The Pierceview People’s Health Coal

The Pierceview People’s Health Coalition (PPHC) was concerned. The obesity rate among Pierceview’s children was over 25% and climbing, and the food in the school cafeterias wasn’t helping any. Almost everything on the menu was either deep-fried or loaded with sugar, or – in the case of frosted donuts, for instance – both. PPHC, made up largely of health professionals, with a few concerned citizens, decided to launch an anti-obesity campaign, with a focus on healthier school lunches. With high hopes, members of the organization put ads in the local paper, approached school officials, and developed healthy menus. They thought they had everything covered, but they weren’t prepared for the community’s response, which was resoundingly negative. School officials brushed off suggestions about changing the cafeteria menus with talk of budget constraints, the unfairness of making schools responsible for something that should be the domain of parents, and the fact that the children liked the cafeteria food. (“It reminds them of McDonald’s,” one principal said.) Parents protested that their children weren’t fat, or that it was only baby fat that would disappear with adolescent growth. And besides, they thought the cafeteria food was fine – it was just like what they ate at home. Discouraged, PPHC members complained about community apathy, about schools shirking their responsibility to teach healthy habits, and about parents who weren’t concerned about their children’s long-term health. “I guess this community just isn’t willing to take care of its children,” one long-term health activist moaned. “There’s nothing we can do.”It’s probably a fair bet than none of us would ask a five-year-old to pilot a jetliner, or hire a high school student to run a Fortune 500 company. Given time, knowledge, and experience, they might be able to perform those jobs well, but they’re simply not ready yet. We know and accept that in such obvious cases as these, yet we often expect communities to respond immediately to issues without the time, knowledge, or experience necessary to understand and address them effectively. This section is about how to understand – and measure – exactly how ready a community is to address a particular issue, and how to use that knowledge to stimulate community change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รัฐบาลสุขภาพประชาชน Pierceview (PPHC) เกี่ยวข้อง อัตราโรคอ้วนในเด็กของ Pierceview มีกว่า 25% และการปีนเขา และอาหารใน cafeterias กีฬาโรงเรียนไม่ช่วยเหลือใด ๆ เกือบทุกอย่างในเมนูจะมีทอด หรือโหลด ด้วยน้ำตาล หรือ -ในกรณี ของฝ้า โดนัท เช่น – ทั้งสอง PPHC ประกอบส่วนใหญ่ของผู้เชี่ยวชาญสุขภาพ กับประชาชนเกี่ยวข้องกี่ ตัดสินใจที่จะรณรงค์การป้องกันโรคอ้วน กับเน้นอาหารกลางวันของโรงเรียนมีสุขภาพดี ความหวังสูง สมาชิกขององค์กรที่วางโฆษณาในเอกสารท้องถิ่น ประดับเจ้าหน้าที่โรงเรียน และพัฒนาเมนูเพื่อสุขภาพ พวกเขาคิดว่า พวกเขามีทุกอย่างครอบคลุม แต่พวกเขาไม่ได้เตรียมไว้สำหรับการตอบสนองของชุมชน ที่ resoundingly ลบ เจ้าหน้าที่โรงเรียนทาสีปิดคำแนะนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงเมนูโรงอาหารพร้อมพูดคุยข้อจำกัดงบประมาณ unfairness ทำให้โรงเรียนรับผิดชอบในสิ่งที่ควรจะเป็นโดเมนของผู้ปกครอง และความจริงที่ว่า เด็ก ๆ ชอบอาหารที่โรงอาหาร ("มันเตือนพวกเขาของแมคโดนัลด์ หลักหนึ่งกล่าว) พ่อแม่ปฏิเสธจ่ายว่า ลูก ๆ ไม่ได้ไขมัน หรือว่า เป็นเด็กเฉพาะไขมันที่จะหายไปกับวัยรุ่นการเจริญเติบโต และนอกจาก พวกเขาคิดว่า อาหารที่โรงอาหารถูกดี – มันเป็นเหมือนสิ่งที่พวกเขากินที่บ้าน ท้อ PPHC สมาชิกแนะนำ เกี่ยวกับชุมชน apathy เกี่ยวกับโรงเรียน shirking ความรับผิดชอบการสอนพฤติกรรมสุขภาพ และผู้ปกครองที่ไม่ห่วงสุขภาพระยะยาวของเด็กของพวกเขา "ผมคิดว่า ชุมชนนี้เพียงแค่ไม่เต็มใจที่จะดูแลเด็กของ กิจกรรมสุขภาพระยะยาวหนึ่ง moaned "ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำ" คงจะเป็นธรรมที่เดิมพันมากกว่าไม่มีเราจะขอเป็น 5 ปีเพื่อนำร่องการ jetliner หรือเช่าเรียนมัธยมบริษัท Fortune 500 กำหนดเวลา ความรู้ และประสบการณ์ พวกเขาอาจจะสามารถทำงานที่ดี แต่พวกเขายังก็ไม่พร้อม เรารู้ และยอมรับซึ่งในกรณีดังกล่าวเห็นได้ชัดเป็นเหล่านี้ แต่เรามักจะคาดหวังว่าชุมชนตอบปัญหาไม่มีเวลา ความรู้ หรือประสบการณ์ที่จำเป็นต้องเข้าใจ และอยู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ส่วนนี้จะเกี่ยวกับวิธีการทำความเข้าใจ- และวัด – แน่นอนพร้อมวิธีชุมชนคือการมีปัญหา และวิธีการใช้ความรู้นั้นเพื่อกระตุ้นการเปลี่ยนแปลงชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รัฐบาลสุขภาพของคน Pierceview (PPHC) เป็นกังวล อัตราโรคอ้วนในเด็ก Pierceview เป็นกว่า 25% และปีนเขาและอาหารในโรงอาหารโรงเรียนก็ไม่ได้ช่วยให้การใด ๆ เกือบทุกอย่างในเมนูได้ทั้งทอดหรือเต็มไปด้วยน้ำตาลหรือ - ในกรณีของโดนัทน้ำค้างแข็งตัวอย่างเช่น - ทั้ง PPHC สร้างขึ้นส่วนใหญ่ของผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพที่มีความเป็นห่วงประชาชนไม่กี่ตัดสินใจที่จะเปิดตัวการรณรงค์ต่อต้านโรคอ้วน, ให้ความสำคัญกับอาหารกลางวันที่โรงเรียนที่มีสุขภาพดี ด้วยความหวังสูงสมาชิกขององค์กรวางโฆษณาในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นเข้าหาเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนและการพัฒนาเมนูที่ดีต่อสุขภาพ พวกเขาคิดว่าพวกเขาทุกอย่างได้รับการคุ้มครอง แต่พวกเขาก็ไม่ได้เตรียมไว้สำหรับการตอบสนองของชุมชนซึ่งเป็นเชิงลบก้อง เจ้าหน้าที่ของโรงเรียนปัดข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงเมนูโรงอาหารที่มีการพูดคุยของข้อ จำกัด ของงบประมาณไม่เป็นธรรมในการทำโรงเรียนที่รับผิดชอบในการบางสิ่งบางอย่างที่ควรจะเป็นโดเมนของพ่อแม่และความจริงที่ว่าเด็ก ๆ ชอบอาหารที่โรงอาหาร ("มันเตือนพวกเขาของโดนัลด์" หนึ่งกล่าวว่าหลัก.) ผู้ปกครองออกมาประท้วงว่าเด็กของพวกเขาไม่อ้วนหรือว่ามันเป็นเพียงไขมันทารกที่จะหายไปพร้อมกับการเจริญเติบโตของวัยรุ่น และนอกจากนี้พวกเขาคิดว่าอาหารที่โรงอาหารได้ดี - มันเป็นเช่นเดียวกับสิ่งที่พวกเขากินที่บ้าน กำลังใจสมาชิก PPHC ร้องเรียนเกี่ยวกับความไม่แยแสชุมชนเกี่ยวกับโรงเรียนเลี่ยงความรับผิดชอบของตนที่จะสอนพฤติกรรมสุขภาพและเกี่ยวกับพ่อแม่ที่ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับเด็กของพวกเขาสุขภาพในระยะยาว "ผมคิดว่าชุมชนแห่งนี้เพียงไม่เต็มใจที่จะดูแลลูกของ" หนึ่งในกิจกรรมสุขภาพในระยะยาวคราง "ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้." มันอาจจะเป็นทางออกที่เป็นธรรมกว่าไม่มีเราจะขอห้าปีจะเป็นนักบินโบอิ้งหรือจ้างเป็นนักเรียนมัธยมปลายที่จะทำงาน บริษัท Fortune 500 ให้เวลาความรู้และประสบการณ์ที่พวกเขาอาจจะสามารถที่จะดำเนินงานเหล่านั้นดี แต่พวกเขาก็ยังไม่พร้อม เรารู้และยอมรับว่าในกรณีที่เห็นได้ชัดเช่นนี้ แต่เรามักจะคาดหวังว่าชุมชนในการตอบสนองทันทีกับปัญหาได้โดยไม่ต้องเวลาที่มีความรู้หรือประสบการณ์ที่จำเป็นต่อการเข้าใจและอยู่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในส่วนนี้จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีที่จะเข้าใจ - วัด - ว่าวิธีพร้อมชุมชนเพื่อแก้ไขปัญหาโดยเฉพาะอย่างยิ่งและวิธีการใช้ความรู้ที่จะกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงชุมชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

pierceview พันธมิตรสุขภาพของประชาชน ( pphc ) ก็กังวล อัตราโรคอ้วนในเด็ก pierceview เป็นกว่า 25% และปีนเขา , และอาหารในโรงอาหารของโรงเรียน ไม่ได้ช่วยใด ๆ เกือบทุกอย่างในเมนูได้ทั้งทอด หรือเต็มไปด้วยน้ำตาลหรือ ( ในกรณีของฝ้า โดนัท ตัวอย่าง ( ทั้ง pphc ทำให้ขึ้นส่วนใหญ่ของผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพมีไม่กี่ห่วงประชาชนตัดสินใจที่จะเปิดแคมเปญต่อต้านโรคอ้วน โดยมุ่งเน้นสุขภาพโรงเรียนอาหารกลางวัน มีความหวังสูง สมาชิกขององค์กรที่วางโฆษณาในกระดาษท้องถิ่นเข้าหาเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนและพัฒนาเมนูเพื่อสุขภาพ พวกเขาคิดว่าพวกเขาได้ทุกอย่างครอบคลุม แต่พวกเขาไม่ได้เตรียมไว้สำหรับการตอบสนองของชุมชน ซึ่งก้องลบเจ้าหน้าที่ของโรงเรียนที่แปรงออกข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงโรงอาหารเมนูพูดข้อจำกัดของงบประมาณ ซึ่งทำให้โรงเรียนรับผิดชอบในสิ่งที่ควรเป็นโดเมนของพ่อแม่ และที่เด็กชอบอาหารที่โรงอาหาร . ( " พวกเขาจะแจ้งเตือนของ McDonald " อาจารย์ใหญ่กล่าว ผู้ปกครองประท้วงว่าลูกจะอ้วนไม่ได้หรือมันเป็นเพียงทารกอ้วนนั่นจะหายไปกับการเจริญเติบโตของวัยรุ่น และอีกอย่าง พวกเขาคิดว่าอาหารที่โรงอาหารดี–มันเป็นเหมือนสิ่งที่พวกเขากินที่บ้าน ท้อ สมาชิก pphc บ่นเกี่ยวกับความไม่แยแสในชุมชน โรงเรียน ไม่มีความรับผิดชอบของพวกเขาที่จะสอนพฤติกรรมสุขภาพ และผู้ปกครองที่ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับสุขภาพระยะยาวของตนเองของเด็ก" ผมเดาว่า ชุมชนนี้ก็ไม่ได้เต็มใจที่จะดูแลเด็กของ " กิจกรรมสุขภาพระยะยาวครวญ " ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้ . " มันอาจเป็นเดิมพันยุติธรรมกว่าพวกเราจะถามอายุห้าขวบกับนักบินตุรกี หรือจ้างนักเรียนทำงาน บริษัท Fortune 500 . ให้เวลา ความรู้ และประสบการณ์ พวกเขาอาจจะสามารถทำงานได้ดีแต่พวกเขาก็ยังไม่พร้อม เรารู้ และ ยอมรับว่า ในกรณีที่ชัดเจนเช่นนี้ แต่เรามักจะคาดหวังว่าชุมชนที่จะตอบสนองทันทีปัญหาที่ไม่มีเวลา ความรู้ หรือประสบการณ์ที่จำเป็นเพื่อให้เข้าใจและที่อยู่พวกเขาได้อย่างมีประสิทธิภาพ ส่วนนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่จะเข้าใจ ( และวัด–ว่าพร้อมชุมชนเพื่อที่อยู่ปัญหาที่เฉพาะเจาะจงและวิธีการที่จะใช้ความรู้นั้นเพื่อกระตุ้นการเปลี่ยนแปลงชุมชน