Once upon a time there was a little old woman and a little old man, and they
lived all alone in a little old house. They had 't any little girls or any little boys, at all. So one day, the little old woman made a boy out of gingerbread; she made him a chocolate jacket, and put cinnamon seeds in it for buttons; his eyes were made of fine, fat currants; his mouth was made of rose-colored sugar; and he had a gay little cap of orange sugar-candy. When the little old woman had rolled him out, and dressed him up, and pinched his gingerbread shoes into shape, she put him in a pan; then she put the pan in the oven and shut the door; and she thought, ``Now I shall have a little boy of my own.''
When it was time for the Gingerbread Boy to be done she opened the oven door and pulled out the pan. Out jumped the little Gingerbread Boy on to the floor, and away he ran, out of the door and down the street! The little old woman and the little old man ran after him as fast as they could, but he just laughed, and shouted, --
``Run! run! as fast as you can!
``You can't catch me, I'm the Gingerbread Man!''
And they could 't catch him.
The little Gingerbread Boy ran on and on, until he came to a cow, by the roadside. ``Stop, little Gingerbread Boy,'' said the cow; ``I want to eat you.'' The little Gingerbread Boy laughed, and said, --
``I have run away from a little old woman,
``And a little old man,
``And I can run away from you, I can!''
And, as the cow chased him, he looked over his shoulder and cried, --
``Run! run! as fast as you can!
``You can't catch me, I'm the Gingerbread Man!''
And the cow could 't catch him.
The little Gingerbread Boy ran on, and on, and on, till he came to a horse, in the pasture. ``Please stop, little Gingerbread Boy,'' said the horse, ``you look very good to eat.'' But the little Gingerbread Boy laughed out loud. ``Oho! oho!'' he said, --
``I have run away from a little old woman,
``A little old man,
``A cow,
``And I can run away from you, I can!''
And, as the horse chased him, he looked over his shoulder and cried, --
``Run! run! as fast as you can!
``You can't catch me, I'm the Gingerbread Man!''
And the horse could 't catch him.
By and by the little Gingerbread Boy came to a barn full of threshers. When the threshers smelled the Gingerbread Boy, they tried to pick him up, and said, ``Don't run so fast, little Gingerbread Boy; you look very good to eat.'' But the little Gingerbread Boy ran harder than ever, and as he ran he cried out, --
``I have run away from a little old woman,
``A little old man,
``A cow,
``A horse,
``And I can run away from you, I can!''
And when he found that he was ahead of the threshers, he turned and shouted back to them, --
``Run! run! as fast as you can!
``You can't catch me, I'm the Gingerbread Man!''
And the threshers could 't catch him.
Then the little Gingerbread Boy ran faster than ever. He ran and ran until he came to a field full of mowers. When the mowers saw how fine he looked, they ran after him, calling out, ``Wait a bit! wait a bit, little Gingerbread Boy, we wish to eat you!'' But the little Gingerbread Boy laughed harder than ever, and ran like the wind. ``Oho! oho!'' he said, --
``I have run away from a little old woman,
``A little old man,
``A cow,
``A horse,
``A barn full of threshers,
``And I can run away from you, I can!''
And when he found that he was ahead of the mowers, he turned and shouted back to them, --
``Run! run! as fast as you can!
``You can't catch me, I'm the Gingerbread Man!''
And the mowers could 't catch him.
By this time the little Gingerbread Boy was so proud that he did 't think anybody could catch him. Pretty soon he saw a fox coming across a field. The fox looked
at him and began to run. But the little Gingerbread Boy shouted across to him, ``You can't catch me!'' The fox began to run faster, and the little Gingerbread Boy ran faster, and as he ran he chuckled, --
``I have run away from a little old woman,
``A little old man,
``A cow,
``A horse,
``A barn full of threshers,
``A field full of mowers,
``And I can run away from you, I can!
``Run! run! as fast as you can!
``You can't catch me, I'm the Gingerbread Man!''
``Why,'' said the fox, ``I would not catch you if I could. I would not think of disturbing you.''
Just then, the little Gingerbread Boy came to a river. He could not swim across, and he wanted to keep running away from the cow and the horse and the people.
``Jump on my tail, and I will take you across,'' said the fox.
So the little Gingerbread Boy jumped on the fox's tail, and the fox swam into the
river. When he was a little way from shore he turned his head, and said, ``You are too heavy on my tail, little Gingerbread Boy, I fear I shall let you get wet; jump on my back.''
The little Gingerbread Boy jumped on his back.
A little farther out, the fox said, ``I am afraid the water will cover you, there; jump on my shoulder.''
The little Gingerbread Boy jumped on his shoulder.
In the middle of the stream the fox said, ``Oh, dear! little Gingerbread Boy, my shoulder is sinking; jump on my nose, and I can hold you out of water.''
So the little Gingerbread Boy jumped on his nose.
The minute the fox got on shore he threw back his head, and gave a snap!
``Dear me!'' said the little Gingerbread Boy, ``I am a quarter gone!'' The next minute he said, ``Why, I am half gone!'' The next minute he said, ``My goodness gracious, I am three quarters gone!''
And after that, the little Gingerbread Boy never said anything more at all.
กาลครั้งหนึ่งมีหญิงอายุน้อย และคนอายุน้อย และพวกเขา
อาศัยอยู่คนเดียวในบ้านเก่าน้อย จะได้ไม่มีสาวน้อยหรือเด็กชายตัวเล็ก ๆ ใด ๆ เลย ดังนั้น วันหนึ่ง ผู้หญิงอายุน้อยทำให้เด็กจากขนมปังขิง เธอทำให้เขาแจ็คเก็ตช็อคโกแลต และใส่เมล็ดอบเชยในสำหรับปุ่ม currants ดี ไขมัน ทำตา ทำปากน้ำตาล rose-colored และเขามีหมวกน้อยเกย์ขนมน้ำตาลส้ม เมื่อผู้หญิงอายุน้อยมีสะสมเขา เขาแต่ง และ pinched รองเท้าขนมปังขิงของเขาเป็นรูปร่าง เธอทำให้เขาใน pan เธอใส่กระทะเตาอบ แล้วปิดประตู และเธอ คิด, ''ตอนนี้ฉันจะมีชายของตัวเอง ''
เมื่อเวลาเด็กขนมปังขิงจะทำ เธอเปิดประตูเตา และดึงกระทะ ออกไปขนมปังขิงชายระบบพื้น และเก็บเขา วิ่ง ออก จากประตู และ ลงบนถนน ผู้หญิงอายุน้อยและคนน้อยวิ่งหลังจากเขาเป็นอย่างที่พวกเขาได้ แต่เขาเพียงหัวเราะ และตะโกน, --
'' รัน รัน เป็นอย่างที่คุณสามารถ!
'' คุณไม่จับฉัน ผมมนุษย์ขนมปังขิง!''
และพวกเขาไม่สามารถจับเขาได้
ขนมปังขิงชายวิ่งบน และ บน จนกระทั่งพระองค์วัว โดยริมถนน ''หยุด ชายขนมปังขิง กล่าวว่า วัว ''อยากกินคุณ' ขนมปังขิงชายหัวเราะ และว่า, --
'' ฉันมีหนีผู้หญิงอายุน้อย,
'' และเฒ่าน้อย,
'' และสามารถเรียกใช้จากคุณ ฉันสามารถ '
และ คนนั้นได้วัวไล่เขา เขามองผ่านไหล่ของเขา และร้อง, --
'' รัน รัน เป็นอย่างที่คุณสามารถ!
''คุณไม่จับฉัน ฉันเป็นมนุษย์ขนมปังขิง '
และวัวไม่สามารถจับเขาได้
ขนมปังขิงชายวิ่ง บน และ และ จนเขามาม้า ในการพาสเจอร์ได้ ''กรุณาหยุด ชายขนมปังขิง กล่าวว่า ม้า, '' คุณดูมากดีกิน'' แต่ขนมปังขิงชายหัวเราะดัง ๆ '' Oho oho !'' เขากล่าวว่า, --
'' ฉันมีหนีผู้หญิงอายุน้อย,
'' เฒ่าน้อย,
'' วัว,
'' และสามารถเรียกใช้จากคุณ ฉันสามารถ '
และ กับคนนั้นได้ม้าไล่เขา เขามองผ่านไหล่ของเขา และร้อง, --
'' รัน รัน เป็นอย่างที่คุณสามารถ!
''คุณไม่จับฉัน ฉันเป็นมนุษย์ขนมปังขิง '
และม้าไม่สามารถจับเขาได้
โดยและโดยเด็กชายขนมปังขิงมาถึงยุ้งข้าวที่เต็มไปด้วย threshers เมื่อ threshers ที่กลิ่นเด็กขนมปังขิง พวกเขาพยายามที่จะเลือกตั้ง และ กล่าวว่า '' ไม่ทำงานอย่างรวดเร็ว เล็กเด็ก ขนมปังขิง คุณดูมากดีกิน '' แต่ขนมปังขิงชายวิ่งหนักกว่าที่เคย และขณะที่เขาวิ่ง เขาก็ร้องออก, --
'' ฉันมีหนีผู้หญิงอายุน้อย,
'' เฒ่าน้อย,
'' วัว,
'' เป็นม้า,
'' และสามารถเรียกใช้จากคุณ ฉันสามารถ '
และเมื่อเขาพบว่า เขาได้ก่อนที่ threshers เขาเปิด และตะโกนไปนั้น, --
'' รัน รัน เป็นอย่างที่คุณสามารถ!
''คุณไม่จับฉัน ฉันเป็นมนุษย์ขนมปังขิง '
และ threshers ที่ไม่สามารถจับเขาได้
แล้วขนมปังขิงชายวิ่งเร็วกว่าเดิม เขาวิ่ง และวิ่งจนกระทั่งพระองค์เขตเต็มของ mowers เมื่อ mowers ที่เห็นว่าดีเขาดู พวกเขาวิ่งเขา เรียก '' รอบิต รอเด็กขนมปังขิงน้อย บิต เราต้องการจะกินคุณ!'' แต่ขนมปังขิงชายหัวเราะหนักกว่าที่เคย และวิ่งฉิว '' Oho oho !'' เขากล่าวว่า, --
'' ฉันมีหนีผู้หญิงอายุน้อย,
'' เฒ่าน้อย,
'' วัว,
'' เป็นม้า,
'' ยุ้งข้าวที่เต็มไปด้วย threshers,
นิ้ว และสามารถเรียกใช้จากคุณ ฉันสามารถ'
และเมื่อเขาพบว่า เขาก่อนที่ mowers เขาเปิด และตะโกนไปนั้น, --
'' รัน รัน เป็นอย่างที่คุณสามารถ!
''คุณไม่จับฉัน ฉันเป็นมนุษย์ขนมปังขิง '
และ mowers ที่ไม่สามารถจับเขาได้
ตามเวลาชายขนมปังขิงภูมิใจมากที่เขาไม่ได้ไม่คิดว่า ใครสามารถจับเขาได้ สวยเร็ว ๆ นี้ เขาเห็นจิ้งจอกมาข้ามเขต สุนัขจิ้งจอกมอง
ที่เขา และเริ่มที่จะทำ แต่ขนมปังขิงชายตะโกนข้ามเขา, ''คุณไม่จับฉัน' สุนัขจิ้งจอกเริ่มทำงานได้เร็ว ขนมปังขิงชายวิ่งเร็ว และขณะที่เขาวิ่ง เขาเบา ๆ, --
'' ฉันมีหนีผู้หญิงอายุน้อย,
'' เฒ่าน้อย,
'' วัว,
'' เป็นม้า,
'' ยุ้งข้าวที่เต็มไปด้วย threshers,
'' เขตเต็มของ mowers,
'' และสามารถเรียกใช้จากคุณ ฉันสามารถ!
'' รัน รัน เป็นอย่างที่คุณสามารถ!
''คุณไม่จับฉัน ฉันเป็นมนุษย์ขนมปังขิง '
''ทำไม กล่าวว่า สุนัขจิ้งจอก, '' ผมจะจับคุณถ้าฉันไม่ ผมไม่คิดว่า ของรบกวนคุณ ''
เพียงแล้ว เด็กผู้ชายขนมปังขิงมาถึงแม่น้ำ เขาไม่สามารถว่ายข้าม และเขาอยากให้เรียกวัว และม้า และคนงาน
''กระโดดบนหางของฉัน และจะพาคุณข้าม กล่าวว่า สุนัขจิ้งจอก.
เพื่อชายขนมปังขิงไปบนหางของสุนัขจิ้งจอก สุนัขจิ้งจอกพยายามไป
แม่น้ำ เมื่อเขาถูกวิธีน้อยจากฝั่งเขาเปิดศีรษะ และ กล่าวว่า '' คุณจะหนักเกินไปในหางของฉัน เด็กชายขนมปังขิง ฉันกลัวฉันจะให้คุณได้รับเปียก ข้ามหลัง ''
เด็กชายขนมปังขิงไปบนหลังของเขา
น้อยกล่าวว่า ไกลออก สุนัขจิ้งจอก, '' ฉันกลัวน้ำจะครอบคลุมคุณ มี กระโดดบนไหล่ของฉัน ''
ชายขนมปังขิงไปบนไหล่ของเขา
ระหว่างกระแสข้อมูลสุนัขจิ้งจอกกล่าว, '' Oh รัก ขนมปังขิงเด็กชาย ไหล่ของฉันจะจม กระโดดบนจมูกของฉัน และฉันสามารถถือคุณน้ำ ''
เพื่อเด็กน้อยขนมปังขิงไปบนจมูกของเขา
นาทีสุนัขจิ้งจอกได้บนฝั่งโยนหัวกลับ และให้แป๊บ!
'' รักฉัน!'' กล่าวว่า ขนมปังขิงชาย '' ผมไปสี่ ' นาทีถัดไปเขากล่าวว่า, ''ทำไม ผมครึ่งหนึ่งที่หายไป ' นาทีถัดไปเขากล่าวว่า, ''พระช่วย gracious ฉันไปไตรมาสที่สาม'
และหลัง จาก นั้น ขนมปังขิงชายไม่กล่าวอะไรเพิ่มเติมเลย
การแปล กรุณารอสักครู่..