสน
แต่ความจริงคือ
ทั้งหมดที่เราได้เป็นคำถามที่
เราจะไม่เคยรู้
ไม่เคยรู้
ไม่เคยรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันได้ยินเรื่องราวเก่าก่อนที่ผู้คนให้ฆ่าเพราะอุปลักษณ์อย่าทิ้งมากถึงจินตนาการดังนั้นผมต้องการให้ภาพนี้กลับมาแต่ฉันรู้ว่ามันไม่ได้ง่ายแบบนั้นผมเปิดหน้าและอ่านเรื่องราวอีกครั้งและอีกครั้ง และอีกครั้งมันดูเหมือนเดียวกันกับที่มีอยู่ชื่อเรากำลังทำลายและสร้างใหม่และเรากำลังเติบโตเสมอว่าไม่มีทางรู้ได้เลยว่าแต่เราไม่มีอะไรน่าตกใจเราแค่ช่วงเวลาเราฉลาดแต่เราก็ซื่อบื้อเราเป็นเพียงมนุษย์สนุกแต่สับสนพยายามแล้วนี่ชั้นนําไม่เคยทราบมันเกิดขึ้นเร็วกว่า .กว่า คุณอาจพูดได้ว่า ภัยพิบัติเวลาล่วงเลยไปดูย้อนหลังจากครั้งสุดท้ายและบางทีก็แค่ตอบที่เราหลังจากแต่หลังจากทั้งหมดเราแค่ฟองในหม้อเดือดแค่หนึ่งลมหายใจในห่วงโซ่ของความคิดช่วงเวลาแค่ combustingความรู้สึกบางอย่าง แต่เราก็จะไม่มีวันรู้เหมือนจะเหมือนกันให้มันที่มีอยู่ชื่อเรากำลังเริ่มต้น และเราก็ต้องการและเรากำลังพยายามและเรากำลังหายใจไม่มีทางรู้ได้เลยว่าแต่เราไม่มีอะไรน่าตกใจเราแค่ช่วงเวลาเราฉลาดแต่เราก็ซื่อบื้อเราเป็นเพียงมนุษย์สนุกแต่สับสนช่วยให้เราสร้างและเรากำลังเติบโตไม่เคยทราบเคาะเคาะบนประตูบอกเธอว่าคำอุปมาที่ดีกว่าของคุณและคุณสามารถจมหรือว่ายน้ำสิ่งที่ดูน่ากลัวสวยถ้าคุณไม่เชื่อในสิ่งที่หนึ่งนี้ให้อาหารมันไม่มีความรู้สึกฉันอ่านมันอีกครั้งและอีกครั้ง และอีกครั้งเหมือนจะเหมือนกันชื่อที่แตกต่างกันมากเกินไปหัวใจของเราแข็งแรง หัวของเราจะอ่อนแอเราจะแข่งไม่เคยทราบเสมอไม่มีทางรู้ได้เลยว่าแต่เราไม่มีอะไรน่าตกใจเราแค่ช่วงเวลาเราฉลาดแต่เราก็ซื่อบื้อเราเป็นเพียงมนุษย์สนุกแต่สับสนแต่ความจริงคือเราทั้งหมดมีคำถามเราก็จะไม่มีวันรู้ไม่เคยทราบไม่เคยทราบ