This appears to be the second floor, the window is really big and low, one can practically stick the majority of their body out of it, she half leans on the window sill, bending her body to look down, gaining a panoramic view of a small half of the palace, she quietly observes the view before her eyes, a faint smile harbouring obscurity.
Suddenly a surprised cry sounds below her, she looks over attentively, below is someone with a refined appearance, a face full of shock looking towards her, mouth wide open, but emits no sound, not long after, a small group of people gathers below the window, all who are pointing around, incessantly gibbering, speaking words of the Nu language that Gui Wan has no understanding of, sounds of several sighing were also mixed amongst them.
The clamouring enters her ears, Gui Wan frowns, turning to leave the window, only after a while, did the noisiness outside restore its peace, she was just about to get up, going back to the window to observe the situation, when a burst of knocks sounds.
Gui Wan’s two words of “please enter” had yet to leave her lips, when the doors were already opened, Ye Li grins as he enters the room, a trace of praising and amazement seeming to have flashed by his eyes, “Suo Ge Ta, did you hear the singing of the birds this early morning?”
No longer bothering to show pointless struggles towards this addressment “Suo Ge Ta”, Gui Wan gentle rope in her hair, indifferently saying: “Scent of flowers lingers, singing of birds moving, this is indeed a great place that has the spirit to produce outstanding figures.”
“Do you like this place then?” He asks tentatively.
“Beautiful flowers are planted in the ground, the water is of course great, but are you able to move flowers into to water as companions for the fishes?” Smiling gracefully, she does not answer but asks back.
“That is far too unfair for the little fish, it clearly adores this flower so much.” Approaching a little, Ye Li’s face appears dejected and slightly cold, “Even if the flower is unwilling, I will still move it to the water to try.”
Knowing this person’s arrogant personality, speaking further has no benefits, Gui Wan lightly shrugs, declining to comment, the two of them wordless.
Ye Li arranges his expression, thinking that she is already in the Nu Capital, there is a lot time to change everything from now on, his voice also turns a few points gentler: “You’ve already been sleeping for an entire day and night, the palace has a celebration banquet tonight, why don’t you also come along?”
Originally wanting to reject him, but thinking of Ye Li’s whimsical, one sided personality, words of refusal can only remain sitting in her mouth, Gui Wan submissively nods, raising her head to ask: “What about my things, can you give them back to me now?” All of her belongings has been taken from her, even the clothing she is wearing right now have changed into the Nu’s outfit, she is rather unaccustomed to this.
Eyes circling around her body, Ye Li voice sounds slightly deep: “At the banquet, just wear a Nu outfit. Your things, I will return to you later.”
Softly sounding a cold laugh, Gui Wan makes no statement, casually standing up, she does not care about Ye Li, and looks outside the window, wanting an even bigger sky to be reflected in her eyes.
Standing behind her, Ye Li stands still, unable to turn around, nor is he able to look away, softly saying: “My subjects will definitely be impressed by you, they are bound to be captivated by you,” Suddenly recalling the burst of chattering within the palace just before, he changes his words, “Perhaps there are already those that have been impressed by you……”
His words, drifts past Gui Wan’s ears, she leisurely turns her head back, as though smiling but not smiling, sweetly saying: “All that I want, is not that complicated, what I want, is perhaps just the heart of one person, and also a view of the blue sky.” One fine finger distant in one stroke, pointing to the skies, such action flows freely, carrying the form of soul capturing beauty.
Ye Li uncontrollably looks out the window to where that finger points, a view of light blue reflected in his eyes, yet what he feels is his heart beating painfully fast, gloomily looking at the person before him, his consciousness blurs in this moment, his mouth blurting out a soft calling: “Suo Ge Ta?”
No one answers, emptiness falls upon the room with silence and desolation.
นี้ดูเหมือนจะเป็นชั้นสอง หน้าต่าง มีต่ำ หนึ่งสามารถจริงติดส่วนใหญ่ของร่างกายจากมัน เธอครึ่งเกือบบนธรณีประตูหน้าต่าง ดัดร่างกายเธอมองลง รับทิวทัศน์ของขนาดเล็กครึ่งหนึ่งของพระราชวัง เธอเงียบ ๆ สังเกตมุมมองก่อนดวงตาของเธอ รอยยิ้มจาง ๆ ที่รีวิวความสับสนก็แปลกใจร้องไห้เสียงด้านล่างเธอ เธอดูกว่าวิถี ด้านล่างเป็นบุคคลที่ มีลักษณะประณีต ใบหน้าที่เต็มไปด้วยช็อตมองไปเธอ ปากเปิด แต่ปล่อยไม่มีเสียง ไม่นานหลังจาก กลุ่มคนขนาดเล็กที่รวบรวมด้านล่างหน้าต่าง ทุกคนชี้ไปรอบ ๆ incessantly gibbering การพูดคำภาษานูที่ Gui Wan มีไม่เข้าใจ เสียงของหลาย sighing ยังถูกผสมในหมู่พวกเขาการ clamouring เข้าสู่หูของเธอ Gui Wan frowns เปลี่ยนไป เฉพาะหลัง ไม่ noisiness นอกเรียกคืนความสงบ เธอเพิ่งจะได้รับ กลับไปที่หน้าต่างสังเกตสถานการณ์ เมื่อระเบิดแรงกระแทกเสียงมี Gui Wan สองคำของ "โปรดป้อน" ยังไม่ ได้ออกจากริมฝีปากของเธอ เมื่อประตูถูกเปิดอยู่แล้ว Ye Li จะเป็นเขาป้อนห้อง ร่องรอยของการยกย่องและความประหลาดใจที่ดูเหมือนจะ มีประกาย ด้วยตาของเขา "ตา Suo Ge คุณได้ ยินร้องเพลงของนกช่วงเช้านี้"ไม่รบกวนการแสดงต่อสู้อวกาศต่อ addressment นี้ "ตา Suo Ge", Gui Wan อ่อนโยนเชือกในผมของเธอ indifferently พูดว่า: "กลิ่นหอมของดอกไม้ เนส ร้องเพลงของนกที่ย้าย นี่เป็นที่มีจิตวิญญาณในการผลิตตัวเลขโดดเด่น""คุณชอบสถานที่แห่งนี้แล้ว" เขาถามอย่างไม่แน่นอน"ดอกไม้ที่สวยงามที่ปลูกในพื้นดิน น้ำเป็นหลักสูตรที่ดี แต่คุณสามารถย้ายดอกไม้ลงในน้ำสำหรับปลา" รอยยิ้มอย่างสวยงาม เธอไม่ตอบ แต่ถามกลับ"ที่เป็นธรรมเกินไปสำหรับปลาน้อย มันชัดเจนรัสเซียดอกไม้นี้มาก" ใกล้เข้ามาหน่อย หน้าของ Li ของ Ye ปรากฏสลดใจ และเย็นเล็กน้อย "แม้ว่าดอกไม้จะไม่เต็มใจ ฉันจะยัง ย้ายไปน้ำลอง"รู้คนนี้หยิ่งบุคลิกภาพ การพูดมีประโยชน์ไม่ Gui Wan เบา ๆ เข้า ปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น ของพวกเขา wordlessYe Li จัดนิพจน์ของเขา ความคิดที่ เธอมีอยู่แล้วในเมืองหลวงของนูสกิน มีเวลามากในการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างจากนี้ เสียงของเขาจะเปิดกี่จุดเบา: "คุณได้แล้วการนอนหลับสำหรับทั้งกลางวันและกลางคืน พระราชวังมีฉลองเลี้ยงคืนนี้ นอกจากนี้ยังมาพร้อม"Originally wanting to reject him, but thinking of Ye Li’s whimsical, one sided personality, words of refusal can only remain sitting in her mouth, Gui Wan submissively nods, raising her head to ask: “What about my things, can you give them back to me now?” All of her belongings has been taken from her, even the clothing she is wearing right now have changed into the Nu’s outfit, she is rather unaccustomed to this.Eyes circling around her body, Ye Li voice sounds slightly deep: “At the banquet, just wear a Nu outfit. Your things, I will return to you later.”Softly sounding a cold laugh, Gui Wan makes no statement, casually standing up, she does not care about Ye Li, and looks outside the window, wanting an even bigger sky to be reflected in her eyes.Standing behind her, Ye Li stands still, unable to turn around, nor is he able to look away, softly saying: “My subjects will definitely be impressed by you, they are bound to be captivated by you,” Suddenly recalling the burst of chattering within the palace just before, he changes his words, “Perhaps there are already those that have been impressed by you……”His words, drifts past Gui Wan’s ears, she leisurely turns her head back, as though smiling but not smiling, sweetly saying: “All that I want, is not that complicated, what I want, is perhaps just the heart of one person, and also a view of the blue sky.” One fine finger distant in one stroke, pointing to the skies, such action flows freely, carrying the form of soul capturing beauty.Ye Li uncontrollably looks out the window to where that finger points, a view of light blue reflected in his eyes, yet what he feels is his heart beating painfully fast, gloomily looking at the person before him, his consciousness blurs in this moment, his mouth blurting out a soft calling: “Suo Ge Ta?”No one answers, emptiness falls upon the room with silence and desolation.
การแปล กรุณารอสักครู่..