1) the individual’s symptom experie

1) the individual’s symptom experience, including pain, emotion, and recognition of experience as symptomatic of illness; 2) the individual’s assumption of a sick role. During this second stage,the individual also explores his or her lay referral system
for validation of the sick role and for exploration of treatment options. 3) medical care contact. During this stage the individual seeks a professional health care system. However, the pace at which a person enters this stage is determined by their membership within parochial and cosmopolitan social networks. If a person’s social network is parochial, they will tend to delay medical care contact by continuing the first two stages for longer than a person who is a member of a cosmopolitan network; 4) the assumption of a dependent-patient role via acceptance of professional health care treatment. It is possible for this stage to be disrupted if the individual and the professional health care provider have differing opinions of the illness; 5) the individual’s recovery from illness. The individual recovers upon relinquishing their role as patient. However, if an illness is not curable, a person may assume a chronically ill role (Wolinsky, 1988b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1 ประสบการณ์อาการของแต่ละบุคคล) รวมทั้งความเจ็บปวด อารมณ์ และการรับรู้ประสบการณ์การเป็นอาการเจ็บป่วย 2 สมมติฐานเกี่ยวกับบุคคล)บทบาทป่วย ช่วงนี้สอง บุคคลยังสำรวจระบบอ้างอิงที่วางของเขา หรือเธอสำหรับการตรวจสอบ ของบทบาทการเจ็บป่วย และ การสำรวจตัวเลือกการรักษา 3) พยาบาลที่ติดต่อ ในระหว่างขั้นตอนนี้ บุคคลแสวงหาระบบการดูแลสุขภาพมืออาชีพ อย่างไรก็ตาม ก้าวที่บุคคลเข้าสู่ระยะนี้ถูกกำหนด โดยสมาชิกภาพภายในเครือข่ายสังคมที่เป็นสากล และสเปก ถ้าเครือข่ายสังคมของคนเป็นสเปก พวกเขาจะมักจะล่าช้าติดต่อแพทย์อย่างต่อเนื่องในขั้นตอนที่สองนานกว่าคนที่เป็นสมาชิกของเครือข่ายสากล 4) สมมติฐานเกี่ยวกับบทบาทขึ้นอยู่กับผู้ป่วยที่ผ่านการยอมรับการรักษาดูแลสุขภาพมืออาชีพ เป็นไปได้สำหรับขั้นตอนนี้จะหยุดชะงักถ้าแต่ละบุคคลและผู้ให้บริการดูแลสุขภาพมืออาชีพมีความเห็นแตกต่างกันของการเจ็บป่วย 5) การกู้คืนของบุคคลจากการเจ็บป่วย บุคคลที่กู้คืนเมื่อการมอบบทบาทของพวกเขาเป็นผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม ถ้าไม่รักษาความเจ็บป่วย คนอาจสมมติบทบาทป่วยโรคเรื้อรัง (Wolinsky, 1988b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1) ประสบการณ์อาการของแต่ละบุคคลรวมทั้งอาการปวดอารมณ์ความรู้สึกและการรับรู้ของประสบการณ์ในฐานะที่มีอาการของการเจ็บป่วย; 2) สมมติฐานของแต่ละบุคคลของบทบาทป่วย ในระหว่างขั้นตอนที่สองนี้บุคคลที่ยังสำรวจระบบการอ้างอิงของเขาหรือเธอวาง
สำหรับการตรวจสอบของบทบาทป่วยและสำหรับการสำรวจของตัวเลือกการรักษา 3) การติดต่อการดูแลทางการแพทย์ ในระหว่างขั้นตอนนี้แต่ละคนพยายามที่ระบบการดูแลสุขภาพอย่างมืออาชีพ แต่ก้าวที่คนที่จะเข้าสู่ขั้นตอนนี้จะถูกกำหนดโดยการเป็นสมาชิกของพวกเขาภายในเครือข่ายทางสังคมตำบลและเป็นสากล หากเครือข่ายทางสังคมของบุคคลเป็นตำบลที่พวกเขาจะมีแนวโน้มที่จะชะลอการติดต่อการดูแลทางการแพทย์อย่างต่อเนื่องโดยทั้งสองขั้นตอนแรกได้นานกว่าคนที่เป็นสมาชิกของเครือข่ายทั่วโลกนั้น 4) ข้อสันนิษฐานของบทบาทขึ้นอยู่กับผู้ป่วยผ่านการยอมรับของการรักษาดูแลสุขภาพมืออาชีพ มันเป็นไปได้สำหรับขั้นตอนนี้จะต้องหยุดชะงักถ้าบุคคลและผู้ให้บริการดูแลสุขภาพมืออาชีพมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันของการเจ็บป่วย; 5) การกู้คืนของแต่ละบุคคลจากการเจ็บป่วย บุคคลที่กู้คืนเมื่อยกเลิกบทบาทของพวกเขาเป็นผู้ป่วย อย่างไรก็ตามหากเจ็บป่วยไม่ได้รักษาคนอาจมีบทบาทป่วยเรื้อรัง (Wolinsky, 1988b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 ) ประสบการณ์ อาการของแต่ละคน รวมทั้งความเจ็บปวด อารมณ์ และการรับรู้ประสบการณ์อาการของโรค 2 ) สมมติฐานของแต่ละบทบาทที่ป่วย ในขั้นตอนที่สองนี้ แต่ละคนยัง แสดง ของเขาหรือเธอ การวางระบบสำหรับการตรวจสอบของบทบาทป่วยและสำรวจตัวเลือกการรักษา 3 ) ติดต่อ การดูแลทางการแพทย์ ในระหว่างขั้นตอนนี้ แต่ละคนและระบบการดูแลสุขภาพที่เป็นมืออาชีพ อย่างไรก็ตาม จังหวะที่บุคคลที่จะเข้าสู่ขั้นตอนนี้จะถูกกำหนดโดยสมาชิกภายในตำบลและเครือข่ายทางสังคมทั่วโลก . ถ้าเครือข่ายทางสังคมของบุคคล เป็นตำบลที่พวกเขาจะมักจะล่าช้าติดต่อแพทย์โดยต่อเนื่องสองขั้นตอนแรกได้นานกว่าคนที่เป็นสมาชิกของเครือข่ายทั่วโลก ; 4 ) สมมติฐานของผู้ป่วยผ่านการรักษาขึ้นอยู่กับบทบาทของการดูแลสุขภาพอย่างมืออาชีพ มันเป็นไปได้สำหรับขั้นตอนนี้ต้องหยุดชะงัก ถ้าบุคคลและมืออาชีพด้านการดูแลสุขภาพผู้ให้บริการมีความคิดเห็นที่แตกต่างของการเจ็บป่วย ; 5 ) ของแต่ละคนกู้คืนจากการเจ็บป่วย แต่ละคนปล่อยกู้ตามบทบาทของพวกเขาเป็นผู้ป่วย แต่ถ้าเป็นโรคที่ไม่สามารถรักษาได้ คนอาจจะสมมติบทบาทป่วยเรื้อรัง ( wolinsky 1988b , )