Over the last decades, numerousmole

Over the last decades, numerousmolecular techniques have focused
on Aspergillus species identification based on the partial or whole genome
sequencing of different gene targets including internal transcribed
spacer (ITS) regions of rDNA and protein encoding genes like
the calmodulin and β-tubulin (Samson et al., 2014; Chalupova et al.,
2014;Wang et al., 2001). Given that DNA sequencers are still notwidely
available in clinical laboratories, several alternative methods have been
used to distinguishing Aspergillus species, including nested polymerase
chain reaction (PCR) (Zhao et al., 2001), RFLP (Restriction Fragment
Length Polymorphism) (Diba et al., 2007, 2014), SSCP (Single-Strand
Conformation Polymorphism) (Diba et al., 2008), and RAPD-PCR
(Random Amplified Polymorphic DNA) (Raclasky et al., 2006). However,
the majority of these procedures have never gained general acceptance

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช่วงทศวรรษ เทคนิค numerousmolecular ได้มุ่งเน้นในการระบุสายพันธุ์ Aspergillus อิงกลุ่มทั้งหมด หรือบางส่วนลำดับของยีนที่แตกต่างกันรวมถึงภายในเป้าหมายนั้นปรากฏสเปเซอร์ (ของ) ภูมิภาคของ rDNA และเข้ารหัสยีนเช่นโปรตีนcalmodulin และβ-tubulin (แซม et al. 2014 Chalupova et al.,2014 วัง et al. 2001) ระบุว่ายังคงมีดีเอ็นเอซาวด์ notwidelyมีห้องปฏิบัติการทางคลินิก ทางเลือกหลายวิธีการใช้ในการแยกแยะสายพันธุ์ Aspergillus รวมทั้งพอลิเมอเรสที่ซ้อนกันปฏิกิริยาลูกโซ่ (PCR) (Zhao et al. 2001), RFLP (ส่วนข้อจำกัดแตกต่างความยาว) (Diba et al. 2007, 2014), SSCP (สาระเดียวโครงสร้างความแตกต่าง) (Diba et al. 2008), และ เทคนิค RAPD(สุ่มขยาย Polymorphic ดีเอ็นเอ) (Raclasky et al. 2006) อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของขั้นตอนเหล่านี้ไม่เคยได้รับการยอมรับทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมาเทคนิค numerousmolecular ได้มุ่งเน้น
ในบัตรประจำตัวสายพันธุ์เชื้อรา Aspergillus อยู่บนพื้นฐานของจีโนมบางส่วนหรือทั้ง
ลำดับของยีนเป้าหมายที่แตกต่างกันรวมทั้งถ่ายทอดภายใน
spacer (ITS) ภูมิภาคของ rDNA และโปรตีนเข้ารหัสยีนเช่น
calmodulin และβ-tubulin (แซมซั่น et al, . 2014; Chalupova, et al.,
2014;. วัง, et al, 2001) ระบุว่า sequencers ดีเอ็นเอยังคง notwidely
ที่มีอยู่ในการทดลองทางคลินิกวิธีการทางเลือกหลายคนได้รับ
ใช้ในการแยกความแตกต่างสายพันธุ์เชื้อรา Aspergillus รวมทั้งโพลิเมอร์ที่ซ้อนกัน
ปฏิกิริยาลูกโซ่ (PCR) (Zhao et al., 2001) RFLP (Restriction Fragment
Length Polymorphism) (Diba et al., 2007 2014), SSCP (Single-Strand
คล้อยตาม Polymorphism) (Diba et al., 2008) และ RAPD-PCR
(Random Amplified Polymorphic DNA) (Raclasky et al., 2006) แต่
ส่วนใหญ่ของขั้นตอนเหล่านี้ไม่เคยได้รับการยอมรับโดยทั่วไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กว่าทศวรรษที่ผ่านมา numerousmolecular เทคนิคมีการเน้นต่อการควบคุมชนิดการยึดบางส่วน หรือทั้งจีโนมการหาลำดับเบสของยีนที่แตกต่างกันรวมทั้งภายในและเป้าหมายภูมิภาคของ rDNA spacer ( ITS ) และการเข้ารหัสยีนโปรตีนเช่นและมีคาลโมดูลินบีตา - ทิวบูลิน ( แซมซั่น et al . , 2014 ; chalupova et al . ,2014 ; Wang et al . , 2001 ) ระบุว่า DNA ซีเควนเซอร์ยัง notwidelyมีห้องปฏิบัติการทางคลินิกหลายวิธีทางเลือกได้ใช้ในการแยกเชื้อชนิด รวมถึงการสร้างรังปฏิกิริยาลูกโซ่ ( PCR ) ( จ้าว et al . , 2001 ) ส่วน RFLP ( Restrictionlength polymorphism ) ( Dib ā et al . , 2007 , 2014 SSCP ( เส้นเดียว )ข้อมูล polymorphism ) ( Dib ā et al . , 2008 ) , และชื่อเรื่อง( Random amplified polymorphic DNA ) ( raclasky et al . , 2006 ) อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของขั้นตอนเหล่านี้ไม่เคยได้รับการยอมรับทั่วไป